Ο Σεβασμιώτατος στην διαδικτυακή ομιλία του ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων: Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες ἑορτάσαμε τή μεγάλη ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς καί τῆς ἐπιφοιτήσεως τοῦ παναγίου Πνεύματος στό ὑπερῶο τῆς Ἱερουσαλήμ, στό ὁποῖο εὑρίσκοντο οἱ μαθητές τοῦ Κυρίου, κατά τήν ὑπόδειξη τοῦ Χριστοῦ. Ἡ ἐπιφοίτηση τοῦ Παναγίου Πνεύματος ἔγινε μέ τή σύμπραξη καί τῶν ἄλλων δύο προσώπων τῆς ἁγίας Τριάδος, καθώς τό ἅγιο Πνεῦμα ἐκπορεύεται ἀπό τόν Πατέρα, ἐκπληρώνοντας τήν ὑπόσχεση τοῦ δευτέρου προσώπου τῆς ἁγίας Τριάδος, τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ. Γι᾽ αὐτό καί ἡ ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς θεωρεῖται ὡς ἑορτή τῆς ἁγίας Τριάδος.
Ἐπειδή ὅμως κανείς δέν ἔχει δεῖ τόν Θεό, «Θεόν οὐδείς ἑώρακε πώποτε», ὅπως γράφει ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης, οἱ βυζαντινοί ἁγιογράφοι, θέλοντας νά ἀπεικονίσουν τήν ἁγία Τριάδα, χρησιμοποιοῦν ἕνα συμβολικό τρόπο ἀποτυπώσεως, χρησιμοποιοῦν τήν παράσταση τῆς φιλοξενίας τοῦ Ἀβραάμ. Καθώς, λοιπόν, ἑορτάσαμε, ὅπως εἴπαμε, πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες τήν ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς, τήν ἑορτή τῆς ἁγίας Τριάδος, εἶναι, νομίζω, εὐκαιρία νά μιλήσουμε σήμερα γιά τή μεγάλη ἀρετή τῆς φιλοξενίας.
Ἡ εὐαίσθητη ἑλληνική ψυχή, καί πρό Χριστοῦ ἀκόμη, καλλιέργησε μέσα της τό ἄνθος τῆς φιλοξενίας καί τοῦ ἀπέδωσε θεϊκή προέλευση. Ἡ ἑλληνική παράδοση ἐμβολιάστηκε ἀργότερα ἀπό τόν εὐαγγελικό λόγο τοῦ Χριστοῦ καί τῶν ἀποστόλων του καί ἐξακολουθεῖ μέχρι σήμερα ἡ Ἑλλάδα νά εἶναι ἡ πιό φιλόξενη χώρα στόν κόσμο.
Μία φιλοξενία ἀδιάκριτη καί ἀγόγγυστη εἶναι θεάρεστη, ἀλλά καί πλουσιοπάροχη. Ἀβραμιαία κατά τό μέτρο τῶν δυνατοτήτων μας. Ὅταν πιστεύει κανείς ὅτι ὁ φιλοξενούμενός του εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, θά λυπηθεῖ τά ἀγαθά του; «Ὅλα γιά τόν ξένο», ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί μας. «Ὅλα γιά τόν ξένο», θά πρέπει νά λένε πολύ περισσότερο οἱ χριστιανοί, γιατί ὁ ξένος εἶναι ὁ Χριστός καί ἀλίμονο ἄν τόν φιλοξενήσω μέ φειδώ καί στενοχωρούμενος γιά τά ἀγαθά πού τοῦ προσφέρω.
Ἀλλά φιλοξενία δέν εἶναι μόνο αὐτό, δηλαδή νά περιποιηθεῖς τόν ὁποιονδήποτε στό σπίτι σου, φιλοξενία εἶναι νά προσφέρεις καί ὅ,τι μπορεῖς στούς ἀναγκεμένους ξένους καί ἀδελφούς. Καί ὑπάρχουν τόσοι πολλοί στίς ἡμέρες μας. Ὅλοι αὐτοί μᾶς δίνουν μιά εὐκαιρία νά δείξουμε τή φιλόξενη διάθεσή μας, νά δείξουμε τήν ἀγάπη μας καί νά διακονήσουμε στά πρόσωπά τους τόν ἴδιο τόν Χριστό.
Ἄς μήν ἀμελοῦμε τή φιλοξενία, ἀλλά ἄς τήν προσφέρουμε μέ προθυμία καί ἀγάπη, γιατί μέ αὐτή τήν προσφορά μας συγκεντρώνουμε τό ἀντίτιμο, μέ τό ὁποῖο θά ἀγοράσουμε τόν Παράδεισο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.