Πλατεία Ωρολογίου δεκαετία 1990... Οι φωτογραφίες που βρίσκονται στο αρχείο του Παναγιώτη Ζέρβα επαναφέρουν στη σκέψη τη στενή σχέση «χώρου - χρόνου» και... ανθρώπου. Όταν μία πλατεία καλύπτει την ανάγκη της ξεκούρασης, της αναψυχής, της διασκέδασης, του παιχνιδιού, της επικοινωνίας, της επαφής με το φυσικό περιβάλλον, της
ρέμβης ή ακόμα και της εναλλαγής εικόνων και της ανταλλαγής απόψεων σε μία κουβέντα στα παγκάκια της... περασμένης Πλατείας Ωρολογίου. Τα γέλια των παιδιών στην παιδική χαρά ακόμα ήχουν στα αυτιά των παλαιότερων που έζησαν κάθε στιγμή της ιστορικής αυτής πλατείας, όπου κάποτε κυριαρχούσε το πράσινο. Κρατώντας μόνο τα καλά και αφήνοντας πίσω την εξέλιξη που έχει μετατρέψει τη σύγχρονη Πλατεία Ωρολογίου στο πιο αφιλόξενο σημείο της πόλης, θυμίζοντας ελάχιστα έως τίποτα το παρελθόν...
ρέμβης ή ακόμα και της εναλλαγής εικόνων και της ανταλλαγής απόψεων σε μία κουβέντα στα παγκάκια της... περασμένης Πλατείας Ωρολογίου. Τα γέλια των παιδιών στην παιδική χαρά ακόμα ήχουν στα αυτιά των παλαιότερων που έζησαν κάθε στιγμή της ιστορικής αυτής πλατείας, όπου κάποτε κυριαρχούσε το πράσινο. Κρατώντας μόνο τα καλά και αφήνοντας πίσω την εξέλιξη που έχει μετατρέψει τη σύγχρονη Πλατεία Ωρολογίου στο πιο αφιλόξενο σημείο της πόλης, θυμίζοντας ελάχιστα έως τίποτα το παρελθόν...