Ανεβαίνουμε στο Βέρμιο, κορυφή Αγκάθι, με τους Ορειβάτες Βέροιας

Γράφει ο Ν. Τσιαμούρας
Η ανάβαση πράξη σιωπής και πειθαρχίας αρχίζει. Ορειβατούν διαδοχικά και όπως επιβάλλει η μορφολογία του εδάφους. Η ανάβαση βασανιστική από το πολύ χιόνι. Τα άκρα των ποδιών τους δύσκολα ελέγχονται, κατανέμουν τις δυνάμεις τους. Ο ρυθμός επιβραδύνεται, ωστόσο επιμένουν σταθερά. Φύγανε από τη Βέροια στις 8 η ώρα πρωινό Κυριακής κάτω από ένα φωτεινό αλλά παγωμένο ουρανό, έξι φίλοι ορειβάτες, ο καιρός η βροχή και οι χιονοπτώσεις τις τελευταίες ημέρες απέτρεψαν φίλους στην σημερινή ορειβατική εξόρμηση.

Ημέρα Κυριακή και στην εκκλησία μαζεύονται οι πιστοί, καλοντυμένοι. Τα καφέ κλειστά ακόμη, είναι νωρίς. Αφήσανε πίσω τους την πόλη. Τίποτα δεν σε προδιαθέτει για αυτό που θα αντικρίσουν τα μάτια τους λίγα μόλις χιλιόμετρα ψηλότερα. Διαδρομή Βέροια - Καστανιά - Ζωοδόχο Πηγή. Το χιονισμένο τοπίο είναι ιδιαίτερο εντυπωσιακό καθώς μικτά δάση βελανιδιάς καστανιάς και ελάτης είναι βυθισμένα στη σιωπή του χιονιού. Τα κωνοφόρα δάση, αρχέγονα, απείραχτα, γυμνά, αναπνέουν σύννεφα και ήλιο! Εδώ ζουν σε μικρούς αριθμούς αγριογούρουνα και ζαρκάδια, αλεπούδες και λύκοι.

Φθάσανε στη Ζωοδόχο Πηγή.
Πριν την κατασκευή της Εγνατίας οδού έσφυζε από ζωή, υπήρξε σταθμός ξεκούρασης για τους αυτοκινητιστές, για τα υπέροχα σουβλάκια της.

Τώρα ερημιά…
Προετοιμασία για ανάβαση. Ένα κατάλευκο παγωμένο τοπίο τους υποδέχεται. Ντυμένοι με ζεστά ρούχα, γάντια και σκούφους. Ο ήλιος τους κρατάει συντροφιά μέσα σε τούτη την παγωνιά. Μόνοι αυτοί σε τούτη την απέραντη κάτασπρη παγωμένη «μαγική φύση».

Ο μήνας Μάρτιος μπήκε με βροχοπτώσεις στα πεδινά και ισχυρές χιονοπτώσεις ψηλότερα. Έτσι και σήμερα έχουν να ζήσουν και να απολαύσουν από κοντά ένα υπέροχο χιονισμένο σκηνικό.

Αφήσανε πίσω τους το χωριό Ζωοδόχο Πηγή μόνο του ντυμένο στο άσπρο νυφικό του χιονιού και πήρανε το δασικό δρόμο που θα τους οδηγήσει στο μονοπάτι για την κορυφή Αγκάθι. Ο δασικός δρόμος παγωμένος και χιονισμένος τους αναγκάζει να τον προσπεράσουν παράλληλα και να πάρουν το ανηφορικό μονοπάτι. Το βουνό σιωπηλό τους υποδέχεται με ήλιο και ένα δυνατό παγωμένο αέρα. Η ανάβαση γίνεται δύσκολη λόγω του πολύ χιονιού από την χιονόπτωση της Παρασκευής. Τα σπουργίτια και οι σπίνοι και τόσα άλλα πουλιά δεν είναι πουθενά. Η γυμνή βουνοκορφή τους καλεί να τη διαβούνε και να τη γνωρίσουνε.

Μπροστά τους απλώνεται βραχώδης πλαγιά με διάσπαρτο χιόνι. Η διαδρομή προς την κορυφή, χιονοσκέπαστη και άγρια. Το χιόνι κρυσταλλωμένο και στέρεο, βήματα αργά αλλά σταθερά. Σκαρφαλώνουν ακανόνιστα, κερδίζοντας συνεχώς ύψος. Ορειβατούν διαδοχικά ο ένας πίσω από τον άλλο, ο ρυθμός επιβραδύνεται, τα λόγια τους σχεδόν πνίγονται στη βουή του αέρα. Ο άνεμος προσπαθεί επίμονα να ματαιώσει κάθε τους κίνηση. Ο ρυθμός τους επιβραδύνεται απελπιστικά. Όμως αυτοί απτόητοι συνεχίζουν… σήμερα το βουνό τους αποζητά θυσίες.

Μετά από μιας ώρας κοπιαστικής ανάβασης πλησιάζουν προς στην κορυφή. Με επίπονες κινήσεις φτάνουν επιτέλους στην κορυφή που βρίσκεται σε σχετικό επίπεδο σημείο. Πριν την κορυφή χιόνι πολύ τους δυσκολεύει. Καθισμένοι τώρα στην κορυφή νοιώθουν μια οικειότητα με το περιβάλλον.

Έχει υψόμετρο 1750 μέτρα. Ονομάσθηκε Αγκάθι μάλλον επειδή είναι διάσπαρτο από γαϊδουράγκαθα την εποχή της άνοιξης. Η πανοραμική και απεριόριστη θέα και η ομορφιά της περιοχής που απλώνεται κάτω από τα πόδια τους, τους αποζημιώνει. Κάτω χαμηλά διάσπαρτα χωριά - αγροτόσπιτα.

Το πιο κοντινό ο Πολύμυλος. Χτισμένο στην πλαγιά της κορυφής Αγκάθι, το χωριό Πολύμυλος (πολλοί νερόμυλοι) ή Χατοβο. Γνωστό για τις πατάτες του, που έχουν τη φήμη της νοστιμότερης πατάτας της Μακεδονίας. Κατά την Τουρκοκρατία εγκαταστάθηκαν στην περιοχή Τούρκοι (κονιάροι). Το 1923 εγκαταστάθηκαν Πόντιοι κυρίως πρόσφυγες (από την περιοχή της άνω Ματσούκας) αλλά και λίγοι Θράκες.

Λίγο χαμηλότερα η Εγνατία. Η αρχαία Εγνατία οδός κατασκευάστηκε από τους Ρωμαίους το 2o π.Χ. αιώνα. Ήταν προέκταση της Αππίας οδού. Από το Δυρράχιο και την Αυλώνα (Αλβανία) διέσχιζε τη Μακεδονία, τη Θράκη και κατέληγε στα Κύψελα (εδάφη της Ευρωπαϊκής Τουρκίας σήμερα), για να φθάσει στην Κωνσταντινούπολη. Τον ίδιο δρόμο ακολούθησε και ο Απόστολος Παύλος ο Απόστολος των Εθνών, το 49 με 50 μ.Χ. Αποβιβάζεται στη Νεάπολη (Καβάλα) και πηγαίνει στους Φιλίππους όπου ίδρυσε την πρώτη χριστιανική εκκλησία στην Ευρώπη. Μετά έφθασε στην πόλη της Βέροιας όπου δίδαξε τον χριστιανισμό και αφού διέσχισε την υπόλοιπη Ελλάδα κατέληξε στην Ρώμη.

Λίγο πιο πέρα διαγράφεται η υγρή παρουσία του φράγματος του Αλιάκμονα. Απολαμβάνουν την ομορφιά του χιονιού για αρκετά λεπτά της ώρας, ανάσες καθαρού αέρα.

Επιστροφή…
Συμφιλιωμένοι με τον παγωμένο αέρα και το χιόνι επιστρέφουν. Κλεφτά κοιτάζουν πίσω, την αυστηρή γύμνια της κορυφής Αγκάθι. Μένει οριστικά πίσω τους.

Υ.Γ. Καλωσορίζουμε στην συντροφιά μας τον Γιάννη.