Ο δικαιωματικός όλεθρος

Του Γρηγόρη Σαραντόπουλου
Είναι ευρέως γνωστό πως, ήδη από αρχαιοτάτων χρόνων, το ανθρώπινο είδος προσπαθούσε να αναδείξει ποιος θα επιβληθεί και θα κυριαρχήσει επί των υπολοίπων. Μάλιστα τις περισσότερες φορές οι διεκδικητές δεν είχαν ειρηνικές προθέσεις. Οι αιμοδιψείς φιλονικίες εξακολουθούν, δυστυχώς, να υφίστανται ακόμη και σήμερα, όταν δύο αδελφικοί λαοί αλληλοσφαγιάζονται για λόγους που υπερβαίνουν τα όρια της λογικής, ενώ τα υποκείμενα των καταστροφικών συρράξεων δεν έχουν αποσαφηνίσει ποια είναι τα ουσιαστικά τους κίνητρα.

Συγκεκριμένα, όσον αφορά τις αιματηρές συγκρούσεις, οι ηγετικές φυσιογνωμίες του ρωσικού στρατοπέδου διατείνονται ότι αποκλειστικός σκοπός τους είναι η ‘’απελευθέρωση’’ των καταπιεσμένων ρωσόφωνων που κατοικούν στην Ουκρανία. Εκείνο όμως που συνεχώς αρνούνται να διευκρινίσουν είναι ότι ο λαός που πραγματικά υποχρεώνεται να ζήσει κάτω από δυσβάσταχτους όρους, βρίσκεται σε ρωσικό έδαφος, καθώς βασανίζεται από ένα σαθρό και διεφθαρμένο καθεστώς το οποίο έχει εδραιωθεί στη χώρα από το 2008. Με αυτόν τον τρόπο γίνεται αντιληπτό το γεγονός πως η αφορμή που έφερε τον θάνατο σε χιλιάδες αθώους πολίτες στην ανατολική Ευρώπη, δεν είναι ειλικρινά ούτε οι εθνικιστικές ομάδες που διείσδυσαν στις ουκρανικές δυνάμεις, ούτε οι ιστορικές αντιπαλότητες, αλλά η αρχομανία, η αλαζονεία και η απληστία ενός προέδρου, στην απόπειρά του αφενός να φανατίσει τους ίδιους του τους ψηφοφόρους και, αφετέρου, να προστατέψει τις οικονομικές προσδοκίες των κερδοσκόπων συνέταιρων του, στους οποίους ανήκει το μεγαλύτερο μέρος της πολεμικής βιομηχανίας στην ρωσική επικράτεια.

Είναι φυσικά αξιοσημείωτο, να υπολογισθεί ο ζημιογόνος λογαριασμός, αυτής της στυγνής παραβίασης του διεθνούς δικαίου, που καλείται να πληρώσει όχι μόνο ο ηττημένος των εχθροπραξιών, αντιθέτως, όλη η ανθρωπότητα. Καταρχήν, οι πρόσφυγες που είχαν την τύχη να γλιτώσουν από τις φονικές επιθέσεις των ιμπεριαλιστών και να διαφύγουν προς άλλα κράτη της ευρωπαϊκής ηπείρου, μπορούν να υπολογισθούν σε εκατομμύρια. Όσοι λοιπόν δεν εξολοθρευθήκαν από τους ασταμάτητους βομβαρδισμούς εκπατρίστηκαν, ξεριζώθηκαν και αναζήτησαν επειγόντως μια καινούργια ζωή.

Επιπλέον, μέσα από τις στάχτες αυτού του ολοκαυτώματος δημιουργείται πρόσφορο έδαφος για μία οικονομική κατάρρευση, η οποία δύναται να χαρίσει, σε παγκόσμια κλίμακα, αρίθμητους απόρους. Η μείωση της παραγωγικότητας και η πρωτοφανής ενεργειακή κρίση δεν πρόκειται να αφήσουν κανένα περιθώριο προόδου, με απότοκο την απόλυτη υποβίβαση του βιοτικού επιπέδου. Επομένως, οι ευκαιρίες για εμπορική ανάπτυξη και επιχειρηματική ανέλιξη καθίστανται τουλάχιστον πενιχρές σε συνδυασμό με την έναρξη ενός φαύλου κύκλου κυρώσεων ανάμεσα στη Δύση και τη Μόσχα.

Καταλήγοντας, είναι επιτακτική ανάγκη το μίσος και η μανία εξόντωσης να καταπολεμηθούν άμεσα από την διεθνή κοινότητα, όχι απαντώντας στις βιοπραγίες με το ίδιο τίμημα. Απεναντίας, δια εποικοδομητικού διαλόγου και προπάντων μέσω ενός πνεύματος ομόνοιας μπορεί να αποκατασταθεί η ηρεμία και εν τέλει να επιτευχθεί μία μακροχρόνια συμφιλίωση.

Γρηγόρης Σαραντόπουλος

Φοιτητής Νομικής ΑΠΘ