Tony Iommi εναντίον Vivaldi... Κερδισμένο το heavy metal

Η μάχη των πάγκων

Είναι πλέον γνωστό πως χάρη του λόγου, παρομοιάζουμε με μαέστρο τον προπονητή Παύλο Δερμιτζάκη, ο οποίος πραγματικά είναι ένας από τους μαέστρους προπονητές, κάνοντας φέτος τη Βέροια αρκετές φορές να μοιάζει με μαγική σύνθεση κλασσικής μουσικής. Σηκώνει τα χέρια του και με τις πινελιές του, διευθύνει άριστα μια καταπληκτική ορχήστρα, η οποία δείχνει ποιότητα οπερετικών πολλές φορές διαστάσεων. Αλλά αυτή τη φορά, βρήκε απέναντί του τον συνθέτη του ποδοσφαιρικού heavy metal Κώστα Γεωργιάδη, ο οποίος ως άλλος Tony Iommi, έδειξε βαρύ μέταλλο με την ομάδα του, μελέτησε εξονυχιστικά το πλάνο του, μελέτησε πολύ και τον αντίπαλο συνθέτη και κατάφερε με 2-3 ωραία κιθαριστικά riffs που μυρίζουν ατσάλι, να κερδίσει τους 3 βαθμούς κόντρα σε μια ομάδα υψηλού επιπέδου.

Ας δούμε λοιπόν τις... πενιές των δύο προπονητών μέσα από την ματιά του Βασίλη Αλαμπορινού

★ Κώστας Γεωργιάδης

Τη Βέροια την ξέρει. Την ξέρει πολύ καλά. Είμαι σίγουρος πως ως πιο αδύναμος, έριξε πολλή μελέτη για να την εξουδετερώσει πρωτίστως κι έπειτα να σκοράρει εναντίον της και τα κατάφερε. Σίγουρα δέχθηκε και η δικιά του ορχήστρα φάσεις, αλλά το ατσάλι των παικτών του μύριζε από χιλιόμετρα, όπως στα αντίστοιχα μεταλλουργία του Birmingham στα οποία θήτευσε ο μέντοράς του, τεράστιος Iommi των Black Sabbath.

Ψυχικά η ομάδα του κατάπινε σπαθιά και με δυο κολπάκια κατάφερε να εξουδετερώσει αλλά και να απειλήσει αρκετές φορές στα transitions τη μεγάλη αυτή τη στιγμή Βασίλισσα. Το πρώτο κολπάκι ήταν οι αμυντικές παγίδες 2 vs 1 σε 1ο χρόνο που έστηνε στον άξονα σε προσπάθεια build up της Βέροιας κσι κυρίως πάνω στον Ράμος. Το δεύτερο, ήταν η επιλογή του υψηλόσωμου χαφ Καρτσαμπά ως φορ ουσιαστικά, σε έναν ελεύθερο ρόλο, διπλα στον Βιτίνιο. Έξυπνο, το οποίο έπιασε τόπο σε πολλά πράγματα.

Για την ιστορία, έστησε την ομάδ τοη με σχηματισμό οργάνωσης 4-4-2, με τις επιθέσεις να σχηματίζονται με 3-1-3-3 , 2-4-4 και διευρυμένο 4-4-2 ( με τους 4 του κέντρου ν σχηματίζουν ένα πανέξυπνο τετράγωνο) και την άμυνα σε 4-4-2 αλλά και 5-3-2 σε καταστάσεις κινδύνου. Έτσι κατάφερε να πνίξει το κέντρο της Βέροιας, να βγάζει αμυντικές και επιθετικές υπεραριθμίες και να χτυπάει σαν κόμπρα στις μεταβάσεις .

Οι παίκτες του έπαιξαν με ψυχή και μάτι που γυάλιζε.. Εκμεταλλεύτηκαν τα λάθη του αντίπαλου στο έπακρο. Για τα δεδομένα του φετινού Ηρακλή, η εμφάνιση ήταν Paranoid.

★ Παύλος Δερμιτζάκης

Οι παίκτες του δεν είχαν την ανάλογη ψυχή και τις περισσότερες φορές πήγαιναν 2οι κι αργοπορημένοι στη μπάλα στο χώρο του κέντρου. Αν και η ομάδα προσπάθησε να ξεδιπλώσει τις οργανοπαικτικές της αρετές, έπεσαν πάνω σε αντίπαλο ο οποίος κοίταξε το λογικό: να τους αναχαιτίσει με δυναμισμό και να φύγει μπροστά!

Η έλλειψη συγκέντρωσης των ποδοσφαιριστών του μαέστρου, οι βεβιασμένες μεταβιβάσεις καθώς και ο κακός έλεγχος της μπάλας χαμηλά, επέτρεψε στον αντίπαλο να βάλει τα δύσκολα και να σκοράρει.

Δημιούργησαν κι αυτοί φάσεις, αλλά τα τελειώματα δεν ήταν ιδανικά. Ο προπονητής της Βέροιας, έστησε την ομάδα με 4-2-3-1, που επιθετικά σχημάτιζε στην οργάνωση 2-4-4 και

2-4-1-3 (με τον άσσο και ελαφρώς εσωτερικά να είναι ο Μούργος ή ο Πασάς κάποιες στιγμές για aerial duels και υποδοχή) και αμυντικά το προσφιλές 4-4-2.

Ο προπονητής της Βασίλισσας έκανε τις αλλαγές του, οδήγησε την ομάδα ψηλά στα τελευταία 10 λεπτά για να ισοφαρίσει, αλλά δεν τα κατάφερε να πάρει τουλάχιστον το βαθμό της ισοπαλίας. Έγινε και η αλλαγή του Πεταυράκη νωρίς στο 39'... Δημόπουλος πάγκο... Περδίκης εντός σε 2άδα στόπερς κι όχι 3άδα... που πολλές φορές έτσι σκοράρει κιόλας η ομάδα.... Και ειδικά στα τελευταία λεπτά... Ερωτηματικά.

Ας πούμε ότι ήταν μια παρένθεση αυτή η εμφάνιση και ας ελπίσουμε η ομάδα να ξεκινήσει και πάλι δυναμικά το 2022 με νίκες!