103 χρόνια μετά και ο πόνος δεν έχει καταλαγιάσει. Μοιάζει να κάνει τη δική του πορεία από τη μια γενιά Ποντίων στην άλλη. Τι κι αν έχουν φύγει από τη ζωή οι περισσότεροι μάρτυρες της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της βίαιης αλλαγής της ανθρωπογεωγραφίας της περιοχής, τίποτα δεν μπορεί να ξεχαστεί. Ο ίδιος ο γενετικός κώδικας των Ποντίων μεταφέρει την αλήθεια που είναι μία και μοναδική: Οι Οθωμανοί Τούρκοι και οι συνεργοί τους υλοποίησαν με χειρουργική ακρίβεια το σχέδιο εξόντωσης των Ελλήνων του Πόντου, βάζοντας στο στόχαστρό τους, όχι μία αλλά πολλές γενιές!
Η 19η Μαΐου 1919 αποτελεί ημερομηνία-εφιάλτη για εκατομμύρια Πόντιους του χθες, του σήμερα και του αύριο, καθώς οι ξεριζωμένες οικογένειές τους κουβαλούν πολλές ματωμένες ιστορίες.
Μήνυμα Δημάρχου Βέροιας για την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων
Κάθε χρόνο στις 19 Μαΐου τιμούμε την ιερή μνήμη για τα θύματα της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Είναι ημέρα πένθους για μία από τις πιο μελανές και αιματοβαμμένες σελίδες της ιστορίας μας. Στις 19 Μαΐου του 1919 τέθηκε σε εφαρμογή το σχέδιο για την τελειωτική εξόντωση των Ελλήνων σε όλον τον Πόντο. Μέχρι το 1924 ο Πόντος είχε δεχθεί μία ανείπωτη θηριωδία. 1134 Εκκλησίες καταστράφηκαν, 960 Σχολεία γκρεμίστηκαν, 353.000 Πόντιοι εξολοθρεύθηκαν από το κίνημα των Νεότουρκων.
Η εκτόπιση, η εξάντληση, οι κακουχίες, τα βασανιστήρια, η πείνα, η δίψα και οι εν ψυχρώ εκτελέσεις σημάδεψαν την ιστορία με τις μαύρες ημέρες του αφανισμού του Ποντιακού Ελληνισμού.
Οι Έλληνες του Πόντου υπήρξαν πάντοτε ένα από τα πιο ζωντανά κομμάτια της ιστορικής διαδρομής των Ελλήνων, διατηρώντας την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό των Ελλήνων στον Πόντο και την Μικρά Ασία. Ακόμη κι όταν εγκαταστάθηκαν στις νέες πατρίδες δεν έχασαν ούτε στιγμή το αίσθημα υπερηφάνειας και αξιοπρέπειας, χαρακτηριστικά που παραμένουν μέχρι και σήμερα αναλλοίωτα.
Στις 24 Φεβρουαρίου 1994 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στον Μικρασιατικό Πόντο», ημέρα που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στην Σαμψούντα.
Ο σεβασμός στη μνήμη των Ποντίων, που έχυσαν το αίμα τους δεν αρχίζει και δεν τελειώνει μόνο σε αυτή την ημέρα. Τους οφείλουμε τη δικαίωση. Δικαίωση για τους χιλιάδες νεκρούς και πρόσφυγες του Πόντου που θα έρθει μέσα από τη συνεχή προσπάθεια για αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων από τη διεθνή κοινότητα. Ο Δήμος Βέροιας τιμά τη 19η Μαΐου με μαύρες σημαίες στο Δημαρχείο και φωταγώγηση του κτιρίου στο κόκκινο χρώμα.
Mπαρτζώκας: «H ιστορία δεν πρέπει να ξαναγραφτεί με αίμα και ανείπωτο πένθος!»
«Κρατώντας ζωντανή την ιστορική μας μνήμη αλλά και τη συνείδηση, τιμούμε και σήμερα τα θύματα του Ποντιακού Ελληνισμού. Η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων συνεχίζει να αποτελεί το αυτονόητο χρέος μας. Όχι μόνο ως υπόμνηση του ειδεχθούς εγκλήματος στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ή ως δικαίωση των θυμάτων και του πόνου των απογόνων τους, αλλά και όλου του ελληνικού έθνους. Κυρίως, ως υπόσχεση στο ότι η ιστορία δεν θα ξαναγραφτεί με αίμα και ανείπωτο πένθος.»
Τιμούμε σήμερα τους νεκρούς του Πόντου. Δεσμευόμαστε να τηρούμε τις μνήμες ζωντανές, να μην ξεχνούμε ποτέ το δράμα που έζησαν. Αγωνιζόμαστε για την αναγνώριση της Γενοκτονίας όχι απλά ως ελάχιστη ηθική υποχρέωση της Τουρκίας έναντι των προγόνων μας αλλά και ως ισχυρό μήνυμα στην ανθρωπότητα που πρέπει να αφήσει πίσω τον σημερινό αναθεωρητισμό που ξαναζούμε, την διαχρονική απειλή του πολέμου. Σήμερα που και πάλι δεν έχουμε ειρήνη.
Αναγνωρίζουμε στον Ποντιακό Ελληνισμό την κληρονομιά που με μοναδικό πάθος μεταδίδει από γενιά σε γενιά να αφήσουμε έναν κόσμο καλύτερο, ισότητας, ανθρωπισμού και δικαιοσύνης.
Μήνυμα Δημάρχου Βέροιας για την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων
Κάθε χρόνο στις 19 Μαΐου τιμούμε την ιερή μνήμη για τα θύματα της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Είναι ημέρα πένθους για μία από τις πιο μελανές και αιματοβαμμένες σελίδες της ιστορίας μας. Στις 19 Μαΐου του 1919 τέθηκε σε εφαρμογή το σχέδιο για την τελειωτική εξόντωση των Ελλήνων σε όλον τον Πόντο. Μέχρι το 1924 ο Πόντος είχε δεχθεί μία ανείπωτη θηριωδία. 1134 Εκκλησίες καταστράφηκαν, 960 Σχολεία γκρεμίστηκαν, 353.000 Πόντιοι εξολοθρεύθηκαν από το κίνημα των Νεότουρκων.
Η εκτόπιση, η εξάντληση, οι κακουχίες, τα βασανιστήρια, η πείνα, η δίψα και οι εν ψυχρώ εκτελέσεις σημάδεψαν την ιστορία με τις μαύρες ημέρες του αφανισμού του Ποντιακού Ελληνισμού.
Οι Έλληνες του Πόντου υπήρξαν πάντοτε ένα από τα πιο ζωντανά κομμάτια της ιστορικής διαδρομής των Ελλήνων, διατηρώντας την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό των Ελλήνων στον Πόντο και την Μικρά Ασία. Ακόμη κι όταν εγκαταστάθηκαν στις νέες πατρίδες δεν έχασαν ούτε στιγμή το αίσθημα υπερηφάνειας και αξιοπρέπειας, χαρακτηριστικά που παραμένουν μέχρι και σήμερα αναλλοίωτα.
Στις 24 Φεβρουαρίου 1994 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στον Μικρασιατικό Πόντο», ημέρα που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στην Σαμψούντα.
Ο σεβασμός στη μνήμη των Ποντίων, που έχυσαν το αίμα τους δεν αρχίζει και δεν τελειώνει μόνο σε αυτή την ημέρα. Τους οφείλουμε τη δικαίωση. Δικαίωση για τους χιλιάδες νεκρούς και πρόσφυγες του Πόντου που θα έρθει μέσα από τη συνεχή προσπάθεια για αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων από τη διεθνή κοινότητα. Ο Δήμος Βέροιας τιμά τη 19η Μαΐου με μαύρες σημαίες στο Δημαρχείο και φωταγώγηση του κτιρίου στο κόκκινο χρώμα.
Mπαρτζώκας: «H ιστορία δεν πρέπει να ξαναγραφτεί με αίμα και ανείπωτο πένθος!»
«Κρατώντας ζωντανή την ιστορική μας μνήμη αλλά και τη συνείδηση, τιμούμε και σήμερα τα θύματα του Ποντιακού Ελληνισμού. Η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων συνεχίζει να αποτελεί το αυτονόητο χρέος μας. Όχι μόνο ως υπόμνηση του ειδεχθούς εγκλήματος στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ή ως δικαίωση των θυμάτων και του πόνου των απογόνων τους, αλλά και όλου του ελληνικού έθνους. Κυρίως, ως υπόσχεση στο ότι η ιστορία δεν θα ξαναγραφτεί με αίμα και ανείπωτο πένθος.»
Μήνυμα Λάζαρου Τσαβδαρίδη για την ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων
Η 19η Μαΐου αποτελεί ημέρα μνήμης για το σύνολο του Ελληνισμού που κλίνει ευλαβικά το γόνυ στα 353.000 θύματα της Γενοκτονίας των Ποντίων αδελφών μας από τον Τούρκο. 103 χρόνια μετά, δεν έχουμε μόνο καθήκον να θυμόμαστε και να τιμούμε όλους όσοι σφαγιάσθηκαν, εκτελέστηκαν, εξοντώθηκαν ή βίαια εκτοπίστηκαν από τις πατρογονικές τους εστίες. Έχουμε ιερό χρέος να κρατάμε ηχηρή την απαίτηση για δικαιοσύνη και για διεθνή αναγνώριση ενός από των πιο φριχτών εγκλημάτων του προηγούμενου αιώνα, προκειμένου επιτέλους να αναπαυθούν οι ψυχές των θυμάτων, που μέσα από τις καρδιές, την αξιοσύνη και την τεράστια συμβολή των επόμενων γενεών Ποντίων στην ανάπτυξη της μητροπολιτικής πατρίδας, συνεχίζουν και θα συνεχίζουν να τραγουδούν μέσα στους αιώνες πώς «Η Ρωμανία αν πέρασεν ανθεί και φέρει κι άλλο”.
Η 19η Μαΐου αποτελεί ημέρα μνήμης για το σύνολο του Ελληνισμού που κλίνει ευλαβικά το γόνυ στα 353.000 θύματα της Γενοκτονίας των Ποντίων αδελφών μας από τον Τούρκο. 103 χρόνια μετά, δεν έχουμε μόνο καθήκον να θυμόμαστε και να τιμούμε όλους όσοι σφαγιάσθηκαν, εκτελέστηκαν, εξοντώθηκαν ή βίαια εκτοπίστηκαν από τις πατρογονικές τους εστίες. Έχουμε ιερό χρέος να κρατάμε ηχηρή την απαίτηση για δικαιοσύνη και για διεθνή αναγνώριση ενός από των πιο φριχτών εγκλημάτων του προηγούμενου αιώνα, προκειμένου επιτέλους να αναπαυθούν οι ψυχές των θυμάτων, που μέσα από τις καρδιές, την αξιοσύνη και την τεράστια συμβολή των επόμενων γενεών Ποντίων στην ανάπτυξη της μητροπολιτικής πατρίδας, συνεχίζουν και θα συνεχίζουν να τραγουδούν μέσα στους αιώνες πώς «Η Ρωμανία αν πέρασεν ανθεί και φέρει κι άλλο”.
Tόλκας: «Αγωνιζόμαστε για την αναγνώριση της Γενοκτονίας»
Αναγνωρίζουμε στον Ποντιακό Ελληνισμό την κληρονομιά που με μοναδικό πάθος μεταδίδει από γενιά σε γενιά να αφήσουμε έναν κόσμο καλύτερο, ισότητας, ανθρωπισμού και δικαιοσύνης.
Mήνυμα Δημάρχου Αλεξάνδρειας Παναγιώτη Γκυρίνη
«Η 19η Μαϊου ορίστηκε ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των 350.000 Ελλήνων του Πόντου . Οι Έλληνες του Πόντου δημιούργησαν πολιτισμό αλλά σφαγιάστηκαν. Ανέδειξαν τον ελληνισμό αλλά διώχτηκαν και ξεριζώθηκαν. Ήρθαν πρόσφυγες στη μάνα Ελλάδα κουβαλώντας μαζί τους εικόνες της εξόντωσης, λίγο πατρώο χώμα, μια χριστιανική εικόνα και πολλές αναμνήσεις. Κράτησαν βαθιά στην καρδιά τους άσβεστη την αγάπη για τις «Χαμένες Πατρίδες»
Στην περιοχή μας νιώσαμε και μεταλάβαμε από το ιερό δισκοπότηρο των «Αλησμόνητων Πατρίδων» του Πόντου ,τον πόνο, την οργή και τη θλίψη αλλά και μια αστείρευτή αγάπη για εκείνα τα ιερά χώματα. Γίναμε κοινωνοί της τεράστιας πολιτιστικής τους κληρονομιάς που με μεράκι και αίσθημα ευθύνης διαφύλαξαν.
Η σημερινή μέρα στέλνει μηνύματα ενάντια σε κάθε εθνοκάθαρση. Ιερό καθήκον όλων των Ελλήνων να μην ξεχάσουμε τα θύματα της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού και να μετατρέψουμε τη γνώση της Ιστορίας σε δύναμη για το μέλλον. Αυτό είναι το βάρος της δικιάς μας γενιάς που μέσα στις δυσκολίες και τις αντιξοότητες πρέπει να αξιοποιήσουμε όλα τα ιστορικά στοιχεία για να κρατήσουμε τον Ελληνισμό ενωμένο και δυνατό και η ολοκλήρωσή του θα πραγματωθεί και με την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων.
Έχουμε χρέος όλοι μας να στείλουμε ένα ηχηρό μήνυμα στη γειτονική Τουρκία και να απαιτήσουμε να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία που διέπραξε το κεμαλικό καθεστώς σε βάρος των Ελλήνων του Πόντου που για χιλιάδες χρόνια έζησαν και δημιούργησαν πολιτισμό στα εδάφη της σύγχρονης Τουρκίας.
Ας στρέψουμε με ευλάβεια σήμερα τη σκέψη μας σε όλους και όλες που για το χρέος τους απέναντι στην πατρίδα προσέφεραν τα πάντα, ακόμη και τη ζωή τους. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τους σκεπάζει. Ποτέ ξανά άλλη Γενοκτονία, πουθενά πάνω στη Γη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.