Η Μάχη των Πάγκων: Νικητής ο Αμανατίδης!

Με το... αριστερό μπήκε στις αγωνιστικές υποχρεώσεις της για την φετινή χρονιά η Βέροια. Η ομάδα της Ημαθίας στο πρώτο επίσημο παιχνίδι για τον θεσμό του κυπέλλου γνώρισε την ήττα και μοιραία τον αποκλεισμό από την Αναγέννηση Καρδίτσας. Οι παίκτες του Παύλου Δερμιτζάκη έχασαν το εισιτήριο για την επόμενη φάση στην παράταση, μόλις δύο λεπτά πριν το παιχνίδι πάει στα πέναλτι. Ο Βασίλης Αλαμπορινός, αναλύει και περιγράφει την μάχη των πάγκων μεταξύ των δύο έμπειρων τεχνικών:

Παύλος Δερμιτζάκης

Ο προπονητής της Βέροιας, παρέταξε την ομάδα της πόλης μας με σχηματισμό οργάνωσης θέσεων το κλασσικά καθιερωμένο πλέον 4-2-3-1. Αλλά.... Εδώ έχω μεγάλες ενστάσεις στο αλλά... Με τον Γαβριηλίδη ως σύγχρονο 10άρι ( δε σημαίνει ότι επειδή πατάει περιοχή πως μπορεί να απελευθερώνεται ή να τροφοδοτεί με επιτυχία τον φορ) και τον Ορφανίδη πλάγιο επιθετικό δεξιά... Με τον Γιάννη Πασά σε ρόλο κεντρικού επιθετικού... Tragedy!

Η διάταξη της αμυντικής οργάνωσης ήταν το 4-4-2 και της επιθετικής είτε η απλή μεταφορά του 4-2-3-1 , είτε το 4-3-3 .. Λανθασμένη για μένα η αλλαγή του Baidoo στο τέλος της κανονικής διάρκειας του αγώνα. Είχε ακόμη τρεξίματα, πρέσαρε ψηλά, είχε ακόμη αντοχές και γενικά ήταν ο παίκτης που δημιούργησε προβλήματα στην αντίπαλη άμυνα. Και όχι γιατί μπήκε ο Μανσούρ... Καλώς μπήκε! Αλλά δεν υπήρχε νόημαη είσοδος του Ντίνα, ο οποίος δε μου βγάζει εντάσεις και πάθος κινούμενος σε μέτρια νερά.

Αυτό που ήταν προβλέψιμο ήταν ο τρόπος ανάπτυξης... Στην ουσία δεν υπήρχε build up... Απευθείας direct μακρινή με στόχο πάντα τον Πασά με πλάτη, να κατεβάζει, να σπάει... Να τρώει κλωτσιές... Αυτό το είδαμε σχεδόν επί 120 λεπτά! Εκτός από τις ατομικές ενέργειες του Baidoo, αυτό που βλέπαμε ήταν μονίμως το ίδιο και φυσικά αποτέλεσε εύκολη λεία για τους αμυντικούς της Καρδίτσας.

Είναι νωρίς ακόμη το ξαναλέμε... Αλλά δε βλέπω εικόνα της ομάδας μας ή αυτοματισμούς μπροστά που να μου δίνει ελπίδες για δημιουργία φάσεων. Εκεί χωλένουμε!

Περικλής Αμανατίδης

Παρέταξε το αξιόμαχο σύνολο της ομάδας του με σχηματισμό θέσεων επίσης το 4-2-3-1, όπου παρέμενε ετσι με μικρότερο πλάτος στην αμυντική οργάνωση και στην επιθετική γινότανε ενίοτε 4-3-3. Έπαιξε έξυπνα, με αλληλοκαλύψεις, με αρκετά δυνατά μαρκαρίσματα και με απώτερο σκοπό να κερδιζει τη μπάλα κατά την 1η μεταβίβαση του αντίπαλου. Κι από τη στιγμή που η Βέροια επέλεξε να αναπτύσσεται με target man μονίμως τον Πασά, το έργο της αναχαίτισης με δυναμισμό, έγινε μια σχετικά εύκολη υπόθεση.

Κάποιες στιγμές και η ομάδα του έφυγε σε αντεπίθεση αλλά με τελική μεταβίβαση που δεν ειχε ξεκάθαρο στόχο, κάνοντάς τον εξαλλο.

Στις στατικές αμυντικές φάσεις, η Καρδίτσα έδειξε τρωτά σημεία, αλλά στις επιθετικές, έδειξε ξύπνια και δουλεμένη, εξουδετερώνοντας το κέντρο της άμυνας της Βέροιας και σκοράροντας το χρυσό γκολ!

Από την άλλη, αδικαιολόγητα αρκετές φορές μέσα στο ματς, σύσσωμος ο πάγκος σηκωνόταν και κατευθυνόταν διαμαρτυροντας προς τους διαιτητές, με τον coach της Καρδίτσας να φτάνει σχεδόν στη γραμμή του κέντρου.

Βασίλης Αλαμπορινός