Πόλη γλυκιά σαν ρεβανί

Kουίζ: Ποια πόλη της Ελλάδας διατηρεί πεισματικά δυο παλιές συνοικίες που μένουν αναλλοίωτες στον χρόνο, τη λένε Μικρή Ιερουσαλήμ λόγω των δεκάδων εκκλησιών και η «παραλία» της βλέπει σε... κάμπο; Η Βέροια με τους φιλόξενους κατοίκους, τα σπίτια με σαχνισί και τα άφθονα νερά του Βερμίου που
τη διαρρέουν, «ξεκλειδώνει» τα μυστικά της. Αυτή η «παραλία» δεν είναι συνηθισμένη. Έτσι κι αλλιώς, δεν ρίχνει το βλέμμα της στη θάλασσα αλλά στον... απέραντο Hμαθιώτικο κάμπο! Ο τελευταίος θυμίζει σεντόνι με σπαρμένες στη ράχη του εκτεταμένες δεντροκαλλιέργειες και πολλές φορές η ομίχλη που απλώνεται γύρω δημιουργεί περίεργες εικόνες. «Παραλία» λένε την οδό Ανοίξεως της Βέροιας. 

Εδώ, στο Πάρκο της Εληάς αλλά και δίπλα της, στην οδό Μητροπόλεως, συγκεντρώνονται οι καφετέριες- στέκια της νεολαίας. Το βουητό τους είναι η καλύτερη ηχητική επένδυση στην περιήγησή σας στην πρωτεύουσα της Ημαθίας, που ανοίγει την ατζέντα της στους ανατολικούς πρόποδες του Βερμίου. Κάνοντας μια διαδρομή με τα πόδια, θα νιώσετε πως παίρνετε ένα μάθημα Ιστορίας στην πόλη που είναι συνομήλικη με τις γειτονικές Αιγές και την Πέλλα και παραμένει αδιάκοπα ζωντανή τα τελευταία... 2.500 χρόνια! 

Από το Πάρκο Εληάς ακολουθείτε την οδό Βενιζέλου, φτάνοντας στην εκκλησία του Αγίου Αντωνίου και συνεχίζετε από την οδό Κεντρικής στη συμβολή με την οδό Περικλέους. Εδώ αξίζει μια ολιγόλεπτη στάση. Από τη μια υπάρχει το διατηρητέο πλατάνι όπου κρέμασαν οι Τούρκοι τον Μητροπολίτη Αρσένιο το 1433 και απέναντι θα δείτε την παλιά Μητρόπολη που χτίστηκε αρχές του 11ου αιώνα και οι Τούρκοι πολλά χρόνια μετά τη μετέτρεψαν σε τζαμί. Σε λίγα μέτρα, στρίβετε δεξιά (μπροστά στη λέσχη των αξιωματικών) και μπαίνετε στη Χάβρα, δηλαδή την εβραϊκή συνοικία. Αν και παλιά η είσοδος έκλεινε με ξύλινη πόρτα για προστασία, τώρα όλοι οι δρόμοι είναι ανοιχτοί για να απολαύσετε τη βόλτα σας στη σκιά υπέροχων κτισμάτων των άλλοτε εύπορων εβραϊκών οικογενειών. 

Σήμερα η κοινότητα δεν υπάρχει πια, εκτός από δυο- τρεις οικογένειες, αφού από την περίοδο της γερμανικής κατοχής και μετά υπέστησαν διωγμούς. Αν βγείτε από τη συνοικία και προχωρήσετε δυτικά θα διασχίσετε τη γέφυρα της Βασίλισσας Βεργίνας που ενώνει τις όχθες του ποταμού Τριπόταμου, ενώ η περιοχή γύρω σας με την απίστευτη φυσική ομορφιά λέγεται Μπαρμπούτα. Από εδώ γυρίζετε στην Πλατεία Ωρολογίου (όπου γίνονται έργα ανάπλασης) και κάνετε μια στάση στο Βήμα του Αποστόλου Παύλου, από όπου ο Παύλος δίδαξε τη νέα χριστιανική θρησκεία στους Βεροιώτες. 

Σήμερα εδώ υπάρχει μια μαρμάρινη κατασκευή και ένα ψηφιδωτό, ενώ δίπλα και πίσω από το Βήμα σώζεται το Τζαμί Μεντρεσέ το οποίο αναπλάθεται. Η απόλυτη αντίθεση θα σας εντυπωσιάσει: Σταυρός και Μιναρές στο ίδιο κάδρo, ενώ στον δεντροφυτεμένο χώρο οι πιτσιρικάδες αράζουν μέσα στον θόλο με σχολικές σάκες, κινητά και ΜΡ3 players. Κατηφορίζοντας την οδό Κολοκοτρώνη- Καραϊσκάκη (μπαίνοντας από την είσοδο των αρχαίων τειχών) ξεκινάτε την περιπλάνησή σας στα μαγευτικά σοκάκια της Κυριώτισσας . 

Η Μητροπόλεως είναι κοντά σας, όπου θα διακρίνετε τμήματα της αρχαίας ρωμαϊκής οδού που συναντούσε τη θρυλική Εγνατία και οι βαθιές αυλακιές στα μάρμαρα είναι απόλυτα ευδιάκριτες. Κατηφορίζετε προς την Εληά, παρατηρείτε το απίθανο (εσωτερικά και εξωτερικά) κτίριο του Δημαρχείου και αφού δείτε την εκκλησία της Αναστάσεως του Χριστού και των Αγίων Κηρύκου και Ιουλίτας (η Βέροια δεν λέγεται τυχαία Μικρή Ιερουσαλήμ με 78 συνολικά εκκλησίες, από τις οποίες οι 48 λειτουργούν) ολοκληρώνετε τον κύκλο στην πόλη.

Σήμερα στη Βέροια ζει μια πανσπερμία ανθρώπων και γίνεται μια πολυπολιτισμική μείξη. Η πόλη ακροβατεί ανάμεσα στο παρελθόν και στο παρόν. Με μετανάστες από τη Δυτική Μακεδονία λόγω του πλούσιου κάμπου, με Βλάχους, Πόντιους, Μικρασιάτες, άνοιξε νωρίς την αγκαλιά της σαν γενναιόδωρη μάνα. Αυτή η πόλη δεν είναι τυχαία ούτε ένας απλός σταθμός πριν από το Σέλι και τη Βεργίνα. Κουβαλάει τη δική της ιστορία και τις δικές της μνήμες, προκαλώντας τον ανήσυχο περιηγητή.