Quantcast

http://picasion.com/
http://picasion.com/
http://picasion.com/

Τι λογής «Κοινωνική πολιτική»;

Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας
Η παρουσία της Αναπληρώτριας Υπουργού Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θεανώς Φωτίου στη Βέροια και η συνέντευξη που έδωσε στα τοπικά ΜΜΕ, παρά την προσπάθεια να εμφανίσει ότι τέλος πάντων κάτι έγινε (και) στον τομέα της Κοινωνικής Ασφάλισης – Κοινωνικής Αλληλεγγύης, δεν ήταν πετυχημένη. Και αυτό γιατί δεν αναφέρθηκε στα βασικά ζητήματα, αλλά απλά αναφέρθηκε στις «ασπιρίνες» που προσφέρθηκαν σε έναν βαριά ασθενή. Ας θυμηθούμε ορισμένα βασικά ζητήματα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έφερε σε πέρας τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου και της τρόικας.

Ενδεικτικά:

- Διατήρησε και επέκτεινε όλους τους αντεργατικούς - αντιλαϊκούς νόμους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, προσθέτοντας και νέους.

- Ολοκλήρωσε το έγκλημα στην Κοινωνική Ασφάλιση, με το νόμο Κατρούγκαλου, που μείωσε τις συντάξεις, εκτόξευσε τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, τις εισφορές αυτοαπασχολούμενων και αγροτών, δρομολόγησε τη μείωση και των παλιών συντάξεων. Κατάργησε το ΕΚΑΣ. Πετσόκοψε τα επιδόματα ανεργίας, αναπηρίας, παιδιών.

- Επέκτεινε τη φοροληστεία, μέσω της αύξησης του ΦΠΑ σε είδη πρώτης ανάγκης, της μείωσης του αφορολόγητου, της κατάργησης φοροαπαλλαγών για τα λαϊκά στρώματα κ.λπ.

- Προχώρησε σε νέες ιδιωτικοποιήσεις και εκποίηση δημόσιας περιουσίας. Συγκρότησε το Υπερταμείο, όπου εντάχθηκαν οι κρατικές εταιρείες σε Ενέργεια, νερό, Μεταφορές κ.λπ. με διάρκεια 99 χρόνια. Ρεύμα, νερό, οδικοί άξονες έγιναν πιο ακριβά για το λαό.

- Θέσπισε τον αυτόματο κόφτη, με τον οποίο θα μπορούν κάθε χρόνο να μειώνονται μισθοί, συντάξεις, κοινωνικές δαπάνες και να αυξάνονται οι φόροι για το λαό, αν δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι των «ματωμένων» πλεονασμάτων. Είναι ένα μνημόνιο χωρίς ημερομηνία λήξης.

- Άνοιξε το δρόμο για μαζικούς πλειστηριασμούς λαϊκών περιουσιών, ακόμη και της πρώτης κατοικίας.

- Έκανε πράξη τον πιο διακαή πόθο του κεφαλαίου, που είναι το ξήλωμα του δικαιώματος στην απεργία.

Την ίδια στιγμή, οι μονοπωλιακοί όμιλοι αποκτούν και νέα προνόμια μέσω φοροαπαλλαγών, χαριστικών ρυθμίσεων, μείωσης φορολογίας, «αναπτυξιακών» νόμων κ.λπ.

Σήμερα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προσπαθεί να οικοδομήσει το νέο παραμύθι. Προσπαθεί να πείσει ότι ξημερώνει μια καινούρια μέρα για το λαό, με το τυπικό τέλος των μνημονίων τον Αύγουστο, με την «έξοδο στις αγορές», την «ανάκαμψη» της οικονομίας. Οτι θα υπάρχουν μεγαλύτερη ελευθερία και περιθώρια για φιλολαϊκά μέτρα.

Την διαψεύδει η ίδια η πραγματικότητα.

Ανάκαμψη στο ΑΕΠ υπήρξε και το 2017, όπως και πρωτογενή πλεονάσματα, αλλά ήρθαν και νέα μέτρα περικοπής του εργατικού - λαϊκού εισοδήματος.

Ηδη έχουν προνομοθετηθεί κι άλλα μέτρα - όπως η μείωση των συντάξεων και του αφορολόγητου - για μετά το 2018.

Εχει ήδη συμφωνηθεί ένα νέο συμπληρωματικό μνημόνιο, με «ματωμένα» πλεονάσματα μέχρι το 2060. Η εποπτεία σε ΕΕ - Ευρωζώνη ισχύει για όλα τα κράτη - μέλη. Μάλιστα, οι συζητήσεις για κοινή δημοσιονομική πολιτική, Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, κοινό υπουργό Οικονομικών θα κάνουν αυτή την εποπτεία ακόμη πιο ασφυκτική.

Πάνω στην εργασιακή ζούγκλα και τη φτηνή εργατική δύναμη, παρουσιάζεται η Ελλάδα ως «επενδυτικός παράδεισος». Η όποια ανάκαμψη της οικονομίας θα αφορά τα κέρδη των λίγων και όχι τη ζωή και τα δικαιώματα των πολλών. Αντί να μειωθεί ο γενικός εργάσιμος χρόνος, με αυξήσεις στους μισθούς, σπάνε κόκαλα η μερική απασχόληση, η «μαύρη» εργασία, μία θέση εργασίας μοιράζεται σε 2 - 3 εργαζόμενους, φτηνούς και αναλώσιμους. Ετσι εμφανίζουν μειωμένη την ανεργία.

Κανένα προπαγανδιστικό περιτύλιγμα δεν μπορεί να κρύψει ότι δίκαιη ανάπτυξη σε ένα άδικο σύστημα δεν υπάρχει.

Η λογική του μικρότερου κακού οδηγεί σε νέες ήττες, σε νέα δεινά.

Η πιο μεγάλη ζημιά που κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι η φθορά συνειδήσεων, η συντηρητικοποίηση, το δηλητήριο της μοιρολατρίας που σπέρνει ιδιαίτερα σε ανθρώπους με αγωνιστικές αξίες, εμπειρίες και παραδόσεις.

Αυτό κάνει, όταν λέει ότι σήμερα αριστερό είναι να «λερώνεις τα χέρια σου» και να αναζητάς το δήθεν «εφικτό» μέσα στο πλαίσιο του σάπιου συστήματος, εμποδίζοντας κάθε σκέψη και δράση για ριζικές ανατροπές.

Αυτό κάνει, όταν βαφτίζει κοινωνική πολιτική την αναδιανομή της φτώχειας, τα «κοινωνικά μερίσματα», τα «έκτακτα επιδόματα», που έχουν στόχο να ρίξουν κι άλλο τις δίκαιες απαιτήσεις του λαού, να διαμορφώσουν ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στους περισσότερο και λιγότερο φτωχούς, να νομιμοποιήσουν την πολιτική που συντρίβει δικαιώματα. Τη στιγμή που το κεφάλαιο όχι μόνο μένει στο απυρόβλητο, αλλά ενισχύεται ακόμη περισσότερο.

Κανένας αγωνιστής, ριζοσπάστης, εργαζόμενος, νέος που τα προηγούμενα χρόνια συμμετείχε στους αγώνες, δεν πρέπει να οδηγηθεί στην ηττοπάθεια, στη μοιρολατρία ότι «η σημερινή βαρβαρότητα είναι μονόδρομος».

Τη σημερινή πραγματικότητα μπορούμε να την αλλάξουμε. Αρκεί να αναζητήσουμε λύσεις έξω από τις συμπληγάδες του καπιταλιστικού «μονόδρομου», της ΕΕ και των κυβερνήσεών τους.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ