Λαογραφική Εταιρεία Έρευνας και Διάδοσης της Ελληνικής Παράδοσης «ΗΛΙΟΕΙΔΕΙΑ»
Από το χορό των μυθικών Μαινάδων, στους ντερβίσηδες, από το φλαμέγκο στους εκστατικούς χορούς της Αφρικής, από την Ασία στον Ελλαδικό χώρο, στoν πεντοζάλη, στο ζωναράδικο, στον τσάμικο, στο τικ’, παντού ο χορός είναι μια διαδικασία. Μία διαδικασία που εμπλέκει το σώμα, το πνεύμα και την ψυχή. Το σώμα κινείται, το πνεύμα δημιουργεί, η ψυχή απελευθερώνεται.
Οι χορευτές σε κύκλο, αντικριστά ή μόνοι τους αφουγκράζονται, περιμένουν την πρώτη δοξαριά, τον πρώτο στίχο. Και αρχίζουν το χορό. Ακούν τον οργανοπαίκτη, επιβραδύνουν όταν αυτός επιβραδύνει, αλαφρώνουν το πάτημα όταν αυτός γρηγορεύει και εκείνος με τη σειρά του, παίζει για τους χορευτές που έχει μπροστά του.
Για όλους μας όμως, είναι έκφραση, ελευθερία, θεραπεία, συνεργασία, αλληλεγγύη. Μία διαδικασία από την οποία όλοι βγαίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, βγαίνουμε νικητές.
Υ.Γ.: Η παγκόσμια ημέρα χορού καθιερώθηκε το 1982 από την UNESCO. Tην γιορτάζουμε στις 29 Απριλίου επειδή τότε γεννήθηκε ο Γάλλος χορευτής, χορογράφος και συγγραφέας Ζαν-Ζορζ Νοβέρ (1727-1810) ο οποίος δημιούργησε το δραματικό μπαλέτο (Ballet d’action) το οποίο και οδήγησε στο σύγχρονο μπαλέτο.
Από το χορό των μυθικών Μαινάδων, στους ντερβίσηδες, από το φλαμέγκο στους εκστατικούς χορούς της Αφρικής, από την Ασία στον Ελλαδικό χώρο, στoν πεντοζάλη, στο ζωναράδικο, στον τσάμικο, στο τικ’, παντού ο χορός είναι μια διαδικασία. Μία διαδικασία που εμπλέκει το σώμα, το πνεύμα και την ψυχή. Το σώμα κινείται, το πνεύμα δημιουργεί, η ψυχή απελευθερώνεται.
Οι χορευτές σε κύκλο, αντικριστά ή μόνοι τους αφουγκράζονται, περιμένουν την πρώτη δοξαριά, τον πρώτο στίχο. Και αρχίζουν το χορό. Ακούν τον οργανοπαίκτη, επιβραδύνουν όταν αυτός επιβραδύνει, αλαφρώνουν το πάτημα όταν αυτός γρηγορεύει και εκείνος με τη σειρά του, παίζει για τους χορευτές που έχει μπροστά του.
Και τότε ο χορός γίνεται μνήμη.
Οι χορευτές χορεύουν χορούς που χορεύονταν, άλλοτε, σε άλλα χώματα, από προγενέστερους.
Και μετά ο χορός γίνεται έκφραση.
Οι χορευτές θλίβονται, χαίρονται, ελπίζουν.
Και μετά ο χορός γίνεται αδελφοσύνη.
 |
| Μαινάδα που χορεύει. Ελληνικό αγαλματίδιο του 3ου αιώνα π.Χ. από τον Τάραντα. (Metropolitan Museum of Art, New York, Inv. 12.232.13) |
Πιάνονται από τα χέρια. Ο διπλανός τους είναι φίλος και αδελφός. Και το μαντήλι του πρωτοχορευτή "πετάει". Για κάποιους τυχερούς ο χορός σαν διαδικασία περνάει από το βίωμα και το γνωστό, στην ανύψωση, στο μεγαλειώδες, στο άγνωστο και στο υπερβατικό. Για άλλους είναι μία πολιτική δήλωση, ή ένα θρησκευτικό "πιστεύω".
Άννα Κυριακίδου
Εκπαιδευτικός
Μέλος της Λ.Ε.Ε.Δ.Ε.Π. ΗΛΙΟΕΙΔΕΙΑ
Υ.Γ.: Η παγκόσμια ημέρα χορού καθιερώθηκε το 1982 από την UNESCO. Tην γιορτάζουμε στις 29 Απριλίου επειδή τότε γεννήθηκε ο Γάλλος χορευτής, χορογράφος και συγγραφέας Ζαν-Ζορζ Νοβέρ (1727-1810) ο οποίος δημιούργησε το δραματικό μπαλέτο (Ballet d’action) το οποίο και οδήγησε στο σύγχρονο μπαλέτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.