Η Μάχη των Μαχών: Pablo vs Παύλος!

Το ματς της Ευκαρπίας αποκαλυπτόταν ρίχνοντας το νόμισμα. Κορώνα ή γράμματα! Στο 1ο ημίχρονο, η Βέροια ήταν καλή, με αλληλοκαλύψεις, μεταβάσεις ταχύτητας, γέμισμα ατόμων και κινήσεων στα μεσοδιαστήματα (αμυντικά ή επιθετικά) , ενέργειες που γέμισαν το γήπεδο και παγίδες. Στο 2ο ημίχρονο δεν μπορούμε να πούμε πως η ομαδική λειτουργία ήταν καλή, καθώς έγιναν αρκετά ατομικά και ομαδικά λάθη (κυρίως όταν η Βέροια έπαιζε εναντίον 10 του ΠΑΟΚ Β'),κυρίως στις επιστροφές κατά την αμυντική μετάβαση, όπως και στην επιθετική λειτουργία καθώς δεν την εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο οι ποδοσφαιριστές της Βασίλισσας. 

Από τον Βασίλη Αλαμπορινό

Παρακάτω, παραθέτουμε τις οδηγίες και τις κινήσεις των 2 πάγκων...



★ Pablo Garcia

O Παυλάρας παρέταξε το νεανικό του σύνολο με σχηματισμό οργάνωσης θέσεων το προσφιλές 4-2-3-1, όπου κατά την αμυντική οργάνωση γινόταν απλή μεταφορά των γραμμών χωρίς προσαρμοστική διατακτική του σχηματισμού (4-2-3-1) και κατά την επιθετική οργάνωση είδαμε κυρίως το 4-2-1-3, με ενδιάμεσο κρίκο μεταξύ 2ης και 3ης επιθετικής γραμμής, με σκοπό τη διατήρηση κατοχής εκτός της αντίπαλης μεγάλης περιοχής.

Αυτό ήταν δίκοπο μαχαίρι, καθώς από τη μία μπορεί κάποιος να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις " Τίκι τάκα" κοντά στο καρούμπαλο κι από την άλλη όμως ενδέχεται να χωλενει στον άξονα σε καταστάσεις επιθετικής μετάβασης του αντίπαλου.

Έστησε αμυντικές αλλά κι επιθετικές παγίδες 3 vs 1 στις πτέρυγες (όσοι μελετούν Pablo Garcia ξέρουν) , κάπου απέδωσαν, αλλά και κάπου " χάθηκαν" λόγω της εμπειρίας των παικτών της Βέροιας.

Στο 2ο ημίχρονο, αν και είχε αρκετό διάστημα συνολικής υποαριθμίας, κατάφερε να ανέβει κερδίζοντας μέτρα, προσπάθησε να δημιουργήσει, αλλά τελικά οι περισσότερες προσπάθειες δεν είχαν καθαρή στόχευση στη δημιουργίσ, με αποτέλεσμα να μην απειλήσει σοβαρά τη Βέροια, αν εξαιρέσουμε μία περίπτωση.



★ Παύλος Δερμιτζάκης

Ο Παύλος οργάνωσε τον βασικό του σχηματισμό σε 4-2-3-1 (αλλά με τάση προς το 4-4-2 και πάλι), όπου στην επιθετική Οργάνωση γινόταν είτε μεταφορά σχηματισμού είτε 4-2-4 με τους πλάγιους επιθετικούς να μεταβιβάζουν στα πλάγια μπακ τη μπάλα για overlap. Στην αμυντική οργάνωση, ο σχηματισμός μετατρεπόταν κυρίως στο 4-4-2 και μετά το 77' με την έξοδο του Γιακουμάκη από το ματς ήταν 4-5-1 με εντολή στένωσης κατά 5-10 μέτρα ακόμη σε πλάτος , αλλά μεγαλύτερο σύνηθες βάθος στους κεντρικούς αμυντικούς για ασφάλεια, σε περίπτωση άμεσων μεταβιβάσεων στον αέρα.

Λογικά ο coach της Βέροιας έπειτα από ένα σημείο θέλησε να κλειδώσει το παιχνίδι παρ' όλες τις επιθετικές καταβολές της ομάδας, βάζοντας 3ο χαφ και κοιτάζοντας να διασφαλίσει τα μετόπισθεν, από τη στιγμή που δεν υπήρχε άλλος διαθέσιμος φορ στο ρόστερ και επίσης υπήρχε και η αποβολή του Πεταυράκη, αναγκάζοντάς τον να τοποθετήσει τον Μπλέτσα σε θέση πλάγιου αμυντικού αριστερά.

Από κει και πέρα, η επιθυμητή διαχείριση στις αμυντικές μεταβάσεις δεν ήταν η ιδεατή, καθώς παρ' όλες τις οδηγίες του, κάποιοι ποδοσφαιριστές συνεχίζουν να σκέφτονται και να πράττουν διαφορετικά, ιδίως στο 2ο ημίχρονο.