Ένας ευαίσθητος άνθρωπος, μακριά από καταχρήσεις κάθε είδους και μαχητής της ζωής από τα 14 του είναι ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο οποίος με το μπουζούκι του έχει πλαισιώσει καλλιτέχνες και καλλιτέχνες. «Είναι σπάνιες οι φορές που δεν διανοήθηκα να βάλω στα τραγούδια μου μπουζούκι. Υπήρχε πάντα λίγο η τάση να το έχουν στο περιθώριο το μπουζούκι. Ο πατέρας μου δεν με άφηνε γιατί έλεγε ότι μπουζουκτσής ίσον αλήτης. Έλεγε ότι θα γίνω χασικλής. Κι εγώ δεν έπινα και δεν κάπνιζα ποτέ», δήλωσε χαρακτηριστικά στον Γρηγόρη Αρναούτογλου και το The 2night Show.
Ο Χρήστος Νικολόπουλος στις μεγάλες στεναχώριες ψαρεύει, ενώ είχε τρία αδέρφια, δύο παιδιά και τέσσερα εγγόνια.
«Είχα ιδιαίτερη αδυναμία στον μπαμπά γιατί η μητέρα μου ήταν σκληρή γιατί ήμασταν 4 αγόρια. Ο πατέρας ήταν πολύ τρυφερός και αγωνίζονταν για να συντηρεί την οικογένεια. Γι' αυτό βγήκα νωρίς στο επάγγελμα για να βοηθήσω. Έπαιζα σε πανηγύρια και γάμους στην Ημαθία από τα 14 και έδινα όλα τα λεφτά στον μπαμπά. Του ζητούσα συνέχεια την ευχή του.
Ακόμα και σήμερα όποτε γυρίζω στην Καψόχωρα, πρώτα πάω στα κοιμητήρια για να ανάψω ένα κεράκι στους δικούς μου ανθρώπους. Στα 16 έφυγα μόνος μου για την Αθήνα, βρήκα έναν γνωστό και το μόνο που μου πρόσφερε είναι να μου δείξει το καφενείο των μουσικών. Εκεί άρχισαν να με στέλνουν σε κάτι δουλειές και είχα πέσει σε κακουχίες αλλά ήμουν ώριμος από μικρός. Δεν τολμούσε να μου πει κανείς τίποτα».
Ο ίδιος εξιστόρησε την πορεία του από τις μικρές εταιρίες όπου έπαιζε δωρεάν μπουζούκι, μέχρι την κατάληξή του στις μεγάλες και τις συνεργασίες του με τους μύθους του ελληνικού τραγουδιού, όπως τον Μανώλη Χιώτη, τον Στέλιο Καζαντζίδη, τον Γιώργο Ζαμπέτα κι άλλους.
Με τα μπουζούκια του έχει ιδιαίτερο δέσιμο και όλως τυχαίως επιστρέφουν πάντα σε εκείνον. Τη σύζυγό του τη γνώρισε σε ένα μαγαζί που δούλευε στην Κόρινθο και είναι μαζί πάνω από 50 χρόνια, ενώ ως ευαίσθητος χαρακτήρας, δεν άντεξε τον ανταγωνισμό, την αντιζηλία και τον φθόνο στον καλλιτεχνικό χώρο και αντιμετώπισε κρίσεις πανικού.
«Ενώ έχω ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο, μια φορά που ήμουν στο αεροπλάνο για Κρήτη, άρχισα να έχω τάσεις λιποθυμίας, έχανα τον αέρα. Πήγα στον γιατρό, όμως πλέον είχα σοβαρό πρόβλημα πανικού και λίγο μελαγχολία. Όταν πήγαινα σε κανέναν υπόγειο για πρόβες πάντα έψαχνα να δω που είναι η πόρτα. Πλέον το ελέγχω απόλυτα, αλλά δεν τολμώ να πάω στην Αμερική. Μπαίνω στο αεροπλάνο αλλά δεν κάνω τόσο μεγάλο ταξίδι».
Ο συνθέτης μίλησε για τη γνωριμία του με τον Πασχάλη Τερζή και τη φιλία που διατηρήθηκε σε βάθος χρόνου. Δείτε το video με την εμφάνιση του Ημαθιώτη καλλιτέχνη στον Γρηγόρη Αρναούτογλου:
Ο ίδιος εξιστόρησε την πορεία του από τις μικρές εταιρίες όπου έπαιζε δωρεάν μπουζούκι, μέχρι την κατάληξή του στις μεγάλες και τις συνεργασίες του με τους μύθους του ελληνικού τραγουδιού, όπως τον Μανώλη Χιώτη, τον Στέλιο Καζαντζίδη, τον Γιώργο Ζαμπέτα κι άλλους.
Με τα μπουζούκια του έχει ιδιαίτερο δέσιμο και όλως τυχαίως επιστρέφουν πάντα σε εκείνον. Τη σύζυγό του τη γνώρισε σε ένα μαγαζί που δούλευε στην Κόρινθο και είναι μαζί πάνω από 50 χρόνια, ενώ ως ευαίσθητος χαρακτήρας, δεν άντεξε τον ανταγωνισμό, την αντιζηλία και τον φθόνο στον καλλιτεχνικό χώρο και αντιμετώπισε κρίσεις πανικού.
«Ενώ έχω ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο, μια φορά που ήμουν στο αεροπλάνο για Κρήτη, άρχισα να έχω τάσεις λιποθυμίας, έχανα τον αέρα. Πήγα στον γιατρό, όμως πλέον είχα σοβαρό πρόβλημα πανικού και λίγο μελαγχολία. Όταν πήγαινα σε κανέναν υπόγειο για πρόβες πάντα έψαχνα να δω που είναι η πόρτα. Πλέον το ελέγχω απόλυτα, αλλά δεν τολμώ να πάω στην Αμερική. Μπαίνω στο αεροπλάνο αλλά δεν κάνω τόσο μεγάλο ταξίδι».
Ο συνθέτης μίλησε για τη γνωριμία του με τον Πασχάλη Τερζή και τη φιλία που διατηρήθηκε σε βάθος χρόνου. Δείτε το video με την εμφάνιση του Ημαθιώτη καλλιτέχνη στον Γρηγόρη Αρναούτογλου:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.