Λίγες ημέρες πριν τελειώσουν τα σχολειά οι περισσότεροι γονείς, ειδικά παιδιών του δημοτικού, βρίσκονται αντιμέτωποι με μια πλήρη χαλάρωση και άρνηση των παιδιών να εκπληρώσουν τις σχολικές τους υποχρεώσεις. Το μυαλό τους τρέχει είτε στην ταμπλέτα, το κινητό και τις κονσόλες παιχνιδιών είτε στα πάρκα και τις παιδικές χαρές, και, σίγουρα όχι στο σχολείο και τα μαθήματα. Πολλοί γονείς ανησυχούν με την κατάσταση αυτή, φοβούνται για την εξέλιξη του παιδιού τους, ανησυχούν για τους βαθμούς του τρίτου τριμήνου και αντιμετωπίζουν με τρόμο την προοπτική των μεγαλύτερων τάξεων, το γυμνάσιο, και το πως θα καταφέρουν τα παιδιά τους να ανταποκριθούν στις μεγαλύτερες σχολικές απαιτήσεις.
Ασφαλώς το να είναι ένα παιδί καλή μαθήτρια ή καλός και επιμελής μαθητής στο σχολείο προσφέρει ικανοποίηση και μεγάλη χαρά στους γονείς, ωστόσο, μάλλον δεν πρέπει να τα βάψουμε μαύρα αν οι βαθμοί και οι επιδόσεις δεν είναι και τόσο καλοί.
Τουλάχιστον σύμφωνα με κάποιες έρευνες που υποστηρίζουν ότι οι μέτριοι βαθμοί τελικά είναι καλύτεροι από το άριστα.
Οι άριστοι μαθητές, υποστηρίζουν οι έρευνες, δεν είναι εκείνοι που κατά κανόνα αναλαμβάνουν αργότερα ηγετικό ρόλο στις επιχειρήσεις ή έχουν την καλύτερη επαγγελματική εξέλιξη. Μπορεί βέβαια να ακολουθήσουν ακαδημαϊκή καριέρα ή να γίνουν ερευνητές και να θριαμβεύσουν αλλά στις ανώτερες θέσεις στην διοικητική πυραμίδα το πιο πιθανό είναι να τις καταλάβουν εκείνοι που είχαν μετριότερες επιδόσεις στο σχολείο.
Η αμερικανική στρατιωτική ακαδημία του Γουεστ Πόιντ εξέτασε τη μεταγενέστερη πορεία των αποφοίτων της στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας και διαπίστωσε πως ο εκείνοι που είχαν μέτριες επιδόσεις στη βαθμολογία τους ήταν περισσότεροι σε υψηλόβαθμες θέσεις ευθύνης σε σχέση με τους αριστούχους. Μία ερμηνεία είναι ότι απέναντι στις υψηλές επιδόσεις των αριστούχων οι μαθητές με χαμηλότερους βαθμούς έχουν να αντιπαραθέσουν τη συναισθηματική τους νοημοσύνη σε βαθμό που μπορούν να προκαλούν έμπνευση σε άλλους και, κατ' επέκταση, να μπορούν να ηγούνται και να αναλαμβάνουν θέσεις ευθύνης.
Ακόμα όμως και αν οι βαθμοί είναι πιο κάτω από το μέτριο, υπάρχει πάντα μια θετική ανάγνωση. Μια ιστορία λέει πως κάποτε ένας βαθύπλουτος επισκέφθηκε το πανεπιστήμιο στο οποίο είχε σπουδάσει. Συμβούλευσε τον πρύτανη να προσέχει τους άριστους μαθητές διότι κάποιοι από αυτούς θα διδάξουν αργότερα στο ίδιο πανεπιστήμιο, τον συμβούλευσε επίσης να προσέχει τους μαθητές με όχι πολύ καλές επιδόσεις διότι αυτοί θα γίνουν οι δωρητές του πανεπιστημίου στο μέλλον, καθώς η επαγγελματική τους εξέλιξη θα είναι πολύ καλύτερη. Τέλος τον συμβούλευσε να προσέχει τους μαθητές με τους κακούς βαθμούς διότι από αυτούς θα ξεπηδήσουν οι ταλαντούχοι επιχειρηματίες που θα εφαρμόσουν καινοτόμες ιδέες.
Ασφαλώς το να είναι ένα παιδί καλή μαθήτρια ή καλός και επιμελής μαθητής στο σχολείο προσφέρει ικανοποίηση και μεγάλη χαρά στους γονείς, ωστόσο, μάλλον δεν πρέπει να τα βάψουμε μαύρα αν οι βαθμοί και οι επιδόσεις δεν είναι και τόσο καλοί.
Τουλάχιστον σύμφωνα με κάποιες έρευνες που υποστηρίζουν ότι οι μέτριοι βαθμοί τελικά είναι καλύτεροι από το άριστα.
Οι άριστοι μαθητές, υποστηρίζουν οι έρευνες, δεν είναι εκείνοι που κατά κανόνα αναλαμβάνουν αργότερα ηγετικό ρόλο στις επιχειρήσεις ή έχουν την καλύτερη επαγγελματική εξέλιξη. Μπορεί βέβαια να ακολουθήσουν ακαδημαϊκή καριέρα ή να γίνουν ερευνητές και να θριαμβεύσουν αλλά στις ανώτερες θέσεις στην διοικητική πυραμίδα το πιο πιθανό είναι να τις καταλάβουν εκείνοι που είχαν μετριότερες επιδόσεις στο σχολείο.
Η αμερικανική στρατιωτική ακαδημία του Γουεστ Πόιντ εξέτασε τη μεταγενέστερη πορεία των αποφοίτων της στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας και διαπίστωσε πως ο εκείνοι που είχαν μέτριες επιδόσεις στη βαθμολογία τους ήταν περισσότεροι σε υψηλόβαθμες θέσεις ευθύνης σε σχέση με τους αριστούχους. Μία ερμηνεία είναι ότι απέναντι στις υψηλές επιδόσεις των αριστούχων οι μαθητές με χαμηλότερους βαθμούς έχουν να αντιπαραθέσουν τη συναισθηματική τους νοημοσύνη σε βαθμό που μπορούν να προκαλούν έμπνευση σε άλλους και, κατ' επέκταση, να μπορούν να ηγούνται και να αναλαμβάνουν θέσεις ευθύνης.
Ακόμα όμως και αν οι βαθμοί είναι πιο κάτω από το μέτριο, υπάρχει πάντα μια θετική ανάγνωση. Μια ιστορία λέει πως κάποτε ένας βαθύπλουτος επισκέφθηκε το πανεπιστήμιο στο οποίο είχε σπουδάσει. Συμβούλευσε τον πρύτανη να προσέχει τους άριστους μαθητές διότι κάποιοι από αυτούς θα διδάξουν αργότερα στο ίδιο πανεπιστήμιο, τον συμβούλευσε επίσης να προσέχει τους μαθητές με όχι πολύ καλές επιδόσεις διότι αυτοί θα γίνουν οι δωρητές του πανεπιστημίου στο μέλλον, καθώς η επαγγελματική τους εξέλιξη θα είναι πολύ καλύτερη. Τέλος τον συμβούλευσε να προσέχει τους μαθητές με τους κακούς βαθμούς διότι από αυτούς θα ξεπηδήσουν οι ταλαντούχοι επιχειρηματίες που θα εφαρμόσουν καινοτόμες ιδέες.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.