Το «Μνημείο των 7 Βλάχων Ηρωίδων από το Σελι» δημιουργείται στην κεντρική πλατεία του χωριού. Την δημιουργία του μνημείου είχε ζητήσει ο Σύλλογος Βλάχων Βέροιας από τον Δήμο Βέροιας. Οι επτά αυτές γυναίκες, από το μεγάλο βλαχοχώρι του Σελίου, θυσιάστηκαν το 1878 στην
τοποθεσία «Άγιοι Πάντες», πέφτοντας από το βράχο του Γαλακτού Πιερίων, για να μη συλληφθούν από τους Τούρκους. Η αυταπάρνηση των γυναικών ανακαλεί στη μνήμη μας την ηρωική θυσία των γυναικών τoυ Πόντου, του Ζαλόγγου και της Αραπίτσας. Η διαφορά, ωστόσο, είναι ότι, ενώ τα γεγονότα του Ζαλόγγου και της Αράπιτσας είναι και γνωστά σε όλους μας, το γεγονός της θυσίας των Βλάχων γυναικών παραμένει άγνωστο στους περισσότερους παρ'ότι
υπάρχουν καταγεγραμμένα σε ένα γραπτό της εφημερίδας «Ώρα» των Αθηνών του 1878 που έδινε την πληροφορία στους ελεύθερους Έλληνες της εποχής εκείνης και σ΄όλο τον κόσμο για τη θυσία που έγινε στις 15 Μαρτίου 1878 κοντά στο Μοναστήρι των Αγίων Πάντων στα Πιέρια Όρη. Τα ονόματα των γυναικών που θυσιάστηκαν αναφέρονται σε έγγραφο που έχει σήμερα στα χέρια του ο ιστορικός ερευνητής από την Αθήνα Ετεοκλής Ι. Γρηγοριάδης και είναι τα παρακάτω.
Η τελευταία έπεσε στο γκρεμό με τον γιο της Γιάννη, που τον βρήκαν να θηλάζει από την νεκρή μάνα του, και ο οποίος επέζησε του δράματος και πέθανε το 1930 στη Βέροια.
τοποθεσία «Άγιοι Πάντες», πέφτοντας από το βράχο του Γαλακτού Πιερίων, για να μη συλληφθούν από τους Τούρκους. Η αυταπάρνηση των γυναικών ανακαλεί στη μνήμη μας την ηρωική θυσία των γυναικών τoυ Πόντου, του Ζαλόγγου και της Αραπίτσας. Η διαφορά, ωστόσο, είναι ότι, ενώ τα γεγονότα του Ζαλόγγου και της Αράπιτσας είναι και γνωστά σε όλους μας, το γεγονός της θυσίας των Βλάχων γυναικών παραμένει άγνωστο στους περισσότερους παρ'ότι
υπάρχουν καταγεγραμμένα σε ένα γραπτό της εφημερίδας «Ώρα» των Αθηνών του 1878 που έδινε την πληροφορία στους ελεύθερους Έλληνες της εποχής εκείνης και σ΄όλο τον κόσμο για τη θυσία που έγινε στις 15 Μαρτίου 1878 κοντά στο Μοναστήρι των Αγίων Πάντων στα Πιέρια Όρη. Τα ονόματα των γυναικών που θυσιάστηκαν αναφέρονται σε έγγραφο που έχει σήμερα στα χέρια του ο ιστορικός ερευνητής από την Αθήνα Ετεοκλής Ι. Γρηγοριάδης και είναι τα παρακάτω.
- Μαρία Μητραντώνη (Μητροτόνη)
- Κυράτσα Μπιντιβάνου
- Ελένη Τσούλιου
- Βαγγελία Σάντου
- Σουλτάνα Μαρίτσα
- Μαρία Σούλιου
- Κατερίνα Νιώπα
Η τελευταία έπεσε στο γκρεμό με τον γιο της Γιάννη, που τον βρήκαν να θηλάζει από την νεκρή μάνα του, και ο οποίος επέζησε του δράματος και πέθανε το 1930 στη Βέροια.
ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΞΕΧΑΣΕΙ ΔΙΝΟΥΝ ΝΟΗΜΑ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕΘΑΥΡΙΟ ΤΡΙΤΗ 16/10.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΚΕΙΝΗ Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΙΕΡΗ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ 1912 ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΤΗ ΒΕΡΟΙΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ. ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΜΑΣ.
ΑΙΩΝΙΑ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΑΝ.
ΖΗΤΩ Η 16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1912!
ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΕΡΟΙΑ-ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ!