Διαπιστώσεις μιας άκαιρης κρίσης στην ποδοσφαιρική ομάδα της Βέροιας

Από τον El Padrino

Είναι στα αλήθεια λυπηρό σε μια εποχή που το ποδόσφαιρο μας βρίσκεται στον πάτο του βαρελιού - και πιο κάτω, η Βέροια να αγωνίζεται σε μια ανυπόληπτη κατηγορία όπως αυτή της τρίτης εθνικής. Αυτό το συναίσθημα αυξάνεται όταν σε μια προσπάθεια που γίνεται για την ανάκαμψη της ομάδας
ταυτόχρονα να υπάρχει μια άγνοια - ηθελημένη ή όχι - σχετικά με τις πραγματικές δυνατότητες, τον τρόπο λειτουργίας και τα στελέχη (παράγοντες, παίκτες, προπονητές) που απαρτίζουν τον οργανισμό της Βέροιας στην Γ’ Εθνική.

Δεν θέλω να πιστέψω ότι διαπροσωπικές σχέσεις με παλιές εμπάθειες ή αγάπες οδηγούν σε λαθεμένες εκτιμήσεις (χρονικά) για το ποιος κάνει ή ποιος θα κάνει καλύτερα από αυτόν που έχουμε, γίνεται από ηθελημένη άγνοια και σκοπιμότητα. Έτσι θα έχανα κάθε λογικό επιχείρημα (διαπίστωση) για το πώς η Βέροια θα βγει γρήγορα από αυτή την παλιοκατηγορία.

Η κριτική που γίνεται, δεν είναι κάτι που θα βελτίωνε τα πράγματα αυτή την χρονική στιγμή λίγες αγωνιστικές πριν το τέλος.

Ας αρχίσουμε λοιπόν με (4) τέσσερις βασικές διαπιστώσεις που αποτελούν την σπονδυλική στήλη του συλλόγου και δεν πρέπει να τις παραβλέπουμε όταν κρίνουμε:

Α) Η ομάδα στήθηκε εδώ και 20 -22 περίπου μήνες χωρίς αποθέματα υλικού (στελέχη διοικητικά με εμπειρία. ποδοσφαιριστές που γνώριζαν από Βέροια - πλην ελαχίστων, γήπεδα, γραφεία, υλικό προπόνησης).

Β) Πρωταρχική ευθύνη της επιτροπής μεταγραφών και του προπονητή ήταν να έρθουν ποδοσφαιριστές 1) Νέοι και φιλόδοξοι, 2) Να γνωρίζουν την κατηγορία και 3) Να έχουν διαφανές - έντιμο ποδοσφαιρικό παρελθόν. Αυτοί που ήρθαν τα κατάφεραν και με την αυτονόητη υποστήριξη της διοίκησης και των προπονητών κέρδισαν την κατηγορία. Όμως, το ασταθές περιβάλλον του ποδοσφαίρου μας κράτησε την ομάδα μας για μια ακόμη χρόνια μακριά από την Β’ Εθνική.

Γ) Σε αυτή την κατηγορία η διοίκηση - παρά τις προσπάθειες που έκανε και με το μπάτζετ που διέθετε, δεν ευδοκίμησε να δει παίκτες «ηγέτες» για την κατηγορία, ακολουθώντας την πεπατημένη, φέρνοντας στην ομάδα παίκτες που πίστευε ότι με το καλό κλίμα που θα έβρισκαν θα ξεπερνούσαν τον εαυτό τους και θα κέρδιζαν την άνοδο. Όμως όλοι οι συνδιεκδικητές του τίτλου είχαν τρόπο να πολεμήσουν με τα ίδια όπλα τη Βέροια: Πρόεδροι με λεφτά, καλές δημόσιες σχέσεις στο δίπολο Αθήνα - Θεσσαλονίκη και εμπειρότερους παίκτες στην κατηγορία. Οι πρωτοπόροι Ιωνικός και Τρίκαλα έδειξαν καλύτερα αντανακλαστικά (ίσως και από τύχη) στις κρίσεις που πέρασαν. Οι βαριές φανέλες της Καβάλας, της Καλαμάτας και της Βέροιας, των Ροδίτικων και Βολιώτικων συλλόγων, δεν ήταν πραγματικό όπλο στην διεκδίκηση του τίτλου. Αντίθετα ήταν ευθύνη, στην οποία η ποιότητα των παικτών αυτών των ομάδων δεν μπορούσε να ανταποκριθεί.

Δ) Αυτή η τέταρτη διαπίστωση αφορά την τελευταία κρίση που προέκυψε, την κατηγορία που παίζει η ομάδα και τα πρόσωπα που εμπλέκονται. Μια κρίση που κατά την γνώμη μου προέκυψε άκαιρα καθώς:

1. Υπολείπονται λίγες αγωνιστικές για το τέλος και παρά την αλλαγή του προπονητή βάσει προγράμματος και βαθμολογίας είμαστε ακόμη στο παιχνίδι της ανόδου, αρκεί να κοιτάζουμε κάθε ματς χωριστά.
2. Είναι τουλάχιστον υποκριτικό να χρεώνεται οποιαδήποτε αποτυχία σε δυο ανθρώπους μόνο (και μάλιστα ενώ ο στόχος παραμένει ορατός ακόμη). Κι όσοι επιρρίπτουν ευθύνες, γνωρίζουν καλά όλους τους παράγοντες που στέρησαν βαθμούς από την ομάδα. Μερικοί από αυτούς αφορούν την ποιότητα της κατηγορίας, την ποιότητα των ποδοσφαιριστών σε αυτήν, τη διαιτησία κλπ. Προπονητές και παίκτες δεν έχουν μεγάλη διαφορά από ομάδα σε ομάδα. Καλός προπονητής για την κατηγορία είναι αυτός που έχει γνωριμίες και όχι αυτός που είναι δίκαιος και δουλεύει σκληρά. Η Βέροια στη φυγή του Θεοδοσιάδη δοκίμασε να φέρει προπονητές από την πρώτη κατηγορία. Κανείς δεν ερχόταν!

Ήρθε ένας νέος προπονητής και όλοι συμφώνησαν ότι μπορούμε με αυτόν, τον Γεωργιάδη. Τώρα, πριν τελειώσει το πρωτάθλημα επικεντρωνόμαστε στις όποιες ευθύνες που ίσως έχει κυρίως λόγω της απειρίας του, αλλά μάλλον θα έπρεπε να το κάνουμε αυτό εσωτερικά χωρίς αλαλαγμούς και ανάθεμα.

Και ερχόμαστε στο τρίτο σκέλος που αφορά τον τεχνικό διευθυντή, τον αθλητικό διευθυντή, τον άνθρωπο για όλες τις δουλειές - όπως πρέπει να είναι ένα στέλεχος σε αυτή την τριτοτέταρτη κατηγορία. Ποιος άραγε θα ήταν «ο καλύτερος» από αυτούς που κατά καιρούς δούλεψαν στην Βέροια; Να μην αναφερθώ σε ονόματα και στις διασυνδέσεις που είχαν ορισμένοι γιατί θα αδικήσω ανθρώπους που συμπαθώ.

Ας πάρουμε τον Μεταξά σαν κέντρο του προβλήματος. Αυτόν που κατηγορούν άδικα ή δίκαια, θα του προσάψω και εγώ μερικά μειονεκτήματα, όπως εγώ γνωρίζω. Πρώτα απ’ όλα ξέρει μόνο παράγοντες ομάδων από τον ελλαδικό και διεθνή χώρο (που εμείς οι υπόλοιποι τους βλέπουμε κατιδίαν μόνο στην τηλεόραση) και όχι τους παράγοντες της συμπαθούς Ιεράπετρας, Νίκης Βόλου, Τρίγλιας κ.ά. Έτσι δεν είναι χρήσιμος στην Βέροια της Γ’ Εθνικής!

Ξέρει μάνατζερ και ατζέντηδες που δεν μπορούν να στείλουν παίκτες στην κατηγορία μας! Διαχειρίστηκε υποθέσεις που διαβάσαμε στον τύπο σε διεθνές επίπεδο αλλά και σε ομάδες όπως είναι ο ΠΑΟΚ η ΑΕΚ, αλλά δεν τα κατάφερε στην ομάδα μας στην Γ’ Εθνική! 

Δεν τον ξέρουν και δεν ξέρει προπονητές αυτής της κατηγορίας αλλά μόνο των σαλονάτων κατηγοριών!
Αλήθεια είναι έντιμος άνθρωπος; Εργατικός; Πιστός στους ιδιοκτήτες; Και πόσο άραγε στηρίζει τους προπονητές και τους παίκτες μας; Μήπως η ιδιότητα του μάνατζερ (που παράτησε...) τον κάνει άδικο; Μήπως ξεφεύγει από το μπάτζετ που του δίνουν για μεταγραφές που αυτός αποφασίζει;

Ωστόσο θα υπάρχουν και δυσαρεστημένοι από τον Μεταξά - όπως νεαροί παίκτες με τους μπαμπάδες τους, παλιοί παίκτες που βλέπουν ότι μπογιά τους δεν ξεχωρίζει πλέον, παίκτες που φεύγουν και δεν ξέρουν το γιατί, ατζέντηδες που δεν ικανοποιήθηκαν, παράγοντες, δημοσιογράφοι και πολλοί άλλοι που λόγω θέσης δεν μπορούν να τα βάλουν με τους ιδιοκτήτες και τους προπονητές που αποφασίζουν. Αλλά πώς να το κάνουμε; Αυτός είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος του εκάστοτε οργανισμού που λέγεται Βέροια, ΑΕΚ, Λάρισα. Αλλά υπάρχει και το εξής παράδοξο: ήταν μάνατζερ και τώρα τεχνικός διευθυντής! 

Πού άλλου συμβαίνει αυτό; Κωνσταντινίδης (Εθνική ομάδα), Ίβιτς (ΑΕΚ), Ίσσα (ΟΣΦΠ), Ρότσα (ΠΑΟ), Χαριστέας (Άρης), Μπράνκο (ΠΑΟΚ). Όλοι πρώην μάνατζερ - όπως και οι Βρύζας, Διαμαντόπουλος, Λυμπερόπουλος - – η λίστα είναι μεγάλη. 

Τέλος να υπερασπιστώ τον κ. Μεταξά διαπιστώνοντας ότι αυτοί που τον εμπιστεύονται και κρίνουν το πόσο απλώνει τα πόδια από το πάπλωμα είναι η νυν ιδιοκτησία που ξέρει από επιχειρήσεις και ανθρώπους με προσφορά.

Θέλω να κλείσω τις διαπιστώσεις μου για την κρίση που πέρασε η Βέροια με κάτι που πρέπει να θυμούνται οι φίλοι της μετά από κάθε αποτέλεσμα της: Όσο πιο γρήγορα αλλάξει κατηγορία και με οποιοδήποτε τρόπο, τόσο πιο εύκολα θα δούμε την ομάδα εκεί που την θέλουμε.

Σαν επίλογο θέλω να κλείσω με κάτι μεταγραφικό: Στη Γ’ Εθνική δεν έρχονται παίκτες και προπονητές με όνομα. Ακόμη και αν τους δώσεις τρεις φορές τα λεφτά που παίρνουν σε αυτή την κατηγορία. Εκτός και αν έχεις έναν γάτο τεχνικό διευθυντή, με προσωπικότητα να γοητεύει. Έναν μάγο και όχι... μόνο!

Ήθος και δυναμική διαθέτει η οικογένεια Μπίκα, όσο και αν κάνει τα πρώτα βήματα της στο ποδόσφαιρο. Δείγματα έχουν δείξει... Νούλας, Αποστολίδης, όποτε τους ζητήθηκε έχουν συνδράμει με το παραπάνω. Λείπει ο Ιωαννίδης, αλλά αυτός ήθελε να αποχωρήσει... Κρίμα όλοι οι καλοί χρειάζονται!

"El Padrino"