Την Τετάρτη 11 Οκτωβρίου, εορτή του Αγίου φιλοθέου Κοκκίνου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον ιερό Ναό Υπαπαντής του Σωτήρος στην Πατρίδα Βεροίας. Κατά τη διάρκεια της θείας Λειτουργίας τέθηκε σε προσκύνηση των
πιστών ιερό λείψανο του Αγίου Λουκά Συμφερουπόλεως που μετέφερε ο Σεβασμιώτατος από την Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου
«Φίλος φερωνύμως τοῦ Θεοῦ, ὡς θεοειδής Ἱεράρχης, πέλεις Φιλόθεε».
Ἑορτάζουμε σήμερα, ἀδελφοί μου, τή μνήμη ἑνός μεγάλου ἱεράρχου τῆς Ἐκκλησίας, ἑνός μεγάλου θεολόγου καί πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ ἁγίου Φιλοθέου τοῦ Κοκκίνου, φίλου καί συνεκδήμου τοῦ ἄλλου μεγάλου θεολόγου καί ἱεράρχου, τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ.
Φίλος ὄντως τοῦ Θεοῦ, ὅπως τό δηλώνει καί τό ὄνομά του, ὁ ἅγιος Φιλόθεος ὁ Κόκκινος, γιατί ἀπό τή νεότητά του ἀφοσιώθηκε στόν Θεό καί τήν Ἐκκλησία του, ἀφιέρωσε ὅλη τήν ὕπαρξή του στή λατρεία, τήν ἄσκηση, τή νοερά προσευχή, τή μελέτη τοῦ θείου λόγου καί τή διακονία τῆς Ἐκκλησίας, ὡς μοναχός καί ἡγούμενος στό ἅγιο Ὄρος, ὡς μητροπολίτης Ἡρακλείας καί ὡς οἰκουμενικός πατριάρχης.
Φίλος τοῦ Θεοῦ ὅμως ὑπῆρξε καί γιά ἕναν ἀκόμη λόγο ὁ ἅγιος Φιλόθεος, γιατί τίμησε μέ τό ἔργο του, μέ τούς βίους καί τούς ἐγκώμια πού συνέγραψε, ἀλλά καί μέ τήν τιμή πού τούς ἀπέδωσε ὡς πατριάρχης στούς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας, τούς παλαιότερους καί τούς συγχρόνους του, ὥστε νά ἰσχύει καί γι᾽αὐτόν ὁ λόγος τοῦ προφητάνακτος καί ψαλμωδοῦ Δαβίδ «ἐμοί δέ λίαν ἐτιμήθησαν οἱ φίλοι σου ὁ Θεός».
Διότι φίλοι τοῦ Θεοῦ εἶναι οἱ ἅγιοι, καί ὅποιος τιμᾶ τούς φίλους τοῦ Θεοῦ, τούς ἁγίους, τιμᾶ τόν ἴδιο τόν Θεό καί καθιστᾶ καί τόν ἑαυτό του φίλο του Θεοῦ.
Ἡ τιμή τῶν ἁγίων, ὅπως τήν ἐξέφρασε ὁ ἅγιος Φιλόθεος, γράφοντας ὄχι μόνο τό ἐγκώμιο τοῦ πολιούχου τῆς γενετείρας του, τοῦ ἁγίου Δημητρίου, ἀλλά καί τόν βίο πολλῶν ἁγίων πού ἔζησε κοντά τους ἤ κοντά σέ ἀνθρώπους πού τούς γνώρισαν, ὅπως ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Βεροιεύς, ὁ ἅγιος Σάββας ὁ Βατοπεδινός, ὁ ἅγιος Ἰσίδωρος, προκάτοχός του στόν πατριαρχικό θρόνο τῆς Κωνσταντινουπόλεως, δείχνει τήν ἀγάπη του καί τόν σεβασμό του πρός αὐτούς. Δείχνει ἕναν ἄνθρωπο ταπεινώσεως καί ἀρετῆς, γιατί μόνο ἕνας ἄνθρωπος ταπεινός μπορεῖ νά δεχθεῖ τήν ἀρετή τοῦ ἄλλου, τοῦ διπλανοῦ του, τοῦ συνασκητοῦ του, καί θέλει νά τήν προβάλλει καί νά τήν τιμήσει, ὅπως ἀκριβῶς ἔκανε ὁ ἅγιος Φιλόθεος μέ τούς συγχρόνους του ἁγίους, καί ἰδιαιτέρως μέ τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ, τόν ὁποῖο τιμοῦσε ὡς ἅγιο ἀμέσως μετά τήν κοίμησή του καί ὡς πατριάρχης ἀργότερα μερίμνησε γιά τήν ἐπίσημη ἁγιοκατάταξή του.
Ἡ τιμή τῶν ἁγίων δείχνει ὅμως, ἀδελφοί μου, καί τήν ἐπιθυμία αὐτοῦ πού τούς τιμᾶ νά βαδίσει τόν ἴδιο δρόμο τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, τόν ὁποῖο βάδισαν καί ἐκεῖνοι, καί ὁ ὁποῖος ὁδηγεῖ στήν ἁγιότητα καί τή θέωση.
Καί αὐτό τόν δρόμο βάδισε ὁ τιμώμενος ἅγιος Φιλόθεος ὁ Κόκκινος καί ἔγινε μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί ὁ ἴδιος ἅγιος. Ἔγινε ἅγιος, γιατί, ὅπως λέγουν οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, καί μόνο ἡ συναναστροφή μέ τούς ἁγίους μας, καί μόνο ἡ μελέτη τῆς ζωῆς τους καί τῶν ἀσκητικῶν τους κατορθωμάτων καί τῶν θαυμάτων τους μᾶς μεταδίδει τή χάρη τους καί παρακινεῖ καί ἐμᾶς νά τούς μιμηθοῦμε καί νά ἀγωνισθοῦμε νά ἐπιτύχουμε καί ἐμεῖς ὅσα ἐπέτυχαν καί ἐκεῖνοι.
Κι ἀκόμη ἡ τιμή τῶν ἁγίων μᾶς κάνει οἰκείους πρός αὐτούς, μᾶς παρακινεῖ νά ἐκζητοῦμε τίς πρεσβεῖες τους καί μέσω αὐτῶν νά λαμβάνουμε τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος τιμᾶ ὅσους τιμοῦν τούς φίλους του, δηλαδή τούς ἁγίους.
Γι᾽ αὐτό, ἀδελφοί μου, καί ἐμεῖς ἑορτάζοντας καί τιμώντας σήμερα τόν ἅγιο Φιλόθεο, ἄς παρακινηθοῦμε ἀπό τήν ἁγιότητα τῆς δικῆς του ζωῆς. Ἄς ἀγωνισθοῦμε καί ἐμεῖς, ὅπως καί ἐκεῖνος, μέ τήν προσευχή καί μέ τήν ἄσκηση νά καθάρουμε τήν ψυχή μας. Ἄς μάθουμε νά ἀγαποῦμε καί νά τιμοῦμε περισσότερο τούς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας καί νά ἐπικαλούμεθα τίς πρεσβεῖες τους γιά τά προβλήματα πού μᾶς ἀπασχολοῦν στήν καθημερινότητά μας. Ἄς τούς ζητοῦμε τή βοήθειά μας γιά τόν πνευματικό μας ἀγώνα καί ἄς καταφεύγουμε σ᾽ αὐτούς στίς δύσκολες στιγμές τῆς ζωῆς μας ἔχοντας ἐμπιστοσύνη στίς μεσιτεῖες τους πρός τόν Θεό ἀλλά καί τή βεβαιότητα ὅτι θά μᾶς βοηθήσουν, γιατί οἱ ἅγιοι εἶναι οἱ ἐν οὐρανοῖς πρωτότοκοι ἀδελφοί μας, πού ἐνδιαφέρονται γιά τήν πνευματική μας πορεία καί πρόοδο καί μᾶς περιμένουν στόν οὐρανό, «ἵνα μή χωρίς ἡμῶν τελειωθῶσι».
Καί τιμώντας τούς ἁγίους θά ἔχουμε περισσότερη χάρη ἀπό τόν Θεό, ὁ ὁποῖος ἀνταποδίδει μέ αὐτό τόν τρόπο ὅσους τιμοῦν τούς φίλους τους, ὅσους τιμοῦν τούς ἐκλεκτούς δούλους του, ὥστε νά προάγονται καί αὐτοί στήν ἐν Χριστῷ ζωή καί νά ἀξιωθοῦν καί τῆς ἐπουρανίου του βασιλείας, τήν ὁποία εὔχομαι νά χαρίσει, ἀδελφοί μου, ὁ Θεός σέ ὅλους μας διά πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου Φιλοθέου τοῦ Κοκκίνου.
πιστών ιερό λείψανο του Αγίου Λουκά Συμφερουπόλεως που μετέφερε ο Σεβασμιώτατος από την Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου
«Φίλος φερωνύμως τοῦ Θεοῦ, ὡς θεοειδής Ἱεράρχης, πέλεις Φιλόθεε».
Ἑορτάζουμε σήμερα, ἀδελφοί μου, τή μνήμη ἑνός μεγάλου ἱεράρχου τῆς Ἐκκλησίας, ἑνός μεγάλου θεολόγου καί πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ ἁγίου Φιλοθέου τοῦ Κοκκίνου, φίλου καί συνεκδήμου τοῦ ἄλλου μεγάλου θεολόγου καί ἱεράρχου, τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ.
Φίλος ὄντως τοῦ Θεοῦ, ὅπως τό δηλώνει καί τό ὄνομά του, ὁ ἅγιος Φιλόθεος ὁ Κόκκινος, γιατί ἀπό τή νεότητά του ἀφοσιώθηκε στόν Θεό καί τήν Ἐκκλησία του, ἀφιέρωσε ὅλη τήν ὕπαρξή του στή λατρεία, τήν ἄσκηση, τή νοερά προσευχή, τή μελέτη τοῦ θείου λόγου καί τή διακονία τῆς Ἐκκλησίας, ὡς μοναχός καί ἡγούμενος στό ἅγιο Ὄρος, ὡς μητροπολίτης Ἡρακλείας καί ὡς οἰκουμενικός πατριάρχης.
Φίλος τοῦ Θεοῦ ὅμως ὑπῆρξε καί γιά ἕναν ἀκόμη λόγο ὁ ἅγιος Φιλόθεος, γιατί τίμησε μέ τό ἔργο του, μέ τούς βίους καί τούς ἐγκώμια πού συνέγραψε, ἀλλά καί μέ τήν τιμή πού τούς ἀπέδωσε ὡς πατριάρχης στούς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας, τούς παλαιότερους καί τούς συγχρόνους του, ὥστε νά ἰσχύει καί γι᾽αὐτόν ὁ λόγος τοῦ προφητάνακτος καί ψαλμωδοῦ Δαβίδ «ἐμοί δέ λίαν ἐτιμήθησαν οἱ φίλοι σου ὁ Θεός».
Διότι φίλοι τοῦ Θεοῦ εἶναι οἱ ἅγιοι, καί ὅποιος τιμᾶ τούς φίλους τοῦ Θεοῦ, τούς ἁγίους, τιμᾶ τόν ἴδιο τόν Θεό καί καθιστᾶ καί τόν ἑαυτό του φίλο του Θεοῦ.
Ἡ τιμή τῶν ἁγίων, ὅπως τήν ἐξέφρασε ὁ ἅγιος Φιλόθεος, γράφοντας ὄχι μόνο τό ἐγκώμιο τοῦ πολιούχου τῆς γενετείρας του, τοῦ ἁγίου Δημητρίου, ἀλλά καί τόν βίο πολλῶν ἁγίων πού ἔζησε κοντά τους ἤ κοντά σέ ἀνθρώπους πού τούς γνώρισαν, ὅπως ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Βεροιεύς, ὁ ἅγιος Σάββας ὁ Βατοπεδινός, ὁ ἅγιος Ἰσίδωρος, προκάτοχός του στόν πατριαρχικό θρόνο τῆς Κωνσταντινουπόλεως, δείχνει τήν ἀγάπη του καί τόν σεβασμό του πρός αὐτούς. Δείχνει ἕναν ἄνθρωπο ταπεινώσεως καί ἀρετῆς, γιατί μόνο ἕνας ἄνθρωπος ταπεινός μπορεῖ νά δεχθεῖ τήν ἀρετή τοῦ ἄλλου, τοῦ διπλανοῦ του, τοῦ συνασκητοῦ του, καί θέλει νά τήν προβάλλει καί νά τήν τιμήσει, ὅπως ἀκριβῶς ἔκανε ὁ ἅγιος Φιλόθεος μέ τούς συγχρόνους του ἁγίους, καί ἰδιαιτέρως μέ τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ, τόν ὁποῖο τιμοῦσε ὡς ἅγιο ἀμέσως μετά τήν κοίμησή του καί ὡς πατριάρχης ἀργότερα μερίμνησε γιά τήν ἐπίσημη ἁγιοκατάταξή του.
Ἡ τιμή τῶν ἁγίων δείχνει ὅμως, ἀδελφοί μου, καί τήν ἐπιθυμία αὐτοῦ πού τούς τιμᾶ νά βαδίσει τόν ἴδιο δρόμο τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, τόν ὁποῖο βάδισαν καί ἐκεῖνοι, καί ὁ ὁποῖος ὁδηγεῖ στήν ἁγιότητα καί τή θέωση.
Καί αὐτό τόν δρόμο βάδισε ὁ τιμώμενος ἅγιος Φιλόθεος ὁ Κόκκινος καί ἔγινε μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί ὁ ἴδιος ἅγιος. Ἔγινε ἅγιος, γιατί, ὅπως λέγουν οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, καί μόνο ἡ συναναστροφή μέ τούς ἁγίους μας, καί μόνο ἡ μελέτη τῆς ζωῆς τους καί τῶν ἀσκητικῶν τους κατορθωμάτων καί τῶν θαυμάτων τους μᾶς μεταδίδει τή χάρη τους καί παρακινεῖ καί ἐμᾶς νά τούς μιμηθοῦμε καί νά ἀγωνισθοῦμε νά ἐπιτύχουμε καί ἐμεῖς ὅσα ἐπέτυχαν καί ἐκεῖνοι.
Κι ἀκόμη ἡ τιμή τῶν ἁγίων μᾶς κάνει οἰκείους πρός αὐτούς, μᾶς παρακινεῖ νά ἐκζητοῦμε τίς πρεσβεῖες τους καί μέσω αὐτῶν νά λαμβάνουμε τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος τιμᾶ ὅσους τιμοῦν τούς φίλους του, δηλαδή τούς ἁγίους.
Γι᾽ αὐτό, ἀδελφοί μου, καί ἐμεῖς ἑορτάζοντας καί τιμώντας σήμερα τόν ἅγιο Φιλόθεο, ἄς παρακινηθοῦμε ἀπό τήν ἁγιότητα τῆς δικῆς του ζωῆς. Ἄς ἀγωνισθοῦμε καί ἐμεῖς, ὅπως καί ἐκεῖνος, μέ τήν προσευχή καί μέ τήν ἄσκηση νά καθάρουμε τήν ψυχή μας. Ἄς μάθουμε νά ἀγαποῦμε καί νά τιμοῦμε περισσότερο τούς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας καί νά ἐπικαλούμεθα τίς πρεσβεῖες τους γιά τά προβλήματα πού μᾶς ἀπασχολοῦν στήν καθημερινότητά μας. Ἄς τούς ζητοῦμε τή βοήθειά μας γιά τόν πνευματικό μας ἀγώνα καί ἄς καταφεύγουμε σ᾽ αὐτούς στίς δύσκολες στιγμές τῆς ζωῆς μας ἔχοντας ἐμπιστοσύνη στίς μεσιτεῖες τους πρός τόν Θεό ἀλλά καί τή βεβαιότητα ὅτι θά μᾶς βοηθήσουν, γιατί οἱ ἅγιοι εἶναι οἱ ἐν οὐρανοῖς πρωτότοκοι ἀδελφοί μας, πού ἐνδιαφέρονται γιά τήν πνευματική μας πορεία καί πρόοδο καί μᾶς περιμένουν στόν οὐρανό, «ἵνα μή χωρίς ἡμῶν τελειωθῶσι».
Καί τιμώντας τούς ἁγίους θά ἔχουμε περισσότερη χάρη ἀπό τόν Θεό, ὁ ὁποῖος ἀνταποδίδει μέ αὐτό τόν τρόπο ὅσους τιμοῦν τούς φίλους τους, ὅσους τιμοῦν τούς ἐκλεκτούς δούλους του, ὥστε νά προάγονται καί αὐτοί στήν ἐν Χριστῷ ζωή καί νά ἀξιωθοῦν καί τῆς ἐπουρανίου του βασιλείας, τήν ὁποία εὔχομαι νά χαρίσει, ἀδελφοί μου, ὁ Θεός σέ ὅλους μας διά πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου Φιλοθέου τοῦ Κοκκίνου.