Ο Γιώργος Καραμίχος μίλησε για όλου και για όλα στο περιοδικό του «Down Town». Ο Βεροιώτης καλλιτέχνης με το πλούσιο ερμηνευτικό ταλέντο αναφέρθηκε για τις συνεργασίες του με τον Antonio Banderas και τη Clemence Poesy, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στο εξωτερικό καθώς και την
Ελληνική ομογένεια που υπάρχει στην Αμερική. Διαβάστε αναλυτικά τι δήλωσε στο περιοδικό:
Ελληνική ομογένεια που υπάρχει στην Αμερική. Διαβάστε αναλυτικά τι δήλωσε στο περιοδικό:
Χρειάστηκε να κάνεις άλλες δουλειές για να επιβιώσεις;
Έκανα πολλές δουλειές για να επιβιώσω. Από- πορτιέρης σε μαγαζιά και θεραπευτής μέχρι βαψίματα και μερεμέτια. Δεν το έπαιξα ούτε ένιωσα ποτέ star στη χώρα μου, οπότε η ανωνυμία δεν μου κακοφάνηκε καθόλου.
Τι δυσκολίες αντιμετώπισες; Υπήρχαν οντισιόν στις οποίες σε απέρριψαν;
Πολλές δυσκολίες. Η γλώσσα περιορίζει πολύ τις επαγγελματικές επιλογές. Όταν έχεις προφορά, κατατάσσεσαι απευθείας σε συγκεκριμένη γκάμα ρόλων. Δεν ένιωσα ότι βρήκα κάποια πόρτα κλειστή. Το αντίθετο, αισθάνομαι ότι οι άνθρωποι στα κάστινγκ και στις παραγωγές με σέβονται κι αν ταιριάζει ο ρόλος που ψάχνουν με αυτό που διαθέτω προχωράει παραπέρα. Γενικώς, δεν έχω συναντήσει πολλά ψώνια σε υψηλές θέσεις στο εξωτερικό. Και επειδή πηγαίνω προσγειωμένος στις ακροάσεις, έχω και την αντίστοιχη αντιμετώπιση. Είμαι πια 44 χρονών και ξέρω ότι η ευτυχία δεν εξαρτάται από μια ακρόαση ή από μια δουλειά. Προϋπάρχει μέσα μας. Ενέχεται στην καθημερινότητα μας και καμιά φορά αντανακλάται και στους άλλους γύρω μας, αν είμαστε καλά συντονισμένοι.
Πώς έκλεισες τους ρόλους;
Τους ρόλους τους έκλεισα μέσω ακροάσεων. Έτσι είθισται. Κάποιες φορές ακούς κάτι για μια ταινία ή μια σειρά και λες στον ατζέντη σου ότι θα ήθελες να μπεις στο καστ. Αλλά αυτό συμβαίνει πιο σπάνια. Συνήθως οι ακροάσεις έρχονται απευθείας από τους μάνατζαρέους.
Κάνεις παρέα με τους άλλους Έλληνες ηθοποιούς που ζουν στο Λος Άντζελες;
Οι καλύτεροι μου φίλοι στο Λος Άντζελες με τους οποίους βρίσκομαι σχεδόν καθημερινά, είναι η Δωροθέα Πασχαλίδου, ο Δημήτρης Γιαννέτος και ο Χρήστος Βασιλόπουλος. Επίσης, αρκετά συχνά βρισκόμαστε με την Ιωάννα Τριανταφυλλίδου, τον Πάνο Βλάχο, τη Χρύσα Λουκάς και τη Μελιά Κράιλινγκ. Και όταν ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης και ο Πάνος Μουζουράκης -τι σπάνιο πλάσμα- είναι στην πόλη, βρισκόμαστε για φαγητό, ή σινεμά, ή βόλτες.
Πώς είναι να παίζεις δίπλα σε stars όπως ο Antonio Banderas και η Clemence Poesy;
Με τον Banderas είπαμε πολύ δειλά ένα γεια, επειδή δεν είμαι παρεμβατικός. Κακώς, από ό,τι μου είπαν κάποιοι άνθρωποι, αλλά έτσι είμαι. Δεν βγήκα ούτε φωτογραφίες μαζί του. Η Clemence που δουλέψαμε πιο πολύ μαζί, είναι υπέροχο πλάσμα, πολύ ειδικής ποιότητας καλλιτέχνιδα, δοτική. Φερόταν σαν να γνωριζόμασταν χρόνια.
Έκανα πολλές δουλειές για να επιβιώσω. Από- πορτιέρης σε μαγαζιά και θεραπευτής μέχρι βαψίματα και μερεμέτια. Δεν το έπαιξα ούτε ένιωσα ποτέ star στη χώρα μου, οπότε η ανωνυμία δεν μου κακοφάνηκε καθόλου.
Τι δυσκολίες αντιμετώπισες; Υπήρχαν οντισιόν στις οποίες σε απέρριψαν;
Πολλές δυσκολίες. Η γλώσσα περιορίζει πολύ τις επαγγελματικές επιλογές. Όταν έχεις προφορά, κατατάσσεσαι απευθείας σε συγκεκριμένη γκάμα ρόλων. Δεν ένιωσα ότι βρήκα κάποια πόρτα κλειστή. Το αντίθετο, αισθάνομαι ότι οι άνθρωποι στα κάστινγκ και στις παραγωγές με σέβονται κι αν ταιριάζει ο ρόλος που ψάχνουν με αυτό που διαθέτω προχωράει παραπέρα. Γενικώς, δεν έχω συναντήσει πολλά ψώνια σε υψηλές θέσεις στο εξωτερικό. Και επειδή πηγαίνω προσγειωμένος στις ακροάσεις, έχω και την αντίστοιχη αντιμετώπιση. Είμαι πια 44 χρονών και ξέρω ότι η ευτυχία δεν εξαρτάται από μια ακρόαση ή από μια δουλειά. Προϋπάρχει μέσα μας. Ενέχεται στην καθημερινότητα μας και καμιά φορά αντανακλάται και στους άλλους γύρω μας, αν είμαστε καλά συντονισμένοι.
Πώς έκλεισες τους ρόλους;
Τους ρόλους τους έκλεισα μέσω ακροάσεων. Έτσι είθισται. Κάποιες φορές ακούς κάτι για μια ταινία ή μια σειρά και λες στον ατζέντη σου ότι θα ήθελες να μπεις στο καστ. Αλλά αυτό συμβαίνει πιο σπάνια. Συνήθως οι ακροάσεις έρχονται απευθείας από τους μάνατζαρέους.
Κάνεις παρέα με τους άλλους Έλληνες ηθοποιούς που ζουν στο Λος Άντζελες;
Οι καλύτεροι μου φίλοι στο Λος Άντζελες με τους οποίους βρίσκομαι σχεδόν καθημερινά, είναι η Δωροθέα Πασχαλίδου, ο Δημήτρης Γιαννέτος και ο Χρήστος Βασιλόπουλος. Επίσης, αρκετά συχνά βρισκόμαστε με την Ιωάννα Τριανταφυλλίδου, τον Πάνο Βλάχο, τη Χρύσα Λουκάς και τη Μελιά Κράιλινγκ. Και όταν ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης και ο Πάνος Μουζουράκης -τι σπάνιο πλάσμα- είναι στην πόλη, βρισκόμαστε για φαγητό, ή σινεμά, ή βόλτες.
Πώς είναι να παίζεις δίπλα σε stars όπως ο Antonio Banderas και η Clemence Poesy;
Με τον Banderas είπαμε πολύ δειλά ένα γεια, επειδή δεν είμαι παρεμβατικός. Κακώς, από ό,τι μου είπαν κάποιοι άνθρωποι, αλλά έτσι είμαι. Δεν βγήκα ούτε φωτογραφίες μαζί του. Η Clemence που δουλέψαμε πιο πολύ μαζί, είναι υπέροχο πλάσμα, πολύ ειδικής ποιότητας καλλιτέχνιδα, δοτική. Φερόταν σαν να γνωριζόμασταν χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.