Ο σύγχρονος ‘Ελληνας διαχρονικά αποδεικνύει ότι έχει εκπαιδευτεί να υπομένει ποικίλες αντιξοότητες και συστηματικές περικοπές ή καταργήσεις κεκτημένων, μέχρι πρότινος, δικαιωμάτων και προνομίων του. Η πρωτοφανής απάθεια που
επιδεικνύει στην επί σειρά ετών πολύπλευρη και πολυεπίπεδη κρίση που ισοπεδώνει εισοδήματα, αξίες και αναπτυξιακές προοπτικές είναι στην κυριολεξία δυσερμήνευτη από φίλους και εχθρούς που δικαίως αναρωτιούνται πόσο ακόμη μπορεί να αντέξει αυτός ο απίθανος λαός σε ανάλογες πιεστικές καταστάσεις, χωρίς ορατή ρεαλιστική προοπτική εξόδου από την πολυποίκιλη μέγγενη.
Δεν πρέπει να υπάρχει ανάλογο προηγούμενο στα παγκόσμια χρονικά λαού που σιωπηρά και μοιρολατρικά υπομένει αγόγγυστα τα πάντα, βολεμένος απαθώς στην αγκαλιά του καναπέ του, αποδεχόμενος με ευκολία κάθε επιφανειακή αλλά εξωτερικά πειστική δικαιολογία που του πλασάρουν οι πάσης φύσεως ταγοί, στην προσπάθειά τους να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του για το ανυστερόβουλο των ενεργειών τους που φέρεται να αποσκοπεί μόνο στο συμφέρον του.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα ένας ψύχραιμος παρατηρητής της καθημερινότητας μπορεί εύκολα και χωρίς ικανά περιθώρια λάθους να διαπιστώσει ότι η απαθής και σιωπηλή ελληνική κοινωνία βρίσκεται πλέον σε μια υφέρπουσα διαδικασία σταδιακής μετεξέλιξης και αφύπνισης που κανείς δεν μπορεί με ασφάλεια να εκτιμήσει μέχρι ποιου σημείου αυτή θα εξελιχθεί.
Με αφορμή το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, ενός εκ πρώτης όψεως ήσσονος και διαδικαστικού για την ξένη διπλωματία ζητήματος, που όμως αγγίζει ευαίσθητες χορδές του πατριωτικού συναισθήματος που ανέκαθεν διέκρινε τους Έλληνες, έχει δημιουργηθεί ένα καταρχάς ανομοιογενές και αποσπασματικό πλαίσιο αντίδρασης, κορυφαία έκφραση του οποίου υπήρξαν τα παλλαϊκά συλλαλητήρια που έλαβαν και λαμβάνουν χώρα με τη συμμετοχή πολιτών χωρίς κοινωνικά, μορφωτικά, οικονομικά ή ιδεολογικά στεγανά.
Οι δημοκρατικές διαδικασίες οριοθετούνται από την ανάγκη σεβασμού της βούλησης του κυρίαρχου λαού. Αυτό πρακτικά ερμηνεύεται, συνδυαστικά με τις παραπάνω διαπιστώσεις, ότι βρισκόμαστε στην απαρχή διακριτών διεργασιών και μετεξελίξεων που λογικά θα αφήσουν ισχυρό το αποτύπωμά τους στην επερχόμενη χρονική περίοδο, αναδιατάσσοντας διαμορφωμένες καταστάσεις, θέτοντας θεμέλια μετασχηματισμού και ευκρινών αλλαγών στο κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό γίγνεσθαι.
επιδεικνύει στην επί σειρά ετών πολύπλευρη και πολυεπίπεδη κρίση που ισοπεδώνει εισοδήματα, αξίες και αναπτυξιακές προοπτικές είναι στην κυριολεξία δυσερμήνευτη από φίλους και εχθρούς που δικαίως αναρωτιούνται πόσο ακόμη μπορεί να αντέξει αυτός ο απίθανος λαός σε ανάλογες πιεστικές καταστάσεις, χωρίς ορατή ρεαλιστική προοπτική εξόδου από την πολυποίκιλη μέγγενη.
Δεν πρέπει να υπάρχει ανάλογο προηγούμενο στα παγκόσμια χρονικά λαού που σιωπηρά και μοιρολατρικά υπομένει αγόγγυστα τα πάντα, βολεμένος απαθώς στην αγκαλιά του καναπέ του, αποδεχόμενος με ευκολία κάθε επιφανειακή αλλά εξωτερικά πειστική δικαιολογία που του πλασάρουν οι πάσης φύσεως ταγοί, στην προσπάθειά τους να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του για το ανυστερόβουλο των ενεργειών τους που φέρεται να αποσκοπεί μόνο στο συμφέρον του.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα ένας ψύχραιμος παρατηρητής της καθημερινότητας μπορεί εύκολα και χωρίς ικανά περιθώρια λάθους να διαπιστώσει ότι η απαθής και σιωπηλή ελληνική κοινωνία βρίσκεται πλέον σε μια υφέρπουσα διαδικασία σταδιακής μετεξέλιξης και αφύπνισης που κανείς δεν μπορεί με ασφάλεια να εκτιμήσει μέχρι ποιου σημείου αυτή θα εξελιχθεί.
Με αφορμή το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, ενός εκ πρώτης όψεως ήσσονος και διαδικαστικού για την ξένη διπλωματία ζητήματος, που όμως αγγίζει ευαίσθητες χορδές του πατριωτικού συναισθήματος που ανέκαθεν διέκρινε τους Έλληνες, έχει δημιουργηθεί ένα καταρχάς ανομοιογενές και αποσπασματικό πλαίσιο αντίδρασης, κορυφαία έκφραση του οποίου υπήρξαν τα παλλαϊκά συλλαλητήρια που έλαβαν και λαμβάνουν χώρα με τη συμμετοχή πολιτών χωρίς κοινωνικά, μορφωτικά, οικονομικά ή ιδεολογικά στεγανά.
Οι δημοκρατικές διαδικασίες οριοθετούνται από την ανάγκη σεβασμού της βούλησης του κυρίαρχου λαού. Αυτό πρακτικά ερμηνεύεται, συνδυαστικά με τις παραπάνω διαπιστώσεις, ότι βρισκόμαστε στην απαρχή διακριτών διεργασιών και μετεξελίξεων που λογικά θα αφήσουν ισχυρό το αποτύπωμά τους στην επερχόμενη χρονική περίοδο, αναδιατάσσοντας διαμορφωμένες καταστάσεις, θέτοντας θεμέλια μετασχηματισμού και ευκρινών αλλαγών στο κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό γίγνεσθαι.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.