Το «όραμα» του νέου καλλιτεχνικού διευθυντή για το ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας

Ο Γιάννης Παρασκευόπουλος οραματίζεται ένα θέατρο ζωντανό, ανοιχτό... και με δική του στέγη!
Συνέντευξη τύπου παραχωρήθηκε το πρωί της Τετάρτης από το ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας, για την παρουσίαση του καλλιτεχνικού προγραμματισμού της
περιόδου 2019 - 2020. Η συνέντευξη έγινε με δυο νέα δεδομένα. Πρώτον, ήταν η τελευταία παρουσία του επί 5 χρόνια προέδρου του ΔΗΠΕΘΕ Νίκου Μαυροκεφαλίδη, πριν αναλάβει σε λίγες ημέρες επίσημα η διάδοχός του Γεωργία Μπατσαρά. Δεύτερον, για πρώτη φορά, έπειτα από σειρά ετών, έγινε με την παρουσία καλλιτεχνικού διευθυντή, του νεοδιορισθέντος Γιάννη Παρασκευόπουλου, ο οποίος ανάλαβε καθήκοντα μέσα Ιουλίου. 
Ο Γιάννης Παρασκευόπουλος αναφέρθηκε στους λόγους που τον οδήγησαν να εκδηλώσει το ενδιαφέρον του για τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή, 

«Αν θέλετε έναν διευθυντή διακοσμητικό, μάλλον δεν είμαι ο κατάλληλος»

«Όταν είδα ότι το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Βέροιας προκηρύσσει θέση καλλιτεχνικού διευθυντή αποφάσισα να καταθέσω τον φάκελο μου γιατί το είδα σαν μια μεγάλη πρόκληση. Η Βέροια είναι μια πόλη σε απόσταση 40 λεπτών από τη Θεσσαλονίκη και ένα ήδη ισχυρό πολιτιστικό κέντρο, που προσελκύει επισκέπτες από όλο τον κόσμο. Είναι μια πόλη μεγάλης ιστορικής σημασίας. Όλο αυτό, που στην ουσία σημαίνει Βέροια, που εμπεριέχει κι εμπεριέχεται σε αυτήν, ήταν αυτό που με προκάλεσε και με έκανε να πιστεύω ότι μπορεί να ξαναγίνει θεατρικός πόλος έλξης αλλά και ένα φυτώριο νέων καλλιτεχνών.
Όταν ήρθα για να δώσω συνέντευξη στο Δ.Σ του θεάτρου δεν είπα πολλά για να στηρίξω το φάκελο της καλλιτεχνικής μου πρότασης. Το σημαντικότερο που είπα ήταν: «αν θέλετε έναν διευθυντή διακοσμητικό, μάλλον δεν είμαι ο κατάλληλος. Αν θέλετε, όμως, έναν άνθρωπο να δουλέψει και να παράξει έργο είμαι στη διάθεση σας». 

Οι πρώτες κινήσεις και επαφές

«Είμαι λοιπόν εδώ. Εδώ και ενάμιση μήνα κινούμαι στην πόλη, περπατώ στους δρόμους της, συναντώ τους ανθρώπους της. Ξεκίνησα συναντήσεις με φορείς της πόλης και ήδη με την διευθύντρια της ΙΖ΄ Εφορίας Αρχαιοτήτων, κυρία Αγγελική Κοτταρίδη συζητάμε μια πολύ ωραία συνεργασία. Σύντομα θα βρεθούμε με τον αρμόδιο για θέματα πολιτισμού στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, που είναι συμβαλλόμενο μέλος στην Προγραμματική Σύμβαση, που υπογράφουμε με το Υπουργείο Πολιτισμού και το Δήμο Βέροιας. Συζητάμε με τον πρόεδρο του ΤΟΒ κ. Ζήση Πατσίκα για την προοπτική μιας από κοινού παράστασης. Συνάντησα τον πρώην διευθυντή της Κ.Ε.Π.Α Δήμου Βέροιας, την υπεύθυνη της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Βέροιας, κ. Ασπασία Τασιοπούλου και έχω προγραμματίσει να δω και όλους τους άλλους σύντομα. Θα επικοινωνήσουμε με τις διευθύνσεις Α/θμιας και Δ/θμιας Ημαθίας, Πέλλας, Πιερίας και όλους τους φορείς, με τους οποίους συνδεόμαστε ή θα συνδεθούμε στο μέλλον.
Σύντομα θα καλέσω όλους τους Ημαθιώτες καλλιτέχνες και όσοι  μπορούν κι ενδιαφέρονται θα δημιουργήσουν τη λίστα δεδομένων μας, ώστε να βρεθούμε καλλιτεχνικά μαζί, σε περίπτωση, που δημιουργηθεί η ανάγκη.

«Ένα ζωντανό θέατρο, ανοιχτό κάθε μέρα»
Επιθυμία μου είναι ένα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ ζωντανό. Ένα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ ανοιχτό. Ένα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ με σταθερή παρουσία στην πόλη. Το θέατρο για να υπάρξει και να μπει στη συνείδηση του κόσμου χρειάζεται τακτικότητα, σταθερότητα και συνέπεια. Στόχος μου είναι το θέατρο να είναι ανοιχτό κάθε μέρα με παραστάσεις, εκδηλώσεις και δράσεις, ώστε να ξαναμπεί, η ψυχαγωγία, που προσφέρει το θέατρο, στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Το θέατρο δεν είναι για να κραυγάζει και να λειτουργεί σαν πυροτέχνημα αλλά για να υπάρχει σταθερά και να δουλεύει αθόρυβα. Φυσικά για να συμβεί αυτό χρειάζεται ο χώρος στον όποιο θα υπάρχουμε. 

Το μοναδικό «άστεγο» ΔΗΠΕΘΕ - Πρώτος στόχος, ο δικός του χώρος

Φυσικά δε θα μπορούσε να μην κάνει αναφορά και στο πρόβλημα στέγης του ΔΗΠΕΘΕ, του μοναδικού άστεγου ΔΗΠΕΘΕ όπως ανέφερε, θέτοντας μάλιστα ως έναν από τους πρώτους στόχους του την εξασφάλισή του, προκειμένου όλος το προγραμματισμός, όλο το όραμα, να μη μείνει στα χαρτιά. «Από το 2011 και με την 316/2011 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Βέροιας όλοι οι θεατρικοί χώροι έχουν δοθεί κατά χρήση στην Κ.Ε.Π.Α Δήμου Βέροιας. Και αυτήν τη στιγμή, που μιλάμε, το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Βέροιας είναι άστεγο, για την ακρίβεια φιλοξενείται από την Κ.Ε.Π.Α. Όσο καλή διάθεση συνεργασίας και να υπάρχει για τη χρήση των χώρων, το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. για να λειτουργεί απρόσκοπτα, για να κάνει τις πρόβες του, να στήσει σκηνικό, φώτα, να κάνει τις γενικές πρόβες των παραγώγων του, χρειάζεται το δικό του χώρο, όπως άλλωστε ορίζεται και από την Προγραμματική Σύμβαση, που το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Βέροιας υπογράφει με το Υπουργείο Πολιτισμού, την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας και το Δήμο Βέροιας.

Καλλιτεχνικός Προγραμματισμός - Θέατρο με συνεχή δράση
Αναφερόμενος στον καλλιτεχνικό προγραμματισμό της χρονιάς, είπε πως ο ίδιος προέρχεται από το ερευνητικό θέατρο και οι παραστάσεις που θα προτείνει το ΔΗΠΕΘΕ, θα αντανακλούν την κοινωνία, θα αποτελούν τροφή για σκέψη, εργασία για το σπίτι. Στα σχέδιά του είναι παραγωγές του ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας αλλά και συμπαραγωγές με τα ΔΗΠΕΘΕ Εγνατίας Οδου... στηρίζοντας έτσι το «όραμα» του κ. Μαυροκεφαλίδη.
εναλλακτική σκηνή για πιο ανήσυχες προτάσεις, θερινό Campus Νέων Σκηνοθετών με παραστάσεις νέων δημιουργών ταυτόχρονα σε πολλές γειτονιές της Βέροιας, εφηβική σκηνή, διεύρυνση των θεατρικών των εργαστηρίων, εβδομαδιαίες παραστάσεις για τα ερασιτεχνικά εργαστήρια... Με πρωταρχική ανάγκη και βασική προϋπόθεση την εξασφάλιση αποκλειστικού χώρου, για να μη μείνουν όπως είπε, όλα αυτά στα χαρτιά.

«Οι παραστάσεις, που προτείνουμε για την Ημαθία, την Πέλλα, την Πιερία, αλλά και το κοινό, που θα μας παρακολουθήσει από όλη την Ελλάδα, απευθύνονται σε ένα ευρύ φάσμα κοινού και αντανακλούν την κοινωνία. Το ότι απευθυνόμαστε σε ένα ευρύ φάσμα κοινού δε σημαίνει πως απευθυνόμαστε σε όλα τα γούστα, τα οποία διαμορφώθηκαν κατά καιρούς. Δεν είναι αυτή η βασική μας προτεραιότητα. Επιθυμούμε οι προτάσεις μας να είναι ένα σκαλί πιο πέρα.

Οι παραστάσεις που θα ανεβαίνουν στη σκηνή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. δεν θα στοχεύουν μόνο στη διασκέδαση άλλα, κυρίως, στην ψυχαγωγία του κοινού. Σύμφωνα με την εμπειρία μου, το κοινό έρχεται να δει θέατρο, όταν καταλαβαίνει ότι συμβαίνει κάτι ουσιαστικό, δημιουργικό, ερευνητικό όμως πάνω από όλα αληθινό στο χώρο του θεάτρου και της τέχνης. 

Μέσα στα σχέδια μου, που ήδη έχουν αρχίσει να παίρνουν το δρόμο τους, είναι παραστάσεις στην Κεντρική Σκηνή με παραγωγές του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ αλλά και συμπαραγωγές με τα αλλά ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ, με προτεραιότητα τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. του Δικτύου «Τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. της Εγνατίας Οδού». 

Η θεματική επιλογή για τον καλλιτεχνικό προγραμματισμού 2019 2020 είναι «το Αδιέξοδο», σε κοινωνικό, πολίτικο, ψυχολογικό, συναισθηματικό επίπεδο. Πως το Αδιέξοδο διατρέχει την καθημερινότητα μας και την ανάγκη που μας δημιουργεί για την Έξοδο. 

Η πρώτη παραγωγή της Κεντρικής σκηνής, θα είναι η παράσταση του έργου «Αγαπητή Ελένα» της Ρωσίδας θεατρικής συγγραφέως Λουντμίλα Ραζουμόβσκαγια σε δική μου σκηνοθεσία, που θα κάνει πρεμιέρα τον Ιανουάριο 2020. 

Δημιουργία Εναλλακτικής Σκηνής, όπου θα παρουσιάζονται πιο ανήσυχες προτάσεις για το θέατρο. Ήδη συζητάμε για την παράσταση «Ανθισμένες Ροδακινιές» σε σκηνοθεσία Χάρη Πεχλιβανίδη, μια παράσταση βασισμένη στην τεχνική του θεάτρου της επινόησης, με θέμα τη Βέροια.

Ήδη προχωράμε στην παραγωγή της Παιδικής Σκηνής. Έχουμε δρομολογήσει την παραγωγή της παράστασης «Ο ΔΡΑΚΟΣ» του Γεβγκένι Σβάρτς, προσαρμοσμένο για παιδιά, σε σκηνοθεσία του Πάνου Δεληνικόπουλου, που θα κάνει πρεμιέρα αρχές Νοεμβρίου του 2019 και θα διαρκέσει ως και τον Φεβρουάριο του 2020. Μια παράσταση για τους μαθητές της Ημαθίας, της Πέλλας και της Πιερίας.

Προτείνω τη δημιουργία Εφηβικής Σκηνής με παραστάσεις που θα γίνονται στα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και θα ανοίγουν ένα ουσιαστικό και δημιουργικό διάλογο με το εφηβικό κοινό. 

Θερινή παράσταση, που θα κάνει περιοδεία στην ευρύτερη περιοχή, ήδη συζητάμε με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ιωαννίνων για συνεργασία και σκεφτόμαστε έργα.  

Σταθερή παρουσία στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα των Ερασιτεχνικών ομάδων του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Στόχος μου είναι η ένταξη των παραστάσεων των εργαστηρίων στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα παραστάσεων. 

Διεύρυνση των Θεατρικών Εργαστηρίων, ήδη σχεδιάσαμε τη δημιουργία Κινηματογραφικού Εργαστηρίου, Εργαστηρίου θεατρικής φωτογραφίας, Εργαστηρίου κουκλοθέατρου, Εργαστηρίου Σωματο-ψυχοπαιδαγωγικής και Εργαστηρίου δημιουργικής γραφής, που θα αρχίσουν να λειτουργούν από τον Οκτώβριο του 2019.

Θερινό Campus Νέων Σκηνοθετών και δημιουργία φεστιβάλ «Νέες φωνές» με παραστάσεις νέων δημιουργών, που θα λαμβάνει χώρα στις γειτονιές της πόλης από το καλοκαίρι του 2020.


Όπως είναι λοιπόν κατανοητό σχεδιάζω ένα θέατρο με συνεχή δράση. Για το λόγο αυτό απαιτείται αποκλειστικός κατά χρήση χώρος. Είναι η πρωταρχική μας ανάγκη και βασική προϋπόθεση να μη μείνουν όλα αυτά στα χαρτιά ως απλός σχεδιασμός.

Οι πρώτες 3 παραστάσεις
Ήδη, οι 3 πρώτες παραγωγές του ΔΗΠΕΘΕ ετοιμάζονται για να ανέβουν τον Νοέμβριο, τον Ιανουάριο και τον Μάρτιο. Η ηθοποιοί που θα συνεργαστούν με το ΔΗΠΕΘΕ, επιλέχθηκαν από τις ακροάσεις που έγιναν πριν από λίγο καιρό και όπως ανέφερε ο κ. Παρασκευόπουλος, είναι ενθουσιασμένοι, τόσο με τη συνεργασία όσο και με την προοπτική μετακόμισης στη Βέροια. Πρόκειται για τις παραστάσεις, «Ο Δράκος» του Εβγκένι Σβάρτς σε σκηνοθεσία Πάνου Δεληνικόπουλου, «Αγαπητή Ελένα» της Λουντμίλα Ραζουμόβσκαγια σε σκηνοθεσία Γιάννη Παρασκευόπουλου και «Ανθισμένες ροδακινιές» σε σκηνοθεσία Χάρη Πεχλιβανίδη.

ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΚΗΝΗ 2019 - 2020
«Ο ΔΡΑΚΟΣ» του Εβγκένι Σβάρτς σε σκηνοθεσία Πάνου Δεληνικόπουλου
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
Πρεμιέρα: Κυριακή 03.11.2019  
Παραστάσεις: από Δευτέρα 04.11.2019 έως Κυριακή 16.02.2020
Θέατρο: Αντωνιάδειος Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, Βέροια

Λίγα λόγια για την παράσταση
Μια πόλη κάπου στο παραμύθι, κάποτε στο λυκόφως του μεσαίωνα. Μια πόλη που εδώ και κάτι αιώνες, καταδυναστεύεται από έναν πανίσχυρο, υπολογιστικό, ολίγον μπλαζέ και απολύτως βέβαιο για τη θέση του στην κοινωνική ιεραρχία, δράκο. Ο οποίος εκτός των υπολοίπων χαρακτηριστικών του, διαθέτει και τρία κεφάλια.
Κάποια στιγμή φτάνει στο χωριό ο Λανσελότος, ένας ιππότης που αποφασίζει να αναμετρηθεί μαζί του. Το περίεργο είναι πως σ’ αυτή του την απόφαση δε βρίσκει κανένα σύμμαχο στους κατοίκους της πόλης. Ούτε καν την Έλσα, την κοπέλα που πρόκειται να θυσιάσει η πόλη στο Δράκο την τρέχουσα χρονιά. Ούτε τον πατέρα της τον Καρλομάγνο. Όλοι είναι αρνητικοί στην πιθανή αλλαγή του status quo και κυρίως ο Δήμαρχος της πόλης. Ένας μάλλον ιδιαίτερος χαρακτήρας ο οποίος φέρει όλες τις νευρικές και παρανοϊκές νόσους που γνωρίζει η επιστήμη, καθώς και μερικές που δεν τις γνωρίζει. Ο μόνος σύμμαχος του Λανσελότου είναι ένας ομιλών γάτος. Κι ένας γάιδαρος εξίσου ομιλών.
Ο ιππότης ωστόσο δεν πτοείται. Και υποκινούμενος –εκτός από την επαγγελματική του συνείδηση- από τον έρωτά του για την Έλσα, αποφασίζει να προκαλέσει το Δράκο. Και μετά από μια επική μονομαχία μπροστά στα μάτια όλης της πόλης, καταφέρνει να του κόψει και τα τρία κεφάλια. Πλην όμως τραυματίζεται θανάσιμα κι ο ίδιος.
Ένα χρόνο μετά. Επέτειος της μάχης. Νέος άρχων της πόλης είναι ο πάλαι ποτέ Δήμαρχος.  Ο οποίος –τη συναινέσει της λαϊκής ετυμηγορίας- φέρει περιέργως και τον τίτλο του Δρακοκτόνου… Και πρόκειται να παντρευτεί και την Έλσα. Πλην όμως την κρίσιμη στιγμή, ο Λανσελότος ο οποίος δεν είχε τελικά πεθάνει επιστρέφει για να (ξανα)σώσει την πόλη από το νέο δυνάστη. Φυλακίζει το Δήμαρχο, παντρεύεται την Έλσα, αναλαμβάνει την εξουσία, και ζουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Σε μια πόλη επιτέλους ελεύθερη. 
Ελεύθερη;        

Ο Εβγκένι Σβαρτς χρησιμοποιεί όλα τα συστατικά της παραμυθικής φόρμας: δράκος, ιππότης, κορίτσι που πρέπει να σωθεί. Για να ξεδιπλώσει δια μέσου της ερωτήματα για την ελευθερία, την ατομική και τη συλλογική ευθύνη, τα συστατικά ψεύδη που υιοθετεί μια κοινωνία για να μην διαταράξει την κανονικότητα και την ησυχία της, το πώς η στρεβλότητα όταν εμπεδωθεί προσλαμβάνεται ως καθολικά αποδεκτή νομοτέλεια. 
Για το ποιες είναι οι αντοχές μιας ελευθερίας που δε συνοδεύεται από την ευθύνη της διαχείρισής και της διαφύλαξής της. Απηχώντας τη ρήση του Μπρεχτ από το Γαλιλαίο του: «Αλίμονο στην χώρα που έχει ανάγκη από ήρωες».  

Συντελεστές
Μετάφραση: Κατερίνα Αγγελάκη – Ρούκ
Σκηνοθεσία: Πάνος Δεληνικόπουλος
Σκηνικά-Κοστούμια: Φανή Σκουλίκιδη-Μπουκουβάλα
Κίνηση: Σοφία Παπανικάνδρου
Μουσική: Χρήστος Συκιώτης
Φωτισμοί: Ελένη Χούμου
Βοηθός Σκηνογράφου: Δημήτρης Γεωργόπουλος


Παίζουν οι: Μαρία Καραγκιοζίδου, Λία Μπάστα, Εύα Φρακτοπούλου, Γιώργος Αντωνόπουλος, Κωνσταντίνος Λιάρος, Γιώργος Χριστοφορίδης, Ευτυχία Σπυριδάκη.

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ 2019 – 2020
«Αγαπητή Ελένα» της Λουντμίλα Ραζουμόβσκαγια
 σε σκηνοθεσία Γιάννη Παρασκευόπουλου
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
Έναρξη προβών: 20.11.2019
Πρεμιέρα:  Ιανουάριος 2020
Παραστάσεις: 21 παραστάσεις από Κυριακή 17.01.2020  έως   Κυριακή 01.03.2020  (μόνο Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή)

Τιμή εισιτηρίου: 10€,παιδικό, φοιτητικό, ανέργων, ΑΜΕΑ 8€  

Λίγα λόγια για την υπόθεση
Η ιστορία διαδραματίζεται στο μικρό διαμέρισμα μιας δασκάλας σε κάποια πόλη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης την περίοδο των σχολικών εξετάσεων, με πρόσωπα τη δασκάλα και τέσσερις μαθητές της. Οι τέσσερις νέοι εμφανίζονται ξαφνικά με δώρα στο σπίτι της δασκάλας τους την ημέρα των γενεθλίων της. Ο στόχος όμως δεν είναι να της ευχηθούν αλλά να βρουν τρόπο να της πάρουν το κλειδί για να κλέψουν και να αλλάξουν τα γραπτά τους, που είναι κλειδωμένα στο σχολείο, ώστε να εξασφαλίσουν έτσι την είσοδο τους στο πανεπιστήμιο. Στην απόφαση για την πράξη τους αυτή οδηγήθηκαν νιώθοντας θύματα ενός παράλογου και αρτηριοσκληρωτικού συστήματος. Όταν της αποκαλύπτουν τον πραγματικό λόγο της επίσκεψης τους, το μικρό διαμέρισμα θα μεταβληθεί σε πεδίο μετωπικής σύγκρουσης που θα αρχίσει με αντιπαράθεση αξιών, θα περάσει στη ψυχολογική βία, θα εξελιχθεί σε ομηρία και θα καταλήξει…

Συντελεστές
Μετάφραση: Βικτώρια – Ειρήνη Χαραλαμπίδου 
Σκηνοθεσία: Γιάννης Παρασκευόπουλος
Σκηνικά-Κοστούμια: Σοφία Παπαδοπούλου
Κίνηση: Τάσος Παπαδόπουλος 
Μουσική: Μανός Μυλωνάκης 
Φωτισμοί: Στρατός Κουτράκης 
Βοηθός Σκηνογράφου: Δημήτρης Γεωργόπουλος 

Παίζουν οι: Καλλιόπη Ευαγγελίδη, Νίκος Σευμούρ –Σταθόπουλος, Κωνσταντίνος Λιάρος, Γιώργος Αντωνόπουλος, Λία Μπάστα.

ENAΛΛAKTIKH ΣΚΗΝΗ 2020
ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΒΕΡΟΙΑΣ με τη στήριξη του Τ.Ο.Β
“Ανθισμένες ροδακινιές”  σε σκηνοθεσία Χάρη Πεχλιβανίδη
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
Έναρξη προβών: 20.01.2020
Πρεμιέρα:  20.03.2020
Παραστάσεις: 12 παραστάσεις από Κυριακή 20.03.2020  έως   Κυριακή 12.04.2020  (μόνο Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή)

Παίζουν: Δημήτρης Ροΐδης, Γκαλ Αβραάμ Ρομπίσα, Δημήτρης Κουστολιδης, Εύα  Φρακτοπούλου, Πενυ Ελευθεριάδου, Αθηνά Συκιώτη, Μαρια Αποστολακέα. 

Σημείωμα σκηνοθέτη
Τη μνήμη τη μορφοποιούμε σύμφωνα με τα εκάστοτε σχήματα, που της προσδίδουμε. Τα σχήματα δεν αποτελούν αυτόνομους οργανισμούς, αλλά το περιεχόμενό τους διαμορφώνεται από την ανάγκη της κοινωνίας να προσδιορίζει συνεχώς την ταυτότητά της. Το δέντρο της ροδακινιάς εμπίπτει στους ίδιους κανόνες της μνήμης. Καλλιεργείται κι ανθοφορεί ανάλογα με το σχήμα, που θα του προσδώσει ο καλλιεργητής. Λαμβάνει την ταυτότητά του σύμφωνα με τον τρόπο, που καλλιεργείται. 
Η παράσταση “Ανθισμένες Ροδακινιές” είναι μια καταβύθιση στην ιστορία και στα σκοτεινά μονοπάτια της μνήμης. Μια υπό συν-διαμόρφωση παράσταση, που καλείται μέσω το θεάτρου, ως ένα άλλος γεωργός να βοηθήσει να ευωδοθούν τα άνθη της φαντασίας, απενοχοποιώντας το παρελθόν και προβληματίζοντας το παρόν.