«Το δρώμενο της Νάουσας»: Ένας απίθανος παραλογισμός και μια ανάγκη «αναθεώρησης»

Του τέως δημάρχου Τάσου Καραμπατζού
«Ζούμε τελικά περίεργα πράγματα. Στην εποχή της πανδημίας, των πολυσύνθετων κρίσεων και γενικώς των «Αναθεωρήσεων» (ακόμη και των Διεθνών Συνθηκών - βλέπε Ουκρανία), δεν θα έπρεπε άραγε να γίνει μια άλλου είδους προσέγγιση - μια αναθεώρηση αποφάσεων- από τους αρμόδιους Πολιτιστικούς μας Συλλόγους, αλλά και τον ίδιο τον Δήμο Νάουσας, σε σχέση με την τέλεση του δρώμενου «Γενίτσαροι και Μπούλες»;

Διαπιστώνω λοιπόν, οτι πάνω σ'αυτό το ιερό και μοναδικό Πολιτισμικό μας στοιχείο, ένα ιστορικό έθιμο που οι ρίζες του ανάγονται στην αρχαιότητα και που τελείται ανελλιπώς και αναλλοίωτο επί εκατονταετίες (... πλην τριών πολύ ιδιαίτερων περιόδων), κάποιοι προσπαθούν να παίξουν τα γνωστά μικροπολιτικά τους παιχνίδια.

Μα είναι το θέμα μας αυτό, αγαπητοί κύριοι; Για σταθείτε επιτέλους στο ύψος των περιστάσεων.

Προφανώς το ζήτημα, δεν ενδείκνυται για έκδοση «ψηφισμάτων», ούτε για ανακοινώσεις των εκατέρωθεν δημοτικών παρατάξεων προς ικανοποίησιν μικρο-εγωϊσμών. Μάλλον δεν έχει γίνει αντιληπτό το ΒΑΘΟΣ, το ΕΥΡΟΣ, αλλά ΚΑΙ ΤΟ «ΒΑΡΟΣ» του θέματος.

Προφανέστατα αξιότιμοι Κύριοι, είναι κάτι πολύ πιο ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ. Και δεν μπορεί να συγκριθεί ούτε με τον "συνωστισμό" σε καφετέριες, ή σε "ορθάδικα" ή σε "μπουζουξίδικα", ή ακόμη-ακόμη και σε γήπεδα (αύριο π.χ. οι Ομάδες μας παίζουν ευρωπαϊκά παιχνίδια και θα επιτραπεί το 50% της χωρητικότητας των γηπέδων, άρα 20.000 θεατές πακτωμένοι ο ένας πάνω στον άλλον!).

ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΝΟΧΛΕΙ κύριοι, ΑΣΧΕΤΟΙ, ένα ανοικτό τελετουργικό και μάλιστα αρκούντως προστατευμένο και με ....μάσκες (βλ. "Πρόσωπος").

Προφανώς λοιπόν, δεν έγινε κατανοητό το τι ακριβώς είναι το "ΔΡΩΜΕΝΟ ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΙ ΚΑΙ ΜΠΟΥΛΕΣ ΤΗΣ ΝΑΟΥΣΑΣ".
Προφανώς και ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ, ούτε γλέντι, χαβαλές, μεθύσι, Βραζιλιάνες και... ξέκωλες.

Προφανώς, όλοι όσοι εκ του μακρόθεν επιβάλλουν και απαιτούν "πρωτόκολλα", δεν βίωσαν, ούτε έζησαν, αλλά ούτε έστω παρακολούθησαν το ιερό αυτό ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΟ.
Προφανώς αναφέρομαι στους "Ειδικούς" των διαφόρων "Επιτροπών Εμπειρογνωμόνων", αλλά και σε άλλους ευρισκόμενους εις τα ενδότερά μας, που είναι παντελώς άσχετοι με την "Ψυχή" της Νάουσας. Που δεν γνώρισαν ή τουλάχιστον δεν έκαναν τον κόπο να μάθουν έστω κάποια πράγματα:

• Για αυτό το ΤΑΥΤΟΤΙΚΟ και ΜΟΝΑΔΙΚΟ στοιχείο μας.
• Για τους πολλούς και διαχρονικούς Αγώνες τούτης της πόλης,
• Για τη διασύνδεσή του και με το ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ της και με τους χιλιάδες νεκρούς στο όνομα της Ελευθερίας.
• Για την βαριά Ιστορική μας κληρονομιά.
• Για τον μοναδικό τιμητικό τίτλο "ΗΡΩΪΚΗ ΠΟΛΗ"
• Για την Κουλτούρα και τα βιώματα των Ναουσαίων.
• Για τον πηγαίο, γνήσιο και βαθύ Πολιτισμό τους.
• Για το τι μπορεί να σημαίνει η Μύηση" στο Δρώμενο.
• Για το τι ακριβώς υμνεί ο ζουρνάς.
• Για το τι μυστήρια και θησαυρό, κρύβει η στολή των τελεστών.
• Για το τι ακριβώς σημαίνει η τελετουργία του ντυσίματος.
• Για το τι είναι ακριβώς και τι συμβολίζουν: ο "Πρόσωπος", η Πάλα, το μαφέσι, τα κιοστέκια, η φουστανέλα, η κοντέλα, το γκιορντάνι, το σελιάχι, τα ασήμια, οι βοδέτες, το πισλί και οι μπέφτσες;
• Για το τι καλείται να επιτελέσει το "Ζωνάρι".
• Για το μάζεμα του "μπουλουκιού".
• Για το τι ιδιαίτερο μπορεί να σημαίνει και πόσο αγγίζει τα εσώψυχα των Ναουσαίων ο "αποχωρισμός", το κατευόδιο της μάνας και τα δάκρυα ψυχής των οικείων.
• Για την "άδεια" και τον "Θούριο" στο Δημαρχείο.
• Για το συγκεκριμένο "Δρομολόγιο" μέσα στη Νάουσα.
• Για τους συγκεκριμένους σκοπούς του ζουρνά μέσα στις γειτονιές της πόλης.
• Για τους παλμούς της καρδιάς των χορευτών.
• Για τα εκατοντάδες ντυμένα μικρά παιδάκια, που παρακολουθούν εκστασιασμένα τους μεγάλους χορευτές, μυούμενα στην Παράδοση και τη "Συνέχεια".
• Για το βγάλσιμο του "Πρόσωπου" στ'Αλώνια.
• Για τα ζευγάρια που βαρούν δυνατά τις πάλες.
• Για την Παπαδιά, τον Νταβέλη, τον Σωτήρη, τον Νιζάμικο και τις Πατινάδες.
• Για τον περίφημο "Νικολή" που τον πήρε η θάλασσα!
• Για... τόσα άλλα αγιασμένα στοιχεία πολιτιστικού θησαυρού που κρύβει μέσα του αυτός ο ιερός τόπος.
• Για την Ψυχή, την Ιστορία, τον Πολιτισμό, αλλά και το μέλλον της ίδιας της Νάουσας.

Με τούτα και με τ' άλλα, οι μέρες της Αποκριάς έφτασαν. Οι αρμόδιοι, ίσα που έχουν κανα δυό μέρες μπροστά τους για να το ξανασκεφτούν με περισσότερη σοβαρότητα και ευθύνη. Δεν χρειάζονται πλέον ούτε μικροπολιτικές, ούτε λαϊκισμοί, ούτε θόρυβοι, αλλά και ούτε "φόβοι". Μήπως, λέω, θα έπρεπε να καθίσουν ακόμα μια φορά όλοι μαζί, να ξαναδούν με τη δέουσα προσοχή το θέμα, να αναθεωρήσουν πρόχειρες και λανθασμένες αποφάσεις, να προσπαθήσουν να πείσουν, αλλά και να ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΝ την Τέλεση του Δρώμενου;

Προφανώς, δεν θα γίνουμε "αντάρτες". Άν και το 'χουμε κάνει πολλάκις ως Νάουσα. Ναι με κάποιους κανόνες, δεν λέω. Τα "μέτρα" πανελληνίως, ολοένα και χαλαρώνουν. Η Νάουσα δεν πρέπει να γίνει πάλι το εξιλαστήριο θύμα. Υπάρχουν άλλωστε πολλοί τρόποι. Αρκεί να υπάρχει η "βούληση" και η διάθεση συνεργασίας και όχι αλληλοεξόντωση. Ως γνωστόν, "υπάρχουν πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται, και άλλα που γίνονται και δεν λέγονται". 

Στην Ελλάδα ζούμε, άλλωστε. Θεωρώ λοιπόν, οτι δεν μπορεί να εξισώνεται όλο αυτό που γίνεται στη Νάουσα, με συνωστισμούς σε καφετέριες, σε γήπεδα, σε παρελάσεις και σε πανηγύρια.

ΣΑΦΩΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΛΛΟ ΠΡΑΓΜΑ.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΔΡΩΜΕΝΟ. ΓΙΑ ΓΝΗΣΙΟ ΛΑΪΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ».