«Λεωφόρος» Πιερίων: Ο δρόμος που αγάπησα!

Μια οδός που απαριθμεί τρία ολόκληρα χιλιόμετρα, κάτι σαν τον διάδρομο απογείωσης ενός αεροπλάνου. Αυτή είναι η... «Λεωφόρος» Πιερίων. Η οδός διαφυγής, ή διαφορετικά η οδός έλευσης για κάθε άνθρωπο που θέλει να επισκεφθεί την λεγόμενη «Μικρή Ιερουσαλήμ». Ένας ανοιχτός δρόμος ανάσα, σαν
αναστεναγμός ανακούφισης μόλις αφήσεις πίσω σου την Πλατεία Εληάς, πατάς γκάζι και μπαίνεις αμέσως στον δρόμο για την Εγνατία. Όλοι θυμόμαστε με νοσταλγία τα στέκια της περιοχής. Παιδικές χαρές, ηλεκτρονικά, καφετέριες, μπαράκια, μαγαζιά υγειονομικού ενδιαφέροντος, μπακάλικα, κρεοπωλεία και πολλά άλλα.
Ο «φόρος» όπως μάθαμε να λέμε, χωρίς ωστόσο να κατανοήσουμε ποτέ την πραγματική έννοια της λέξης αυτής. Ο δρόμος πήρε την ονομασία του επειδή οδηγούσε στα Πιέρια Όρη. Κατασκευάστηκε πριν από περίπου 80 χρόνια και έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές. Όχι δεν είναι μια απλή οδός. Για εμάς τους Βεροιώτες είναι η αγαπημένη μας «Λεωφόρος». 

Είναι ίσως ο μόνος δρόμος που έχει απομείνει στη Βέροια όπου η πολιτική ορθότητα των μέσων μαζικής μεταφοράς, των ποδηλάτων και της πεζοπορίας, δεν έχουν μπορέσει να ποινικοποιήσουν το αυτοκίνητο. Αλλάζει το μικροκλίμα της ψυχής, μόλις κάποιος στρίψει από τους Λαδόμυλους και ανεμίσουν τα μαλλιά του στο σχήμα ελευθερίας που του δίνει ο αρωματισμένος αέρας από την κάτω άκρη του κάμπου. 

Ίσως γιατί σου δίνει μια αίσθηση ελευθερίας που κανένας άλλος δρόμος στην πόλη δεν μπορεί να σου την προσφέρει. Αγαπήσαμε τη «Λεωφόρο» Πιερίων και δεν το κρύβουμε και συνεχίζουμε να την αγαπάμε, γιατί ξεχωρίζει στις καθημερινές μας συνήθειες. Πώς να γίνει διαφορετικά; Είναι το μόνο νήμα που ενώνει μέσω Εγνατίας Οδού την πρωτεύουσα της Ημαθίας με την Ηπειρωτική Ελλάδα.