Χαλκιδική: Επέστρεψαν τοξικές μέδουσες μετά από 40 χρόνια

Σχεδόν σαράντα χρόνια μετά την τελευταία φορά που έκαναν την εμφάνιση τους τοξικές μέδουσες στη Χαλκιδική, οι θάλασσες του πρώτου ποδιού ξαναγέμισαν λόγω των θαλάσσιων ρευμάτων με μικρές καφεκόκκινες μέδουσες, αναστατώνοντας λουόμενους και προκαλώντας ανησυχία στους τοπικούς φορείς της περιοχής. Πρόκειται είτε για το είδος πελάτζια νοκτιλούκα ή για το χρυσάνθεα. Ειδικά το πρώτο είδος είναι ιδιαίτερα τοξικό καθώς εξαιτίας των τοξινών τρέφονται δηλαδή ρίχνουν τις τοξίνες για να σκοτώσουν το ζωοπλαγκτόν που τρέφονται όπως είπε στο ethnos.gr o καθηγητής Θαλάσσιας Βιολογίας του ΑΠΘ Χαρίτων Σαρλ Χιντήρογλου.

Προκαλούν πληγές στο σώμα - Οι βοριάδες θα τις μετακινήσουν στο πέλαγος

Σύμφωνα με τον ίδιο και τα δύο είδη αν τσιμπήσουν τον λουόμενο του προκαλούν πληγές στο σώμα μεγαλύτερες από τις συνηθισμένες μέδουσες. «Δεν είναι όμως κάτι πολύ ανησυχητικό. Αν οι λουόμενοι χρησιμοποιούν αμμωνία ή κάποιο τζελ ανακούφισης της κοκκινίλας ο πόνος απαλύνεται. Και αν δούμε μεγάλο πλήθος μεδουσών καλό είναι να μην μπούμε στο νερό». Όπως εξηγεί ο καθηγητής του ΑΠΘ οι βοριάδες τις επόμενες μέρες αναμένεται να τις μετακινήσουν στο πέλαγος και στο Βόρειο Αιγαίο. «Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο για να εξαφανιστούν. Οι συγκεκριμένες μέδουσες δεν έχουν δυναμική μετακίνηση. Η μετακίνησή τους επηρεάζεται τις περισσότερες φορές από τα θαλάσσια ρεύματα». Και τα δύο καφεκόκκινα είδη έχουν μεγάλο μήκος κεραιών (μπορεί να φτάνει και το ενάμιση μέτρο) το οποίο δεν είναι ορατό και αυτό υποδηλώνει ότι βρίσκονται στην περίοδο της αναπαραγωγής τους.

Οι πιθανές αιτίες του φαινομένου

Το φαινόμενο των τελευταίων ημερών δεν είναι σπάνιο, σύμφωνα με τον κ. Χυντήρογλου, ενώ προσθέτει ότι τα τελευταία χρόνια κάτι αντίστοιχο συνέβη και στον Κορινθιακό κόλπο. «Είναι ένα συχνό φαινόμενο που τουλάχιστον με τα επικρατούντα επιστημονικά δεδομένα εμφανίζει μια περιοδικότητα. Δηλαδή έχει μια περιοδικότητα ανά πενταετία, ανά δεκαετία και εμφανίζονται τρεις-τέσσερις μέδουσες ανά κυβικό μέτρο. Όλα αυτά ζητήματα έχουν βάθος χρόνου. Γίνονται εδώ και 50-60 χρόνια. Και μέχρι στιγμής η αιτία του φαινομένου δεν έχει αποδειχτεί».

Ο ρόλος της κλιματικής αλλαγής

Ωστόσο, οι περισσότεροι ειδικοί στον κλάδο συσχετίζουν αυτού του είδους τις πληθυσμιακές εξάρσεις με δύο φαινόμενα. Είτε έχει να κάνει με το διατροφικό τροφικό κύκλο δηλ. τα τροφικά πλέγματα (τα ζώα που θηρεύουν τις προνύμμφες αυτών των μικρών μεδουσών πριν μεγαλώσουν μπορεί αυτή την χρονική περίοδο να μην ήταν στην πληθυσμιακή τους πυκνότητα για να θηρεύσουν μαζικά τις μέδουσες) είτε έχει να κάνει με την επιτυχημένη λόγω κλιματικών συνθηκών αναπαραγωγική επιτυχία του είδους. Επειδή όμως τα φαινόμενα αυτά είναι πιο συχνά-δεν γίνονται ανά δεκαετία, αλλά ανά πενταετία-τετραετία-ισχυρίζονται ορισμένοι κύκλοι επιστημονικών ιδρυμάτων ότι πρέπει να συσχετίζονται και με την κλιματική αλλαγή».

Το 1978 στη Χαλκιδική

Αντίστοιχο φαινόμενο έζησε η Χαλκιδική και το 1978. «Αναγκαστήκαμε να μπούμε με παντελόνια και μπλούζες στη θάλασσα για να κάνουμε τη δουλειά μας. Τότε συναντήσαμε δέκα μέδουσες ανά κυβικό μέτρο. Βουτούσες και δεν ήξερες που θα βγεις. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο για εκείνη την εποχή. Και τα φαινόμενα αυτά έχουν σχέση με τις τοπικές περιβαλλοντικές συνθήκες» πρόσθεσε ο κ. Χυντήρογλου. Και τα δύο είδη μεδουσών είναι κοσμοπολίτικα και συναντώνται σε όλες τις θάλασσες διεθνώς. Πριν 20 χρόνια κατά τη διάρκεια του διάπλου του κόλπου του Μεξικού οι κολυμβητές που μπήκαν στον αγώνα βγήκαν γεμάτοι με πληγές εξαιτίας του συγκεκριμένου φαινομένου.

Πηγή