Κάθε χρόνο η τελευταία ημέρα του Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης και γιορτάζεται σε ανάμνηση της ίδρυσης του Διεθνούς Ινστιτούτου Ταχυδρομικών Ταμιευτηρίων, που έγινε στο Μιλάνο στις 31 Οκτωβρίου 1924. Το μότο της ημέρας είναι ότι: «Η αποταμίευση συμβάλλει στο ατομικό και γενικό καλό», ενώ το μήνυμα του εορτασμού είναι η ηθική και υλική ωφέλεια για αυτόν που αποταμιεύει. Τι ακριβώς σημαίνει αποταμίευση; Να περιορίζουμε την κατανάλωση του σήμερα, για να μπορούμε να αντιμετωπίζουμε τις ανάγκες του αύριο.
Ο άνθρωπος εν τη γενέσει του, διαθέτει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης με αποτέλεσμα να μπορεί να επιβιώνει σε δύσκολες στιγμές.
Η αρχή έγινε με τρόφιμα και σιγά-σιγά μέσα στους αιώνες άρχισε να αποταμιεύει και άλλα πράγματα, όπως για παράδειγμα ρούχα και κατόπιν χρήματα. Να αναφέρουμε ότι η έννοια της αποταμίευσης ήταν γνωστή από την αρχαιότητα περισσότερο με την έννοια της Πρόνοιας.
Αρχαίοι λαοί, όπως οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, διατηρούσαν τεράστιες αποθήκες φύλαξης αγαθών για δύσκολες περιόδους. Κάτι παρόμοιο βέβαια γινόταν και στην αρχαία Αθήνα όπου υπήρχαν αποθήκες φύλαξης σίτου και άλλων αγαθών, όπως στο Πομπείο (ήταν μεγάλο οικοδόμημα της αρχαίας Αθήνας που βρισκόταν μεταξύ του Δίπυλου και της Ιεράς Πύλης, δυτικά της Αρχαίας Αγοράς). Στο Πομπείον φυλάσσονταν όλα τα απαραίτητα πράγματα γα τη διεξαγωγή των διαφόρων πομπών που γίνονταν κατ' έτος και σε διάφορα άλλα χρονικά διαστήματα, ενώ υπήρχε ακόμη ένας χώρος που λειτουργούσε ως αποθήκη στον Πειραιά.
Ο Ησίοδος είναι ο αρχαιότερος που εξήρε ιδιαίτερα το πνεύμα της αποταμίευσης και τη σημασία του τονίζοντας: «Ει γαρ κεν σμικρόν κατά σμικρόν καταθείο, και θαμά τούτ' έρδοις, μέγα και το γένοιτο» (αν καταθέτεις λίγα - λίγα και αυτό κάνεις ακατάπαυστα, θα πετύχεις μέγα έργο). Μάλιστα είναι χαρακτηριστική και η φράση που έχει επικρατήσει εδώ και χρόνια «φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι» που δηλώνει ότι με αργό και σταθερό ρυθμό μπορούμε να γεμίσουμε το...σακούλι, δηλαδή την τσέπη ή τον τραπεζικό λογαριασμό.
Ο άνθρωπος εν τη γενέσει του, διαθέτει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης με αποτέλεσμα να μπορεί να επιβιώνει σε δύσκολες στιγμές.
Η αρχή έγινε με τρόφιμα και σιγά-σιγά μέσα στους αιώνες άρχισε να αποταμιεύει και άλλα πράγματα, όπως για παράδειγμα ρούχα και κατόπιν χρήματα. Να αναφέρουμε ότι η έννοια της αποταμίευσης ήταν γνωστή από την αρχαιότητα περισσότερο με την έννοια της Πρόνοιας.
Αρχαίοι λαοί, όπως οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, διατηρούσαν τεράστιες αποθήκες φύλαξης αγαθών για δύσκολες περιόδους. Κάτι παρόμοιο βέβαια γινόταν και στην αρχαία Αθήνα όπου υπήρχαν αποθήκες φύλαξης σίτου και άλλων αγαθών, όπως στο Πομπείο (ήταν μεγάλο οικοδόμημα της αρχαίας Αθήνας που βρισκόταν μεταξύ του Δίπυλου και της Ιεράς Πύλης, δυτικά της Αρχαίας Αγοράς). Στο Πομπείον φυλάσσονταν όλα τα απαραίτητα πράγματα γα τη διεξαγωγή των διαφόρων πομπών που γίνονταν κατ' έτος και σε διάφορα άλλα χρονικά διαστήματα, ενώ υπήρχε ακόμη ένας χώρος που λειτουργούσε ως αποθήκη στον Πειραιά.
Ο Ησίοδος είναι ο αρχαιότερος που εξήρε ιδιαίτερα το πνεύμα της αποταμίευσης και τη σημασία του τονίζοντας: «Ει γαρ κεν σμικρόν κατά σμικρόν καταθείο, και θαμά τούτ' έρδοις, μέγα και το γένοιτο» (αν καταθέτεις λίγα - λίγα και αυτό κάνεις ακατάπαυστα, θα πετύχεις μέγα έργο). Μάλιστα είναι χαρακτηριστική και η φράση που έχει επικρατήσει εδώ και χρόνια «φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι» που δηλώνει ότι με αργό και σταθερό ρυθμό μπορούμε να γεμίσουμε το...σακούλι, δηλαδή την τσέπη ή τον τραπεζικό λογαριασμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.