Η γυναίκα δεν είναι είδος υπό εξαφάνιση. Το αντίθετο. Ο άντρας είναι. Η γυναίκα δεν είναι είδος μειονεκτικό. Ούτε είδος με ειδικές ανάγκες. Και η Ελληνίδα δεν ζει σε συνθήκες Σαουδικής Αραβίας ή Αφγανιστάν. Η συναισθηματική της ευφυία
υπερτερεί του ανδρός. Η ποσόστωση την προσβάλλει βάναυσα και χαλκεύει τη βούλησή της και τη βούληση του εκλογικού σώματος. Είναι αντιδημοκρατία και ρατσιστική ανοησία. Η υποχρέωση να είναι 40% -ή σε οποιοδήποτε ποσοστό- υποψήφιες γυναίκες είναι μέτρο εξωφρενικό. Παράλογο, αντιδημοκρατικό και μειωτικό της Γυναίκας. Οι Ελληνίδες δεν ζουν υπό απαγόρευση. Είναι εδώ και χρόνια υπεύθυνες μητέρες, υπεύθυνες εργαζόμενες, υπεύθυνες πολιτικοί, υπεύθυνες λογοτέχνες και καλλιτέχνες, υπεύθυνες ερευνήτριες και υπεύθυνες στρατιωτικοί.
Αποφασίζουν πότε θα βγουν ή θα φύγουν από το σπίτι, πότε θα παντρευτούν, πότε θα χωρίσουν, με τι θα ασχοληθούν, και στον αριθμό των εργαζόμενων και των απολυμένων βρίσκονται στα ίδια ποσοστά με τους άνδρες. Επιπλέον, είναι περισσότερες σε πληθυσμό και ψηφοφόρους.
Πληρώνονται συχνά λιγότερο από τους άντρες στον ιδιωτικό τομέα, γεγονός που συμβαίνει σε όλο τον πλανήτη, χωρίς αυτή η καταφανής αδικία να επηρεάζει τη βούλησή τους στις κρίσιμες αποφάσεις του ποιόν θα βάλουν γκιουλέκα στο κεφάλι τους σαν αντιπρόσωπο στη Βουλή ή σαν σύντροφο στη ζωή.
Η ποσόστωση, που ξεκίνησε σαν υποβοήθημα της γυναίκας ενάντια σε μια καταπιεστική κατάσταση από τον άντρα- αφέντη δεν έχει λόγο ύπαρξης εδώ και πολλά χρόνια. Είναι ένα προσβλητικό απομεινάρι ενός προσβλητικού παρελθόντος. Και παραχαράσσει σήμερα τη βούληση του εκλογικού σώματος. Αλλάζει τα εκλογικά δεδομένα.
Η ποσόστωση υποχρεώνει με το στανιό γυναίκες που δεν θέλουν, να εκτεθούν σαν υποψήφιες αντιπρόσωποι στη Βουλή, στους δήμους, στις περιφέρειες. Υποχρεώνουν γυναίκες που δεν έχουν καν τα στοιχειώδη προσόντα να εκτεθούν, γιατί ο νόμος υποχρεώνει εκ των πραγμάτων τη γελοιότητα να αναζητούν τα κόμματα και οι δημοτικοί και κοινοτικοί συνδυασμοί οποιαδήποτε γνωστή, συγγενή, φίλη, ξαδέρφη του μπατζανάκη και κουμπάρα για να την πείσουν να κατέβει υποψήφια για να συμπληρωθεί το περίφημο 40%!
Η ποσόστωση, εκτός των παραπάνω, αφήνει απ έξω ανθρώπους που θέλουν να συμμετάσχουν στα κοινά, που ενδεχομένως έχουν περισσότερα προσόντα από όσους με το στανιό θα είναι υποψήφιοι και που τελικά τους στερεί αυτό το δικαίωμα. Επιπροσθέτως, η ποσόστωση παραβιάζει τους νόμους της ισότητας ανδρών και γυναικών ως προς τη βούληση και τα δικαιώματα.
Είναι απορίας άξιο πώς νομικοί και συνταγματολόγοι δεν έχουν δει στα σοβαρά αυτή τη στρέβλωση, σε όλα τα παραπάνω, αλλά και στο σκέλος που δεν επιτρέπει η ποσόστωση σε κάποιον να ασκήσει το δικαίωμα του εκλέγεσθαι.
Του εκλέγεσθαι, που από επιθυμία για τα κοινά έχει γίνει στανική υποχρέωση για το 40% των υποψήφιων! Και έχουμε το τραγελαφικό φαινόμενο να μην είναι υποχρεωτική η ψήφος, να είναι προαιρετικό το εκλέγειν για όλους, αλλά να είναι υποχρεωτική η παρουσία του 40% γυναικών στους εκλογικούς συνδυασμούς!
Με την ίδια ανόητη και δήθεν δημοκρατική συλλογιστική διάφορων υστερικών νεωτερικών και δήθεν ευαισθητούληδων προοδευτικάριων δεν είναι μακριά η μέρα που το εκλογικό σώμα θα υποχρεώνεται και να ψηφίζει 40% γυναίκες. Γιατί η βλακεία, όταν την αφήνεις ανεξέλεγκτη, δεν έχει όριο.
Και για να φανεί πόσο υποκριτικό και πόσο μονόπαντα υστερικό είναι το μέτρο, δεν είναι κατανοητή αυτή η ευνοϊκή μεταχείριση των γυναικών έναντι άλλων ομάδων, που πραγματικά μειονεκτούν. Γιατί, δηλαδή να μην είναι υποχρεωτική η ποσόστωση σε άτομα με ειδικές ανάγκες; Ή, στην αντίθετη περίπτωση, για να βελτιωθεί η ποιότητα των εκλεγόμενων, γιατί να μην είναι υποχρεωτική, με ποσόστωση, η υποψηφιότητα Ολυμπιονικών, βραβευμένων επιστημόνων και λογοτεχνών, καλλιτεχνών, ηθοποιών, παρασημοφορημένων και απεξαρτημένων από ναρκωτικά;
Η ποιότητα των εκλεγμένων στην Ελλάδα φθίνει με γεωμετρική πρόοδο τα τελευταία χρόνια. Ανίκανοι πολιτικάντηδες, πολιτικοί απατεώνες, κλέφτες και διεφθαρμένοι, τυχοδιώκτες και ψυχικά διαταραγμένοι, αμόρφωτοι και ψεύτες γεμίζουν τη Βουλή και τις χιλιάδες θέσεις της τοπικής αυτοδιοίκησης. Κι ανάμεσα σ αυτούς γυναίκες. Όλα αυτά τα μειονεκτήματα δεν είναι «προνόμια» κανενός φύλου. Και κανένα φύλο δεν είναι καλύτερο ή χειρότερο από το άλλο. Στη γενική αποτίμηση.
Η ποσόστωση δεν θα αλλάξει αυτή την ποιότητα της πολιτικής σκηνής. Γιατί όποιος πιστεύει ότι θα την αλλάξει πιστεύει ότι υπάρχει ένα φύλο που είναι καλύτερο από το άλλο. Και ότι το πρόβλημα της χώρας δεν είναι η έλλειψη Παιδείας και Δημοκρατίας, αλλά η ανισορροπία των φύλων στη διακυβέρνηση! Αντιεπιστημονικό, ρατσιστικό, ηλίθιο.
Αν είναι ένας λόγος που διαιωνίζει ή και αποθρασύνει αυτή την προσβολή για το γυναικείο φύλο είναι γιατί, όπως και στο γνωστό παραμύθι «τα ρούχα του βασιλιά», ενώ σχεδόν όλοι το βλέπουν, κανείς δεν έχει το θάρρος να φωνάξει ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός. Γιατί οι πολλοί φοβούνται τη λάσπη και την υστερία των δήθεν φεμινιστών και των δήθεν ευαίσθητων. Που είναι 10 και τσιρίζουν σαν 1.000.
Όπως έχει το δικαίωμα να αποφασίσει να κατέβει υποψήφια, έτσι έχει το δικαίωμα να αποφασίσει να μην είναι υποψήφια η Γυναίκα. Και κανείς αντιδημοκρατικός νόμος δεν μπορεί να της επιβάλλει το ένα ή το άλλο.
Οι άντρες, γιατί η πλειοψηφία των αντρών βουλευτών ψηφίζει αυτές τις ανοησίες, θα έπρεπε να σέβονται περισσότερο τις γυναίκες. Όχι σαν μειονεκτικά ζωντόβολα, που δεν είναι. Αλλά, σαν ισάξιες συντρόφους, συναδέρφους, μανάδες και συζύγους. Κυρίως στην καθημερινή τους ζωή.
Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
Πηγή
υπερτερεί του ανδρός. Η ποσόστωση την προσβάλλει βάναυσα και χαλκεύει τη βούλησή της και τη βούληση του εκλογικού σώματος. Είναι αντιδημοκρατία και ρατσιστική ανοησία. Η υποχρέωση να είναι 40% -ή σε οποιοδήποτε ποσοστό- υποψήφιες γυναίκες είναι μέτρο εξωφρενικό. Παράλογο, αντιδημοκρατικό και μειωτικό της Γυναίκας. Οι Ελληνίδες δεν ζουν υπό απαγόρευση. Είναι εδώ και χρόνια υπεύθυνες μητέρες, υπεύθυνες εργαζόμενες, υπεύθυνες πολιτικοί, υπεύθυνες λογοτέχνες και καλλιτέχνες, υπεύθυνες ερευνήτριες και υπεύθυνες στρατιωτικοί.
Αποφασίζουν πότε θα βγουν ή θα φύγουν από το σπίτι, πότε θα παντρευτούν, πότε θα χωρίσουν, με τι θα ασχοληθούν, και στον αριθμό των εργαζόμενων και των απολυμένων βρίσκονται στα ίδια ποσοστά με τους άνδρες. Επιπλέον, είναι περισσότερες σε πληθυσμό και ψηφοφόρους.
Πληρώνονται συχνά λιγότερο από τους άντρες στον ιδιωτικό τομέα, γεγονός που συμβαίνει σε όλο τον πλανήτη, χωρίς αυτή η καταφανής αδικία να επηρεάζει τη βούλησή τους στις κρίσιμες αποφάσεις του ποιόν θα βάλουν γκιουλέκα στο κεφάλι τους σαν αντιπρόσωπο στη Βουλή ή σαν σύντροφο στη ζωή.
Η ποσόστωση, που ξεκίνησε σαν υποβοήθημα της γυναίκας ενάντια σε μια καταπιεστική κατάσταση από τον άντρα- αφέντη δεν έχει λόγο ύπαρξης εδώ και πολλά χρόνια. Είναι ένα προσβλητικό απομεινάρι ενός προσβλητικού παρελθόντος. Και παραχαράσσει σήμερα τη βούληση του εκλογικού σώματος. Αλλάζει τα εκλογικά δεδομένα.
Η ποσόστωση υποχρεώνει με το στανιό γυναίκες που δεν θέλουν, να εκτεθούν σαν υποψήφιες αντιπρόσωποι στη Βουλή, στους δήμους, στις περιφέρειες. Υποχρεώνουν γυναίκες που δεν έχουν καν τα στοιχειώδη προσόντα να εκτεθούν, γιατί ο νόμος υποχρεώνει εκ των πραγμάτων τη γελοιότητα να αναζητούν τα κόμματα και οι δημοτικοί και κοινοτικοί συνδυασμοί οποιαδήποτε γνωστή, συγγενή, φίλη, ξαδέρφη του μπατζανάκη και κουμπάρα για να την πείσουν να κατέβει υποψήφια για να συμπληρωθεί το περίφημο 40%!
Η ποσόστωση, εκτός των παραπάνω, αφήνει απ έξω ανθρώπους που θέλουν να συμμετάσχουν στα κοινά, που ενδεχομένως έχουν περισσότερα προσόντα από όσους με το στανιό θα είναι υποψήφιοι και που τελικά τους στερεί αυτό το δικαίωμα. Επιπροσθέτως, η ποσόστωση παραβιάζει τους νόμους της ισότητας ανδρών και γυναικών ως προς τη βούληση και τα δικαιώματα.
Είναι απορίας άξιο πώς νομικοί και συνταγματολόγοι δεν έχουν δει στα σοβαρά αυτή τη στρέβλωση, σε όλα τα παραπάνω, αλλά και στο σκέλος που δεν επιτρέπει η ποσόστωση σε κάποιον να ασκήσει το δικαίωμα του εκλέγεσθαι.
Του εκλέγεσθαι, που από επιθυμία για τα κοινά έχει γίνει στανική υποχρέωση για το 40% των υποψήφιων! Και έχουμε το τραγελαφικό φαινόμενο να μην είναι υποχρεωτική η ψήφος, να είναι προαιρετικό το εκλέγειν για όλους, αλλά να είναι υποχρεωτική η παρουσία του 40% γυναικών στους εκλογικούς συνδυασμούς!
Με την ίδια ανόητη και δήθεν δημοκρατική συλλογιστική διάφορων υστερικών νεωτερικών και δήθεν ευαισθητούληδων προοδευτικάριων δεν είναι μακριά η μέρα που το εκλογικό σώμα θα υποχρεώνεται και να ψηφίζει 40% γυναίκες. Γιατί η βλακεία, όταν την αφήνεις ανεξέλεγκτη, δεν έχει όριο.
Και για να φανεί πόσο υποκριτικό και πόσο μονόπαντα υστερικό είναι το μέτρο, δεν είναι κατανοητή αυτή η ευνοϊκή μεταχείριση των γυναικών έναντι άλλων ομάδων, που πραγματικά μειονεκτούν. Γιατί, δηλαδή να μην είναι υποχρεωτική η ποσόστωση σε άτομα με ειδικές ανάγκες; Ή, στην αντίθετη περίπτωση, για να βελτιωθεί η ποιότητα των εκλεγόμενων, γιατί να μην είναι υποχρεωτική, με ποσόστωση, η υποψηφιότητα Ολυμπιονικών, βραβευμένων επιστημόνων και λογοτεχνών, καλλιτεχνών, ηθοποιών, παρασημοφορημένων και απεξαρτημένων από ναρκωτικά;
Η ποιότητα των εκλεγμένων στην Ελλάδα φθίνει με γεωμετρική πρόοδο τα τελευταία χρόνια. Ανίκανοι πολιτικάντηδες, πολιτικοί απατεώνες, κλέφτες και διεφθαρμένοι, τυχοδιώκτες και ψυχικά διαταραγμένοι, αμόρφωτοι και ψεύτες γεμίζουν τη Βουλή και τις χιλιάδες θέσεις της τοπικής αυτοδιοίκησης. Κι ανάμεσα σ αυτούς γυναίκες. Όλα αυτά τα μειονεκτήματα δεν είναι «προνόμια» κανενός φύλου. Και κανένα φύλο δεν είναι καλύτερο ή χειρότερο από το άλλο. Στη γενική αποτίμηση.
Η ποσόστωση δεν θα αλλάξει αυτή την ποιότητα της πολιτικής σκηνής. Γιατί όποιος πιστεύει ότι θα την αλλάξει πιστεύει ότι υπάρχει ένα φύλο που είναι καλύτερο από το άλλο. Και ότι το πρόβλημα της χώρας δεν είναι η έλλειψη Παιδείας και Δημοκρατίας, αλλά η ανισορροπία των φύλων στη διακυβέρνηση! Αντιεπιστημονικό, ρατσιστικό, ηλίθιο.
Αν είναι ένας λόγος που διαιωνίζει ή και αποθρασύνει αυτή την προσβολή για το γυναικείο φύλο είναι γιατί, όπως και στο γνωστό παραμύθι «τα ρούχα του βασιλιά», ενώ σχεδόν όλοι το βλέπουν, κανείς δεν έχει το θάρρος να φωνάξει ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός. Γιατί οι πολλοί φοβούνται τη λάσπη και την υστερία των δήθεν φεμινιστών και των δήθεν ευαίσθητων. Που είναι 10 και τσιρίζουν σαν 1.000.
Όπως έχει το δικαίωμα να αποφασίσει να κατέβει υποψήφια, έτσι έχει το δικαίωμα να αποφασίσει να μην είναι υποψήφια η Γυναίκα. Και κανείς αντιδημοκρατικός νόμος δεν μπορεί να της επιβάλλει το ένα ή το άλλο.
Οι άντρες, γιατί η πλειοψηφία των αντρών βουλευτών ψηφίζει αυτές τις ανοησίες, θα έπρεπε να σέβονται περισσότερο τις γυναίκες. Όχι σαν μειονεκτικά ζωντόβολα, που δεν είναι. Αλλά, σαν ισάξιες συντρόφους, συναδέρφους, μανάδες και συζύγους. Κυρίως στην καθημερινή τους ζωή.
Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
Πηγή
.jpg)
.jpg)
Ειναι πολυ συνθετο θεμα. αρχικα και κατα βαση ειναι οπως τα λες αλλα υπαρχουν και θετικα στο θεμα ποσόστωσης. τα ταμπου , τα στερεωτυπα οι συνηθειες, τα "παγιωμενα" κτλ μην εχουμε την εντυπωση πως αλλαζουν ευκολα με το πατημα ενός κουμπιου ή με την απλη ψήφισει ενος νομου ή μιας διαταξης. ενδεχομένως καποιες φορες χρειαζονται και "αντισυμβατικα οπλα" για να αλλαξουν συνηθειες και αποψεις... αιωνων!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρος τον κύριο Παπαδόπουλο. Ορθή τοποθέτηση, επιτέλους κάποιος να βάλει τα πράγματα όπως είναι. Φτάνουν οι επιδοτήσεις (τα κατσίκια και τα ροδάκινα επιδοτούν) όχι τους ανθρώπους. Η νομοθεσία δεν αφήνει περιθώρια διαχωρισμών γιατί θα πρέπει να βάλει εκ νέου ποσοστώσεις ; Δεν είναι διαχωρισμός αυτός ; Όποιος θέλει δηλώνει υποψηφιότητα και ψηφίζεται ή όχι, τόσο απλά . Αν κάποιες δεν θέλουν να είναι υποψήφιες γιατί το κράτος θα πρέπει να τις επιβάλει ποσοστιαία; Αυτό γιατί σώνει και καλά είναι δημοκρατικό ; ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕ ΠΟΣΟΣΤΩΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΕΠΙΔΟΤΟΥΜΕΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ .
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριε Παπαδόπουλε, για την εξίσωση των ανδρών με τις γυναίκες πότε θα γράψετε κάτι ; Γιατί με ευνοϊκές ρυθμίσεις μόνο προς τις γυναίκες είναι φανερό ότι αδικούνται οι άνδρες. Λογικά αυτό συνεπάγεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτους δημοτικούς συνδυασμούς υποψηφίων συμβούλων, προκειμένου να κλείσουν την ποσόστωση, ψάχνουν και βρίσκουν άσχετες με τα Δημοτικά Θέματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατόπιν αδιάφορες γυναίκες ψηφοφόροι, με την πολυσταυρία τις ψηφίζουν και έτσι γεμίζουν τα Δημοτικά συμβούλια με κατά λάθος εκλεγμένες. Όλη αυτή η ιστορία δυστυχώς υποβιβάζει τις γυναίκες. Θα το δείτε και τον άλλο μήνα....