Η ροδακινοκαλλιέργεια, καλύπτει ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής παραγωγής, επιφέροντας τεράστια έσοδα στη χώρα μας και συμβάλλοντας στην ανάπτυξη της οικονομίας. Παρακολουθώντας τις αντιδράσεις των ροδακινοπαραγωγών, με συχνές ανακοινώσεις και τις όποιες κινητοποιήσεις σχεδόν κάθε χρόνο (ο γράφων, εκφράζω την αντίθεση μου σε μορφή κινητοποίησης που περιέχει κλείσιμο δρόμων, κάνοντας δύσκολη τη ζωή των συμπολιτών μου) , πολύ πιθανό κάποιοι να μας χαρακτηρίσουν μοιρολατρικούς και επαίτες. Αντιθέτως, πρόκειται για ανθρώπους βιοπαλεστές, οι οποίοι εργάζονται και τις 4 εποχές του χρόνου, σε δύσκολες συνθήκες εργασίας, πρόκειται για ανθρώπους που εμπαίζονται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις αφού οι υποσχέσεις προς αυτούς, σπάνια υλοποιούνται, που δεν έχουν την παραμικρή προστασία, γινόμενοι έρμαια στις ορέξεις τρίτων (κακοπληρωτές μεσάζοντες κ.α.) , πρόκειται όμως για ανθρώπους με αξιοπρέπεια.
Οι ροδακινοπαραγωγοί βρίσκονται αντιμέτωποι με σωρεία προβλημάτων, τα οποία τα τελευταία έτη, αντί να μειώνονται, συνεχώς οξύνονται.
Οι ανοιχτές τιμές (ίσως οι μοναδικοί παραγωγοί που δεν γνωρίζουν πόσο πουλάνε το προϊόν τους), το μεγαλύτερο κόστος παραγωγής από τις τιμές πώλησης των προϊόντων, η έλλειψη προγραμματισμού και ανεξέλεγκτη φύτευση, οι δυσκολίες απορρόφησης της παραγωγής, οι παράλογες ασφαλιστικές εισφορές, η υπερφορολόγιση, οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, το φλέγον ζήτημα των εργατών γης, οι εξευτελιστικές τιμές των προϊόντων λόγω του Ρωσικού εμπάργκο από το 2014 και μετά και αρκετά άλλα είναι προβλήματα, τα οποία δεν έχουν βρει έως τώρα λύση και έχουν ως συνέπεια την οικονομική εξαθλίωση των ροδακινοπαραγωγών, των οποίων ένα μεγάλο ποσοστό, ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας, μη μπορώντας να ανταπεξέλθει στις καθημερινές ανάγκες, πόσο μάλλον να καλλιεργήσουν τα κτήματα τους.
Τελευταία μάλιστα ήρθε και η δυσάρεστη είδηση, της επιβολής δασμών από τις ΗΠΑ, σε αρκετά ελληνικά προϊόντα, στα οποία έως σήμερα που γράφω αυτό το άρθρο, συγκαταλέγεται και η ελληνική κομπόστα.
Βέβαια, εδώ θα ήθελα να σταθώ και να επισημάνω, ότι το 25% των επιπλέον δασμών στην κομπόστα , αφορά το 15% του συνόλου των εξαγωγών, αυτών που γίνονται στις ΗΠΑ. Το 85% του συνόλου των εξαγωγών, εξάγεται σε άλλες χώρες και εκεί δεν έχουν επιβληθεί επιπλέον δασμοί . Έτσι, αν το θέταμε επί του συνόλου των εξαγωγών, μιλάμε για 4% περίπου επιπλέον δασμούς στην ελληνική κομπόστα. Σίγουρα είναι ένα σημαντικό πρόβλημα για τους βιομηχάνους και μακάρι να μπορέσει η ελληνική κυβέρνηση να πείσει την αντίστοιχη των ΗΠΑ να μην συμπεριλάβει στη λίστα των προϊόντων την ελληνική κομπόστα.
Βέβαια σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι ο παραγωγός ο αποδέκτης αυτών των δασμών, διότι όταν μας επιβλήθηκε αύξηση φόρου εισοδήματος από 13% σε 22% με προκαταβολή φόρου 100%, δεν νομίζω να υπήρξε ανάλογη αύξηση των τιμών στα ροδάκινα. Εξάλλου, πέρα από το πνεύμα συνεργασίας που πρέπει να μας διακατέχει, ο παραγωγός παράγει – ο βιομήχανος εξάγει, με την βιομηχανία όμως να αποφασίζει για τις τιμές, αφού δεν υπάρχει διαπραγματευτική δύναμη από την πλευρά του παραγωγού και αυτό πρέπει να το δει η κυβέρνηση και να μην εθελοτυφλεί. Ο Νοών νοείτω!!!
Οι περιοχές όπου καλλιεργείται το ροδάκινο και νεκταρίνι, δεν έχουν οικονομική ευρωστία, η ύπαιθρος ερημώνει, η άμεση στήριξη των ροδακινοπαραγωγών κρίνεται αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε...
Οι ροδακινοπαραγωγοί βρίσκονται αντιμέτωποι με σωρεία προβλημάτων, τα οποία τα τελευταία έτη, αντί να μειώνονται, συνεχώς οξύνονται.
Οι ανοιχτές τιμές (ίσως οι μοναδικοί παραγωγοί που δεν γνωρίζουν πόσο πουλάνε το προϊόν τους), το μεγαλύτερο κόστος παραγωγής από τις τιμές πώλησης των προϊόντων, η έλλειψη προγραμματισμού και ανεξέλεγκτη φύτευση, οι δυσκολίες απορρόφησης της παραγωγής, οι παράλογες ασφαλιστικές εισφορές, η υπερφορολόγιση, οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, το φλέγον ζήτημα των εργατών γης, οι εξευτελιστικές τιμές των προϊόντων λόγω του Ρωσικού εμπάργκο από το 2014 και μετά και αρκετά άλλα είναι προβλήματα, τα οποία δεν έχουν βρει έως τώρα λύση και έχουν ως συνέπεια την οικονομική εξαθλίωση των ροδακινοπαραγωγών, των οποίων ένα μεγάλο ποσοστό, ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας, μη μπορώντας να ανταπεξέλθει στις καθημερινές ανάγκες, πόσο μάλλον να καλλιεργήσουν τα κτήματα τους.
Τελευταία μάλιστα ήρθε και η δυσάρεστη είδηση, της επιβολής δασμών από τις ΗΠΑ, σε αρκετά ελληνικά προϊόντα, στα οποία έως σήμερα που γράφω αυτό το άρθρο, συγκαταλέγεται και η ελληνική κομπόστα.
Βέβαια, εδώ θα ήθελα να σταθώ και να επισημάνω, ότι το 25% των επιπλέον δασμών στην κομπόστα , αφορά το 15% του συνόλου των εξαγωγών, αυτών που γίνονται στις ΗΠΑ. Το 85% του συνόλου των εξαγωγών, εξάγεται σε άλλες χώρες και εκεί δεν έχουν επιβληθεί επιπλέον δασμοί . Έτσι, αν το θέταμε επί του συνόλου των εξαγωγών, μιλάμε για 4% περίπου επιπλέον δασμούς στην ελληνική κομπόστα. Σίγουρα είναι ένα σημαντικό πρόβλημα για τους βιομηχάνους και μακάρι να μπορέσει η ελληνική κυβέρνηση να πείσει την αντίστοιχη των ΗΠΑ να μην συμπεριλάβει στη λίστα των προϊόντων την ελληνική κομπόστα.
Βέβαια σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι ο παραγωγός ο αποδέκτης αυτών των δασμών, διότι όταν μας επιβλήθηκε αύξηση φόρου εισοδήματος από 13% σε 22% με προκαταβολή φόρου 100%, δεν νομίζω να υπήρξε ανάλογη αύξηση των τιμών στα ροδάκινα. Εξάλλου, πέρα από το πνεύμα συνεργασίας που πρέπει να μας διακατέχει, ο παραγωγός παράγει – ο βιομήχανος εξάγει, με την βιομηχανία όμως να αποφασίζει για τις τιμές, αφού δεν υπάρχει διαπραγματευτική δύναμη από την πλευρά του παραγωγού και αυτό πρέπει να το δει η κυβέρνηση και να μην εθελοτυφλεί. Ο Νοών νοείτω!!!
Οι περιοχές όπου καλλιεργείται το ροδάκινο και νεκταρίνι, δεν έχουν οικονομική ευρωστία, η ύπαιθρος ερημώνει, η άμεση στήριξη των ροδακινοπαραγωγών κρίνεται αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε...
- με μία δέσμη μέτρων,
- τον συμψηφισμό ασφαλιστικών εισφορών (ΕΛΓΑ) με τις αποζημιώσεις που έχουν να λαμβάνουν
- την καταβολή προκαταβολών διότι θα καθυστερήσουν αρκετά οι πληρωμές των αποζημιώσεων
- επιδοτούμενο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης καλλιεργειών
- στρεμματικές ενισχύσεις (De minimis) λόγω εξευτελιστικών τιμών.
Άρθρο του Χρήστου Βοργιάδη (Πρόεδρος Αγροτικού Συλλόγου Ημαθίας) που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ την Κυριακή 20/10/2019
.jpg)
καλα ρε προεδρε με τις προτασεις αυτες που κανεις λυνεται το προβλημα;;; ή αντιμετωπιζεται εστω και σε καποιο σημαντικο βαθμο;;; ρε μας εχουν τελειωσει με το κοστος παραγωγης, το κοστος ζωης και τα λιγοστα εσοδα απο τις τιμες πωλησης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ;;;;
Σταματήστε αυτήν την καραμέλα επιτέλους οι αγρότες ότι ζητε στην φτώχεια παίρνεται τόσες επιδοτήσεις έχετε θωρηκτά τρακτέρ τζιπ μεγαλα. αν δεν έχετε χρήματα πως τα παίρνετε με αέρα κοπανηστο στα χωράφια δεν πηγαίοικογένειες σας έχετε τους εργάτες από που τόσα λεφτά αφού είστε φτωχοί προσγειωθείτε να σκέφτεστε ότι έχουν κ χειρότερα θα αρχίσετε τώρα τις απεργίες το έχετε παράδοση πριν τα Χριστούγεννα
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ κοιτάς το 8 με 10% των αγροτών και βγάζεις συμπέρασμα, δεν είναι έτσι τα πράγματα. Ακόμα και αυτοί που περιγράφεις τα τελευταία χρόνια έχουν χασούρα και αυτοί, απλά αυτοί αντέχουν οικονομικά.
ΔιαγραφήΓι το όριο της φτώχειας φρόντισαν διαχρονικά ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και τελευταία οι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ. Ας προσέχαμε τι ψηφίζαμε, τώρα είναι αργά για δάκρυα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να ψήφιζε ο κόσμος;;; Αυτούς είχαμε αυτούς ψηφίζαμε. Δεν τους είπαμε να μας βουλιάξουν κιόλας!!! Αυτοί συναγωνίζονταν ο ένας τον άλλον σε βλακεία και τραγικά λάθη που μας έφεραν την χρεοκοπία.
ΔιαγραφήΠρόεδρε,
ΑπάντησηΔιαγραφήμας τελείωσαν!
ακούμε συνεχεια για το ροδάκινο δεν βγάζει μονο ροδάκινα ο τόπος μας "βρικοκα" δαμάσκηνα κερασια αυτά δεν έπαθαν ζημια με αυτά τι θα γίνει δεν πρέπει να μπούνε και αυτά στις ενίσχυσης?
ΑπάντησηΔιαγραφήεδω δεν υπαρχει στρατηγικη για το ροδακινο που ειναι το 80% της γεωργικης παραγωγης στη περιοχη εσυ θες να σε βρουν λυσεις για τα... τζιρνικια;;;
Διαγραφή