Όσο και να ήθελε ο στρατηγός της Βέροιας να μην πέσει η ομάδα της γενέτειράς του και στην οποία έχει εργαστεί και προσφέρει κι ο ίδιος, τελικά την κέρδισε και την οδήγησε στη Γ' εθνική. Έτσι είναι το επαγγελματικό ποδόσφαιρο όμως. Δεν γίνεται να τα έχεις όλα, πάντα. Έβγαλε την ομάδα του πρωταθλήτρια κι έστω και με μετριότατη εμφάνιση, κατάφερε να κερδίσει και την τελευταία αγωνιστική. Βέβαια, οι χαρές και τα πανηγύρια του team και των ποδοσφαιριστών είναι...μαγκωμένα και καλά κάνουν, καθώς δεν εξασφάλισαν ακόμη και τώρα την άνοδο, καθώς μένουν τα μπαράζ με τον Λεβαδειακό.
Σύμφωνα και πάρα με την καθολική αποδοχή από όλους για το ότι η «Βασίλισσα» ήταν φέτος η καλύτερη ομάδα, η πιο αποτελεσματική, κέρδισε και το πρωτάθλημα, αλλά παρ' όλα αυτά έχει να ξεπεράσει και άλλα εμπόδια μέχρι την πολυπόθητη άνοδο.
Στα του ματς τώρα, η ομάδα του Παναγιώτη Διλμπέρη ήταν σαφέστατα καλύτερη στο 1ο μέρος, αλλά έπεσε τρομακτικά η απόδοσή της στο 2ο. Αντιθέτως η Βέροια ήταν κακή στο 1ο ημίχρονο και συμπαθητική στο 2ο, με κακά τελειώματα όμως των φάσεων.
Ας πάμε να δούμε τις κινήσεις των δύο πάγκων με την υπογραφή του Βασίλη Αλαμπορινού...
★ Παύλος Δερμιτζάκης
Παρέταξε την ομάδα του με σχηματισμό οργάνωσης θέσεων το 4-4-2 ,όπου κατά την επιθετική οργάνωση γινόταν συνήθως 2-1-4-3 χωρίς εύρος κυρίως από δεξιά ( και θα εξηγήσω παρακάτω τι εννοώ) , με τον Κάτσε να χαμηλώνει στο άσσο και αργότερα τον Οικονόμου. Στην αμυντική οργάνωση, ο σχηματισμός έμενε στο 4-4-2 όπως πάντα.
Λογικά ο Καβαλιώτης coach επέλεξε να βάλει και ποδοσφαιριστές χωρίς πολλά λεπτά συμμετοχής όπως ο τερματοφύλακας Παπαδόπουλος, ο Κάτσε που αν και πήρε συμμετοχές ήθελε προφανώς να δει σ' αυτό το ματς πως θα τα πάει σε ρόλο deep lying playmaker, τον Ορφανίδη που παίζει συνήθως αλλαγή και τον Παπαχρήστο που πέρυσι ήταν αυτός κυρίως βασικός στο αριστερό άκρο της άμυνας και φέτος έχει παίξει μεν αρκετά, αλλά όχι τον χρόνο που είχε στη football league.
Όλα εντάξει. Όμως διαφωνώ οριζοντίως, καθέτως με την επιλογή του Πεταυράκη ως δεξί Μπακ ( αφού δεν είχε άλλον θα μπορούσε κάλλιστα να επιστρατεύσει άλλον σχηματισμό από την αρχή για να δούμε πώς θα πήγαινε). Αλλά ακόμη περισσότερο διαφωνώ, πως αφού " αναγκαστικά" έβαλες Πεταυράκη δεξί Μπακ , δεν έπρεπε σε καμία περίπτωση ( ούτε σε φιλικό ) να έβαζες μπροστά του στην πτέρυγα τον Ορφανίδη ! Ποια πτέρυγα δηλαδή, δεν υπήρχε πτέρυγα. Ούτε αμυντικά, αλλά κυρίως επιθετικά. Δύο εκ φύσεως αριστεροπόδαροι, όπου δεν έδωσαν ποτέ επιθετικό εύρος, με τον Ορφανίδη να συγκλίνει μόνιμα και να γυρνάει μονίμως τη μπάλα στον άξονα ανήμπορος να διεμβολίσει και να δημιουργήσει και τους δύο μετά στην αμυντική τοποθέτηση, να υπάρχει μεγάλο κενό που εκμεταλλεύτηκε όσο μπορούσε η Καβάλα στο 1ο μέρος, βγάζοντας πάντα φάση από κει.
Και ο Πεταυράκης και ο Ορφανίδης, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αναχαιτίσουν στη δεξιά πτέρυγα, καθώς η εκ φύσεως στροφορμή του κορμού τους δεν μπορεί να τους βοηθήσει να λάβουν τέτοια τοποθέτηση θέσης άμυνας κοντά στον ασβέστη από αυτήν την πλευρά. Μονίμως το σώμα τους γυρνάει έτσι ώστε να λάβουν τοποθέτηση για άμυνα στο αριστερό άκρο αυτής. Δεν έχει δουλευτεί καθόλου αυτό και στους δύο όταν έπρεπε.
★ Παναγιώτης Διλμπέρης
4-2-3-1 και για τον προπονητή της Καβάλας, που όμως αν λάβουμε υπόψη τη βασική θέση του κάθε παίκτη στην πτέρυγα, ήταν περισσότερο 4-5-1. Κατά την επιθετική οργάνωση, σχημάτιζε το 2-4-1-3 και κατά την αμυντική το 4-4-1-1.
Στο 1ο ημίχρονο, η ομάδα του ήταν καλή και είχε καλό build up από τον άξονα και καλή φάση δημιουργίας στο αριστερό άκρο (εκεί που πονούσε η Βέροια). Είχε λογική αυτό το... μονόπατο επιθετικό σχέδιο και απέδωσε καρπούς. Ο coach της Καβάλας έκλεισε σωστά τους διαδρόμους μην επιτρέποντας στον αντίπαλο να δημιουργήσει, αλλά από στατική φάση φάουλ με τον Κάτσε, ισοφαρίστηκε προς απογοήτευσή του.
Έκανε και κάποιες αλλαγές προσώπων από το 60' και μετά, αλλά οι σχηματισμοί μένανε στα ίδια. Η Βέροια όμως πλέον είχε ήδη ισορροπήσει το ματς και αν δεν είχαν κακά τελειώματα οι παίκτες της, θα μπορούσαν να έχουν σκοράρει άλλες δύο φορές.
Η φιλότιμη προσπάθεια της Καβάλας όμως δεν είχε ευτυχές τέλος για την ομάδα της Ανατολικής Μακεδονίας, καθώς αποχαιρέτησε την κατηγορία και του χρόνου θα βρίσκεται στη Γ' εθνική.
Στα του ματς τώρα, η ομάδα του Παναγιώτη Διλμπέρη ήταν σαφέστατα καλύτερη στο 1ο μέρος, αλλά έπεσε τρομακτικά η απόδοσή της στο 2ο. Αντιθέτως η Βέροια ήταν κακή στο 1ο ημίχρονο και συμπαθητική στο 2ο, με κακά τελειώματα όμως των φάσεων.
Ας πάμε να δούμε τις κινήσεις των δύο πάγκων με την υπογραφή του Βασίλη Αλαμπορινού...
★ Παύλος Δερμιτζάκης
Παρέταξε την ομάδα του με σχηματισμό οργάνωσης θέσεων το 4-4-2 ,όπου κατά την επιθετική οργάνωση γινόταν συνήθως 2-1-4-3 χωρίς εύρος κυρίως από δεξιά ( και θα εξηγήσω παρακάτω τι εννοώ) , με τον Κάτσε να χαμηλώνει στο άσσο και αργότερα τον Οικονόμου. Στην αμυντική οργάνωση, ο σχηματισμός έμενε στο 4-4-2 όπως πάντα.
Λογικά ο Καβαλιώτης coach επέλεξε να βάλει και ποδοσφαιριστές χωρίς πολλά λεπτά συμμετοχής όπως ο τερματοφύλακας Παπαδόπουλος, ο Κάτσε που αν και πήρε συμμετοχές ήθελε προφανώς να δει σ' αυτό το ματς πως θα τα πάει σε ρόλο deep lying playmaker, τον Ορφανίδη που παίζει συνήθως αλλαγή και τον Παπαχρήστο που πέρυσι ήταν αυτός κυρίως βασικός στο αριστερό άκρο της άμυνας και φέτος έχει παίξει μεν αρκετά, αλλά όχι τον χρόνο που είχε στη football league.
Όλα εντάξει. Όμως διαφωνώ οριζοντίως, καθέτως με την επιλογή του Πεταυράκη ως δεξί Μπακ ( αφού δεν είχε άλλον θα μπορούσε κάλλιστα να επιστρατεύσει άλλον σχηματισμό από την αρχή για να δούμε πώς θα πήγαινε). Αλλά ακόμη περισσότερο διαφωνώ, πως αφού " αναγκαστικά" έβαλες Πεταυράκη δεξί Μπακ , δεν έπρεπε σε καμία περίπτωση ( ούτε σε φιλικό ) να έβαζες μπροστά του στην πτέρυγα τον Ορφανίδη ! Ποια πτέρυγα δηλαδή, δεν υπήρχε πτέρυγα. Ούτε αμυντικά, αλλά κυρίως επιθετικά. Δύο εκ φύσεως αριστεροπόδαροι, όπου δεν έδωσαν ποτέ επιθετικό εύρος, με τον Ορφανίδη να συγκλίνει μόνιμα και να γυρνάει μονίμως τη μπάλα στον άξονα ανήμπορος να διεμβολίσει και να δημιουργήσει και τους δύο μετά στην αμυντική τοποθέτηση, να υπάρχει μεγάλο κενό που εκμεταλλεύτηκε όσο μπορούσε η Καβάλα στο 1ο μέρος, βγάζοντας πάντα φάση από κει.
Και ο Πεταυράκης και ο Ορφανίδης, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αναχαιτίσουν στη δεξιά πτέρυγα, καθώς η εκ φύσεως στροφορμή του κορμού τους δεν μπορεί να τους βοηθήσει να λάβουν τέτοια τοποθέτηση θέσης άμυνας κοντά στον ασβέστη από αυτήν την πλευρά. Μονίμως το σώμα τους γυρνάει έτσι ώστε να λάβουν τοποθέτηση για άμυνα στο αριστερό άκρο αυτής. Δεν έχει δουλευτεί καθόλου αυτό και στους δύο όταν έπρεπε.
★ Παναγιώτης Διλμπέρης
4-2-3-1 και για τον προπονητή της Καβάλας, που όμως αν λάβουμε υπόψη τη βασική θέση του κάθε παίκτη στην πτέρυγα, ήταν περισσότερο 4-5-1. Κατά την επιθετική οργάνωση, σχημάτιζε το 2-4-1-3 και κατά την αμυντική το 4-4-1-1.
Στο 1ο ημίχρονο, η ομάδα του ήταν καλή και είχε καλό build up από τον άξονα και καλή φάση δημιουργίας στο αριστερό άκρο (εκεί που πονούσε η Βέροια). Είχε λογική αυτό το... μονόπατο επιθετικό σχέδιο και απέδωσε καρπούς. Ο coach της Καβάλας έκλεισε σωστά τους διαδρόμους μην επιτρέποντας στον αντίπαλο να δημιουργήσει, αλλά από στατική φάση φάουλ με τον Κάτσε, ισοφαρίστηκε προς απογοήτευσή του.
Έκανε και κάποιες αλλαγές προσώπων από το 60' και μετά, αλλά οι σχηματισμοί μένανε στα ίδια. Η Βέροια όμως πλέον είχε ήδη ισορροπήσει το ματς και αν δεν είχαν κακά τελειώματα οι παίκτες της, θα μπορούσαν να έχουν σκοράρει άλλες δύο φορές.
Η φιλότιμη προσπάθεια της Καβάλας όμως δεν είχε ευτυχές τέλος για την ομάδα της Ανατολικής Μακεδονίας, καθώς αποχαιρέτησε την κατηγορία και του χρόνου θα βρίσκεται στη Γ' εθνική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.