Κατσώνης: «Προωθήστε τα νέα παιδιά για ένα καλύτερο μέλλον»

Ο Κώστας Κατσώνης γνωστός από την ποδοσφαιρική του δράση στα Ελληνικά γήπεδα ως ποδοσφαιριστής και μετέπειτα ως προπονητής, έχει εγκατασταθεί τα τελευταία τρία χρόνια στην Μελβούρνη. Πολλοί από μας τον έχουμε συναντήσει σε αγώνες του NPL στα γήπεδα της Βικτώριας, το οποίο γνωρίζει πλέον αρκετά καλά. Γεννημένος στην Βέροια την 1 Νοεμβρίου 1957, ο Κώστας Κατσώνης μεγάλωσε στις ποδοσφαιρικές αλάνες σε μια εποχή που δεν υπήρχαν ακαδημίες και οι σημερινές πολυτέλειες, με μπάλες της κακιάς ώρας, σε αυτοσχέδιες εστίες, και το παιχνίδι γινόταν όπου υπήρχε χώρος, σε δρόμους, στο σχολείο, σε πλατείες και χωράφια. Το πάθος του για την στρογγυλή θεά τον οδήγησε -όταν ήταν 15 χρονών- στην εφηβική ομάδα της Βέροιας. Οι συνθήκες πολύ διαφορετικές από τις σημερινές.

Οι προπονήσεις και οι επίσημοι αγώνες γίνονταν σε ξερό γήπεδο και αυτό κράτησε μέχρι το 1977 όταν τοποθετήθηκε για πρώτη φορά χλοοτάπητας στο Δημοτικό Στάδιο Βέροιας. Κέρδισε γρήγορα την εμπιστοσύνη του Βούλγαρου τεχνικού Ντομπρομίρ Ζέτσεφ, και κλήθηκε να κάνει τις προπονήσεις του με τους άνδρες στα 17 του ενώ την επόμενη χρονιά κέρδισε τα πρώτα του χρήματα ως αμειβόμενος ερασιτέχνης. 

Η «Βασίλισσα του βορρά» κέρδισε την άνοδο στην Α’ Εθνική και ο Κώστας υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο. Έκανε το ντεμπούτο παραμονή Χριστουγέννων στο Στάδιο Καραϊσκάκη με αντίπαλο τον Ολυμπιακό, έχοντας συμπαίκτη τότε τον Χρήστο Υφαντίδη. Αγωνίζεται ως μέσος στα περισσότερα παιχνίδια της σεζόν, όμως για εξωαγωνιστικούς λόγους η ομάδα τιμωρήθηκε με αφαίρεση δέκα βαθμών και υποβιβάστηκε Χρειάστηκαν οκτώ χρόνια για την επιστροφή της «βασίλισσας του βορρά» στη μεγάλη κατηγορία και σε αυτή την περίοδο ο Κώστας Κατσώνης έγινε αρχηγός της ομάδας και ήταν αναντικατάστατος. Είχε συμπαίκτες τον Γιώτη Τσαλουχίδη και τον Ιάκωβο Χατζηαθανασίου που μετέπειτα ακολούθησαν καριέρα στον Ολυμπιακό ο πρώτος και στον Παναθηναϊκό ο δεύτερος, και πιο μετά τον Αλέκο Αλεξανδρή.

Η ομάδα της Βέροιας την ποδοσφαιρική περίοδο 1984-1985 με τον κόσμο να έχει κατακλύσει το Δημοτικό Στάδιο της πόλης. Όρθιοι (από αριστερά), Αμανατίδης, Τσαλουχίδης, Παπατζίκος, Τερζόπουλος, Γιατζιτζόπουλος, Βεζυργιαννόπουλος, Καθιστοί (από αριστερά) Αντωνίου, Μελετίδης, Χατζηαθανασίου, Κατσώνης, Καλτσάς

Τον Δεκέμβριο του 1988 έπειτα από 11 χρόνια επαγγελματικής θητείας αφήνει την Βέροια και παίρνει την πρώτη μεταγραφή στην Κέρκυρα με προπονητή τον Μίμη Παπαϊωάννου. Μετά αγωνίστηκε στον Παναρκαδικό με προπονητή τον Πέτρο Καραβίτη και ακολούθησε η εμπειρία του στην Αναγέννηση Καρδίτσας με προπονητή τον Τάκη Λουκανίδη.

Το 1992 στα 35 του χρόνια, ο Κώστας Κατσώνης αποκτά από την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού δίπλωμα προπονητή και αναλαμβάνει ως παίκτης-προπονητής την Αλεξάνδρεια Ημαθίας.

Το 1994 επιστρέφει στα παλιά του λημέρια και αναλαμβάνει, ως τεχνικός πλέον, την ομάδα νέων της Βέροιας μέχρι το 1998. Έπειτα πλάι στον Ουκρανό Όλεγκ Προτάσοφ, κάνει χρέη βοηθού προπονητή της πρώτης ομάδας. Όπως είπε ο ίδιος, η συνεργασία αυτή αποτελεί χρυσή εμπειρία. Ακολουθούν δύσκολα χρόνια για την «βασίλισσα του βορρά». Εξωαγωνιστικοί παράγοντες οδήγησαν την Βέροια στην Δ’ Εθνική. Ο Κώστας Κατσώνης ανέλαβε τα ηνία της τεχνικής ηγεσίας και ο σύλλογος της Ημαθίας προβιβάζεται τον επόμενο χρόνο στην Γ’ Εθνική. Λίγα χρόνια αργότερα συνεργάζεται και πάλι με τον Όλεγκ στο τμήμα σκάουτινγκ του Ολυμπιακού. Η φιλία του με τον Ουκρανό κρατά μέχρι και σήμερα.

Αφού προέκυψε ένα διάστημα -λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων- που τον κράτησε μακριά από τους αγωνιστικούς χώρους, ο Κώστας Κατσώνης άσκησε αργότερα και πάλι την προπονητική σε ακαδημίες ομάδων και κάνοντας ατομικές προπονήσεις σε πιτσιρικάδες. Το 2017 έρχεται στη Μελβούρνη ενώ πέρσι έζησε την πρώτη του προπονητική εμπειρία στην Αυστραλία όταν ανέλαβε τους 12δες της Kingston City.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Κώστα μετά από τρία χρόνια παραμονής σου στην Αυστραλία έχεις σχηματίσει κάποια γνώμη για το τοπικό ποδόσφαιρο;

Υπάρχει μία βασική διαφορά εν συγκρίση με την Ελλάδα και, γενικότερα, το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και έχει να κάνει με τον τρόπο εκγύμνασης των ποδοσφαιριστών. Εδώ οι προπονητές δίνουν μεγάλη έμφαση στη φυσική κατάσταση και λιγότερο στην τεχνική και τακτική του παιχνιδιού. Από θέμα οργάνωσης, όμως, οφείλω να πω ότι είναι κάπως καλύτερα εδώ. Μου αρέσει το γεγονός ότι το πρόγραμμα των αγώνων βγαίνει από την αρχή της σεζόν και αυτό τηρείται με θρησκευτική ευλάβεια.

Σε ό,τι αφορά τη δομή των πρωταθλημάτων, αυτό που γίνεται μέχρι τώρα είναι ένα τραγικό λάθος, καθώς το κλειστό εθνικό πρωτάθλημα δεν βοηθά στη σωστή ανάπτυξη του αθλήματος. Υπάρχει μόνο μία επαγγελματική εθνική κατηγορία από την οποία δεν ισχύει ο κανόνας του υποβιβασμού. Έπειτα έχουμε τα πολιτειακά πρωταθλήματα NPL όπου οι ομάδες που κατακτούν την κορυφή δεν κερδίζουν κάποια άνοδο. Όλο αυτό έχει ως συνέπεια να μην είναι ελκυστικό το ποδόσφαιρο για τους φιλάθλους και να χάνεται το ενδιαφέρον του κόσμου. Επίσης, θα ήθελα να δω παιδιά από τα τμήματα υποδομής των ομάδων να παίζουν στις ανδρικές ομάδες.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ!

Αν οι ομάδες καθιερώσουν ως κανόνα την προώθηση των νέων στην πρώτη ομάδα, σίγουρα θα έχουμε καλύτερο μέλλον του ποδόσφαιρο στην Αυστραλία. Το σκηνικό σε ό,τι αφορά το ποδόσφαιρο φαίνεται να αλλάζει εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού. Ενδεχομένως, να έχουμε αλλαγές σε όλο τον κόσμο. Τι πιστεύεις Κώστα;

Καταρχήν, οι προϋπολογισμοί των συλλόγων παγκοσμίως θα μειωθούν αισθητά, οι αμοιβές ποδοσφαιριστών και προπονητών θα πέσουν σε μεγάλο βαθμό και από αυτό θα βγουν ωφελημένες οι ομάδες που έχουν καλά οργανωμένες υποδομές.

Ναι, εδώ θα έλεγα ότι παρουσιάζεται μία καλή ευκαιρία να διορθωθούν κάποια πράγματα στη δομή του ποδοσφαίρου της Αυστραλίας. Το πρόβλημα, όπως φαίνεται, είναι οικονομικό. Θα πρέπει να βρεθεί ένα μοντέλο πιο βιώσιμο για το A’ League που να συμβαδίζει με τους διεθνείς κανόνες. Αυτό θα αναζωογονήσει το ενδιαφέρον.

Από εκεί και πέρα θα πρέπει οι ομάδες όπως είπα να ρίξουν την προσοχή στην προώθηση των νέων. Αυτό είναι που θα βοηθήσει στην εξέλιξη των ταλέντων.

Τι γίνεται με σένα Κώστα σε ό,τι αφορά το ποδόσφαιρο;

Ήρθα στην Μελβούρνη τον Μάιο του 2017. Όλο αυτό το διάστημα προσπάθησα να τακτοποιήσω το θέμα της παραμονής μου. Πράγμα που το πέτυχα. Είμαι πλέον Αυστραλός υπήκοος. Δεύτερον, βελτίωσα αρκετά τα αγγλικά μου και, τρίτον, εφόσον ήθελα να ασχοληθώ με την προπονητική σε αυτή τη χώρα, παρακολούθησα σεμινάριο της Football Victoria για να αποκτήσω το απαιτούμενο δίπλωμα έτσι ώστε να μπορώ και με το νόμο να εργαστώ ως τεχνικός στην Αυστραλία.

Την περσινή σεζόν μου έγινε πρόταση από τον τεχνικό διευθυντή των ακαδημιών της Kingston Τάσο Κούτσικο, να αναλάβω την Κ12. Ήταν μια νέα εμπειρία για μένα να εργαστώ σε ομάδα της Αυστραλίας. Είδα πώς λειτουργεί το ποδόσφαιρο σε μία άλλη χώρα, είχα την ευκαιρία να γνωρίσω ανθρώπους, να ασχοληθώ με παιδάκια που βρίσκονται στα πρώτα τους ποδοσφαιρικά βήματα και παρά τις δυσκολίες προσαρμογής και γλώσσας που αντιμετώπισα, κατάφερα να δημιουργήσω μία καλή ομάδα, να βελτιώσω ατομικά τις αδυναμίες των παικτών και να είναι έτοιμη για το επόμενο βήμα.

Δυστυχώς, λόγω διοικητικών ανακατατάξεων, άλλαξαν όλοι οι προπονητές στα τμήματα υποδομής και δεν είχα τη δυνατότητα να συνεχίσω. Ευελπιστώ, όμως, μόλις ξεπεραστεί η πανδημία, να μπορέσω να εργαστώ σε κάποια άλλη ομάδα».

Πηγή