Γιοβανόπουλος για Καμμένο: «Τον συγχωρώ, τον ευχαριστώ, τον σέβομαι»

Μετά από πέντε χρόνια από την ολοκλήρωση της θητείας του στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, ο Κώστας Γιοβανόπουλος μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook έκανε δημόσια την αυτοκριτική του. Αναφέρθηκε λεπτομερώς στον Πρόεδρο των Ανεξάρτητων Ελλήνων Πάνο Καμμένο, τον οποίο εκθείασε, λέγοντας χαρακτηριστικά πως τον συγχωρεί, τον ευχαριστεί και τον σέβεται. Να θυμίσουμε πως οι σχέσεις των δύο αντρών είχαν περάσει από... 40 κύματα, με τελική κατάληξη τον πολιτικό χωρισμό, καθώς ο Βεροιώτης δικηγόρος στις εκλογές του 2015 είχε πολιτευτεί με τη ΝΔ στην Ημαθία. Πάντως ο ίδιος, φαίνεται πως ρίχνει «γέφυρες» με τον πρώην υπουργό, ο οποίος τα τελευταία χρόνια απέχει από την κεντρική πολιτική σκηνή. Διαβάστε αναλυτικά τα όσα ανέφερε ο κ. Γιοβανόπουλος:

«Μέρες αυτοκριτικής. Τώρα που ο Πάνος Καμμένος δεν είναι στην ορχήστρα του θεάτρου, καθώς τα φώτα της πολιτικής ράμπας χαμήλωσαν, ίσως έχει περισσότερη σημασία η δημόσια εξομολόγησή μου. Δίχως τη γλυκιά αποκοτιά του δεν θα έβρισκα την ευκαιρία να εκφραστώ, ν' ακουστούμε οι ολιγόφωνοι, να διαβούμε οι αποκλεισμένοι τις θεόρατες διώρυγες προς τα ιερά του έθνους. 

Διαφωνήσαμε, χαλαστήκαμε, πάνε χρόνια που δεν αντίκρισε ο ένας τον άλλον. Άλλα χνώτα, τι το γυρεύεις, άλλοι κόσμοι, τρόποι, λάθη, απειρίες, να λέμε αλήθεια πάντως, εγώ ήμουν ο πιο ανέτοιμος, ο βιαστικός, ο φαντασμένος πως θα σώσω μόνος την πατρίδα. Σιχαίνομαι ανέκαθεν την αγνωμοσύνη και την αφιλοτιμία.

Όπως και να έχει του Οφείλω. Ούτε ως αφιλόπατρις πολιτεύθηκε, ούτε νεποτισμών ιδιοτέλειες κατέγραψε. Απροκατάληπτα, τη διαφορά τη βλέπεις αν τίμια τον συγκρίνεις με το τι έχεις ψηφίσει, τα καραβάνια των τυφλών πού μας οδήγησαν, και συνεχίζουν...

Μιλώ για το '12, '13. Δίχως να το πολυκαταλάβουμε εκείνος ή εμείς, ανακαίνισε το πολιτικό προσωπικό. Για λίγο, εν μέρει, όσο αντέξαμε... Αφήνω στους κήνσορές του τις κριτικές, τις κακοπροαίρετες χολές των παντογνωστών.

Πυκνά σήμερα τα φόβια σύννεφα γύρω απ' τα παρατημένα μετερίζια, βουή υπόκωφη δέος και ρίγος να σκορπά στις εσχατιές του ελληνισμού, λες και σεισμός χαμού πλησιάζει, κι ο νους μου πάει στων συντρόφων μας τα άγια πρόσωπα:

Χωρίς τον Πάνο Καμμένο, δεν θ' άστραφταν της πανελληνίδας Γιαταγάνα οι δίκαιες παραινέσεις. Δεν θα βροντούσαν του χαλκέντερου Καπερνάρου οι αδέκαστες θυσίες στους βωμούς. Δεν θ' άνοιγαν γενναία του εθνόψυχου Νταβρή οι τίμιες φτερούγες.

Πλην αλλ' όμως..., η βυσσώδης Κίρκη του Κοινοβουλίου δεν χαρίζεται ούτε για πολύ, ούτε σε άκακους πολλούς. Δίχως εκείνον η μεγαλειώδης εμπειρία θα ήταν ανύπαρκτη. Τον Συγχωρώ, τον Ευχαριστώ, τον Σέβομαι».