Κυριακή Β΄ Ματθαίου στον Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων

Την Κυριακή 21 Ιουνίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων Βεροίας. Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμα του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Δόξα καί τιμή καί εἰρήνη παντί τῷ ἐργαζομένῳ τό ἀγαθόν, Ἰου­δαίῳ τε πρῶτον καί Ἕλληνι». Μία διαβεβαίωση δίδει σήμερα ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦ­λος ἀπευθυνόμενος στούς χριστια­νούς τῆς Ρώμης. Μία διαβεβαίωση πού δέν ἰσχύει μόνο γιά ἐκείνους, ἀλλά ἰσχύει καί γιά ὅσους πλη­ροῦν τόν ὅρο τόν ὁποῖο θέτει ὁ οὐρανοβάμων ἀπόστολος.

Σέ κάθε ἕνα, λέγει, ὁ ὁποῖος ἐρ­γάζεται τό ἀγαθό ἀνήκει δόξα, τι­μή καί εἰρήνη, εἴτε εἶναι Ἰουδαῖος εἴτε Ἕλληνας, γιατί ὁ Θεός δέν εἶναι προσωπολήπτης, δέν κάνει διακρίσεις μεταξύ τῶν ἀνθρώπων.

Ὁ ἄνθρωπος ἐπιδιώκει τή δόξα, ἐπιζητᾶ τήν τιμή, ἐπιποθεῖ τήν εἰρή­νη, συχνά ὅμως εἴτε δέν ἐπι­τυγχάνει καμία ἀπό αὐτές, εἴτε δέν μπορεῖ νά τίς συνδυάσει. Ὅταν κατορθώνει νά ἀποκτήσει τή δόξα καί τήν τιμή πού προσ­φέρουν οἱ ἄνθρωποι, τότε τοῦ λεί­πει ἡ εἰρήνη, καί ὅταν ἔχει τήν εἰ­ρήνη, νομίζει ὅτι δέν ἔχει τή δόξα καί τήν τιμή πού θά ἐπιθυμοῦσε.

Ὅμως ἡ δόξα καί ἡ τιμή, τίς ὁποῖες ἐπιδιώκουμε οἱ ἄνθρωποι, εἶναι ἀνθρώπινες, εἶναι γήινες, εἶναι ἐγκόσμιες. Εἶναι δόξα καί τιμή πού κατακτᾶται μέ μέσα ὄχι πάντοτε ἀγαθά, ὄχι πάντοτε ἠθι­κά, ὄχι πάντοτε ἐνάρετα. Εἶναι δόξα καί τιμή τήν ὁποία διεκδι­κοῦμε γιά νά ἱκανοποιήσουμε τόν ἐγωισμό καί τήν φιλοδοξία μας, γιά νά ἱκανοποιήσουμε κάποιες φο­ρές καί τά συμφέροντά μας ὑλι­κά καί ἄλλα. Εἶναι δόξα καί τιμή τήν ὁποία ἐπιθυμοῦμε γιά νά αἰσθα­νόμεθα ἀνώτεροι ἀπό τούς ἄλλους συνανθρώπους μας.

Ἡ δόξα ὅμως καί ἡ τιμή τοῦ κό­σμου δέν μπορεῖ νά προσφέρει σέ κανένα τήν εἰρήνη. Γιατί ἡ εἰρή­νη δέν εἶναι κοσμικό ἐπίτευγ­μα, δέν εἶναι κάτι πού μποροῦν νά μᾶς τό χαρίσουν οἱ διακρίσεις καί οἱ φιλο­φρονήσεις τῶν ἀνθρώπων, δέν εἶναι κάτι πού μπορεῖ νά μᾶς προσφέρει ὁ πλοῦτος ἤ ἡ πρωτο­καθεδρία μεταξύ τῶν συνανθρώ­πων μας. Ὅλα αὐτά μπορεῖ νά μᾶς δίδουν μία πρόσκαιρη ἱκανοποίη­ση καί χαρά, δέν μποροῦν ὅμως νά χαρίσουν τήν εἰρήνη τῆς ψυχῆς, ὁ ὁποία κατακτᾶται, ὅταν ὁ ἄνθρω­πος «ἐργάζεται τό ἀγαθό», ὅπως μᾶς διδάσκει σήμερα ὁ πρωτοκο­ρυ­φαῖος ἀπόστολος Παῦλος.

Ὅποιος ἐργάζεται τό ἀγαθό, μπορεῖ βέβαια νά μήν ἀπολαμβά­νει τή δόξα καί τήν τιμή τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά ἀπολαμβάνει τή δόξα καί τήν τιμή τοῦ Θεοῦ.

Καί αὐτή ἡ δόξα καί ἡ τιμή πού προσφέρει ὁ Θεός στούς ἐκλεκτούς του δέν εἶναι σάν τήν ἐφήμερη τιμή καί δόξα τῶν ἀνθρώπων, δέν σχετίζεται μέ πρωτοκαθεδρίες καί πρωτοκλισίες, ἀλλά μέ τήν τιμή καί τή δόξα πού εἶναι δῶρο τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ καί εἶναι συμ­βα­τή μέ τήν εἰρήνη, «τήν πάντα νοῦν ὑπερέχουσαν», δηλαδή μέ τόν ἴδιο τόν Χριστό, ὁ ὁποῖος εἶ­ναι, κατά τόν ἀπόστολο Παῦλο, «ἡ εἰρήνη ἡμῶν».

Ποιός εἶναι ὅμως ὁ ἐργαζόμενος τό ἀγαθό. Δέν εἶναι αὐτός πού κά­νει γενικά καί ἀόριστα τό καλό. Δέν εἶναι αὐτός πού συνηθίζουμε νά λέμε «καλό ἄνθρωπο». Εἶναι αὐ­τός ὁ ὁποῖος συνειδητά ἀγωνί­ζε­ται νά μεταποιεῖ σέ πράξεις τήν πίστη του στόν Χριστό, νά ἀκο­λου­θεῖ στή ζωή του τίς ἐντολές του, νά παράγει ἔργα ἀγάπης καί ἔργα ἀρετῆς.

Ἐργαζόμενοι τό ἀγαθό ἦταν οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ μάρ­τυ­ρες καί οἱ ὁμολογητές της. Αὐ­τοί πού μπορεῖ νά βρέθηκαν ἐνώ­πιον τῶν δημίων καί τῶν θηρίων ἀκόμη, μπορεῖ νά διώχθηκαν καί νά χλευάσθηκαν, ὅπως ἀκούσαμε τήν περασμένη Κυριακή κατά τήν ὁποία τιμήσαμε τούς ἁγίους Πά­ντες, μπορεῖ νά ἐξευτελίσθηκαν ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων, ἔλαμψαν ὅμως ἀπό τή δόξα καί τήν τιμή τοῦ Θεοῦ, οἱ ὁποῖες πολλές φορές γινόταν αἰσθητές καί ὁρατές μέ ὑπερ­φυσικά σημεῖα. Καί ἀκόμη αἰσθανόταν μέσα τους, καί μέσα στήν ὀδύνη τοῦ μαρτυρίου τους, τήν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος τούς ἐτίμησε καί τούς ἐδόξασε καί στή γῆ καί στόν οὐρανό.

Ἐργαζόμενοι τό ἀγαθό ἦταν καί οἱ πατέρες καί οἱ ὅσιοι τῆς Ἐκ­κλη­σίας μας, ἦταν οἱ ἅγιοι ἀπόστολοι, οἱ ὁποῖοι, ἄν καί ταπεινοί ἁλιεῖς οἱ περισσότεροι, τούς ὁποίους ἐκάλε­σε ὁ Χριστός νά τόν ἀκολουθή­σουν, ὅπως ἀκούσαμε στό σημε­ρινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, ἐρ­γάσθηκαν γιά τό ὕψιστο ἀγαθό, εὐαγγελιζόμενοι τόν λόγο τοῦ Θεοῦ καί προασπιζόμενοι τά δόγ­ματα καί τό ἦθος τῆς ἀμωμήτου μας πίστεως, ὥστε καί αὐτοί νά ἀπολαμβάνουν δόξα καί τιμή καί εἰρήνη καί στή γῆ καί αἰώνια στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Ἄν, λοιπόν, θέλουμε καί ἐμεῖς νά ἀπολαύσουμε τήν πραγματική τι­μή καί δόξα, ἀλλά καί τήν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ στή ζωή μας, ἄς ἀγωνι­ζόμεθα νά ζοῦμε τήν ἐν Χριστῷ ζωή, νά ζοῦμε μιμούμενοι τή ζωή τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς τοπικῆς μας Ἐκ­κλη­σίας, πρωτοκορυφαίου ἀπο­στό­λου Παύλου, τόν ὁποῖο τιμοῦ­με ὅλες αὐτές τίς ἡμέρες ἀπό τίς ἀρχές Ἰουνίου στήν Ἱερά Μητρό­πο­λή μας μέ τά ΚΣΤ´ Παύλεια, ἄς ἐργαζόμεθα μέ κάθε τρόπο τό ἀγα­θό, ὥστε νά ἰσχύει καί γιά μᾶς ὁ λόγος τοῦ ἀποστόλου: «Δόξα καί τιμή καί εἰρήνη παντί τῷ ἐργα­ζομένῳ τό ἀγαθόν».