Το «Σοχούμ» της Γιώτας Ιωαννίδου παρουσιάστηκε στη Βέροια

Το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Σοχούμ», παρουσίασε το απόγευμα της Τετάρτης 28/2 στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Βέροιας η συγγραφέας Γιώτα Ιωαννίδου. Ένα βιβλίο για την ιστορία δυο ανθρώπων, μιας οικογένειας, μιας φυλής, εμπνευσμένο από την ιστορία της οικογένειας της συγγραφέως. Την εκδήλωση χαιρέτισαν, ως συνδιοργανωτές, ο πρόεδρος
του Πολιτιστικού Συλλόγου Πατρίδας Ευστάθιος Χωραφάς Αντώνης Καγκελίδης και ο Έφορος Δημοσίων Σχέσεων της Ευξείνου Λέσχης Βέροιας Χαράλαμπος Καπουρτίδης. Την παρουσίαση συνόδευσαν μουσικά, στη λύρα ο Νίκος Κωστογλίδης και στο τραγούδι η Μαρία Δεμερτζίδου.

Για το βιβλίο μίλησε ο δημοσιογράφος Ζήσης Πατσίκας, που εξήρε την γραφή της Γιώτας Ιωαννίδου, χαρακτηρίζοντάς την έμμετρη και ξεχωριστή, που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. «Πρόκειται για μία ιστορία με ήρωες ανθρώπους και καταστάσεις που όλοι μας έχουμε ακούσει να εξιστορούν οι παλιοί. Ανάλογες ιστορίες έχει να εξιστορήσει κάθε οικογένεια με καταγωγή από τις αλησμόνητες πατρίδες. Κι όμως, η συγγραφέας Γιώτα Ιωαννίδου καταφέρνει με ένα μοναδικό τρόπο στη γραφή της, να μας μεταφέρει τα συναισθήματα και τα γεγονότα που στιγμάτισαν την ηρωίδα του έργου, Παναϊλα. Με γλαφυρό και άλλοτε ρομαντικό τρόπο, οι εικόνες παίρνουν σάρκα και οστά, με περιγραφές για τη ζωή, τις συνήθειες των ποντίων, την προσφυγιά, την αξία της οικογένειας, το δέσιμο ενός ζευγαριού που ξεριζώθηκε από τον τόπο του και προσπάθησε να ορθοποδήσει με τεράστιες δυσκολίες στην Ελλάδα του ’30», ανέφερε, ενώ διάβασε και κάποια αποσπάσματα του βιβλίου που ο ίδιος ξεχώρισε.

Τόνισε την αξία και τον ύμνο στην οικογένεια, ως ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του ποντιακού στοιχείου, που παρέμεινε αναλλοίωτο μέσα στους αιώνες. «Μέχρι σήμερα ακούμε, βλέπουμε, θαυμάζουμε τον τρόπο με τον οποίο οι πόντιοι εκτιμούν, σέβονται και διατηρούν τη σύνθεση της πραγματικής ευτυχίας». Τέλος, αναφέρθηκε στον τρόπο που χορεύουν οι Πόντιοι, χοροί που όπως είπε κρύβουν μέσα τους τον πόνο.«Πόνος κρυμμένος στη διασκέδαση, ως απάντηση σε κάποιους».

Το λόγο πήρε στη συνέχεια η συγγραφέας, αναφερόμενη αρχικά στην οικογένεια, ως σημαντικό στοιχείο της ανθρώπινης ύπαρξης. «Ο ξεριζωμός που έζησαν αυτοί οι άνθρωποι ήταν άγριος και απάνθρωπος. Έχοντας όμως δημιουργήσει οικογένεια ζει το δράμα σε δεύτερο επίπεδο και πιο άγρια. Καθώς πρέπει να ξεπεράσουν τον εαυτό τους και να φροντίσουν για την οικογένεια».

Οι ήρωες του βιβλίου ήταν για μένα πολύ σημαντικοί, υπήρξαν μέσα από έναν δυνατό έρωτα, έκαναν ανατροπές σαν γονείς να αντέξουν παραπάνω. Έζησαν το πένθος και έπρεπε να συνεχίσουν να ζουν μετά από αυτό. Εμείς οι Πόντιοι το έχουμε αυτό, την αντίφαση, είμαστε στο εδώ και τώρα, με τη χαρά της ζωής και το τραγούδι και ας κρύβει την πίκρα και τον πόνο αλλά έχουμε και το σεβασμό προς το πένθος, μη μπορώντας να ξεπεράσουμε ακόμα τα τραύματα που περάσαμε. 

Πρέπει κανείς να ξέρει να σέβεται και να αγκαλιάζει το πένθος. Το να προχωράς απαιτεί αγάπη για τη ζωή και την οικογένεια. Να συνεχίσω παρά τον πόνο, να σηκωθώ να χορέψω και να μεταδώσω στις επόμενες γενιές».

Για την περίοδο της συγγραφής του βιβλίου μίλησε στη συνέχεια, βιβλίο που γεννήθηκε από ένα όνειρο με τη γιαγιά της. «Όταν ξεκινούσα να γράφω ήταν σαν να άκουγα μια λύρα στα αυτιά μου, υπήρχε μέσα μου αυτός ο ρυθμός. Κάτι που δεν είχα στα άλλα διηγήματα. Το βιβλίο γεννήθηκε έπειτα από ένα όνειρο. Είδα την γιαγιά μου και είπα πως πρέπει οπωσδήποτε να γράψω την ιστορία της. Το Σοχούμ το ονειρεύτηκα. Το Σοχούμ της Παναΐλας και του Λεοντή αλλά και του κάθε ανθρώπου που έχει μέσα του ένα αθώο μέρος στο οποίο θέλει να επιστρέψει».

Στο τέλος της παρουσίασης τέθηκαν ερωτήσεις από το κοινό ενώ προσφέρθηκαν και ποντιακά κεράσματα, που ετοίμασαν οι γυναίκες του Πολιτιστικού Συλλόγου Πατρίδας «Ευστάθιου Χωραφά». Δείτε βίντεο και φωτογραφίες: