Η εορτή του Αγίου Στυλιανού στη Βέροια

Την Τρίτη 26 Νοεμβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων Βεροίας επί τη εορτή του Αγίου Στυλιανού Παφλαγόνος, προστάτου του ομίλου «προστασίας απόρου παιδιού»
Βεροίας. Πλήθος κόσμου πιστών Χριστιανών κατέκλυσε τον Ιερό Ναό και προσευχήθηκε ευλαβικά. Δείτε φωτογραφία και διαβάστε αναλυτικά την ομιλία του Σαβασμιωτάτου:

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ

«Ἀνατιθείς τῷ Θεῷ ἐκ νεότητος, κατοικητήριον ὤφθης τοῦ Πνεύ­μα­τος».

Ἕναν ἀπό τούς πιό προσφιλεῖς ἁγίους της ἑορτάζει σήμερα ἡ Ἐκ­κλησία μας καί τιμᾶ ἰδιαιτέρως ὁ Ὅμιλος προστασίας ἀπόρου παι­διοῦ τῆς πόλεώς μας, πού τόν ἔχει καθιερώσει ἀπό πολλῶν ἐτῶν ὡς προστάτη του.

Ἑορτάζει τόν ἅγιο Στυλιανό τόν Παφλαγόνα, ἕναν θαυματουργό ἀσκητή, ὁ ὁποῖος εἶναι γνωστός γιά τήν ἀγάπη του πρός τά παιδιά. Τά θαύματά του γιά τά παιδιά καί τά βρέφη, αἰῶνες τώρα, εἶναι πο­λυ­άριθμα, καί ἀρχίζουν ἀπό τήν ἐποχή κατά τήν ὁποία ὁ ἅγιος ἦταν ἀκόμη ἐν ζωῇ. Γι᾽ αὐτό καί δικαιολογημένα θεωρεῖται προ­στά­της τῶν παιδιῶν καί τῶν βρε­φῶν, ἀλλά καί ὅσων ἀσχολοῦνται μέ αὐτά καί τά φροντίζουν καί τά προστατεύουν μέ κάθε δυνατό τρό­πο.

Μπορεῖ βέβαια νά ἀναρω­τηθεῖ κά­ποιος γιατί ὁ Θεός ἔδωσε αὐτή τή χάρη σέ ἕναν ἅγιο, ὁ ὁποῖος ἔζησε ὁλόκληρη τή ζωή του, ὅπως ψάλλει καί ὁ ἱερός ὑμνογράφος, ἀφιερωμένος στόν Θεό, τήν ἔζησε μέσα στή σκληρή ἄσκηση, στήν αὐ­στηρή νηστεία, στίς συνεχεῖς ἀγρυπνίες, στήν προσευχή καί τή μελέτη τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ.

Ἄν καί εἶναι δύσκολο νά ἀπα­ντή­σουμε ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι γιά ποιόν λόγο ἔκρινε ἔτσι ὁ Θεός, διότι οἱ βουλές τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀνε­ξερεύνητες καί Ἐκεῖνος εἶναι πού διανέμει τά χαρίσματα στούς ἀνθρώπους κατά τή δική του κρί­ση, μποροῦμε ὅμως νά ὑποθέσουμε γιατί ὁ Θεός ἔδωσε αὐτή τή χάρη στόν ἅγιο Στυλιανό.

Τήν ἔδωσε, γιατί μέ τήν ἄσκησή του καί μέ τόν ἀγώνα του ὁ ἑορ­ταζόμενος ἅγιος κατόρθωσε νά κα­θάρει καί τήν ψυχή καί τό σῶμα του ἀπό τήν ἁμαρτία καί τίς συνέ­πειές της, κατόρθωσε νά ἀποκατα­στήσει μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ μέσα στήν ψυχή του τήν κατάσταση ἐκεί­νη τοῦ ἀνθρώπου πρίν νά εἰσέλθει στόν κόσμο ἡ ἁμαρτία, καί ἐπέτυχε νά ἔχει μία ψυχή ἁπλή καί ἄδολη, ὅπως ἡ ψυχή τῶν μικρῶν παιδιῶν, πού δέν ἔχει μο­λυνθεῖ ἀκόμη ἀπό τήν κακία τοῦ κόσμου, καί γι᾽ αὐτό ἀντιμετω­πί­ζουν τά πάντα μέ τήν ἀθωότητα τῆς καθαρῆς τους καρδιᾶς.

Καί ὅταν ὁ ἄνθρωπος φθάσει στό σημεῖο αὐτό τῆς πνευματικῆς ζω­ῆς, τότε ἡ ἀγάπη του πρός ὅλα τά πλάσματα τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀπέ­ρα­ντη καί προσεύχεται γι᾽ αὐτά καί μεριμνᾶ γι᾽ αὐτά μέ πολλή ἀγάπη καί μέ ὅλες του τίς δυνάμεις, ἰδι­αιτέρως ὅμως μεριμνᾶ γιά τά πιό ἀδύναμα καί τά πιό ἀνυπερ­ά­σπι­στα καί τά πιό εὐάλωτα, ὅπως εἶναι τά παιδιά.

Γι᾽ αὐτό καί ὁ Θεός, ἀνταποκρινό­μενος στή μεγάλη αὐτή ἀγάπη τοῦ ἁγίου Στυλιανοῦ, πού ἦταν ἀπο­τέ­λεσμα τῆς ἀσκητικῆς του ζωῆς καί τῆς καθαρότητος τῆς καρδίας του, τοῦ ἔδωσε τή χάρη νά θεραπεύει τίς ἀσθένειές τους καί νά τά προ­στατεύει ἀπό κάθε κίνδυνο καί ἀπό κάθε κακό, ὥστε νά μπορεῖ νά ἐκφράζει ἔμπρακτα τήν ἀγάπη του πρός τά βρέφη καί τά παιδιά ἀλ­λά καί πρός τίς μητέρες τους, πού προσέ­τρεχαν στόν ἅγιο, ὅσο ζοῦσε, ἀλλά καί τώρα στούς ἱερούς ναούς του, στίς θαυματουργές εἰκόνες του, στήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς του καί τόν παρακαλοῦν γιά τά παιδιά τους καί τοῦ ζητοῦν τήν ἴαση καί τή βοήθειά του.

Καί ὁ ἅγιος Στυλιανός τήν προσ­φέρει μέ πολλή ἀγάπη σέ ὅλα τά παιδιά, ἀλλά περισσότερο ἀκόμη σέ ἐκεῖνα τά παιδιά πού ἔχουν ἀνά­γκη. Γιατί δυστυχῶς καί στίς ἡμέρες ὑπάρχουν πολλά παιδιά πού ἔχουν ἀνάγκη ἀπό βοήθεια καί συμπαράσταση, ὄχι μόνο ἐξαι­τίας ἀσθενειῶν οἱ ὁποῖες τά ταλαι­πωροῦν ἀλλά καί ἐξαιτίας τῶν συν­θηκῶν πού ἐπικρατοῦν στίς σύγ­χρονες κοινωνίες μας.

Ὅλοι βλέπουμε γύρω μας καί δια­βάζουμε γιά παιδιά, οἱ οἰκογέ­νειες τῶν ὁποίων δέν μποροῦν νά ἀνταποκριθοῦν στίς στοιχειώδεις ἀνάγκες τους, γιά παιδιά ἐγκατα­λε­λειμένα ἤ παραμελημένα ἀπό τούς γονεῖς καί τούς οἰκείους τους, γιά παιδιά πού ὑφίστανται τήν ἐκμετάλλευση ἤ καί τή βία στό οἰκογενειακό ἤ στό κοινωνικό τους περιβάλλον. Ὅλα αὐτά τά παιδιά ἔχουν ἀνάγκη τή φροντίδα καί τή βοήθειά μας, διότι καί γι᾽ αὐτά τά παιδιά ὁ Χριστός μᾶς προ­ειδοποιεῖ ὅτι δέν πρέπει νά τά κα­ταφρονοῦμε, γιατί οἱ ἄγγελοί τους βλέπουν διά παντός τό πρόσωπο τοῦ Θεοῦ. «Ὁρᾶτε», μᾶς λέγει, «μή καταφρονήσητε ἑνός τῶν μικρῶν τούτων· λέγω γάρ ὑμῖν ὅτι οἱ ἄγ­γε­λοι αὐτῶν ἐν οὐρανοῖς διά παν­τός βλέπουσι τό πρόσωπον τοῦ πα­τρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς». Ἀντί­θετα μάλιστα θά πρέπει νά φρο­ντί­ζουμε γι᾽ αὐτά μέ ἀγάπη καί στοργή, ὅπως ἔκανε καί ὁ ἅγιος Στυ­λιανός, ἐάν θέλουμε νά τι­μοῦ­με οὐσιαστικά καί ἀληθινά, καί ὄχι μόνο τυπικά καί ἀπό συνήθεια.

Αὐτήν τήν ἀγάπη προσφέρουν στήν πόλη μας καί τά μέλη τοῦ Ὁμίλου προστασίας ἀπόρου παι­διοῦ, τά ὁποῖα ἐπί πολλά χρόνια ἐπιτελοῦν ἀθόρυβα ἕνα σπουδαῖο ἔργο ἀγάπης γιά τά παιδιά μας καί ἀξίζουν ὄχι μόνο τόν ἔπαινό μας ἀλλά καί τήν ἀμέριστη βοήθεια καί τή συμπαράσταση ὅλων μας.

Καί σήμερα πού τιμοῦν, ὅπως κά­θε χρόνο, τόν προστάτη τους τόν ἅγιο Στυλιανό, εὔχομαι ἀπό καρ­δίας ὁ ἅγιος νά ἐνισχύει καί νά εὐλογεῖ πλούσια τό ἔργο τους καί νά τούς δίδει δύναμη γιά νά τό συνεχίζουν πάντοτε καί νά ἀναπαύει ὅλες ἐκεῖνες τίς ψυχές, οἱ ὁποῖες κατά τό παρελθόν, ὅπως ἡ ἀείμνηστος Ἀγορίτσα, ἡ πρόεδρος του, προσέφεραν τόσα πολλά.

Λέτε ὅτι ὅλα αὐτά δέν τά ὑπολογίζει ὁ Θεός καί δέν τά καταμετρᾶ γιά τήν ψυχή τοῦ καθενός μας; Ὅ,τι κάνουμε καί ὅ,τι κάνετε νά εἶστε ὑπερβέβαιοι ὅτι, πέρα ἀπό τήν ἀγάπη πού προσφέρετε σ᾽αὐτά τά παιδιά καί σ᾽αὐτές τίς μητέρες, θά τά βρεῖτε ὅλα αὐτά στόν οὐρανό. Διότι, ὅταν θά πᾶμε ἐκεῖ ὁ Θεός δέν θά μᾶς ρωτήσει τί πτυχία εἴχαμε καί τί ὀμορφιές εἴχαμε, θά δεῖ τά χέρια μας ἄν εἶναι γεμάτα ἀπό ἀγάπη, ἄν εἶναι γεμάτα ἀπό καλωσύνη καί ἀπό εὐσπλαγχνία. Καί τότε καί Ἐκεῖνος θά δώσει σέ μᾶς τή δική του ἀγάπη καί τή δική του εὐσπλαγχνία γιά νά ζήσουμε αἰώνια μέσα σ᾽ αὐτή τή χαρά πού δέν μπορεῖ νά τή συλλάβει ὁ νοῦς μας. Γιατί γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους πού ἔδειξαν ἀγάπη ὁ Θεός ἔχει ἑτοιμάσει «ἅ ὀφθαλμός οὐκ εἶδε καί οὖς οὐκ ἤκουσεν καί ἐπί καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη». Τόσα πολλά ἔχει ἑτοιμάσει! Δίδετε λίγα, δίδετε πολλά ἀλλά θά πάρετε πάμπολλα ἀπό τόν Θεό στήν ἄλλη ζωή. Βέβαια καί σ᾽αὐτή τή ζωή δίδει ὁ Θεός, ἀλλά ἐμεῖς ἐργαζόμεθα γιά τήν ἄλλη ζωή πού θά εἶναι αἰώνια, πού θά εἶναι ἀτελεύτητη. Εὔχομαι σέ ὅλους μας νά ἀξιωθοῦμε αὐτῆς τῆς μεγάλης χαρᾶς.