Τσιπουρίδου: «Οι Κυριακές και η απελευθέρωση του ωραρίου ήταν ένα πάγιο αίτημα των πολυεθνικών»

Την ανάγκη διατήρησης των μέτρων οικονομικής ενίσχυσης προς τους επαγγελματίες και τους εμπόρους, τονίζει η πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Βέροιας, Αθηνά Πλιάτσικα Τσιπουρίδου. Σε αντίθετη περίπτωση, επισημαίνει πως «δεν ξέρουμε ποιοι θα μπορέσουν να επιβιώσουν». Επιπλέον, δηλώσει την αντίθεση της με την Κυριακάτικη λειτουργία των καταστημάτων καθώς όπως υπογραμμίζει το συγκεκριμένο μέτρο «δεν βοηθάει τους μικρομεσαίους».

Διαβάστε αναλυτικά την συνέντευξη που έδωσε στο thesseconomy.gr:

Κυρία Τσιπουρίδου, πόσο βαρύ είναι το αποτύπωμα της πανδημίας στην αγοράς;

«Το λιανεμπόριο όχι απλά είναι δέσμιο της πανδημίας αλλά ακόμη δεν ξέρουμε ποιοι θα μπορέσουν να επιβιώσουν. Οι απώλειες ακόμη δεν έχουν φανεί με δεδομένο ότι όλες οι πληρωμές προς το δημόσιο και οι οφειλές προς τρίτους έχουν μετακυλήσει στο εγγύς μέλλον».

Δεκαπενθήμερα εκπτώσεων και εβδομάδες προσφορών, μπορούν να σώσουν την κατάσταση;

«Τα δεκαπενθήμερα των εκπτώσεων και προσφορών δυστυχώς δεν βοηθάνε όσο πρέπει την αγορά. Άλλωστε ο νόμος επιτρέπει σε όποιον θέλει καθ’ όλη την διάρκεια του έτους μέσα στο κατάστημά του να εκποιεί εμπορεύματα προηγούμενης σεζόν. 

Το λιανεμπόριο δεν μπορεί να βασιστεί μόνο στα δεκαήμερα προσφορών, ένα προϊόν πρέπει να πωλείται στην τιμή που προτείνει ο κατασκευαστής ή ο εισαγωγέας αλλιώς έχουμε αθέμιτο ανταγωνισμό με ότι αυτό σημαίνει για το υγιές εμπόριο».

Ποια είναι η άποψη σας για το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές;

«Οι Κυριακές με βρίσκουν προσωπικά κάθετα αντίθετη. Πέραν τη μία Κυριακή πριν τα Χριστούγεννα η οποία ήταν θεσμοθετημένη από το 1966 και την Κυριακή μεταξύ Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς που εμείς την ζητήσαμε, καμία άλλη Κυριακή δεν βοηθάει τους μικρομεσαίους. Οι Κυριακές και η απελευθέρωση του ωραρίου ήταν ένα πάγιο αίτημα των πολυκαταστημάτων και των πολυεθνικών. 

Το εργασιακό κόστος αλλά και η κατάργηση της μοναδικής μέρας ανάπαυσης για έναν αυτοαπασχολούμενο έπρεπε να το δει η Πολιτεία και να προστατέψει ακόμη περισσότερο τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Πολλοί επικαλούνται μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις, με πληθυσμό όσο όλη η Ελλάδα, ότι είναι Κυριακές ανοιχτά. Εγώ θα σας αναφέρω μόνο την Γερμανία, την πιο ισχυρή οικονομία της Ευρώπης ότι καμία Κυριακή τον χρόνο δεν ανοίγει και όταν επιχειρήθηκε κάτι τέτοιο ενώθηκαν τα χριστιανικά δόγματα (καθολικοί και ευαγγελικοί) και το σταμάτησαν».

Το e–shop εμφανίστηκε στην ζωή των εμπόρων και των καταναλωτών, κατά την περίοδο της καραντίνας. Πόσο εύκολα μπορεί να λειτουργήσει στην αγορά μιας μικρής πόλης;

«Το e-shop είναι ένα ξεχωριστό κομμάτι. Δύσκολα μπορεί να συνυπάρξει με το φυσικό κατάστημα, χρειάζεται ξεχωριστός χώρος, μηχανογραφημένη αποθήκη και εξειδικευμένο προσωπικό. Μέσα στην καραντίνα άνοιξαν προγράμματα που μπορεί κάποιος που έχει φυσικό κατάστημα να δημιουργήσει και το ηλεκτρονικό κατάστημα, πολλοί συνάδελφοι δυστυχώς δεν είχαν χρήματα ούτε να καταθέσουν τον φάκελο για έγκριση και όποιοι που το επιχείρησαν είδαν ότι δεν αποδίδει αμέσως, θέλει χρόνο και αρκετή διαφήμιση για να έχει ικανοποιητικές πωλήσεις. 

Είναι όμως και προϊόντα που δύσκολα θα πουληθούν ηλεκτρονικά, οπότε πάλι στρέφεται ο καταναλωτής στα φυσικά καταστήματα που με τις διαπροσωπικές μας σχέσεις και την εξυπηρέτηση που δεν μπορεί να την έχει από τον υπολογιστή τον φέρνουμε στο φυσικό κατάστημα. Πέραν όμως τον προϊόντων είναι και μια μερίδα συμπολιτών μας που δεν μπορούν να χειριστούν το διαδίκτυο και το είδαμε με την μέθοδο του click away που δυσκολευόταν να ψωνίσουν».

Θεωρείτε πως η Πολιτεία θα έπρεπε να λάβει περισσότερα μέτρα για την επιβίωση των εμπόρων για να μην ακολουθήσει ένα ντόμινο από λουκέτα;

«Επιβάλλεται η Πολιτεία να λάβει και άλλα μέτρα για να μπορέσει να επανέλθει το λιανεμπόριο στην κατάσταση που ήταν πριν την πανδημία. Πρέπει να το δει ορθολογικά να δώσει παροχές και βοήθεια σε αυτόν που την χρειάζεται για να επιβιώσει η επιχείρηση του και όχι για μικροπολιτικά συμφέροντα, ας μας αφουγκραστεί, ας έρθει σε διαβούλευση με όλα τα θεσμικά σωματεία μας. Δεν θέλω όμως να είμαι και άδικη, η μη πληρωμή των ενοικίων τους τελευταίους πέντε μήνες, οι αναστολές των εργαζομένων αλλά και οι επιστρεπτέες προκαταβολές ήταν μια καλή βοήθεια για εμάς. 

Ωστόσο, θα μπορούσε να επεκταθεί και στις ασφαλιστικές μας εισφορές και στα πάγια έξοδα. Να σας θυμίσω ότι ένας αυτοαπασχολούμενος ή ακόμα και νομικό πρόσωπο δεν έλαβε καμία απολύτως κρατική βοήθεια για την επιβίωση της οικογένειας του, τα μέτρα έπρεπε να ήταν οριζόντια και να ισχύουν για όλους είτε πρόκειται για εργαζόμενο είτε για ελεύθερο επαγγελματία που με κρατική εντολή έκλεισε το κατάστημά του και να σας πω ένα παράδειγμα, όλοι δικαιούνταν μείωση στο ενοίκιο του φοιτητικού σπιτιού εκτός από εμάς».

Πηγή