Χελιδόνα έρχεται, από Μαύρη θάλασσα,
θάλασσα επέρασε, έκατσε και λάλησε...
Επίσκεψη, ψάλλοντας τα Ανοιξιάτικα κάλαντα στο Δημαρχείο και στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη, πραγματοποίησε την Πέμπτη 21 Μαρτίου ο Γ' Βρεφονηπιακός Σταθμός του ΚΑΠΑ Δήμου Βέροιας. Το έθιμο του καλαντίσματος της Άνοιξης, τα Χελιδονίσματα, (τα λέμε την 1η και 21η Μαρτίου (εαρινή ισημερία), κρατώντας στα χέρια μας τη χελιδόνα), χάνεται στα βάθη των αιώνων, τότε που ακόμη ο Μάρτης ήταν ο πρώτος μήνας του χρόνου και για να τον προϋπαντήσουν, έψελναν ευχές και κάλαντα. Το μήνα αυτό τα παιδιά, οι καλαντιστές, έφτιαχναν τη χελιδόνα, μια ξύλινη κατασκευή, με ένα ομοίωμα χελιδόνας, το οποίο στόλιζαν με ζουμπούλια και του κρεμούσαν στο λαιμό κουδουνάκια, για να καλωσορίσουν τα χελιδόνια, τους αγγελιοφόρους της Άνοιξης και πήγαιναν με μεγάλη χαρά, από σπίτι σε σπίτι και έλεγαν τα "χελιδονίσματα". Έβγαιναν έξω να «φωνάξουν» ότι ήρθε η Άνοιξη, έφυγε ο κρύος και άκαρπος Χειμώνας! Η φύση, άρα η ζωή, θα αναγεννηθεί. Και πώς το φωνάζανε; Τραγουδώντας κάλαντα! Οι νοικοκυρές έδιναν στα παιδιά λεφτά, λάδι, κρασί, αλεύρι, σιτάρι. Τα λεφτά, καθώς και τα προϊόντα αυτά τα αφιέρωναν τα παιδιά στην εκκλησία.
θάλασσα επέρασε, έκατσε και λάλησε...
Επίσκεψη, ψάλλοντας τα Ανοιξιάτικα κάλαντα στο Δημαρχείο και στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη, πραγματοποίησε την Πέμπτη 21 Μαρτίου ο Γ' Βρεφονηπιακός Σταθμός του ΚΑΠΑ Δήμου Βέροιας. Το έθιμο του καλαντίσματος της Άνοιξης, τα Χελιδονίσματα, (τα λέμε την 1η και 21η Μαρτίου (εαρινή ισημερία), κρατώντας στα χέρια μας τη χελιδόνα), χάνεται στα βάθη των αιώνων, τότε που ακόμη ο Μάρτης ήταν ο πρώτος μήνας του χρόνου και για να τον προϋπαντήσουν, έψελναν ευχές και κάλαντα. Το μήνα αυτό τα παιδιά, οι καλαντιστές, έφτιαχναν τη χελιδόνα, μια ξύλινη κατασκευή, με ένα ομοίωμα χελιδόνας, το οποίο στόλιζαν με ζουμπούλια και του κρεμούσαν στο λαιμό κουδουνάκια, για να καλωσορίσουν τα χελιδόνια, τους αγγελιοφόρους της Άνοιξης και πήγαιναν με μεγάλη χαρά, από σπίτι σε σπίτι και έλεγαν τα "χελιδονίσματα". Έβγαιναν έξω να «φωνάξουν» ότι ήρθε η Άνοιξη, έφυγε ο κρύος και άκαρπος Χειμώνας! Η φύση, άρα η ζωή, θα αναγεννηθεί. Και πώς το φωνάζανε; Τραγουδώντας κάλαντα! Οι νοικοκυρές έδιναν στα παιδιά λεφτά, λάδι, κρασί, αλεύρι, σιτάρι. Τα λεφτά, καθώς και τα προϊόντα αυτά τα αφιέρωναν τα παιδιά στην εκκλησία.