Έχω πολλές απορίες

Του Γιάννη Τσιαμήτρου

Είχα καιρό να γράψω σημείωμα για τη πληθυσμιακή ομάδα των Βλάχων/Αρμάνων Ελλήνων που πιστεύω ότι ανήκω. Σήμερα θα σας ενοχλήσω ξανά, θα ‘στενοχωρήσω’, βέβαια, μερικούς, αλλά αυτή δεν είναι η πρόθεσή μου. Σας υπόσχομαι ότι θα αργήσω να το

ξανακάνω. Απλά είμαι ένα περίεργο και παράξενο όν με απορίες. Οι άτιμες με ‘τρώνε’ μέσα μου! Ελπίζω να επιβιώσω! Ο κάθε ένας έχει τις απόψεις του. Σε ελεύθερη χώρα ζούμε. Κάθε άποψη εκφρασμένη με ευπρεπή, κόσμιο και δημοκρατικό τρόπο θεωρώ ότι είναι αποδεκτή. Και έρχομαι στο ‘ψητό’:

Τον τελευταίο καιρό κάποιοι ειδήμονες (πρώιμοι και όψιμοι) περί τα βλαχολογικά (‘πουλάει’ μάλλον το θέμα) και τα βλάχικα γλωσσικά ιδιώματα (νομίζω ότι δεν υπάρχει κάποια επίσημη, με κρατική υπόσταση και κωδικοποιημένη βλάχικη γλώσσα, παρά μόνο προφορικά-μη γραπτά ιδιώματα με διαφορές μεταξύ τους, όπως ακριβώς τα παλιά και νέα ελληνικά λαϊκά γλωσσικά ιδιώματα) επιδίδονται με περίσσιο ζήλο στην ανάλυση των βλάχικων λέξεων, την ετυμολογία τους κλπ στο facebook. Καλά κάνουν. Δεν κατηγορώ κανέναν!! Δεν είναι κατακριτέο, όταν μάλιστα πρόκειται για τη γλώσσα που έχουν μάθει από μικρά παιδιά ή την έχουν μάθει αργότερα.

Εκείνο που μου προκαλεί απορία είναι ότι οι περισσότεροι από αυτούς και μάλιστα κάποιοι ‘βλαχοδιδάσκαλοι’, γλωσσολόγοι με και χωρίς εισαγωγικά, πανεπιστημιακοί, μορφωμένοι και μη κλπ δεν έχουν μάθει στα παιδιά τους αυτό που αγαπάνε πάρα πολύ. Αγαπάνε τα παιδιά τους, αγαπάνε τα βλάχικα, αλλά δεν τα έμαθαν στους απογόνους τους! ‘Οποία αντίφασις και οποία υποκρισία!!’, θα έλεγε κάποιος παλιός μου καθηγητής που μας δίδασκε στη καθαρεύουσα. Μήπως υπάρχουν και κάποιοι άλλοι λόγοι για αυτή την ζέση και θέρμη από μερικούς;.......ερωτήσεις υποβάλλω και απορίες εκφράζω. Ειλικρινά αυτά δεν είναι ούτε φοβικά σύνδρομα, ούτε άσκοπες καχυποψίες, ούτε κακεντρέχειες! Είναι σκέψεις που θα μπορούσε ο κάθε ένας να κάνει.

Θα μπορούσε να παραθέσει κανείς πολλά επιχειρήματα κατά αυτής της τοποθέτησης-απορίας μου και να πει: Η γυναίκα μου δεν είναι βλάχα, δεν θέλει το παιδί να μάθει βλάχικα, κάτι πρέπει να κάνουμε για τη γλώσσα, αφού η πολιτεία δεν ενδιαφέρεται, δεν πειράζουμε κανένα…κλπ κλπ. Πράγματι, έχουν λογική αυτά τα επιχειρήματα. Υπάρχει, ωστόσο, και ανάλογη λογική να έχω τις παραπάνω απορίες και σκέψεις. Δεν είναι έτσι;

Πάντως, εγώ θεωρώ ότι είμαι ειλικρινής, καθαρός, σταθερός και έντιμος στα πιστεύω μου, αλλά ταυτόχρονα και ρεαλιστής, χωρίς ουτοπικές ιδέες. Όπου βρίσκομαι προσπαθώ να μιλήσω βλάχικα (όσα ξέρω), διδάσκω βλάχικους χορούς και τραγούδια σε νέους και μη ανθρώπους, τονίζω το γεγονός ότι οι Βλάχοι/Αρμάνοι αποτελούν μια από τις πληθυσμιακές ομάδες της Ελλάδας (όπως οι Πόντιοι, οι Κρητικοί, οι Μικρασιάτες, οι Θράκες, οι Μακεδόνες, οι Πελοποννήσιοι, οι Ρουμελιώτες κλπ), δεν επισημαίνω τη διαφορετικότητά μου σε επίπεδο ‘εθνοτικό’ και εθνικό και, προπαντός δεν συναγελάζομαι (ιντερνετικά ή ζωντανά ή θεσμικά ή πολιτιστικά), όπως κάνουν μερικοί, με ανθρώπους από το Εσωτερικό και Εξωτερικό που επέδειξαν και επιδεικνύουν έντονη δραστηριότητα για αναγνώριση Περιφερειακού λαού Βλάχων, βλάχικης γλωσσικής μειονότητας, βλάχικης εθνοτικής ή και εθνικής μειονότητας, σε ετερότητες, διαφορετικότητες ή όπως αλλιώς το πάρει ή το σκεφτεί κανείς.

Επαναλαμβάνω ότι δεν κατηγορώ κανέναν. Ο κάθε ένας είναι υπεύθυνος για αυτό που σκέφτεται και κάνει και επίσης ο κάθε ένας κρίνεται για αυτά. Λάθη κάνουμε ως άνθρωποι που είμαστε, μπορούμε να τα αναγνωρίσουμε, να τα διορθώσουμε ή και να ζητήσουμε ακόμα και συγνώμη για αυτά.

Κι ένα τελευταίο: αυτό που με ενδιαφέρει είναι να είμαστε ενωμένοι ως Βλάχοι Έλληνες, είμαι από τους ανθρώπους που κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση και είμαι από αυτούς που έχουν τη πεποίθηση ότι δεν κατέχουν όλη την αλήθεια. Γιατί υπάρχουν άνθρωποι μεταξύ μας που ομιλούν για αλήθεια και πάθος για αυτή και για ενότητα μεταξύ μας, ενώ ταυτόχρονα την ‘τορπιλίζουν’, πριν ‘αλέκτωρ λαλήσει τρεις’.

Εν κατακλείδι, θα είμαι από τους πρώτους που θα επιδιώξουν την ενότητα μεταξύ μας, θα συζητήσω και θα είμαι ανοικτός σε οποιεσδήποτε άλλες σκέψεις, αρκεί να μη διακυβεύεται η ελληνικότητα της πληθυσμιακής μου ομάδας με οποιοδήποτε άμεσο ή έμμεσο τρόπο. Και κλείνω με το εξής:

Από την ιστορία έχει αποδειχθεί ότι όσοι Βλάχοι/Αρμάνοι διαφοροποιήθηκαν από τον Ελληνισμό [παλιοί ρουμανίζοντες, παλιοί και σύγχρονοι ‘Μακεδονορουμάνοι’, Βλάχοι-Βλάχοι (σκληροπυρηνικοί Βλάχοι) και άλλοι τέτοιοι], φάνηκε ότι εργάστηκαν με επιστημονικό ή επίπλαστα επιστημονικό, θα έλεγα, ζήλο, επιστημονική οργάνωση και μεθοδικότητα για να επιτύχουν αυτά που πίστευαν πρώτα μέσα από τη λογοτεχνία, τη ποίηση, την ιστορία, τη γλωσσολογία, το γραπτό λόγο και γενικά όλες τις επιστήμες (βλέπε Εσωτερικό - Αβέρκιο, Μαργαρίτη, Διαμάντη κ.ά., Εξωτερικό - Παπανάτσε, Μπάρμπα, Κούνια, Περιφάν και σύγχρονους όμοιούς τους στο ίδιο περίπου μήκος κύματος - ονόματα δεν λέμε). Δεν υποστήριξαν τη διαφορετικότητά τους άμεσα και κατευθείαν. Έπρεπε να βρουν επιστημονικά ερείσματα. Έτσι, βέβαια, γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις. Αυτό διαπιστώνω, δυστυχώς, ότι δείχνει να γίνεται και στις σημερινές μας ημέρες (η ιστορία φαίνεται να επαναλαμβάνεται!). Υπάρχουν μάλιστα διάφοροι Έλληνες ‘ακτιβιστές’ που ‘οργώνουν’ την Ευρώπη και όλο τον κόσμο για τέτοια πράγματα σε φόρουμ και συνέδρια. Αναρωτιέμαι και απορώ πού βρίσκουν τα χρήματα για τόσα ταξίδια;…μάλλον είναι πολύ πλούσιοι!!! Θα τους βρείτε στο ιντερνέτ, αν τους ψάξετε!!

Έχω πολλές απορίες…