Του Γιάννη Τσιαμήτρου
Υπάρχουν πολλών ειδών άνθρωποι. Δεν θα υποστήριζα ότι υπάρχουν ‘καλοί’ και ‘κακοί’ άνθρωποι. Θα έλεγα πώς υπάρχουν καλές και κακές συμπεριφορές. Πόσες φορές στη ζωή μας δεν λειτουργήσαμε με άσχημη ή καλή συμπεριφορά; Είμαστε κακοί ή καλοί εκ προοιμίου;
Πόσο καλό ή κακό έχει προκληθεί και θα προκληθεί από την ανθρωπότητα επάνω στον πλανήτη στη διάρκεια της προηγούμενης και της μελλοντικής του ζωής; Παρόμοια και άλλα διαφορετικά πλείστα ερωτήματα θα μπορούσαν να τεθούν. Δεν είμαι ειδικός, βέβαια, να τα απαντήσω και μην περιμένετε να το κάνω.
Εκείνο που θα επιθυμούσα να τονίσω και να φέρω ως παράδειγμα είναι η θετικότητα και το καλό που προσφέρονται από σημαντικούς ανθρώπους (αναγνωρίσιμοι, απλοϊκοί, καθημερινοί). Και εξηγούμαι:
Υπάρχουν άνθρωποι που στέκονται δίπλα σου στις δύσκολες στιγμές της ζωής σου χωρίς να σου ζητήσουν κάτι για αντάλλαγμα. Που μέσα στα σκοτάδια σου θα είναι εκεί παρόντες να φωτίζουν το δρόμο σου σαν αστέρια και να σε οδηγούν. Υπάρχουν άνθρωποι-γέφυρες που, όταν είσαι αδύναμος σε μια μεταβατική περίοδο της ζωής σου, είναι εκεί πρόθυμοι και ανιδιοτελείς στυλοβάτες και στηρίγματα να σε κάνουν να περάσεις στην απέναντι επιθυμητή όχθη του ποταμού.
Υπάρχουν άνθρωποι, που αν και τους έβρισες, τους ποδοπάτησες, τους συνέτριψες ψυχικά, τους μείωσες ως προσωπικότητα, τους είπες ψέματα και τους φέρθηκες σαν σκουπίδι με εγωισμό, απερισκεψία, αγένεια και μικροψυχία, αυτοί δεν αντέδρασαν με τον ίδιο με εσένα τρόπο, γιατί έτσι τους έμαθαν οι γονείς τους και γιατί πρώτα από όλα σέβονται τον ίδιο τον εαυτό τους-κάτι που δεν το κάνεις εσύ.
Υπάρχουν άνθρωποι με δύναμη ψυχής και αγάπης, απλοί, ήρεμοι, σίγουροι, χαμογελαστοί, αλύγιστοι σαν ατσάλι αλλά και ευαίσθητοι, αγνοί, σοβαροί, πονόψυχοι, φιλήσυχοι, μεγαλόψυχοι, εργατικοί, έντιμοι, ανιδιοτελείς, αξιοπρεπείς, τρυφεροί και έτοιμοι να σου δώσουν μια ζεστή αγκαλιά και να αναλαμβάνουν ευθύνες από τη μικρή τους ακόμα ηλικία. Άνθρωποι που δεν γκρινιάζουν και δεν μεμψιμοιρούν για ασήμαντη αφορμή, άνθρωποι δοτικοί και ενδοτικοί. Άνθρωποι που μπορεί να μη γεννήθηκαν έτσι, αλλά και που μπορεί η ζωή να τους έκανε έτσι μετά.
Υπάρχουν άνθρωποι με πανανθρώπινες αξίες όπως η αρμονία, το μέτρο, ο αυτοσεβασμός, η ομορφιά, η μη υπερβολή, το ήθος, η αυτοσυγκράτηση, η λιτότητα, η απλότητα και χίλιες άλλες που έχουν αναδυθεί μέσα στο πέρασμα των αιώνων από το ανθρώπινο γένος.
Υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν τους ανθρώπους, αυτοί που βοηθούν και συμπαραστέκονται στη φτώχεια, αυτοί που ανακουφίζουν τον πόνο των άλλων. Άνθρωποι που είναι δωρητές οργάνων, που αφιερώνουν τη ζωή τους στις φιλανθρωπίες, που μάχονται για τα δικαιώματα των ανθρώπων και των ζώων, είναι αλτρουιστές και ευεργέτες.
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν είναι ρατσιστές, είναι γενναιόδωροι. Υπάρχουν, ωστόσο, τέτοιοι άνθρωποι που αντιλαμβάνονται ότι ο κόσμος είναι ανελέητος και προστατεύονται ανάλογα. Άνθρωποι που συγχωρούν, παραδέχονται τα λάθη τους, ευγενικοί, καλοί ακροατές και συζητητές, καλοπροαίρετοι, καλοσυνάτοι, δεν είναι μνησίκακοι, είναι χαρισματικοί (ειδοποιός διαφορά: το χάρισμά τους να αποβαίνει για το καλό των συνανθρώπων τους).
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν είναι φανατισμένοι, είναι ψύχραιμοι και χωρίς κραυγές, κάνουν αυτοκριτική, είναι δίκαιοι, ξέρουν να αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις, χρησιμοποιώντας τα προσόντα τους με τέτοιο τρόπο ώστε να ωφελήσουν παρά να βλάψουν.
Υπάρχουν σημαντικοί άνθρωποι με εμπειρία, κύρος και με σωστή μόρφωση (η παιδεία δεν φαίνεται στις γνώσεις αλλά στη συμπεριφορά), άνθρωποι από κάθε χώρο - οικογενειακό, κοινωνικό, πολιτικό, πολιτιστικό (τέχνες - γράμματα), επαγγελματικό, επιστημονικό, δημοσιογραφικό, φιλοσοφικό, συγγραφικό κλπ - χωρίς εγωπάθεια, κυνισμό, υστεροβουλία, υπεροψία/ αλαζονεία κλπ που έχουν τη δυνατότητα να σε βοηθήσουν στη ζωή σου με το παράδειγμά τους. Και ας μη τους γνωρίζεις προσωπικά.
Υπάρχουν άνθρωποι που χρησιμοποιούν σωστά την όποια εξουσία και δύναμη έχουν (πολιτική, οικονομική, ενδοοικογενειακή, συναισθηματική κλπ). Άνθρωποι που αποδέχονται την άποψη του άλλου και παραθέτουν επιχειρήματα λογικά χωρίς κραυγές, υπομονετικοί και αλληλέγγυοι.
Υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν τους άλλους, αλλά και τον εαυτό τους, έχουν αυτοεκτίμηση, είναι αυθεντικοί, στοργικοί, γλυκομίλητοι, ανοιχτόκαρδοι, έξυπνοι, θαρραλέοι, στοργικοί, δυνατοί, ξεκάθαροι στους στόχους και τις ιδέες τους, έχουν την αίσθηση της ασφάλειας και αυτό το μεταδίδουν και είναι υπερήφανοι για τον εαυτό τους και τους γύρω τους. Άνθρωποι που χαμογελούν και αγκαλιάζουν, που έχουν συνέπεια και που λένε πάντοτε ευχαριστώ.
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν είναι φιλοτομαριστές, δεν σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους και την οικογένεια του, αλλά το κοινωνικό σύνολο και ασφαλώς δεν έχουν άλλα κίνητρα (διασημότητα, εκκεντρικότητα, πολιτική, επίδειξη, μόδα κλπ).
Υπάρχουν άνθρωποι που υπομένουν αγόγγυστα τις δυσκολίες χωρίς θορύβους, υπερβολές και ‘αγανάκτιση’, τέτοιοι άνθρωποι που στην ουσία στηρίζουν μια οικογένεια, μια κοινωνία, μια χώρα…
Υπάρχουν άνθρωποι μετριοπαθείς που δεν δηλώνουν τον εαυτό τους ή τους άλλους δεξιό, αριστερό, κεντρώο, ακροδεξιό, ακροαριστερό, φασίστα κ.ά. , κρατούν τις ιδέες για τον εαυτό τους και αφήνουν τους άλλους να τους κρίνουν από τις πράξεις τους και ξέρουν να διοικούν, να κυβερνούν και να κυβερνούνται.
Υπάρχουν άνθρωποι που είναι ενωτικοί, δεν είναι διχαστικοί, δεν έχουν εμμονές και ιδεοληψίες και πραγματικά αγαπάνε το συμφέρον της χώρας. Άνθρωποι που έχουν ‘καθαρή’ ματιά, αγνότητα και είναι πραγματικά προοδευτικοί, που λειτουργούν με γνώμονα την καρδιά και σκέφτονται με αυτή.
Υπάρχουν άνθρωποι αυτόφωτοι, σταθεροί που σε θυμούνται πάντοτε και όχι μόνο όταν έχουν ανάγκη, που δεν τους αλλοιώνει η εξουσία, δεν κάνουν κατάχρηση της εξουσίας, δεν ζηλεύουν με φθόνο και αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους.
Εμείς, όμως, τί κάνουμε; Αλήθεια, τι θα λέγατε να ψηφίσουμε τέτοιους στις επικείμενες εκλογές; Μάλλον αφελής και ουτοπική ερώτηση! Ποιός, άλλωστε, θέλει τέτοιους ανθρώπους…
Υπάρχουν πολλών ειδών άνθρωποι. Δεν θα υποστήριζα ότι υπάρχουν ‘καλοί’ και ‘κακοί’ άνθρωποι. Θα έλεγα πώς υπάρχουν καλές και κακές συμπεριφορές. Πόσες φορές στη ζωή μας δεν λειτουργήσαμε με άσχημη ή καλή συμπεριφορά; Είμαστε κακοί ή καλοί εκ προοιμίου;
Πόσο καλό ή κακό έχει προκληθεί και θα προκληθεί από την ανθρωπότητα επάνω στον πλανήτη στη διάρκεια της προηγούμενης και της μελλοντικής του ζωής; Παρόμοια και άλλα διαφορετικά πλείστα ερωτήματα θα μπορούσαν να τεθούν. Δεν είμαι ειδικός, βέβαια, να τα απαντήσω και μην περιμένετε να το κάνω.
Εκείνο που θα επιθυμούσα να τονίσω και να φέρω ως παράδειγμα είναι η θετικότητα και το καλό που προσφέρονται από σημαντικούς ανθρώπους (αναγνωρίσιμοι, απλοϊκοί, καθημερινοί). Και εξηγούμαι:
Υπάρχουν άνθρωποι που στέκονται δίπλα σου στις δύσκολες στιγμές της ζωής σου χωρίς να σου ζητήσουν κάτι για αντάλλαγμα. Που μέσα στα σκοτάδια σου θα είναι εκεί παρόντες να φωτίζουν το δρόμο σου σαν αστέρια και να σε οδηγούν. Υπάρχουν άνθρωποι-γέφυρες που, όταν είσαι αδύναμος σε μια μεταβατική περίοδο της ζωής σου, είναι εκεί πρόθυμοι και ανιδιοτελείς στυλοβάτες και στηρίγματα να σε κάνουν να περάσεις στην απέναντι επιθυμητή όχθη του ποταμού.
Υπάρχουν άνθρωποι, που αν και τους έβρισες, τους ποδοπάτησες, τους συνέτριψες ψυχικά, τους μείωσες ως προσωπικότητα, τους είπες ψέματα και τους φέρθηκες σαν σκουπίδι με εγωισμό, απερισκεψία, αγένεια και μικροψυχία, αυτοί δεν αντέδρασαν με τον ίδιο με εσένα τρόπο, γιατί έτσι τους έμαθαν οι γονείς τους και γιατί πρώτα από όλα σέβονται τον ίδιο τον εαυτό τους-κάτι που δεν το κάνεις εσύ.
Υπάρχουν άνθρωποι με δύναμη ψυχής και αγάπης, απλοί, ήρεμοι, σίγουροι, χαμογελαστοί, αλύγιστοι σαν ατσάλι αλλά και ευαίσθητοι, αγνοί, σοβαροί, πονόψυχοι, φιλήσυχοι, μεγαλόψυχοι, εργατικοί, έντιμοι, ανιδιοτελείς, αξιοπρεπείς, τρυφεροί και έτοιμοι να σου δώσουν μια ζεστή αγκαλιά και να αναλαμβάνουν ευθύνες από τη μικρή τους ακόμα ηλικία. Άνθρωποι που δεν γκρινιάζουν και δεν μεμψιμοιρούν για ασήμαντη αφορμή, άνθρωποι δοτικοί και ενδοτικοί. Άνθρωποι που μπορεί να μη γεννήθηκαν έτσι, αλλά και που μπορεί η ζωή να τους έκανε έτσι μετά.
Υπάρχουν άνθρωποι με πανανθρώπινες αξίες όπως η αρμονία, το μέτρο, ο αυτοσεβασμός, η ομορφιά, η μη υπερβολή, το ήθος, η αυτοσυγκράτηση, η λιτότητα, η απλότητα και χίλιες άλλες που έχουν αναδυθεί μέσα στο πέρασμα των αιώνων από το ανθρώπινο γένος.
Υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν τους ανθρώπους, αυτοί που βοηθούν και συμπαραστέκονται στη φτώχεια, αυτοί που ανακουφίζουν τον πόνο των άλλων. Άνθρωποι που είναι δωρητές οργάνων, που αφιερώνουν τη ζωή τους στις φιλανθρωπίες, που μάχονται για τα δικαιώματα των ανθρώπων και των ζώων, είναι αλτρουιστές και ευεργέτες.
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν είναι ρατσιστές, είναι γενναιόδωροι. Υπάρχουν, ωστόσο, τέτοιοι άνθρωποι που αντιλαμβάνονται ότι ο κόσμος είναι ανελέητος και προστατεύονται ανάλογα. Άνθρωποι που συγχωρούν, παραδέχονται τα λάθη τους, ευγενικοί, καλοί ακροατές και συζητητές, καλοπροαίρετοι, καλοσυνάτοι, δεν είναι μνησίκακοι, είναι χαρισματικοί (ειδοποιός διαφορά: το χάρισμά τους να αποβαίνει για το καλό των συνανθρώπων τους).
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν είναι φανατισμένοι, είναι ψύχραιμοι και χωρίς κραυγές, κάνουν αυτοκριτική, είναι δίκαιοι, ξέρουν να αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις, χρησιμοποιώντας τα προσόντα τους με τέτοιο τρόπο ώστε να ωφελήσουν παρά να βλάψουν.
Υπάρχουν σημαντικοί άνθρωποι με εμπειρία, κύρος και με σωστή μόρφωση (η παιδεία δεν φαίνεται στις γνώσεις αλλά στη συμπεριφορά), άνθρωποι από κάθε χώρο - οικογενειακό, κοινωνικό, πολιτικό, πολιτιστικό (τέχνες - γράμματα), επαγγελματικό, επιστημονικό, δημοσιογραφικό, φιλοσοφικό, συγγραφικό κλπ - χωρίς εγωπάθεια, κυνισμό, υστεροβουλία, υπεροψία/ αλαζονεία κλπ που έχουν τη δυνατότητα να σε βοηθήσουν στη ζωή σου με το παράδειγμά τους. Και ας μη τους γνωρίζεις προσωπικά.
Υπάρχουν άνθρωποι που χρησιμοποιούν σωστά την όποια εξουσία και δύναμη έχουν (πολιτική, οικονομική, ενδοοικογενειακή, συναισθηματική κλπ). Άνθρωποι που αποδέχονται την άποψη του άλλου και παραθέτουν επιχειρήματα λογικά χωρίς κραυγές, υπομονετικοί και αλληλέγγυοι.
Υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν τους άλλους, αλλά και τον εαυτό τους, έχουν αυτοεκτίμηση, είναι αυθεντικοί, στοργικοί, γλυκομίλητοι, ανοιχτόκαρδοι, έξυπνοι, θαρραλέοι, στοργικοί, δυνατοί, ξεκάθαροι στους στόχους και τις ιδέες τους, έχουν την αίσθηση της ασφάλειας και αυτό το μεταδίδουν και είναι υπερήφανοι για τον εαυτό τους και τους γύρω τους. Άνθρωποι που χαμογελούν και αγκαλιάζουν, που έχουν συνέπεια και που λένε πάντοτε ευχαριστώ.
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν είναι φιλοτομαριστές, δεν σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους και την οικογένεια του, αλλά το κοινωνικό σύνολο και ασφαλώς δεν έχουν άλλα κίνητρα (διασημότητα, εκκεντρικότητα, πολιτική, επίδειξη, μόδα κλπ).
Υπάρχουν άνθρωποι που υπομένουν αγόγγυστα τις δυσκολίες χωρίς θορύβους, υπερβολές και ‘αγανάκτιση’, τέτοιοι άνθρωποι που στην ουσία στηρίζουν μια οικογένεια, μια κοινωνία, μια χώρα…
Υπάρχουν άνθρωποι μετριοπαθείς που δεν δηλώνουν τον εαυτό τους ή τους άλλους δεξιό, αριστερό, κεντρώο, ακροδεξιό, ακροαριστερό, φασίστα κ.ά. , κρατούν τις ιδέες για τον εαυτό τους και αφήνουν τους άλλους να τους κρίνουν από τις πράξεις τους και ξέρουν να διοικούν, να κυβερνούν και να κυβερνούνται.
Υπάρχουν άνθρωποι που είναι ενωτικοί, δεν είναι διχαστικοί, δεν έχουν εμμονές και ιδεοληψίες και πραγματικά αγαπάνε το συμφέρον της χώρας. Άνθρωποι που έχουν ‘καθαρή’ ματιά, αγνότητα και είναι πραγματικά προοδευτικοί, που λειτουργούν με γνώμονα την καρδιά και σκέφτονται με αυτή.
Υπάρχουν άνθρωποι αυτόφωτοι, σταθεροί που σε θυμούνται πάντοτε και όχι μόνο όταν έχουν ανάγκη, που δεν τους αλλοιώνει η εξουσία, δεν κάνουν κατάχρηση της εξουσίας, δεν ζηλεύουν με φθόνο και αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους.
Εμείς, όμως, τί κάνουμε; Αλήθεια, τι θα λέγατε να ψηφίσουμε τέτοιους στις επικείμενες εκλογές; Μάλλον αφελής και ουτοπική ερώτηση! Ποιός, άλλωστε, θέλει τέτοιους ανθρώπους…
υπαρχουν αυτοι οι ανθρωποι που ειναι θελω να δω να παρω κατι δικο τους Γιαννη μου και συναδελφε
ΑπάντησηΔιαγραφή