Με λαμπρότητα ο Εσπερινός της Αγάπης - Mε τη συμμετοχή των κληρικών της Bέροιας

«Tο Αναστάσιμο μήνυμα ακούστηκε σε πολλές ξένες γλώσσες»

Την Κυριακή του Πάσχα 24 Απριλίου το πρωί με λαμπρότητα τελέστηκε στη Βυζαντινή Βέροια ο Εσπερινός της Αγάπης. Προ του Εσπερινού, προηγήθηκε η ένδυση του Αρχιερέως στο Μητροπολιτικό Μέγαρο και ακολούθησε λιτανευτική πομπή προς τον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Βεροίας, όπου τελέστηκε ο Εσπερινός της Αγάπης, προεξάρχοντος του Ποιμενάρχου μας, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος και με τη συμμετοχή των κληρικών της πόλεως.

Κατά τη διάρκεια του Εσπερινού, το αναστάσιμο μήνυμα του Ευαγγελίου ακούστηκε κατά την παράδοση σε πολλές ξένες γλώσσες.

Τέλος, η απόλυση του Εσπερινού πραγματοποιήθηκε στον αύλειο χώρο του Μητροπολιτικού Μεγάρου, όπου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων μοίρασε σε όλους το πασχαλινό αβγό, ευχόμενος ο Αναστάς Κύριος να χαρίζει την ειρήνη τόσο στις ψυχές των πιστών, όσο και στον δοκιμαζόμενο λαό της Ουκρανίας, η οποία βιώνει τη σκληρότητα του πολέμου.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην Ποιμαντορική Εγκύκλιο της Αναστάσεως ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ἠγέρθη, οὐκ ἔστιν ὧδε· ἴδε ὁ τόπος ὅπου ἔθηκαν αὐτόν». Ἐνώπιον τοῦ τάφου τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου οἱ πιστές μαθήτριες τοῦ Κυρίου στέκονται ἔκπληκτες. Ὁ λίθος πού ἔκλεινε τήν εἴσοδό του καί τίς ἔκανε νά ἀνησυχοῦν πῶς θά τόν ἀπομακρύνουν γιά νά ἐπιτελέσουν τό ἔργο τῆς ἀγάπης πρός τόν Διδάσκαλό τους καί νά ἀλείψουν μέ τά ἀρώματά τους τό νεκρό σῶμα του, ἔχει ἤδη ἀποκυλισθεῖ καί τό σῶμα τοῦ Κυρίου δέν εἶναι ἐκεῖ ὅπου τό εἶχε τοποθετήσει εὐλαβικά ὁ Ἰωσήφ ὁ ἀπό Ἀριμαθαίας.

Καί ἄν οἱ Ἰουδαῖοι τίς προηγούμενες ἡμέρες ἀπό φόβο μήπως οἱ μαθητές τοῦ Κυρίου «ἐλθόντες νυκτός» κλέψουν τό σῶμα του καί ποῦν ὅτι ἀναστήθηκε, εἶχαν ζητήσει ἀπό τόν Πιλάτο κουστωδία γιά νά φυλάσσει τόν τάφο, οἱ μυροφόρες βρίσκουν τώρα οὐράνιο φύλακα στόν τάφο, ὄχι γιά νά φυλάσσει τό νεκρό σῶμα τοῦ πεφιλημένου Διδασκάλου τους, ἀλλά γιά νά ἀναγγείλει πρῶτα σέ αὐτές «τό φαιδρόν τῆς Ἀναστάσεως» μήνυμα. «Ἠγέρθη, οὐκ ἔστιν ὧδε· ἴδε ὁ τόπος ὅπου ἔθηκαν αὐτόν».

Ἡ ἀπουσία τοῦ Κυρίου ἀπό τόν τάφο του δέν εἶναι ἔλλειψη ἤ ἀπώλεια ἀλλά παρουσία διαρκής καί αἰώνια. Τό κενό μνημεῖο δέν εἶναι τόπος θρήνου καί ὀδυρμοῦ ἀλλά εὔγλωττη μαρτυρία τοῦ θαύματος τῆς Ἀναστάσεως καί τῆς συντριβῆς τοῦ Ἅδου καί τοῦ θανάτου.

Ἐνώπιον τοῦ κενοῦ τάφου τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου ὁ ἄγγελος μεταδίδει στίς μυροφόρες γυναῖκες καί δι᾽ αὐτῶν σέ ὅλο τόν κόσμο ὅτι ὁ Χριστός «οὐκ ἔστιν ὧδε». Δέν εἶναι ἐδῶ. Γιατί δέν ἦταν δυνατόν νά τόν περιορίσει ὁ θάνατος, ὁ τόπος, ἡ κακία τῶν ἀνθρώπων καί ἡ πονηρία τοῦ διαβόλου. Δέν εἶναι ἐδῶ ὁ Χριστός, στόν τάφο μαζί μέ τούς νεκρούς, γιατί τούς ἀνέστησε καί αὐτούς καί τούς ἀπελευθέρωσε ἀπό τά δεσμά τοῦ θανάτου. Δέν εἶναι ἐδῶ ὁ Χριστός, γιατί ἀναστήθηκε προκειμένου νά ἀποδείξει ὅτι αὐτός εἶναι ὁ Σωτήρας καί Λυτρωτής τοῦ κόσμου. Δέν εἶναι ἐδῶ ὁ Χριστός, γιατί εἶναι κοντά σέ ὅλους ὅσους θά πιστεύσουν στό κήρυγμά του, θά δεχθοῦν τό Εὐαγγέλιό του καί θά θελήσουν νά τόν ἀκολουθήσουν.

«Ἠγέρθη, οὐκ ἔστιν ὧδε». Ὁ Χριστός λείπει ἀπό τόν τάφο, ἀλλά εἶναι παρών στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων πού σάν τίς μυροφόρες σπεύδουν νά τόν προσκυνήσουν ἀναστημένο. Εἶναι παρών στόν κόσμο, γιά νά ἁπλώνει τό παντοδύναμο χέρι του καί νά ἐλευθερώνει τούς ἀνθρώπους ἀπό τήν ἁμαρτία, ἀπό τόν θάνατο καί ἀπό τόν φόβο πού προκαλεῖ. Εἶναι παρών στήν ἱστορία, γιά νά μεταβάλλει τά δεδομένα καί νά ἐκπλήσσει ὅσους ἀμφισβητοῦν τήν ὕπαρξη καί τή δύναμή του. Ὁ ἀναστάς Κύριος εἶναι παρών γιά νά διώχνει τήν ἀγωνία καί τόν φόβο τῶν ἀνθρώπων γιά ὅλα ὅσα συμβαίνουν, ὁδηγώντας μας στή νέα ζωή, στήν ἀναστημένη ζωή πού Ἐκεῖνος χαρίζει.

Εἶναι παρών γιά νά δώσει καί σέ μᾶς, ὅπως καί στίς μυροφόρες γυναῖκες καί στούς μαθητές του, τό διπλό μήνυμα τῆς χαρᾶς καί τῆς εἰρήνης, πού δέν εἶναι σάν αὐτές πού προσφέρει ὁ κόσμος, γιατί εἶναι τά ἀναφαίρετα δῶρα τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου πρός τόν ἄνθρωπο. Εἶναι ἡ χαρά ἡ ὁποία πηγάζει ἀπό τήν ἀπαλλαγή τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τήν ἁμαρτία καί τίς συνέπειές της. Εἶναι ἡ εἰρήνη ἡ ὁποία εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς καταλλαγῆς καί τῆς συμφιλιώσεως τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό.

Χαρά καί εἰρήνη εἶναι τά δῶρα τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου καί πρός ἐμᾶς πού συνήλθαμε αὐτή τήν ὥρα γιά νά προσκυνήσουμε τήν Ἀνάστασή του. Χαρά καί εἰρήνη σέ ἕναν κόσμο πού δοκιμάζεται ἀπό ποικίλα προβλήματα καί ζεῖ μέ τήν ἀγωνία καί τόν φόβο τοῦ θανάτου καί τοῦ πολέμου. Ὅμως ἡ χαρά καί ἡ εἰρήνη τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ ὑπερβαίνει καί νικᾶ καί τόν φόβο καί τήν ἀγωνία καί τόν θάνατο, ἀρκεῖ ἐμεῖς νά θελήσουμε νά τά οἰκειοποιηθοῦμε.

Ἄν θελήσουμε νά ζήσουμε ἐν καινότητι ζωῆς, τῆς ἀναστημένης ζωῆς τοῦ Κυρίου μας, τότε θά ζοῦμε καθημερινά τή χαρά καί τήν εἰρήνη του. Τότε τό «ἠγέρθη οὐκ ἔστιν ὧδε» θά σημαίνει καί γιά μᾶς τήν παρουσία τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου στήν ψυχή μας, πού θά τήν πληροῖ μέ τή χαρά καί τήν εἰρήνη τῆς Ἀναστάσεώς του.