αιτήματος του επιχώριου Μητροπολίη Κιλκισίου κ. Εμμανουήλ. Ακολούθησε πολυαρχιερατικός εσπερινός της εορτής χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σερρών κ. Θεολόγου, ο οποίος κήρυξε και το θείο Λόγο.
ΟΜΙΛΙΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΒΕΡΟΙΑΣ κ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΣΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
«Πεντεκαίδεκα ἄνδρας πολυάθλους τιμήσωμεν, Τιβεριουπόλεως πάσης τά ἀρχαῖα καυχήματα, ὁμοῦ δέ τούς προστάτας τοῦ Κιλκίς, τούς σκέποντας λαόν τόν εὐσεβῆ».
Στήν προτροπή τοῦ ὑμνογράφου τῆς Ἐκκλησίας μας ἀνταποκρινόμενοι καί ἐμεῖς σήμερα συγκεντρωθήκαμε στόν περικαλλῆ αὐτό ναό τῶν πολιούχων τοῦ Κιλκίς, τῶν ἁγίων πεντεκαίδεκα μαρτύρων τῶν ἐν Τιβεριουπόλει ἀθλησάντων, γιά νά τιμήσουμε μέ τό ἀρχιερατικό συλλείτουργο πού τελέσαμε τήν ἱερά μνήμη τους, γιά νά προσκυνήσουμε τά ἱερά λείψανά τους, ὅσα οἱ πατέρες σας μέ μοναδική εὐλάβεια μετέφεραν ἀπό τήν πατρίδα τους, τή Στρώμνιτσα, ἐδῶ στή νέα τους πατρίδα, τό Κιλκίς καί γιά νά ἀσπασθοῦμε τή σεπτή εἰκόνα τους, κειμήλιο καί αὐτή τῆς εὐλαβείας τῶν προγόνων σας.
Στήν εὐχαριστιακή αὐτή σύναξη συμμετέχουμε καί ἐμεῖς μέ πολλή χαρά, συνοδεύοντας τήν ἱστορική καί θαυματουργό εἰκόνα τῆς Παναγίας Σουμελᾶ, τήν ὁποία μεταφέραμε ἀπό τό ἱερό κατοικητήριό της, στό Βέρμιο τῆς Ἠμαθίας, μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τῶν ἁγίων πολιούχων καί προστατῶν τῆς πόλεώς σας, κατόπιν παρακλήσεως τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου σας, Μητροπολίτου Πολυανῆς καί Κιλκισίου κυρίου Ἐμμανουήλ, καί ἐγκρίσεως τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τοῦ Ἱεροῦ Προσκυνήματος «Παναγία Σουμελᾶ» καί τοῦ ὁμωνύμου Ἱδρύματος, τά μέλη τοῦ ὁποίου εἶναι οἱ μόνιμοι φύλακες καί διακονητές τῆς ἱερᾶς καί θαυματουργοῦ εἰκόνος της, εἶναι αὐτοί πού μεριμνοῦν ὥστε νά μήν σβύσει ποτέ ἡ κανδήλα τῆς πίστεως καί τῶν παραδόσεων τοῦ Ποντιακοῦ ἀλλά καί τοῦ προσφυγικοῦ Ἑλληνισμοῦ.
Ἡ ἱερά μνήμη ὅμως τῶν ἑορταζομένων ἁγίων μαρτύρων καί προστατῶν τῆς πόλεώς σας, τῶν διά πολλῶν θαυμάτων διαλαμψάντων στό πέρασμα τῶν αἰώνων, δέν εἶναι ἁπλῶς μία ἐνθύμηση ἤ μία ἔκφραση τιμῆς διά τοῦ ἀσπασμοῦ τῆς ἱερᾶς εἰκόνος τους ἤ τῶν χαριτοβρύτων λειψάνων τους. Εἶναι μία πρόσκληση νά ἀναθεωρήσουμε καί ἐμεῖς, κατά τήν προτροπή τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου, «τήν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς» τους καί νά μιμηθοῦμε τήν πίστη τους.
Δέν θά ἀναφερθῶ ὅμως, ἀδελφοί μου, στίς λεπτομέρειες τῆς ζωῆς τῶν τιμωμένων ἁγίων πεντεκαίδεκα μαρτύρων, οἱ ὁποῖες σᾶς εἶναι ἀσφαλῶς γνωστές. Θά ἤθελα νά ἀναφερθῶ μέ λίγα μόνο λόγια στή σημασία τή μαρτυρίου τους καί στή δική μας ζωή.
Τούς τιμοῦμε ὡς μάρτυρες, ὡς πιστούς πού θυσίασαν τή ζωή τους γιά χάρη τῆς πίστεως στόν Χριστό. Τό μαρτύριό τους, ἡ θυσία δηλαδή τῆς ζωῆς τους, ἦταν ὅμως ἡ συνέπεια τῆς μαρτυρίας τῆς πίστεώς τους. Ἦταν ἡ συνέπεια τῆς ὁμολογίας τους ὅτι εἶναι χριστιανοί, ὅτι πιστεύουν στόν Χριστό καί ὅτι δέν πρόκειται νά τόν ἀρνηθοῦν ὁτιδήποτε καί ἐάν συμβεῖ.
Αὐτή ἡ ὁμολογία τῆς πίστεως στόν Χριστό δέν ἦταν ὅμως μόνο προνόμιο τῶν ἁγίων πεντεκαίδεκα μαρτύρων πού τιμοῦμε σήμερα. Εἶναι καί χρέος ὅλων μας. Εἶναι καί δικό μας καθῆκον, ἐφόσον θέλουμε νά εἴμεθα πραγματικά μαθητές τοῦ Χριστοῦ, ἐφόσον θέλουμε νά εἴμεθα συνεπεῖς στήν προτροπή τοῦ Θεοῦ πού μᾶς καλεῖ νά γίνουμε μάρτυρές του: «γίνεσθέ μοι μάρτυρες καί ἐγώ μάρτυς, λέγει Κύριος ὁ Θεός».
Ὅλοι καλούμεθα νά δίνουμε στή ζωή μας τήν ὁμολογία τῆς πίστεώς μας μέ τόν λόγο μας ἀλλά κυρίως μέ τά ἔργα μας. Ἄς μήν νομίζουμε ὅτι ὁμολογία πίστεως ἀπαιτεῖται μόνο ἀπό ἐκείνους πού ζοῦν σέ ἄθεα καί εἰδωλολατρικά περιβάλλοντα. Ἄς μήν νομίζουμε ὅτι ὁμολογία πίστεως ἦταν μόνο αὐτή πού ἔδιναν οἱ μάρτυρες ἐνώπιον τοῦ βήματος τοῦ δικαστοῦ λίγο πρίν ἀπό τό μαρτύριο. Ὁμολογία πίστεως δίδει κανείς σέ κάθε ἐποχή καί σέ κάθε περιβάλλον μέσα στό ὁποῖο ζεῖ καί κινεῖται. Τήν δίδει, ὅταν μέ τή ζωή του δείχνει ὅτι ἐφαρμόζει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅτι ζεῖ τήν ἐν Χριστῷ ζωή, χωρίς νά διστάζει νά πεῖ ὅτι νηστεύει, προσεύχεται, ἐκκλησιάζεται ἤ κάνει τόν σταυρό του· ὅταν ὑποστηρίζει τήν ἀλήθεια τῆς πίστεως καί τήν Ἐκκλησία τίς στιγμές πού κάποιοι ἄλλοι τήν κατακρίνουν, τήν χλευάζουν, τήν συκοφαντοῦν, τήν ἀπορρίπτουν, χωρίς νά φοβᾶται ἄν θά εἰρωνευθοῦν ἤ θά χλευάσουν καί τόν ἴδιο.
Καί δέν εἶναι λίγες οἱ εὐκαιρίες πού καλούμεθα νά δώσουμε καί ἐμεῖς τή δική μας ὁμολογία πίστεως, ἔστω καί ἐάν ζοῦμε σέ μία ἐποχή καί σέ ἕνα κόσμο πού θεωρητικά εἶναι χριστιανικός, καί οἱ ἄνθρωποι γύρω μας εἶναι βαπτισμένοι στό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Γιατί καί οἱ ἅγιοι πεντεκαίδεκα μάρτυρες γεννήθηκαν σέ μία ἐποχή κατά τήν ὁποία ἡ χριστιανική πίστη εἶχε ἤδη καθιερωθεῖ. Καί ὅμως βρέθηκε ἕνας αὐτοκράτορας, ὁ Ἰουλιανός, πού θέλησε νά διαγράψει τήν πίστη στόν Χριστό ἀπό τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων καί κατεδίωξε τούς χριστιανούς μέ τόν ἴδιο σκληρό τρόπο μέ τόν ὁποῖο τούς εἶχαν καταδιώξει καί οἱ παλαιοί εἰδωλολάτρες αὐτοκράτορες· καί ἔτσι πλούτισε τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μέ νέους μάρτυρες, πού, ὅπως καί οἱ ἐν Τιβεριουπόλει μαρτυρήσαντες πεντεκαίδεκα μάρτυρες, ἔδωσαν τήν ὁμολογία τῆς πίστεως καί ὑπέμειναν καρτερικά τό μαρτύριο γιά νά μήν ἀρνηθοῦν τήν πίστη τους στόν Χριστό.
Τό δικό τους παράδειγμα ὁμολογίας ἄς ἔχουμε καί ἐμεῖς, ἀδελφοί μου, ὡς ὁδηγό στή ζωή μας, καί ἄς δίδουμε τήν καλή μας ὁμολογία, ὅποτε μᾶς ζητηθεῖ, χωρίς νά ὑπολογίζουμε τίς συνέπειες. Ἄς τή δίδουμε μέ θάρρος καί γενναιότητα, ὅπως τήν ἔδωσαν καί οἱ ἑορταζόμενοι ἅγιοι, γιά νά ἔχουμε τήν χάρη καί τήν προστασία τους στή ζωή μας καί νά ἀξιωθοῦμε διά τῶν πρεσβειῶν τους τῆς αἰωνίου ζωῆς, τήν ὁποία ὑπόσχεται ὁ Θεός σέ ὅσους τόν ὁμολογήσουν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων.
Κατακλείοντας τίς ταπεινές αὐτές σκέψεις μέ ἀφορμή τήν ἑορτή τῶν ἁγίων πεντεκαίδεκα μαρτύρων τῶν ἐν Τιβεριουπόλει μαρτυρησάντων καί πολιούχων τῆς πόλεώς σας θά ἤθελα νά εὐχαριστήσω καί πάλι τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη σας, Ἅγιο Πολυανῆς καί Κιλκισίου κύριο Ἐμμανουήλ, γιά τήν πρόσκλησή του νά συμμετάσχουμε στήν ἱερά πανήγυρη τῶν πολιούχων τῆς πόλεώς σας καί νά μεταφέρουμε τήν ἱστορική καί θαυματουργό εἰκόνα τῆς Παναγίας Σουμελᾶ στήν πόλη σας, καί νά εὐχηθῶ ταπεινά ἡ μητρική χάρη τῆς Παναγίας καί ἡ εὐλογία τῆς ἱερᾶς καί θαυματουργοῦ εἰκόνος τῆς Σουμελιώτισσας νά τόν ἐνισχύει στήν ποιμαντική του διακονία, νά σκεπάζει καί νά προστατεύει τήν πόλη σας καί νά εὐλογεῖ καί νά ἁγιάζει τόν καθένα σας προσωπικά.
