Γράφει ο Ψυχίατρος-Ψυχοθεραπευτής Ηλίας Γραμματικόπουλος
1ος Μύθος: Έχω άγχος, δεν θα τα καταφέρω. Το άγχος των εξετάσεων συνήθως συνδέεται με τον φόβο που νοιώθουμε για 2 πράγματα κυρίως: 1) ματαίωση των προσδοκιών μας 2) απογοήτευση των γονιών μας. Το άγχος κινητοποιείται
από αρνητικές σκέψεις και ουσιαστικά διογκώνεται και δημιουργείται μια υπερβολή (παρερμηνεία), που τελικά μπορεί να μας οδηγήσει στην αποφυγή (φόβος αποτυχίας), στην άρνηση (freeze) και στην προσπάθεια ελέγχου (περισσότερο αρνητικές σκέψεις), με συνέπεια ένα φαύλο κύκλο άγχους.
Αλήθεια: Έχω άγχος όπως και οι άλλοι, δεν κρίνεται η ζωή μου, εγώ θα προσπαθήσω.
2ος Μύθος: Πρέπει να περάσω οπωσδήποτε, αλλιώς απέτυχα
Ετυμολογικά η αγγλική λέξη stress προέρχεται από τη λατινική λέξη stringere που σημαίνει σφίγγω - κάνω κάτι πιο σφιχτό.
Έτσι, όταν έχω stress, δημιουργώ περισσότερο άγχος στον εαυτό μου, γιατί συνεχώς τον σφίγγω και τον πιέζω, με αποτέλεσμα τα «πρέπει» που βάζω να με κάνουν να αισθάνομαι ένα συνεχή «στραγγαλισμό». Συνέπεια όλων αυτών είναι να αντιδρά ο οργανισμός μου με τα παρακάτω συνήθη συμπτώματα:
-δυσκολία συγκέντρωσης
-δυσκολία οργάνωσης και αίσθημα έλλειψης μνήμης
-διανοητικό μπλοκάρισμα (μπλακ-αουτ)
-ψυχοσωματικά συμπτώματα (πονοκέφαλοι, κοιλόπονοι, ταχυκαρδία, μυική υπερένταση, ταχυκαρδία, εφίδρωση, τρέμουλο, ναυτία, κα)
-διαταραχές ύπνου
-ευερεθιστότητα (ευέξαπτος, οξύθυμος)
-αρνητικές σκέψεις και μείωση αυτοπεποίθησης
-ευσυγκινησία
Αλήθεια: Το ταξίδι της ζωής μου δεν κρίνεται από ένα αποτέλεσμα, αλλά από την διαδρομή μου. Είναι επιλογή μου!
3ος Μύθος: Δεν έχω προετοιμαστεί όσο πρέπει
Η ικανότητα σου ήδη έχει αποδειχθεί, καθώς όλο αυτό το διάστημα κατέβαλες προσπάθεια, για την οποία οφείλεις να επιβραβεύεις τον εαυτό σου. Η αμφιβολία και ο φόβος, είναι νοητικές προβολές που δεν αποδεικνύονται πάντα στην πραγματικότητα.
Τι σημαίνει αυτό? Ότι ήδη στην φαντασία σου φτιάχνεις σενάρια για το πως θα είσαι στις εξετάσεις και αν θα τα καταφέρεις.
Επειδή θα δώσεις πολλές ακόμα εξετάσεις στη ζωή σου, όπως έχεις κάνει ήδη και προηγουμένως, υπάρχει ένα μυστικό:
“τι θα κάνεις αφού έχεις τελειώσει τις εξετάσεις? Σίγουρα θα πίνεις καφέ ή χυμό με τους φίλους σου και θα συζητάς! το πιο απλό που μπορείς να κάνεις πριν τις εξετάσεις, είναι να βάλεις τον εαυτό σου ακριβώς σε αυτή τη θέση, δηλαδή 1 ώρα μετά, που ούτως ή άλλως θα κάνεις αυτό που σου αρέσει! Συνεπώς και πριν τις εξετάσεις, σκέψου ότι δεν υπάρχει λόγος άγχους, γιατί πάλι καφέ θα πίνεις!”
Αλήθεια: Ο καφές θα έχει την ίδια γεύση! Η προσαρμογή είναι προτιμότερη της προετοιμασίας.
Προς τους γονείς: το παιδί «δίνει» εξετάσεις, δεν «δίνουμε» εξετάσεις!
Οι γονείς οφείλουν να υποστηρίξουν το παιδί και να το μάθουν να προσαρμόζεται, διότι μελλοντικά οι απαιτήσεις και οι δυσκολίες της ζωής, θα οδηγούν φοβικά το παιδί να αναζητά πάντα ένα πιο ισχυρό γονέα για ασφάλεια.
Μάθετε στα παιδιά να αγαπούν τις επιλογές τους !
«Μόρφωση δεν είναι η εκμάθηση διαφόρων πραγμάτων, αλλά η εκπαίδευση του νου ώστε να μπορεί να σκέπτεται !»
Αϊνστάιν
1ος Μύθος: Έχω άγχος, δεν θα τα καταφέρω. Το άγχος των εξετάσεων συνήθως συνδέεται με τον φόβο που νοιώθουμε για 2 πράγματα κυρίως: 1) ματαίωση των προσδοκιών μας 2) απογοήτευση των γονιών μας. Το άγχος κινητοποιείται
από αρνητικές σκέψεις και ουσιαστικά διογκώνεται και δημιουργείται μια υπερβολή (παρερμηνεία), που τελικά μπορεί να μας οδηγήσει στην αποφυγή (φόβος αποτυχίας), στην άρνηση (freeze) και στην προσπάθεια ελέγχου (περισσότερο αρνητικές σκέψεις), με συνέπεια ένα φαύλο κύκλο άγχους.
Αλήθεια: Έχω άγχος όπως και οι άλλοι, δεν κρίνεται η ζωή μου, εγώ θα προσπαθήσω.
2ος Μύθος: Πρέπει να περάσω οπωσδήποτε, αλλιώς απέτυχα
Ετυμολογικά η αγγλική λέξη stress προέρχεται από τη λατινική λέξη stringere που σημαίνει σφίγγω - κάνω κάτι πιο σφιχτό.
Έτσι, όταν έχω stress, δημιουργώ περισσότερο άγχος στον εαυτό μου, γιατί συνεχώς τον σφίγγω και τον πιέζω, με αποτέλεσμα τα «πρέπει» που βάζω να με κάνουν να αισθάνομαι ένα συνεχή «στραγγαλισμό». Συνέπεια όλων αυτών είναι να αντιδρά ο οργανισμός μου με τα παρακάτω συνήθη συμπτώματα:
-δυσκολία συγκέντρωσης
-δυσκολία οργάνωσης και αίσθημα έλλειψης μνήμης
-διανοητικό μπλοκάρισμα (μπλακ-αουτ)
-ψυχοσωματικά συμπτώματα (πονοκέφαλοι, κοιλόπονοι, ταχυκαρδία, μυική υπερένταση, ταχυκαρδία, εφίδρωση, τρέμουλο, ναυτία, κα)
-διαταραχές ύπνου
-ευερεθιστότητα (ευέξαπτος, οξύθυμος)
-αρνητικές σκέψεις και μείωση αυτοπεποίθησης
-ευσυγκινησία
Αλήθεια: Το ταξίδι της ζωής μου δεν κρίνεται από ένα αποτέλεσμα, αλλά από την διαδρομή μου. Είναι επιλογή μου!
3ος Μύθος: Δεν έχω προετοιμαστεί όσο πρέπει
Η ικανότητα σου ήδη έχει αποδειχθεί, καθώς όλο αυτό το διάστημα κατέβαλες προσπάθεια, για την οποία οφείλεις να επιβραβεύεις τον εαυτό σου. Η αμφιβολία και ο φόβος, είναι νοητικές προβολές που δεν αποδεικνύονται πάντα στην πραγματικότητα.
Τι σημαίνει αυτό? Ότι ήδη στην φαντασία σου φτιάχνεις σενάρια για το πως θα είσαι στις εξετάσεις και αν θα τα καταφέρεις.
Επειδή θα δώσεις πολλές ακόμα εξετάσεις στη ζωή σου, όπως έχεις κάνει ήδη και προηγουμένως, υπάρχει ένα μυστικό:
“τι θα κάνεις αφού έχεις τελειώσει τις εξετάσεις? Σίγουρα θα πίνεις καφέ ή χυμό με τους φίλους σου και θα συζητάς! το πιο απλό που μπορείς να κάνεις πριν τις εξετάσεις, είναι να βάλεις τον εαυτό σου ακριβώς σε αυτή τη θέση, δηλαδή 1 ώρα μετά, που ούτως ή άλλως θα κάνεις αυτό που σου αρέσει! Συνεπώς και πριν τις εξετάσεις, σκέψου ότι δεν υπάρχει λόγος άγχους, γιατί πάλι καφέ θα πίνεις!”
Αλήθεια: Ο καφές θα έχει την ίδια γεύση! Η προσαρμογή είναι προτιμότερη της προετοιμασίας.
Προς τους γονείς: το παιδί «δίνει» εξετάσεις, δεν «δίνουμε» εξετάσεις!
Οι γονείς οφείλουν να υποστηρίξουν το παιδί και να το μάθουν να προσαρμόζεται, διότι μελλοντικά οι απαιτήσεις και οι δυσκολίες της ζωής, θα οδηγούν φοβικά το παιδί να αναζητά πάντα ένα πιο ισχυρό γονέα για ασφάλεια.
Μάθετε στα παιδιά να αγαπούν τις επιλογές τους !
«Μόρφωση δεν είναι η εκμάθηση διαφόρων πραγμάτων, αλλά η εκπαίδευση του νου ώστε να μπορεί να σκέπτεται !»
Αϊνστάιν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.