Η αναγκαιότητα της εθνικής αυτάρκειας

Γράφει ο Χρήστος Α. Αποστολίδης 
Οι αναπόφευκτοι και όλως αναγκαίοι περιορισμοί που τέθηκαν, ένεκα της πανδημίας, στην ελεύθερη διακίνηση προσώπων, υπηρεσιών και αγαθών οδηγούν σε σοβαρούς τριγμούς την παγκοσμιοποιημένη μορφή της οικονομίας, η οποία δυστυχώς
αποδεικνύεται ότι αποτελεί τροχοπέδη στην μάχη των Εθνών για επιβίωση απέναντι σε έναν αόρατο, αλλά ύπουλο και εξαιρετικά ευέλικτο εχθρό. Οι χώρες της αναπτυγμένης Δύσης με έκπληξη διαπιστώνουν ότι η εγκατάσταση μονάδων παραγωγής στην περιοχή της Άπω Ανατολής λόγω του φθηνού εργατικού δυναμικού, αλλά και οι ανεξέλεγκτες εισαγωγές ποικιλίας προϊόντων διατροφής με κριτήριο πολλές φορές την τιμή και όχι την ποιότητά τους, μπορεί να συνεπάγεται τεράστια οικονομικά και πρακτικά οφέλη, όμως τις αφήνει αθωράκιστες σε είδη πρώτης ανάγκης (και όχι μόνο), την κρίσιμη στιγμή που κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα ερχόταν με τόση ένταση και ανάλογη επικινδυνότητα.

Είναι λογικό πως, όταν τίθενται ζητήματα που άπτονται της υγείας, κάθε εμπορική συμφωνία, κάθε οικονομική παράμετρος καταλύεται και αυτό που προτάσσεται είναι το στενά εθνικό συμφέρον. Έτσι, δεν είναι παράξενο που τα κράτη κλείνουν τα σύνορά τους και δεσμεύουν τις ποσότητες των αγαθών που κατά την κρίση τους είναι απαραίτητες για τους πολίτες τους απαγορεύοντας την εξαγωγή ή περαιτέρω μεταφορά τους.

Οι φωνές που σταδιακά ακούγονται για πιθανές δυστοκίες στο κοντινό μέλλον στην τροφοδοσία των καταστημάτων τροφίμων και για ελλείψεις προϊόντων που δυνητικά θα εμφανιστούν στη περίπτωση που δεν αρχίσει να εξομαλύνεται από τον επόμενο μήνα η επέλαση του κορονοϊού, πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη και να σχεδιαστεί ένα οργανωμένο πλάνο δράσης και αντιμετώπισης, προκειμένου να μην διαταραχθεί η ομαλή επιστροφή στην κανονικότητα.

Η επίτευξη συνεπώς αυτάρκειας, ειδικά σε βασικά προϊόντα διατροφής, αλλά και ευρύτερα σε χρηστικά είδη πρώτης ανάγκης καθίσταται εκ των πραγμάτων εθνική αναγκαιότητα. Εκτός από την ισχυρή οικονομική διάσταση και τα ανάλογα πολλαπλά οφέλη που θα επιφέρει η μείωση των εισαγωγών, θα επιτρέψει συνακόλουθα τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης, την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα παραγωγής (γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία), αλλά και την εξασφάλιση της παραμονής των νέων στην πατρίδα τους, ώστε να περιοριστεί η αιμορραγία της φυγής στο εξωτερικό προς αναζήτηση ευκαιριών.

Υποχρέωση των διοικούντων είναι να εμπνεύσουν την δημιουργικότητα και να στηρίξουν ποικιλοτρόπως τις υλοποιήσιμες ιδέες των ανήσυχων επιχειρηματιών που θέλουν και μπορούν να συνεχίσουν να ονειρεύονται. Η θέσπιση σύγχρονου και πρακτικού κανονιστικού πλαισίου λειτουργίας και κυρίως ο εξορθολογισμός και η απλοποίηση του φορολογικού συστήματος αποτελούν τη βασική προτεραιότητα της επόμενης μέρας. Μόνον έτσι ο πολίτης θα νιώσει ότι έχει απέναντί του έναν ειλικρινή σύμμαχο, τον οποίο μπορεί με ασφάλεια να εμπιστευτεί.