Τη Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό και κήρυξε το θείο λόγο στον Εσπερινό στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Γενεσίου της Θεοτόκου Μαλγάρων. Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Καί ἰδού κλῖμαξ ἐστηριγμένη ἐν τῇ γῇ, ἧς ἡ κεφαλή ἀφικνεῖτο εἰς τόν οὐρανόν». Αἰῶνες πρίν ἀπό τή γέννηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τήν ὁποία ἑορτάζει καί τιμᾶ ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία καί ἰδιαιτέρως ἡ ἐνορία σας, οἱ ἱεροί συγγραφεῖς τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης προεικονίζουν τήν ἱερή μορφή της καί τήν παρουσία της μεταξύ τῶν ἀνθρώπων. Καί τήν προεικονίζουν ὄχι ἀφ᾽ ἑαυτῶν, ἀλλά κατά θεία ἀποκάλυψη, ὥστε νά ἀποδεικνύεται καί δι᾽ αὐτῶν ὅτι τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων δέν ἦταν κάτι εὐκαιριακό ἀλλά ἦταν προαιώνιο.
Μία ἀπό τίς πολλές προεικονίσεις τῆς Παναγίας Παρθένου εἶναι καί αὐτή πού ἀκούσαμε νά περιγράφει ὁ θεόπτης Μωυσῆς στό πρῶτο ἀνάγνωσμα τοῦ Ἑσπερινοῦ, ἀπό τό βιβλίο τῆς Γενέσεως, ἀναφερόμενος στό ὄνειρο τοῦ πατριάρχου Ἰακώβ.
Μία ἡμέρα, γράφει, πορεύθηκε ὁ Ἰακώβ πρός τήν Χαρράν. Καί ὅταν νύχτωσε, ἀκούμπησε κουρασμένος τό κεφάλι του σέ μία πέτρα καί ἀποκοιμήθηκε. Καί τότε εἶδε ἕνα ὄνειρο. Εἶδε μία κλίμακα, μία σκάλα, πού στηριζόταν στή γῆ καί ἡ κορυφή της ἄγγιζε τόν οὐρανό. Καί εἶδε ἀγγέλους νά ἀνεβοκατεβαίνουν καί τόν Θεό νά στηρίζεται σέ αὐτήν καί νά τοῦ μιλᾶ καί νά τοῦ ὑπόσχεται τήν εὐλογία του.
Ἡ ἀσυνήθιστη αὐτή κλίμακα πού εἶδε ὁ πατριάρχης Ἰακώβ προεικονίζει κατά τούς ἱερούς ἑρμηνευτές τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Γιατί ἡ Παναγία ἔγινε ὄντως ἡ κλίμακα, «δι᾽ ἧς κατέβη ὁ Θεός» στή γῆ καί ἔγινε ἄνθρωπος γιά τή σωτηρία μας, ἀλλά εἶναι καί ἡ κλίμαξ ἡ ὁποία ἀνεβάζει «τούς ἐκ γῆς πρός οὐρανόν», ὅπως γράφει, ἐγκωμιάζοντας τήν Παναγία μας καί ὁ ποιητής τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου.
Καί μάλιστα ἡ εὐαρέστηση τοῦ Θεοῦ γιά τήν ἁγνότητα καί τήν καθαρότητα τῆς Παναγίας μας, ἐκφράζεται στό κείμενο τῆς Γενέσεως μέ τήν πληροφορία ὅτι ὁ Θεός ἀκουμποῦσε ἐπάνω στήν κλίμακα, ἀκουμποῦσε ἐπάνω στήν Παναγία Παρθένο. Καί ὄχι μόνο στηριζόταν ἐπάνω σέ αὐτήν, ἀλλά καί στήριξε στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο τό σχέδιο τῆς θείας οἰκονομίας, τό σχέδιο τῆς σωτηρίας μας.
Γι᾽ αὐτό τιμοῦμε καί ἐμεῖς τήν Παναγία Παρθένο. Γι᾽ αὐτό πανηγυρίζουμε τή γέννησή της. Διότι ἀποτελεῖ ἀπαρχή τῆς σωτηρίας μας, ἀπαρχή τῆς ἐκπληρώσεως τοῦ σχεδίου τοῦ Θεοῦ γιά νά μᾶς σώσει ἀπό τήν καταδυναστεία τοῦ διαβόλου καί ἀπό τίς συνέπειες τῆς παρακοῆς τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ καί τῆς ἁμαρτίας.
Ἡ γέννησή της εἶναι ἡ ἀρχή τῆς ἐγκαθιδρύσεως τῆς μυστικῆς κλίμακος πού συνδέει τή γῆ μέ τόν οὐρανό, τῆς κλίμακος πού δέν θά καταργηθεῖ οὔτε ὅταν θά κατέλθει ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ στή γῆ ὡς ἄνθρωπος, οὔτε ὅταν θά ἀνέλθει ἡ Παναγία μετά τήν Κοίμησή της γιά νά μείνει μόνιμα πλησίον τοῦ Υἱοῦ της.
Παραμένει πάντοτε, συνδέοντας τόν ἄνθρωπο μέ τόν Θεό. Παραμένει πάντοτε, δίδοντας σέ ὅλους μας τή δυνατότητα νά ἀνεβοῦμε δι᾽ αὐτῆς καί νά συναντήσουμε τόν Θεό. Γιατί αὐτός εἶναι ὁ ρόλος τῆς Παναγίας μας. Νά εἶναι ἡ κλίμακα πού ὁδηγεῖ ἐμᾶς τούς χοϊκούς καί ἁμαρτωλούς ἀνθρώπους στόν Θεό.
Ἄς ἀξιοποιήσουμε αὐτή τήν εὐκαιρία πού μᾶς προσφέρει ἡ Παναγία μας γιά νά πλησιάσουμε τόν Θεό, γιά νά ἀπομακρυνθοῦμε ἀπό τά χοϊκά καί τά γήινα, ἀπό τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες μας, πού μᾶς κρατοῦν στή γῆ καί δέν μᾶς ἀφήνουν νά συναντήσουμε τόν Θεό. Ἄς ἀξιοποιήσουμε τή δυνατότητα πού μᾶς προσφέρει ἡ Παναγία μας ὄχι μόνο δίδοντάς μας τό μέσο, τήν κλίμακα, γιά νά ἀνεβοῦμε στόν οὐρανό, ἀλλά στηρίζοντας μέ κάθε τρόπο τήν προσπάθειά μας, στηρίζοντάς μας κυρίως μέ τή χάρη καί τίς πρεσβεῖες της γιά νά τήν ἀνεβοῦμε.
Ἕνα μόνο ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς ἡ Παναγία. Νά εὑρισκόμεθα πάντοτε κοντά της, μιμούμενοι κατά τό δυνατόν τήν καθαρότητα τῆς ζωῆς της, τήν ἀγάπη καί τήν ἀφοσίωσή της στόν Υἱό καί Θεό της, στόν Κύριό μας, καί τήν ὑπακοή της στό θέλημά του. Ἄς προσπαθήσουμε νά ἀκολουθήσουμε τό δικό της πρότυπο, ὥστε καί νά τήν τιμοῦμε πραγματικά, καί νά τήν ἔχουμε πάντοτε βοηθό καί προστάτιδα στήν προσπάθειά μας, ἀλλά καί νά ἐπιτύχουμε νά ἀνεβοῦμε καί ἐμεῖς τήν οὐρανοδρόμο κλίμακα καί νά φθάσουμε στόν Χριστό δίπλα στόν ὁποῖο εὑρίσκεται καί ἡ Παναγία μας ἀναμένοντας ὅλους ἐμᾶς.
Ἰδιαιτέρως ὅμως αὐτό τό διάστημα ἄς τήν παρακαλοῦμε καί γιά κάτι ἀκόμη. Ἄς τήν παρακαλοῦμε νά μᾶς προφυλάττει μέ τή χάρη της ἀπό τή δοκιμασία τοῦ κορωνοϊοῦ, ἀπό τήν ὁποία τόσοι ἄνθρωποι γύρω μας ὑποφέρουν, καί νά πρεσβεύει στόν Υἱό της, τόν Σωτήρα καί Λυτρωτή τοῦ κόσμου, νά μᾶς ἀπαλλάξει καί ἀπό αὐτόν τόν πειρασμό, ἀλλά καί νά μᾶς βοηθήσει καί στά ἐθνικά μας θέματα, ὅπως πάντοτε ὡς Ὑπέρμαχος Στρατηγός, βοήθησε τό ἔθνος μας. Οἱ ἡμέρες εἶναι, ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, δύσκολες, ἔχουν αὐτόν τόν ἐθνικό πειρασμό. Γι᾽ αὐτό ἄς προσευχηθοῦμε στήν Παναγία μας, νά εἶναι τεῖχος καί στά σύνορά μας καί στά νησιά μας γιά νά ἀποφύγουμε ὅλους αὐτούς τούς κινδύνους πού ζοῦμε τήν περίοδο αὐτή. Ἀμήν.
Μία ἀπό τίς πολλές προεικονίσεις τῆς Παναγίας Παρθένου εἶναι καί αὐτή πού ἀκούσαμε νά περιγράφει ὁ θεόπτης Μωυσῆς στό πρῶτο ἀνάγνωσμα τοῦ Ἑσπερινοῦ, ἀπό τό βιβλίο τῆς Γενέσεως, ἀναφερόμενος στό ὄνειρο τοῦ πατριάρχου Ἰακώβ.
Μία ἡμέρα, γράφει, πορεύθηκε ὁ Ἰακώβ πρός τήν Χαρράν. Καί ὅταν νύχτωσε, ἀκούμπησε κουρασμένος τό κεφάλι του σέ μία πέτρα καί ἀποκοιμήθηκε. Καί τότε εἶδε ἕνα ὄνειρο. Εἶδε μία κλίμακα, μία σκάλα, πού στηριζόταν στή γῆ καί ἡ κορυφή της ἄγγιζε τόν οὐρανό. Καί εἶδε ἀγγέλους νά ἀνεβοκατεβαίνουν καί τόν Θεό νά στηρίζεται σέ αὐτήν καί νά τοῦ μιλᾶ καί νά τοῦ ὑπόσχεται τήν εὐλογία του.
Ἡ ἀσυνήθιστη αὐτή κλίμακα πού εἶδε ὁ πατριάρχης Ἰακώβ προεικονίζει κατά τούς ἱερούς ἑρμηνευτές τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Γιατί ἡ Παναγία ἔγινε ὄντως ἡ κλίμακα, «δι᾽ ἧς κατέβη ὁ Θεός» στή γῆ καί ἔγινε ἄνθρωπος γιά τή σωτηρία μας, ἀλλά εἶναι καί ἡ κλίμαξ ἡ ὁποία ἀνεβάζει «τούς ἐκ γῆς πρός οὐρανόν», ὅπως γράφει, ἐγκωμιάζοντας τήν Παναγία μας καί ὁ ποιητής τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου.
Καί μάλιστα ἡ εὐαρέστηση τοῦ Θεοῦ γιά τήν ἁγνότητα καί τήν καθαρότητα τῆς Παναγίας μας, ἐκφράζεται στό κείμενο τῆς Γενέσεως μέ τήν πληροφορία ὅτι ὁ Θεός ἀκουμποῦσε ἐπάνω στήν κλίμακα, ἀκουμποῦσε ἐπάνω στήν Παναγία Παρθένο. Καί ὄχι μόνο στηριζόταν ἐπάνω σέ αὐτήν, ἀλλά καί στήριξε στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο τό σχέδιο τῆς θείας οἰκονομίας, τό σχέδιο τῆς σωτηρίας μας.
Γι᾽ αὐτό τιμοῦμε καί ἐμεῖς τήν Παναγία Παρθένο. Γι᾽ αὐτό πανηγυρίζουμε τή γέννησή της. Διότι ἀποτελεῖ ἀπαρχή τῆς σωτηρίας μας, ἀπαρχή τῆς ἐκπληρώσεως τοῦ σχεδίου τοῦ Θεοῦ γιά νά μᾶς σώσει ἀπό τήν καταδυναστεία τοῦ διαβόλου καί ἀπό τίς συνέπειες τῆς παρακοῆς τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ καί τῆς ἁμαρτίας.
Ἡ γέννησή της εἶναι ἡ ἀρχή τῆς ἐγκαθιδρύσεως τῆς μυστικῆς κλίμακος πού συνδέει τή γῆ μέ τόν οὐρανό, τῆς κλίμακος πού δέν θά καταργηθεῖ οὔτε ὅταν θά κατέλθει ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ στή γῆ ὡς ἄνθρωπος, οὔτε ὅταν θά ἀνέλθει ἡ Παναγία μετά τήν Κοίμησή της γιά νά μείνει μόνιμα πλησίον τοῦ Υἱοῦ της.
Παραμένει πάντοτε, συνδέοντας τόν ἄνθρωπο μέ τόν Θεό. Παραμένει πάντοτε, δίδοντας σέ ὅλους μας τή δυνατότητα νά ἀνεβοῦμε δι᾽ αὐτῆς καί νά συναντήσουμε τόν Θεό. Γιατί αὐτός εἶναι ὁ ρόλος τῆς Παναγίας μας. Νά εἶναι ἡ κλίμακα πού ὁδηγεῖ ἐμᾶς τούς χοϊκούς καί ἁμαρτωλούς ἀνθρώπους στόν Θεό.
Ἄς ἀξιοποιήσουμε αὐτή τήν εὐκαιρία πού μᾶς προσφέρει ἡ Παναγία μας γιά νά πλησιάσουμε τόν Θεό, γιά νά ἀπομακρυνθοῦμε ἀπό τά χοϊκά καί τά γήινα, ἀπό τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες μας, πού μᾶς κρατοῦν στή γῆ καί δέν μᾶς ἀφήνουν νά συναντήσουμε τόν Θεό. Ἄς ἀξιοποιήσουμε τή δυνατότητα πού μᾶς προσφέρει ἡ Παναγία μας ὄχι μόνο δίδοντάς μας τό μέσο, τήν κλίμακα, γιά νά ἀνεβοῦμε στόν οὐρανό, ἀλλά στηρίζοντας μέ κάθε τρόπο τήν προσπάθειά μας, στηρίζοντάς μας κυρίως μέ τή χάρη καί τίς πρεσβεῖες της γιά νά τήν ἀνεβοῦμε.
Ἕνα μόνο ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς ἡ Παναγία. Νά εὑρισκόμεθα πάντοτε κοντά της, μιμούμενοι κατά τό δυνατόν τήν καθαρότητα τῆς ζωῆς της, τήν ἀγάπη καί τήν ἀφοσίωσή της στόν Υἱό καί Θεό της, στόν Κύριό μας, καί τήν ὑπακοή της στό θέλημά του. Ἄς προσπαθήσουμε νά ἀκολουθήσουμε τό δικό της πρότυπο, ὥστε καί νά τήν τιμοῦμε πραγματικά, καί νά τήν ἔχουμε πάντοτε βοηθό καί προστάτιδα στήν προσπάθειά μας, ἀλλά καί νά ἐπιτύχουμε νά ἀνεβοῦμε καί ἐμεῖς τήν οὐρανοδρόμο κλίμακα καί νά φθάσουμε στόν Χριστό δίπλα στόν ὁποῖο εὑρίσκεται καί ἡ Παναγία μας ἀναμένοντας ὅλους ἐμᾶς.
Ἰδιαιτέρως ὅμως αὐτό τό διάστημα ἄς τήν παρακαλοῦμε καί γιά κάτι ἀκόμη. Ἄς τήν παρακαλοῦμε νά μᾶς προφυλάττει μέ τή χάρη της ἀπό τή δοκιμασία τοῦ κορωνοϊοῦ, ἀπό τήν ὁποία τόσοι ἄνθρωποι γύρω μας ὑποφέρουν, καί νά πρεσβεύει στόν Υἱό της, τόν Σωτήρα καί Λυτρωτή τοῦ κόσμου, νά μᾶς ἀπαλλάξει καί ἀπό αὐτόν τόν πειρασμό, ἀλλά καί νά μᾶς βοηθήσει καί στά ἐθνικά μας θέματα, ὅπως πάντοτε ὡς Ὑπέρμαχος Στρατηγός, βοήθησε τό ἔθνος μας. Οἱ ἡμέρες εἶναι, ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, δύσκολες, ἔχουν αὐτόν τόν ἐθνικό πειρασμό. Γι᾽ αὐτό ἄς προσευχηθοῦμε στήν Παναγία μας, νά εἶναι τεῖχος καί στά σύνορά μας καί στά νησιά μας γιά νά ἀποφύγουμε ὅλους αὐτούς τούς κινδύνους πού ζοῦμε τήν περίοδο αὐτή. Ἀμήν.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.