Αυτή είναι η πλήρης περιγραφή των αντιδράσεων των δύο προπονητών στο χθεσινό ματς μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου για το uefa nations league. Το σκορ με 3-0 υπέρ της Ελλάδας, αντικατοπτρίζει πλήρως την εικόνα του αγώνα και θα μπορούσε να είναι και μεγαλύτερο. Ο μεν Γκας Πογιέτ παρακολουθούσε την ομάδα του να αποδίδει και να δημιουργεί , δίνοντας μονίμως οδηγίες στην υπομαδική τακτική, ενισχύοντας τις προσπάθειες των παικτών του και διορθώνοντας κάποια μικρά λάθη, ευχαριστημένος ταυτόχρονα με την αποτελεσματικότητα στα τελειώματα των φάσεων.
Το πλάνο του Ουρουγουανού τεχνικού ήταν ξεκάθαρα να κυριαρχήσει και να δημιουργήσει φάσεις, με 4-3-3 και η έλλειψη πίεσης από τον αντίπαλο στις πρώτες μεταβιβάσεις των παικτών μας, αποτέλεσαν βούτυρο στο ψωμάκι του. Λες και του είπε ο Κωστένογλου, παίξε και διέλυσε μας.
Ο δε Νίκος Κωστένογλου, τώρα κατάλαβα για ποιον βασικό λόγο προσλήφθηκε από την ομοσπονδία της Κύπρου. Χαριτολογώντας θα πούμε πως με τις ατομικές προσπάθειες ανάπτυξης των παικτών της αμυντικής γραμμής, πρέπει να κάνει κάποιος σταυρούς, μετάνοιες, παρακαλητά στον ύψιστο και να φοράει κομποσκοίνια στα χέρια για να τη βγάλει καθαρή στον αγώνα. Όπως είπε κι ο περιγράφων του αγώνα, σε μια φάση με μια επιστροφή - δυναμίτη χωρίς πίεση και λόγο προς τον τερματοφύλακα, ο Νίκος Κωστένογλου έμεινε με ανοιχτά τα μάτια να κοιτάζει και να απορεί.
Από την άλλη με 5αδα πίσω και υποαριθμία σε χαφ τι περίμενε... και με τους περισσότερους παίκτες του να χαρακτηρίζονται από αδυναμία απόδοσης στιγμιαίων εντάσεων στις μονομαχίες και στις διεκδικήσεις. Έπρεπε να μη δώσει χώρο για build up στην Ελλάδα. Με τους αμυντικούς που έχει (ο Πίττας βέβαια δεν είναι πλάγιο Μπακ αλλά επιθετικός κατά βάση), δεν έπρεπε να αμυνθεί από τα 2/3 και χαμηλότερα στο δικό του 3ο. Έπρεπε να πάει σε αλληλοκαλύψεις και παγίδες κι όχι σε διατακτική παράλληλη ζώνη .
Η εθνική Ελλάδας, έπαιξε με καθαρό μυαλό, συγκέντρωση κι έβγαλε αυτοματισμούς. Πέτυχε και 3 όμορφα γκολ με highlight τη βολίδα του Λημνιού μετά από εξαιρετική εν κινήσει ντρίμπλα και τελείωμα. Όλοι ήταν από καλοί ως πολύ καλοί, με τον Μάνταλο μόνο να αποτελεί τον αδύναμο κρίκο καθώς έκανε πάρα πολλά λάθη στην ανάπτυξη , λάθη στις μεταβιβάσεις δίνοντας ευκαιρίες transition στους Κύπριους και γενικά ήταν τσαπατσούλης. Ο Δουβίκας όσο έπαιξε, ήταν μέτριος στα επιθετικά καθήκοντα καθώς σε φάσεις επιθετικής μετάβασης δεν μπορεί να κουβαλήσει σωστά τη μπάλα και την έχανε διαρκώς. Ούτε η θέση του πλαγίου επιθετικού του ταιριάζει. Δεν είναι διεμβολιστής. Βέβαια ο Πογιέτ το ξέρει και τον είχε πολύ εσωτερικά.
Οι παίκτες που έπιασαν πολύ υψηλή απόδοση, ήταν οι: Μπάλντοκ, ο οποίος δίνει άλλη ποιότητα στη θέση του πλαγίου Μπακ στα δεξιά κάνοντας θαυμάσια εμφάνιση, ο Τσιμίκας ο οποίος έκανε ο,τι ήθελε από τα αριστερά, ο Μαυροπάνος που θύμισε Ρενέ Χένρικσεν, ο Λημνιός ο οποίος εκπλήσσει φέτος με την απόδοση του, ο Μπακασέτας ο οποίος κινείται πλέον με απίστευτη εξυπνάδα στα μεσοδιαστήματα κι ο Παυλίδης που έκανε τη δουλειά του επιθετικά κι αμυντικά πολύ καλά.
Από τους παίκτες της Κύπρου... ο Ιωάννου που αμυντικά ήταν χάλια, αλλά στα επιθετικά transitions προσέφερε πολλά, ο Σωτηρίου ήταν μαχητικός αλλά δεν ξεχώρισε. Όσο για τον υιό Γκόγκιτς....α πα πα πα πα! Κίνδυνος - θάνατος. Δεν τον ξέρω σαν παίκτη, αλλά αυτό που είδα χθες με φόβισε με την αρνητική έννοια.
Είναι για μένα μεγάλη ευχαρίστηση να βλέπω να έχουμε προπονητή με επιβεβαιωμένα πλάνα τακτικής, που έχει ένα σωρό νέους και καλούς ποδοσφαιριστές και που μέχρι στιγμής παίρνει αποτελέσματα κι ελπίζω να βελτιώσει κι άλλα πράγματα.
* Δε νομίζω να πιστεύει κανείς πως είτε ο Λύρατζης είτε ο Ρότα θα ξαναπάρουν τη θέση του Μπάλντοκ; Ο άνθρωπος είναι σε όλα δύο επίπεδα πάνω από τα άλλα παιδιά, τα οποία θα βοηθήσουν αλλά για να τον φτάσουν θέλουν πολλά ψωμιά ακόμη.
Το πλάνο του Ουρουγουανού τεχνικού ήταν ξεκάθαρα να κυριαρχήσει και να δημιουργήσει φάσεις, με 4-3-3 και η έλλειψη πίεσης από τον αντίπαλο στις πρώτες μεταβιβάσεις των παικτών μας, αποτέλεσαν βούτυρο στο ψωμάκι του. Λες και του είπε ο Κωστένογλου, παίξε και διέλυσε μας.
Ο δε Νίκος Κωστένογλου, τώρα κατάλαβα για ποιον βασικό λόγο προσλήφθηκε από την ομοσπονδία της Κύπρου. Χαριτολογώντας θα πούμε πως με τις ατομικές προσπάθειες ανάπτυξης των παικτών της αμυντικής γραμμής, πρέπει να κάνει κάποιος σταυρούς, μετάνοιες, παρακαλητά στον ύψιστο και να φοράει κομποσκοίνια στα χέρια για να τη βγάλει καθαρή στον αγώνα. Όπως είπε κι ο περιγράφων του αγώνα, σε μια φάση με μια επιστροφή - δυναμίτη χωρίς πίεση και λόγο προς τον τερματοφύλακα, ο Νίκος Κωστένογλου έμεινε με ανοιχτά τα μάτια να κοιτάζει και να απορεί.
Από την άλλη με 5αδα πίσω και υποαριθμία σε χαφ τι περίμενε... και με τους περισσότερους παίκτες του να χαρακτηρίζονται από αδυναμία απόδοσης στιγμιαίων εντάσεων στις μονομαχίες και στις διεκδικήσεις. Έπρεπε να μη δώσει χώρο για build up στην Ελλάδα. Με τους αμυντικούς που έχει (ο Πίττας βέβαια δεν είναι πλάγιο Μπακ αλλά επιθετικός κατά βάση), δεν έπρεπε να αμυνθεί από τα 2/3 και χαμηλότερα στο δικό του 3ο. Έπρεπε να πάει σε αλληλοκαλύψεις και παγίδες κι όχι σε διατακτική παράλληλη ζώνη .
Η εθνική Ελλάδας, έπαιξε με καθαρό μυαλό, συγκέντρωση κι έβγαλε αυτοματισμούς. Πέτυχε και 3 όμορφα γκολ με highlight τη βολίδα του Λημνιού μετά από εξαιρετική εν κινήσει ντρίμπλα και τελείωμα. Όλοι ήταν από καλοί ως πολύ καλοί, με τον Μάνταλο μόνο να αποτελεί τον αδύναμο κρίκο καθώς έκανε πάρα πολλά λάθη στην ανάπτυξη , λάθη στις μεταβιβάσεις δίνοντας ευκαιρίες transition στους Κύπριους και γενικά ήταν τσαπατσούλης. Ο Δουβίκας όσο έπαιξε, ήταν μέτριος στα επιθετικά καθήκοντα καθώς σε φάσεις επιθετικής μετάβασης δεν μπορεί να κουβαλήσει σωστά τη μπάλα και την έχανε διαρκώς. Ούτε η θέση του πλαγίου επιθετικού του ταιριάζει. Δεν είναι διεμβολιστής. Βέβαια ο Πογιέτ το ξέρει και τον είχε πολύ εσωτερικά.
Οι παίκτες που έπιασαν πολύ υψηλή απόδοση, ήταν οι: Μπάλντοκ, ο οποίος δίνει άλλη ποιότητα στη θέση του πλαγίου Μπακ στα δεξιά κάνοντας θαυμάσια εμφάνιση, ο Τσιμίκας ο οποίος έκανε ο,τι ήθελε από τα αριστερά, ο Μαυροπάνος που θύμισε Ρενέ Χένρικσεν, ο Λημνιός ο οποίος εκπλήσσει φέτος με την απόδοση του, ο Μπακασέτας ο οποίος κινείται πλέον με απίστευτη εξυπνάδα στα μεσοδιαστήματα κι ο Παυλίδης που έκανε τη δουλειά του επιθετικά κι αμυντικά πολύ καλά.
Από τους παίκτες της Κύπρου... ο Ιωάννου που αμυντικά ήταν χάλια, αλλά στα επιθετικά transitions προσέφερε πολλά, ο Σωτηρίου ήταν μαχητικός αλλά δεν ξεχώρισε. Όσο για τον υιό Γκόγκιτς....α πα πα πα πα! Κίνδυνος - θάνατος. Δεν τον ξέρω σαν παίκτη, αλλά αυτό που είδα χθες με φόβισε με την αρνητική έννοια.
Είναι για μένα μεγάλη ευχαρίστηση να βλέπω να έχουμε προπονητή με επιβεβαιωμένα πλάνα τακτικής, που έχει ένα σωρό νέους και καλούς ποδοσφαιριστές και που μέχρι στιγμής παίρνει αποτελέσματα κι ελπίζω να βελτιώσει κι άλλα πράγματα.
* Δε νομίζω να πιστεύει κανείς πως είτε ο Λύρατζης είτε ο Ρότα θα ξαναπάρουν τη θέση του Μπάλντοκ; Ο άνθρωπος είναι σε όλα δύο επίπεδα πάνω από τα άλλα παιδιά, τα οποία θα βοηθήσουν αλλά για να τον φτάσουν θέλουν πολλά ψωμιά ακόμη.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.