Ο στρατηγός Pablo κάρφωσε το σπαθί της νίκης και στο χορτάρι των Σερρών

H μάχη των πάγκων

Αγαπητοί αναγνώστες, το ματς κρίθηκε σε μεγάλο βαθμό από τις οδηγίες του team της «Βασίλισσας». Ο πάγκος επέδειξε σθένος, πάθος και ικανότητα για τη νίκη. Ο Παύλος Δερμιτζάκης, εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο το λάθος του Άγγελου Διγκόζη που σας αναφέραμε και στο match summary, ο οποίος αντί να ισορροπήσει ένα μάλλον αμφίρροπο παιχνίδι και να απειλήσει, κατάφερε με τις κινήσεις του να αφοπλίσει ουσιαστικά τους παίκτες του, να αφήσει τους φιλοξενούμενους να απειλήσουν τους γηπεδούχους με αρκετές καλές φάσεις στο τελευταίο μισάωρο και εντέλει να χάσει τους 3 πολύτιμους βαθμούς.

Η Βέροια, στις μεταβάσεις σε 2-3 περιπτώσεις κινήθηκε φαρμακερά κι αν δεν υπήρχε η σχετική αστοχία και ατυχία όπως και ο τερματοφύλακας Κατσίκας (ο οποίος έκανε λάθος μόνο στο γκολ), θα πετύχαινε κι άλλα γκολ.

Ας δούμε τις κινήσεις των δύο πάγκων μέσα από την ματιά του Βασίλη Αλαμπορινού...

★ Άγγελος Διγκόζης

Παρέταξε την ομάδα του με σχηματισμό οργάνωσης θέσεων το 4-2-3-1, με την επιθετική οργάνωση να έρχεται συνήθως είτε με 2-1-4-3 ή με προσαρμοσμένη μεταφορά του 4-2-3-1 με πλήρες εύρος και η αμυντική οργάνωση με 4-4-2 σφήνα.

Λογικά όλα αυτά, ειδικά ο σχηματισμός οργάνωσης του 4-4-2, ο οποίος είχε εύρος στα 35 μέτρα και βάθος το πολύ 25 μέτρα, κουμπωμένο σε σφήνα για να μπλοκάρει τη Βέροια, που είναι μια κλάση επάνω. Πολύ λογικά.

Όμως... και γράψτε αυτό το όμως. Η Βέροια ήταν καλύτερη, ειδικά μετά το 25'. Δεν αμφιβάλλει κανείς γι' αυτό. Όμως, για να λέμε όπως πάντα την αλήθεια, το ματς το έχασε περισσότερο η... λάθος τακτική κίνηση, παρά η προσπάθεια των παικτών της «Βασίλισσας», που μπορεί να μην ήταν στο τοπ, αλλά σίγουρα όπως πάντα ήταν δυναμική και διαρκής μέχρι το τελευταίο λεπτό.

Ο προπονητής του Πανσερραϊκού έβγαλε τον Μαρκιόνι στο 59' για να βάλει καλύτερο στις επιθετικές κι οργανωτικές αρετές παίκτη, τον Ανάκογλου. Λογική κίνηση. Αλλά το παράλογο και που είπα μέσα μου πώς δεν πρόκειται να βγάλει φάση ο Πανσερραϊκός (έτσι κι έγινε), ήταν το γεγονός πως πέρασε πίσω σαν 8άρι στο 4-2-3-1 τον Στίκα και τον Ανάκογλου στο λεγόμενο σύγχρονο 10 πίσω από τον φορ.

Ας πούμε δυο πραγματάκια. Όταν είδα πως δεν αλλάζει σχηματισμό οργάνωσης με την είσοδο του Ανάκογλου, κόντεψε να μου φύγει ο καφές από τα χέρια! Ο Ανάκογλου είναι ένα κλασσικό 8αρο-10αρο παλαιάς κοπής με ρόλο οργανωτή, ο οποίος φυσικά μπορεί να κάνει πράγματα από χαμηλότερα. Βάζοντάς τον εκεί μπροστά, κολλημένο στην άμυνα μπετόν αρμέ της Βέροιας και σε ολόκλειστο χώρο, ο Ανάκογλου όχι να δημιουργήσει, ούτε να αγγίξει μπάλα δεν θα μπορεί. 

Αντιθέτως, ακόμη μεγαλύτερο λάθος ήταν που πέρασε τον Στίνα πίσω, έναν παίκτη ο οποίος είναι ακριβώς αυτό το μπουκαδόρικο και ταχυδυναμικό σύγχρονο 10 ή false 9 και ήταν ο πιο επικίνδυνος παίκτης σε απόδοση των Σερραίων μέχρι εκείνη τη στιγμή. Τον πέρασε δίπλα στον Κρητικό και μετά οι Γαβριηλίδης και Οικονόμου είχαν εύκολο έργο.

★ Παύλος Δερμιτζάκης

Ο στρατηγός της Βέροιας, παρέταξε τον γνωστό πλέον Dermi σχηματισμό 4-4-2 false, 4-2-3-1 fact , που στην επιθετική οργάνωση γινόταν κυρίως 2-4-4, προσαρμοσμένα για transition το

4-2-4 κι έπειτα 2-1-3-4. Στην άμυνα η οργάνωση ήταν όπως πάντα το 4-4-2. Μετά το πρώτο μισάωρο, όπου ο Πανσερραϊκός έπαιζε με περισσότερο δυναμισμό, το ματς το έφερε εκεί που ήθελε. Ευτύχησε να δει την ομάδα του να προηγηθεί στο 52' κι έπειτα είδε από το 59' την κίνηση σάλτο μορτάλε του αντιπάλου προπονητή κι έτριβε τα χέρια του. Χειρίστηκε συνετα τον αγώνα κι αν και οι παίκτες του κατέβαλαν υπερπροσπάθεια κι έδειξαν κάπως κουρασμένοι γύρω στο 70', έβγαλαν ψυχή.

Ανανέωσε και τις πτέρυγες με τους Πόζογλου και Ορφανίδη οι οποίοι βοήθησαν πολύ και κλείδωσε το ματς βάζοντας στα χαφ τον Μπλέτσα δίπλα στον Οικονόμου, κρατώντας τον Καπνίδη μόνο του μπροστά για τα τελευταία λεπτά και βάζοντας ως 3ο στόπερ τον Γαβριηλίδη, παίζοντας ένα ξεκάθαρο 5-4-1.

* Να δώσουμε συγχαρητήρια στη «Βασίλισσα του Βορρά», η οποία μας οδηγεί όλο και πιο κοντά στο επιθυμητό αυτονόητο. Να δούμε τη φανέλα του χρόνου στη Superleague.