Αστυνομικοί Ημαθίας: «Συνεχίζουμε απροστάτευτοι - Σας είπε κανείς ότι έχουμε ανοσία;»

Από την Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Ημαθίας ανακοινώθηκαν τα εξής: «Αναγκαζόμαστε για μία ακόμη φορά να αναδείξουμε τη σαθρότητα των υγειονομικών πρωτοκόλλων στους κόλπους της Ελληνικής Αστυνομίας, καθώς επίσης και το γεγονός πως έχουμε επωμιστεί βάρη τα οποία δεν μας ανήκουν. Όπως πολλούς άλλους φορείς, έτσι και την Ελληνική Αστυνομία, η πανδημία covid 19 μας βρήκε απροετοίμαστους. Αυτό όμως ίσως και να ήταν θεμιτό. Το εξοργιστικό όμως είναι, πως εννέα μήνες μετά, εμείς από άποψη οργάνωσης βρισκόμαστε ακόμα στον πρώτο μήνα της πανδημίας. Ήταν αναπόφευκτο το δεύτερο κύμα της πανδημίας να χτυπήσει σφόδρα τις υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ. και τους συναδέλφους μας.

Την ώρα που όλοι οι πολίτες πειθαρχούν στα μέτρα της Κυβέρνησης, την ώρα που ολόκληροι οργανισμοί δίνουν το παράδειγμα και δίχως δισταγμό, επιδεικνύουν υπευθυνότητα, ανακοινώνοντας κρούσματα που έχουν προσβληθεί από τον κορονοϊό για να προστατέψουν το κοινωνικό σύνολο, οι υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ. υπό τον φόβο ανακοίνωσης ύποπτων κρουσμάτων κωλυσιεργούν, σχεδόν αρνούνται να υποβάλλουν το προσωπικό σε τεστ covid, μην τυχόν επιβεβαιωθούν ως θετικά τα δείγματα και κλείσει η Υπηρεσία. Δεν υπάρχει μέχρι σήμερα ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΒΛΕΨΗ να εξετάζονται κατά προτεραιότητα οι Αστυνομικοί, κάνοντας το τεστ αφού βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των μέτρων για τη πρόληψη μετάδοσης του κορονοϊού.

Μήπως δεν αντιλαμβάνονται πως η Υπηρεσία δεν είναι τα «ντουβάρια», άλλα το ανθρώπινο δυναμικό που τη στελεχώνει;

Τα εφαρμοστικά μέτρα κατά της διασποράς του covid 19, καθώς και οι σχετικές Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, ενώ ρητά αναφέρουν και καθορίζουν ως αρμόδιες αρχές ελέγχου και επιβολής κυρώσεων οκτώ (8) διαφορετικές δημόσιες υπηρεσίες, ως δια μαγείας, έχουμε μείνει μόνοι, απέναντι στους πολίτες, την κοινωνία και τον κορονοϊό. Η κυβέρνηση απαξίωσε, μέχρι και σήμερα, να μας συμπεριλάβει στα μέτρα στήριξης, αναντίστοιχα με το επιπρόσθετο πάρεργο που μας ανέθεσε και συγκριτικά με τους υπόλοιπους επτά ελεγκτικούς μηχανισμούς.

Ψιθυρίζεται δε, στους κόλπους της Αστυνομίας, ότι το βάρος έπεσε στον Έλληνα αστυνομικό λόγω λειψανδρίας και υποστελέχωσης των λοιπών ελεγκτικών μηχανισμών. Άρα δια πάσα νόσο η Ελληνική Αστυνομία; Και αν ναι, σας είπε κανείς ότι πάσχουμε από ανοσία; Αναρωτιόμαστε, υφίσταται κάποιος ελεγκτικός μηχανισμός για τη μη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων;

Μετά λύπης μας, σας πληροφορούμε πως αν συνεχίσουν να μην τηρούνται τα υγειονομικά πρωτόκολλα, οι αστυνομικές Υπηρεσίες θα αποτελέσουν την υγειονομική βόμβα, η οποία θα μεταδώσει περαιτέρω τον covid-19 στους πολίτες, αφού είμαστε οι μόνοι που εργαζόμαστε σχεδόν σαν προ covid εποχή.

Η αποκλειστική ενασχόλησή μας, η συνεχής πίεση προς το προσωπικό για την απόδοση των μέτρων κατά της διασποράς, έχει βγάλει την Αστυνομία από τον κυρίαρχο στόχο της, ο οποίος δεν είναι άλλος από την ασφάλεια του πολίτη.
Με αίσθημα ευθύνης και επαγγελματισμού και ενώ τους τελευταίους δεκαπέντε μήνες έχουν ανασταλεί τρεις (3) φορές οι άδειες μας, στεκόμαστε ακατάπαυστα απέναντι στην έξαρση του μεταναστευτικού και της πανδημίας. Αν δεν αναγνωριστεί το επάγγελμα μας ως επικίνδυνο και ανθυγιεινό τώρα, τότε πότε;

Μεταφέρουμε την κραυγή αγωνίας των συναδέλφων μας, οι οποίοι συνεχίζουν απροστάτευτοι: να διεξάγουν ελέγχους σε πολίτες, να μεταγάγουν κρατουμένους ως ύποπτα κρούσματα, να επιβαίνουν στοιβαγμένοι σε υπηρεσιακά λεωφορεία και παραταύτα να αναρωτιούνται τελικώς, αν πρέπει να φοβούνται περισσότερο τον κορωνοϊό ή τον υπηρεσιακό πέλεκυ.

Η Ελληνική Αστυνομία αποτελεί από τη φύση της έναν από τους πυλώνες της Πολιτείας και θα έπρεπε να αποτελεί πρώτιστη προτεραιότητα του Κράτους η προστασία του προσωπικού της.

Διεκδικούμε την άμεση αποκατάσταση των αδικιών (θεσμικών και οικονομικών) σε βάρος του αστυνομικού προσωπικού δια στόματος πρωθυπουργού, την αναγνώριση του επαγγέλματος μας ως επικίνδυνου και ανθυγιεινού.

Απαιτούμε την άμεση και έμπρακτη συμμετοχή όλων των ελεγκτικών μηχανισμών στα μέτρα κατά της διασποράς της πανδημίας.

Καταγγέλουμε κάθε υπηρεσιακή αυθαιρεσία σε βάρος των μελών μας και δεν εφησυχάζουμε μέχρι την πλήρη δικαίωσή μας».