Αυτή την στιγμή η κάθε αγροτική κοινωνία και παραγωγός καλλιεργεί, παράγει και πουλά ανεξέλεγκτα, χωρίς πρόγραμμα και χωρίς έρευνα στις ανάγκες της αγοράς με αποτέλεσμα να παρατηρούνται ελλείψεις και υπερπλεόνασμα συγκεκριμένων αγροτικών προϊόντων και να αναγκαζόμαστε έτσι να εισάγουμε σιτάρι, καλαμπόκι, όσπρια, ρύζια, σόγια, λαχανικά από Ουκρανία, Τουρκία, Ρωσία, Βουλγαρία και άλλα βαλκανικά και όχι μόνο Κράτη!
Προτεινόμενα Μέτρα:
Θα πρέπει να χαραχθεί αγροτικό πλάνο και καθορισμένο καλάθι αγροτικών προϊόντων για κάθε περιφέρεια!
Απαιτείται οργάνωση της αγροτικής παραγωγής, καθορισμός ζωνών καλλιεργειών, ενίσχυση των μικρομεσαίων παραγωγών, εντοπισμό καινούργιων αγορών, φοροελάφρυνση των νέων γεωργών.
Άμεση επανασύσταση της Ελληνικής Τράπεζας Γενετικού Υλικού (Τράπεζα Σπόρων) που αποτελεί:
Έναν ανεκμετάλλευτο θησαυρό για το παρόν και το μέλλον της αγροτικής παραγωγής στην Ελλάδα με επαναφορά αδικοχαμένων ελληνικών ποικιλιών σπόρων όπως π.χ. την ποικιλία Ντομάτας "Δέσποινα", την ποικιλία καλαμποκιού «Άρης» και άλλες πολλές.
Αυτός ο μοναδικός επίσημος φορέας συλλογής και διατήρησης των σπόρων όλων των ελληνικών φυτικών ειδών, ακόμα και εκείνων που δεν καλλιεργούνται πια, συστάθηκε το 1981 και από τότε δεν έχει αξιοποιηθεί και δεν έχει στηριχθεί ενεργά και όσο θα έπρεπε.
Αυτή την στιγμή στην ελληνική Τράπεζα Σπόρων, υπάρχουν γύρω στους 5.500 - 6.000 σπόρους διαφορετικών φυτικών ειδών.
Αν υπολογίσει κανείς, όμως, και το φυτικό υλικό, που δεν είναι διαφορετικό, αλλά έχει συλλεχθεί από διαφορετικά γεωγραφικά τμήματα της χώρας μας, τότε φθάνουμε, συνολικά, περίπου στους 15.000 σπόρους.
Επίσης να δοθεί επιδότηση και κίνητρα σε ελληνικές εταιρείες και παραγωγούς να επιλέξουν για καλλιέργεια και παραγωγή από τις ελληνικές ποικιλίες σπόρων και έτσι να ικανοποιηθεί ως ένα ικανοποιητικό βαθμό η επισιτιστική αυτάρκεια σε αγροτικά προϊόντα και να χουμε παράλληλα αυξημένες ποσότητες αλεύρων από τον ελληνικό πλούτο ποικιλιών.
Η Ελλάδα είναι μια από τις πιο πλούσιες χώρες στον κόσμο από πλευράς βιοποικιλότητας, αλλά διακρίνεται μια σοβαρή δυσκολία στο να βρει κανείς ελληνικά φυτά.
Το ζητούμενο μας θα πρέπει να αποτελέσουν φυτά, που προέκυψαν από σπόρους μοναδικών φυτών που παράγει η ελληνική γη για να τα καλλιεργήσει, εκ νέου ο Έλληνας παραγωγός.
Η χώρα μας αποτελεί το κέντρο καταγωγής των περισσότερων ποικιλιών φυτών των Βαλκανίων και της Μεσογείου.
Από την χώρα μας ξεκίνησαν και εξαπλώθηκαν χιλιάδες ποικιλίες, ενώ η διεθνής κοινότητα την έχει αναγνωρίσει ως σημαντικό κρίκο στην παγκόσμια προσπάθεια για γεωργική βελτίωση, εξαιτίας αυτού του γενετικού πλούτου.
Κλείνοντας θα πρέπει να τονίσω την ανάγκη της αλληλεγγύης και της εφαρμογής της ανταλλακτικής οικονομίας σε ακραίες εκφάνσεις και στιγμές και εκεί που η ανάγκη για επιβίωση έχει φτάσει σε απροχώρητο σημείο.
Εάν δεν φροντίσουμε και δεν δουλέψουμε καλλιεργητικά και παραγωγικά με σθένος για την επισιτιστική μας αυτάρκεια ως χώρα δυστυχώς θα πούμε «το ψωμί ψωμάκι» και με ότι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον της όμορφης μας πατρίδας και των κατοίκων της.
*Θεοχαρόπουλος Αντώνης,
Γεωπόνος - Περιβαλλοντολόγος Msc,
Γεωργικός Σύμβουλος
Προτεινόμενα Μέτρα:
Θα πρέπει να χαραχθεί αγροτικό πλάνο και καθορισμένο καλάθι αγροτικών προϊόντων για κάθε περιφέρεια!
Απαιτείται οργάνωση της αγροτικής παραγωγής, καθορισμός ζωνών καλλιεργειών, ενίσχυση των μικρομεσαίων παραγωγών, εντοπισμό καινούργιων αγορών, φοροελάφρυνση των νέων γεωργών.
Άμεση επανασύσταση της Ελληνικής Τράπεζας Γενετικού Υλικού (Τράπεζα Σπόρων) που αποτελεί:
Έναν ανεκμετάλλευτο θησαυρό για το παρόν και το μέλλον της αγροτικής παραγωγής στην Ελλάδα με επαναφορά αδικοχαμένων ελληνικών ποικιλιών σπόρων όπως π.χ. την ποικιλία Ντομάτας "Δέσποινα", την ποικιλία καλαμποκιού «Άρης» και άλλες πολλές.
Αυτός ο μοναδικός επίσημος φορέας συλλογής και διατήρησης των σπόρων όλων των ελληνικών φυτικών ειδών, ακόμα και εκείνων που δεν καλλιεργούνται πια, συστάθηκε το 1981 και από τότε δεν έχει αξιοποιηθεί και δεν έχει στηριχθεί ενεργά και όσο θα έπρεπε.
Αυτή την στιγμή στην ελληνική Τράπεζα Σπόρων, υπάρχουν γύρω στους 5.500 - 6.000 σπόρους διαφορετικών φυτικών ειδών.
Αν υπολογίσει κανείς, όμως, και το φυτικό υλικό, που δεν είναι διαφορετικό, αλλά έχει συλλεχθεί από διαφορετικά γεωγραφικά τμήματα της χώρας μας, τότε φθάνουμε, συνολικά, περίπου στους 15.000 σπόρους.
Επίσης να δοθεί επιδότηση και κίνητρα σε ελληνικές εταιρείες και παραγωγούς να επιλέξουν για καλλιέργεια και παραγωγή από τις ελληνικές ποικιλίες σπόρων και έτσι να ικανοποιηθεί ως ένα ικανοποιητικό βαθμό η επισιτιστική αυτάρκεια σε αγροτικά προϊόντα και να χουμε παράλληλα αυξημένες ποσότητες αλεύρων από τον ελληνικό πλούτο ποικιλιών.
Η Ελλάδα είναι μια από τις πιο πλούσιες χώρες στον κόσμο από πλευράς βιοποικιλότητας, αλλά διακρίνεται μια σοβαρή δυσκολία στο να βρει κανείς ελληνικά φυτά.
Το ζητούμενο μας θα πρέπει να αποτελέσουν φυτά, που προέκυψαν από σπόρους μοναδικών φυτών που παράγει η ελληνική γη για να τα καλλιεργήσει, εκ νέου ο Έλληνας παραγωγός.
Η χώρα μας αποτελεί το κέντρο καταγωγής των περισσότερων ποικιλιών φυτών των Βαλκανίων και της Μεσογείου.
Από την χώρα μας ξεκίνησαν και εξαπλώθηκαν χιλιάδες ποικιλίες, ενώ η διεθνής κοινότητα την έχει αναγνωρίσει ως σημαντικό κρίκο στην παγκόσμια προσπάθεια για γεωργική βελτίωση, εξαιτίας αυτού του γενετικού πλούτου.
Κλείνοντας θα πρέπει να τονίσω την ανάγκη της αλληλεγγύης και της εφαρμογής της ανταλλακτικής οικονομίας σε ακραίες εκφάνσεις και στιγμές και εκεί που η ανάγκη για επιβίωση έχει φτάσει σε απροχώρητο σημείο.
Εάν δεν φροντίσουμε και δεν δουλέψουμε καλλιεργητικά και παραγωγικά με σθένος για την επισιτιστική μας αυτάρκεια ως χώρα δυστυχώς θα πούμε «το ψωμί ψωμάκι» και με ότι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον της όμορφης μας πατρίδας και των κατοίκων της.
*Θεοχαρόπουλος Αντώνης,
Γεωπόνος - Περιβαλλοντολόγος Msc,
Γεωργικός Σύμβουλος
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.