Την Τρίτη 22 Ιανουαρίου στις 12 το μεσημέρι στην Πλατεία του Δημαρχείου Βεροίας για ακόμη μια φορά η Ημαθία διαμαρτυρήθηκε για τα δίκαια της Μακεδονίας μας πραγματοποιώντας παλλαϊκό συλλαλητήριο για την υπεράσπιση του ονόματος της Μακεδονίας μας. Στην αρχή του συλλαλητηρίου απηύθυναν
χαιρετισμό ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο Αντιπεριφερειάρχης Ημαθίας κ. Κωνσταντίνος Καλαϊτζίδης, οι Δήμαρχοι Βεροίας, Ναούσης και Αλεξανδρείας, ο πρόεδρος της Π.Ε.Δ. Κεντρικής Μακεδονίας και Δήμαρχος Αμπελοκήπων κ. Λάζαρος Κυρίζογλου και ο πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής κ. Αντώνης Καγκελίδης.
Ομιλητές του Συλλαλητηρίου ήταν ο πρώην Δήμαρχος Βεροίας κ. Ανδρέας Βλαζάκης και ο διδάκτωρ κοινωνικών επιστημών κ. Θεοφάνης Μαλκίδης.
Στο τέλος ο Μητροπολίτης Βεροίας τραγούδησε μαζί με όλους το «Μακεδονία Ξακουστή» και έψαλλε τον Εθνικό μας Ύμνο.
χαιρετισμό ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο Αντιπεριφερειάρχης Ημαθίας κ. Κωνσταντίνος Καλαϊτζίδης, οι Δήμαρχοι Βεροίας, Ναούσης και Αλεξανδρείας, ο πρόεδρος της Π.Ε.Δ. Κεντρικής Μακεδονίας και Δήμαρχος Αμπελοκήπων κ. Λάζαρος Κυρίζογλου και ο πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής κ. Αντώνης Καγκελίδης.
Ομιλητές του Συλλαλητηρίου ήταν ο πρώην Δήμαρχος Βεροίας κ. Ανδρέας Βλαζάκης και ο διδάκτωρ κοινωνικών επιστημών κ. Θεοφάνης Μαλκίδης.
Στο τέλος ο Μητροπολίτης Βεροίας τραγούδησε μαζί με όλους το «Μακεδονία Ξακουστή» και έψαλλε τον Εθνικό μας Ύμνο.
Ο χαιρετισμός του Σεβασμιωτάτου :
Τόν περασμένο Ἰανουάριο εἴχαμε ἐκφράσει μέ εἰρηνικό ἀλλά ἀποφασιστικό τρόπο τή θέλησή μας νά μήν παραχωρηθεῖ μέ κανένα τρόπο τό ὄνομα καί ἡ ταυτότητα τῆς Μακεδονίας μας στό γειτονικό μας κράτος.
Ἀγνοηθήκαμε, κατηγορηθήκαμε, συκοφαντηθήκαμε, ἀλλά δέν ὑποχωρήσαμε.
Εἴμαστε σήμερα καί πάλι ἐδῶ, γιά νά ἐκφράσουμε μέ τόν πιό κατηγορηματικό τρόπο τή θέλησή μας νά μήν παραχωρηθεῖ τό ὄνομα καί ἡ ταυτότητα τῆς Μακεδονίας μας.
Εἴμαστε ἐδῶ, γιά νά προειδοποιήσουμε ὅτι καμία συμφωνία πού δέν στηρίζεται στήν ἱστορική ἀλήθεια καί δέν ἔχει τήν ἀποδοχή τοῦ λαοῦ δέν μπορεῖ νά σταθεῖ.
Εἴμαστε ἐδῶ, γιά νά ἐκφράσουμε τήν ἀντίθεσή μας στούς γείτονές μας πού παρά τίς δῆθεν ἀλλαγές στό Σύνταγμά τους συνεχίζουν νά ὀνομάζουν τούς ἑαυτούς τους «Μακεδόνες», τόν λαό τους «μακεδονικό» καί τή γλώσσα τους «μακεδονική» ἐπίσημα στό Σύνταγμα.
Εἴμαστε ἐδῶ, γιά νά φωνάξουμε σέ ἐκείνους πού κάνουν ὅτι δέν καταλαβαίνουν ὅτι δέν μποροῦμε νά ἀνεχθοῦμε τή χρήση αὐτῶν τῶν ὅρων, γιατί εἶναι τό ὄχημα τῶν ἀλυτρωτικῶν τους διεκδικήσεων καί μποροῦν νά ἀποτελέσουν τή νομική βάση γιά συγκρότηση «μακεδονικῆς μειονότητας» στήν Ἑλλάδα καί διεκδίκηση μειονοτικῶν δικαιωμάτων.
Εἴμαστε ἐδῶ καί ρωτᾶμε: Γιά ποιόν λόγο ἡ Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν ἀναφέρεται στή γλώσσα πού μιλοῦν οἱ κάτοικοι τῆς γειτονικῆς χώρας, ἄν ὄχι γιά νά τήν ὀνομάσει «μακεδονική» μέ τήν ὑπογραφή μας;
Γιά ποιόν λόγο ἀναφέρεται σέ «μακεδονικό» λαό μέσα καί ἔξω ἀπό τά σύνορα τῆς χώρας, ἄν ὄχι γιά νά τό χρησιμοποιεῖ καί μέ τήν ἔγκρισή μας;
Γιά ποιόν λόγο ἡ ὑπηκοότητα καί ἡ ἰθαγένεια τῶν κατοίκων της δηλώνεται ὡς σκέτα «μακεδονική», οὔτε κἄν βορειομακεδονική;
Ἐμεῖς διαφωνοῦμε ἀπόλυτα μέ τήν παραχώρηση τοῦ ὅρου «Μακεδονία» ἤ παραγώγου του, γιατί ἡ Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν μᾶς δείχνει ὅτι, ἐάν δεχθοῦμε τό παράγωγο, χάνουμε καί τό ὄνομα.
Διαφωνοῦμε μέ τήν παραχώρηση τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας μας, γιατί αὐτή σημαίνει ταυτόχρονα καί παραχώρηση τῆς ταυτότητάς της.
Δέν μᾶς ἀρκοῦν οἱ διαβεβαιώσεις τῶν γειτόνων μας ὅτι ἡ δική τους τάχα «Μακεδονία» δέν ἔχει σχέση μέ τήν ἀρχαία ἑλληνική Μακεδονία καί τόν πολιτισμό της.
Ἡ Μακεδονία δέν ἦταν ἑλληνική μόνο στήν ἀρχαιότητα, ἦταν καί στό Βυζάντιο καί στά νεότερα χρόνια, καί δέν ὑπάρχει ἄλλος μακεδονικός πολιτισμός ἐκτός ἀπό τόν ἑλληνικό μακεδονικό πολιτισμό, ὅ,τι καί ἄν λένε, ὅποιοι καί ἄν τό λένε.
Δέν εἶναι δυνατόν νά δεχθοῦμε μιά συμφωνία πού παραχωρεῖ μέ τήν ὑπογραφή μας στούς γείτονες αὐτό πού ἤθελαν, τό ὄνομά μας, τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας μας.
Ἡ Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν δέν εἶναι οὔτε ἐπωφελής οὔτε δίκαιη γιά τήν πατρίδα μας. Εἶναι ἐπιζήμια καί καταστροφική.
Μόνοι κερδισμένοι εἶναι οἱγείτονές μας πού δέν ὑποχώρησαν σέ τίποτε.
Μόνοι χαμένοι εἴμαστε ἐμεῖς, πού δίνουμε τό ὄνομά μας καί μάλιστα μέ τό ἀπατηλό ἐπιχείρημα ὅτι κερδίζουμε τήν καλή γειτονία καί τήν ἐκτίμηση τῶν ἄλλων κρατῶν.
Μόνοι χαμένοι εἴμαστε ἐμεῖς, γιατί ἀφήσαμε τούς γείτονές μας νά καθορίσουν τούς ὅρους τῆς Συμφωνίας καί δέν διεκδικήσαμε, ἐνῶεἴχαμε τή δυνατότητα, λόγω τῆς ἐπιθυμίας τους νά ἐνταχθοῦν στό ΝΑΤΟ καί τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση, μιά πραγματικά βιώσιμη λύση, πού θά βασίζεται στήν ἱστορική ἀλήθεια.
Δέν εἴμαστε ἀντίθετοι οὔτε στήν εἴσοδο τοῦ γειτονικοῦ κράτους στούς διεθνεῖς ὀργανισμούς οὔτε στήν εἰρηνική συνύπαρξη μαζί τους. Ἀλλά ἀρνούμεθα νά δεχθοῦμε μιά συμφωνία πού δυναμιτίζει τό ἐθνικό συμφέρον καί στήν ὁποία εἶναι ἀντίθετη ἡ πλειονότητα τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ.
Ἔχουμε χρέος νά προστατεύσουμε τή Μακεδονία μας.
Ἡ Μακεδονία μας δέν εἶναι ἰδιοκτησία κανενός, καί τό ὄνομά της δέν μπορεῖ νά παραχωρεῖται μέ τήν ψῆφο μιᾶς ἰσχνῆς πλειοψηφίας βουλευτῶν καί παρά τή θέληση τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ.
Ζητοῦμε ἀπό τούς βουλευτές ὅλων τῶν κομμάτων νά μήν ἐπικυρώσουν μέ τήν ψῆφο τους τή Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν καί νά μήν παραχωρήσουν τό ὄνομα καί τήν ταυτότητα τῆς Μακεδονίας στή γειτονική χώρα, ἀδιαφορώντας γιά τίς τραγικές συνέπειές της γιά τήν πατρίδα μας.
Νά ἀναλογισθοῦν ἔστω καί τήν ὕστατη αὐτή στιγμή τήν εὐθύνη τους γιά τό παρόν καί τό μέλλον τῆς πατρίδος μας καί νά πράξουν τό καθῆκον τους.
Γιατί ἡ κρίση τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ καί τῆς ἱστορίας θά εἶναι ἀμείλικτη γιά ὅσους τήν ψηφίσουν, γιά ὅσους θά πληγώσουν μέ τήν ψῆφο τους τή Μακεδονία καί διχάσουν τόν λαό μας.
Ἐάν τολμήσουν νά ψηφίσουν τή Συμφωνία σέ λίγο θά δοῦμε τούς γείτονές μας νά ζητοῦν τή διάσπαση τῆς Μακεδονίας καί τή δημιουργία τῆς «Μακεδονίας τοῦ Αἰγαίου».
Σέ λίγο θά τούς δοῦμε νά διεκδικοῦν τίς Αἰγές, τή Βεργίνα, τήν Πέλλα καί τό Δίο.
Δέν εἶναι δυνατόν οὔτε νά τό ἐπιτρέψουμε οὔτε νά τό ἀνεχθοῦμε.
Ἀπαιτοῦμε νά γίνει δημοψήφισμα γιά νά μιλήσει ὁ λαός καί ὄχι μόνο οἱ 151 βουλευτές.
Ὅλοι ἐμεῖς πού ἀγωνιζόμεθα γιά τά δίκαια τῆς πατρίδος μας καί τῆς Μακεδονίας μας δέν εἴμαστε οὔτε φασίστες οὔτε ἐθνικιστές. Ἀγαποῦμε τόν τόπο μας καί ἀγωνιζόμεθα γι᾽αὐτόν.
Ἄς προβληματισθοῦν ἐκεῖνοι πού ἀγωνίζονται γιά τά συμφέροντα τόσο τά δικά τους ὅσο καί ξένων δῆθεν συμμάχων μας.
Ἄς προβληματισθοῦν αὐτοί πού θά ψηφίσουν καί ἄς ἀπαντήσουν στόν ἑαυτό τους κατά πόσο ἀγαποῦν τήν πατρίδα τους, ψηφίζοντας ἐνάντια στά δίκαια τῆς Μακεδονίας καί ἀνοίγοντας νέες κερκόπορτες στήν Ἑλλάδα μας.
Τόν περασμένο Ἰανουάριο εἴχαμε ἐκφράσει μέ εἰρηνικό ἀλλά ἀποφασιστικό τρόπο τή θέλησή μας νά μήν παραχωρηθεῖ μέ κανένα τρόπο τό ὄνομα καί ἡ ταυτότητα τῆς Μακεδονίας μας στό γειτονικό μας κράτος.
Ἀγνοηθήκαμε, κατηγορηθήκαμε, συκοφαντηθήκαμε, ἀλλά δέν ὑποχωρήσαμε.
Εἴμαστε σήμερα καί πάλι ἐδῶ, γιά νά ἐκφράσουμε μέ τόν πιό κατηγορηματικό τρόπο τή θέλησή μας νά μήν παραχωρηθεῖ τό ὄνομα καί ἡ ταυτότητα τῆς Μακεδονίας μας.
Εἴμαστε ἐδῶ, γιά νά προειδοποιήσουμε ὅτι καμία συμφωνία πού δέν στηρίζεται στήν ἱστορική ἀλήθεια καί δέν ἔχει τήν ἀποδοχή τοῦ λαοῦ δέν μπορεῖ νά σταθεῖ.
Εἴμαστε ἐδῶ, γιά νά ἐκφράσουμε τήν ἀντίθεσή μας στούς γείτονές μας πού παρά τίς δῆθεν ἀλλαγές στό Σύνταγμά τους συνεχίζουν νά ὀνομάζουν τούς ἑαυτούς τους «Μακεδόνες», τόν λαό τους «μακεδονικό» καί τή γλώσσα τους «μακεδονική» ἐπίσημα στό Σύνταγμα.
Εἴμαστε ἐδῶ, γιά νά φωνάξουμε σέ ἐκείνους πού κάνουν ὅτι δέν καταλαβαίνουν ὅτι δέν μποροῦμε νά ἀνεχθοῦμε τή χρήση αὐτῶν τῶν ὅρων, γιατί εἶναι τό ὄχημα τῶν ἀλυτρωτικῶν τους διεκδικήσεων καί μποροῦν νά ἀποτελέσουν τή νομική βάση γιά συγκρότηση «μακεδονικῆς μειονότητας» στήν Ἑλλάδα καί διεκδίκηση μειονοτικῶν δικαιωμάτων.
Εἴμαστε ἐδῶ καί ρωτᾶμε: Γιά ποιόν λόγο ἡ Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν ἀναφέρεται στή γλώσσα πού μιλοῦν οἱ κάτοικοι τῆς γειτονικῆς χώρας, ἄν ὄχι γιά νά τήν ὀνομάσει «μακεδονική» μέ τήν ὑπογραφή μας;
Γιά ποιόν λόγο ἀναφέρεται σέ «μακεδονικό» λαό μέσα καί ἔξω ἀπό τά σύνορα τῆς χώρας, ἄν ὄχι γιά νά τό χρησιμοποιεῖ καί μέ τήν ἔγκρισή μας;
Γιά ποιόν λόγο ἡ ὑπηκοότητα καί ἡ ἰθαγένεια τῶν κατοίκων της δηλώνεται ὡς σκέτα «μακεδονική», οὔτε κἄν βορειομακεδονική;
Ἐμεῖς διαφωνοῦμε ἀπόλυτα μέ τήν παραχώρηση τοῦ ὅρου «Μακεδονία» ἤ παραγώγου του, γιατί ἡ Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν μᾶς δείχνει ὅτι, ἐάν δεχθοῦμε τό παράγωγο, χάνουμε καί τό ὄνομα.
Διαφωνοῦμε μέ τήν παραχώρηση τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας μας, γιατί αὐτή σημαίνει ταυτόχρονα καί παραχώρηση τῆς ταυτότητάς της.
Δέν μᾶς ἀρκοῦν οἱ διαβεβαιώσεις τῶν γειτόνων μας ὅτι ἡ δική τους τάχα «Μακεδονία» δέν ἔχει σχέση μέ τήν ἀρχαία ἑλληνική Μακεδονία καί τόν πολιτισμό της.
Ἡ Μακεδονία δέν ἦταν ἑλληνική μόνο στήν ἀρχαιότητα, ἦταν καί στό Βυζάντιο καί στά νεότερα χρόνια, καί δέν ὑπάρχει ἄλλος μακεδονικός πολιτισμός ἐκτός ἀπό τόν ἑλληνικό μακεδονικό πολιτισμό, ὅ,τι καί ἄν λένε, ὅποιοι καί ἄν τό λένε.
Δέν εἶναι δυνατόν νά δεχθοῦμε μιά συμφωνία πού παραχωρεῖ μέ τήν ὑπογραφή μας στούς γείτονες αὐτό πού ἤθελαν, τό ὄνομά μας, τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας μας.
Ἡ Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν δέν εἶναι οὔτε ἐπωφελής οὔτε δίκαιη γιά τήν πατρίδα μας. Εἶναι ἐπιζήμια καί καταστροφική.
Μόνοι κερδισμένοι εἶναι οἱγείτονές μας πού δέν ὑποχώρησαν σέ τίποτε.
Μόνοι χαμένοι εἴμαστε ἐμεῖς, πού δίνουμε τό ὄνομά μας καί μάλιστα μέ τό ἀπατηλό ἐπιχείρημα ὅτι κερδίζουμε τήν καλή γειτονία καί τήν ἐκτίμηση τῶν ἄλλων κρατῶν.
Μόνοι χαμένοι εἴμαστε ἐμεῖς, γιατί ἀφήσαμε τούς γείτονές μας νά καθορίσουν τούς ὅρους τῆς Συμφωνίας καί δέν διεκδικήσαμε, ἐνῶεἴχαμε τή δυνατότητα, λόγω τῆς ἐπιθυμίας τους νά ἐνταχθοῦν στό ΝΑΤΟ καί τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση, μιά πραγματικά βιώσιμη λύση, πού θά βασίζεται στήν ἱστορική ἀλήθεια.
Δέν εἴμαστε ἀντίθετοι οὔτε στήν εἴσοδο τοῦ γειτονικοῦ κράτους στούς διεθνεῖς ὀργανισμούς οὔτε στήν εἰρηνική συνύπαρξη μαζί τους. Ἀλλά ἀρνούμεθα νά δεχθοῦμε μιά συμφωνία πού δυναμιτίζει τό ἐθνικό συμφέρον καί στήν ὁποία εἶναι ἀντίθετη ἡ πλειονότητα τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ.
Ἔχουμε χρέος νά προστατεύσουμε τή Μακεδονία μας.
Ἡ Μακεδονία μας δέν εἶναι ἰδιοκτησία κανενός, καί τό ὄνομά της δέν μπορεῖ νά παραχωρεῖται μέ τήν ψῆφο μιᾶς ἰσχνῆς πλειοψηφίας βουλευτῶν καί παρά τή θέληση τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ.
Ζητοῦμε ἀπό τούς βουλευτές ὅλων τῶν κομμάτων νά μήν ἐπικυρώσουν μέ τήν ψῆφο τους τή Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν καί νά μήν παραχωρήσουν τό ὄνομα καί τήν ταυτότητα τῆς Μακεδονίας στή γειτονική χώρα, ἀδιαφορώντας γιά τίς τραγικές συνέπειές της γιά τήν πατρίδα μας.
Νά ἀναλογισθοῦν ἔστω καί τήν ὕστατη αὐτή στιγμή τήν εὐθύνη τους γιά τό παρόν καί τό μέλλον τῆς πατρίδος μας καί νά πράξουν τό καθῆκον τους.
Γιατί ἡ κρίση τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ καί τῆς ἱστορίας θά εἶναι ἀμείλικτη γιά ὅσους τήν ψηφίσουν, γιά ὅσους θά πληγώσουν μέ τήν ψῆφο τους τή Μακεδονία καί διχάσουν τόν λαό μας.
Ἐάν τολμήσουν νά ψηφίσουν τή Συμφωνία σέ λίγο θά δοῦμε τούς γείτονές μας νά ζητοῦν τή διάσπαση τῆς Μακεδονίας καί τή δημιουργία τῆς «Μακεδονίας τοῦ Αἰγαίου».
Σέ λίγο θά τούς δοῦμε νά διεκδικοῦν τίς Αἰγές, τή Βεργίνα, τήν Πέλλα καί τό Δίο.
Δέν εἶναι δυνατόν οὔτε νά τό ἐπιτρέψουμε οὔτε νά τό ἀνεχθοῦμε.
Ἀπαιτοῦμε νά γίνει δημοψήφισμα γιά νά μιλήσει ὁ λαός καί ὄχι μόνο οἱ 151 βουλευτές.
Ὅλοι ἐμεῖς πού ἀγωνιζόμεθα γιά τά δίκαια τῆς πατρίδος μας καί τῆς Μακεδονίας μας δέν εἴμαστε οὔτε φασίστες οὔτε ἐθνικιστές. Ἀγαποῦμε τόν τόπο μας καί ἀγωνιζόμεθα γι᾽αὐτόν.
Ἄς προβληματισθοῦν ἐκεῖνοι πού ἀγωνίζονται γιά τά συμφέροντα τόσο τά δικά τους ὅσο καί ξένων δῆθεν συμμάχων μας.
Ἄς προβληματισθοῦν αὐτοί πού θά ψηφίσουν καί ἄς ἀπαντήσουν στόν ἑαυτό τους κατά πόσο ἀγαποῦν τήν πατρίδα τους, ψηφίζοντας ἐνάντια στά δίκαια τῆς Μακεδονίας καί ἀνοίγοντας νέες κερκόπορτες στήν Ἑλλάδα μας.
Η εκφώνηση λόγου απο μητροπολιτες ιδίως της Βόρειας Ελλάδας δεν αρκεί,το βάρος που της αναλογεί είναι πολλαπλάσιο, κάθε ενορία σε Βέροια και απο κάθε χωριό της Ημαθιας έπρεπε να μισθώσει λεωφορεια και να κατέβει οργανωμένα στας Αθηνας.Η ΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΚΛΗΣΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΥΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντιχριστιανικά πράγματα. Ο Ιησούς θα το επιδοκίμαζε αυτό αν ηταν τώρα εδώ ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνώ εσύ θα προτιμούσες να επιδοκιμάσει τις βαλίτσες του Σόρος σε κάτι αλβανούς βουλευτές των σκοπίων και κάτι ξεροπόταμα, δημάρια, βασιλοκουντουράδες, συζύγους στρατηγών και λοιπές αδελφές ψυχές...
ΔιαγραφήΤο ράσο είναι σαν το κάρβουνο και έχει δύο ιδιότητες: όταν ειναι σβηστό λερώνει, όταν είναι αναμμένο καίει.
ΑπάντησηΔιαγραφήστην ελλαδα ολοι πρεπει να εχουν λογο. η εκκλησια- κληρος, στο μεγαλυτερο μερος του, ειχε παρει το μερος του σκλαβωμενου λαου για την αναγέννηση του έθνους εναντια στον κοινο προαιώνιο εχθρο. δεν ειναι η εκκλησια της γαλλιας, αγγλιας κτλ.που σταθηκε απεναντι στους λαους οταν αυτοι αγωνιζονταν. ειδικα γι αυτο εχει λογο και η εκκλησια. δε θα μιλα μονο για ΠΙΣΤΗ και ΧΡΙΣΤΟ
ΑπάντησηΔιαγραφή