Ζεις στις καρδιές μας στην πιο ψήλη θέση, είσαι κομμάτι μας, η σκιά που θα μας ακολουθεί στο ξέφωτο και θα μας ορίζει το δρόμο. Είσαι το παράδειγμα για κάθε μας επιλογή και πράξη.Ήσουν υπόδειγμα, η γνήσια ανθρωπιά και βοηθούσες όλο τον κόσμο… Γι’ αυτό και σ’ ευχαριστώ. Για όλα όσα μου έμαθες, για όλα όσα μου δίδαξες. Οι παιδικές μου αναμνήσεις θα ήταν πολύ πιο φτωχές χωρίς εσένα. Μόνο που να… με στεναχωρεί που δεν θα έχω καινούργιες ιστορίες να προσθέσω στη συλλογή μου. Θα έχω τις παλιές συντροφιά. Και είναι πολύτιμες γιατί δεν αγοράζονται, ούτε με όλο το χρυσάφι της Γης. Θα σε θυμάμαι πάντα με αγάπη, αυτή δε χάνεται ξέρεις. Είναι το ομορφότερο συναίσθημα του κόσμου, δεν μπορεί να χαθεί.
Αχ! Παππούλη μας, τώρα καταλαβαίνουμε τι εστί πετυχημένος άνθρωπος, αυτός που φεύγει και αφήνει πίσω του άτομα που θα τον θυμούνται, θα τον αγαπούν και θα τον ευχαριστούν, μια ολόκληρη ζωή. Το μεγαλείο, της υστεροφημίας! Με μπόλικη αγάπη και απέραντο σεβασμό, το εγγονάκι σου..! “Ε, μικρούλη, το βλέπεις αυτό το αστεράκι; Όταν πεθάνω θα ‘μαι εκεί, να σε βλέπω, να μη φοβάσαι” Σε αγαπάω παππού. Εγώ σε αγαπάω πιο πιο πολύ Χαρά μου…
Χαρά Ευτυχία Γεωργιάδου
(μέσα από τις σκέψεις της μητέρας της)
ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ... ΑΝΘΡΩΠΟΣ! ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΓΙΑΤΡΕ!
ΑπάντησηΔιαγραφή