Η ομιλία του Σεβ.Μητροπολίτου Βεροίας κ. Παντελεήμονος στον εσπερινό:
«Πολλαί θυγατέρες ἐκτήσαντο πλοῦτον, πολλαί ἐποίησαν δυνατά, σύ δέ ὑπέρκεισαι καί ὑπερῆρας πά¬σας».
Οἱ λόγοι αὐτοί τοῦ σοφοῦ Σολομῶντος βρίσκουν ἀπόλυτη ἐφαρμογή στήν ἑορταζόμενη σήμερα καί λαμ¬πρῶς πανηγυριζόμενη ἁγία παρθενομάρτυρα Μαρκέλλα, τό μυρύπνοο ἄνθος τῆς μυροβόλου αὐτῆς νήσου.
«Πολλαί θυγατέρες ἐκτήσαντο πλοῦτον». Καί ὄντως πολλές ἦταν ἐκεῖνες οἱ νέες ὑπάρξεις πού στό πέρασμα τῶν χρόνων ἀπέκτησαν πλοῦτο, ὄχι μόνο ὑλικό, ὄχι μόνο θησαυρούς καί χρήματα καί ἐπίγεια ἀγαθά, ἀλλά ἀπέκτησαν καί πλοῦτο πνευματικό, περίσσεια σοφίας κοσμικῆς καί γνώσεως ἀνθρωπίνης, καί ἀκόμη περισσότερο πλοῦτο ἀρετῶν καί χαρισμάτων.
«Πολλαί ἐποίησαν δυνατά». Πολ¬λές ὅμως ἦταν καί ἐκεῖνες, ἀδελ¬φοί μου, οἱ γυναῖκες πού στήν ἱστשּׁρία τῆς ἀνθρωπότητος, ἔκα¬ναν σπουδαῖα καί μεγάλα πράγ¬μα¬τα, πού ἔδειξαν τή δύναμη τοῦ χα¬ρα¬κτῆρος καί τῆς ψυχῆς τους καί θαυμάζονται ἀπό τίς γενεές τῶν ἀνθρώπων καί τιμῶνται καί γε¬ραί¬¬ρονται.
Ἡ ἑορταζομένη ὅμως ἁγία Μαρ¬κέλ¬λα, τό κλέος καί τό καύχημα τῆς Χίου, εἶναι ἀνώτερη καί ἀπό αὐ¬τές πού διέθεταν πλοῦτο καί ἀπό αὐτές πού ἀπέδειξαν μέ ποι¬κί¬λους τρόπους τή δύναμή τους.
Γιά ποιόν λόγο; Γιατί συνδυάζει τά χαρίσματα καί τίς δυνατότητες καί τῶν δύο. Γιατί διέθετε πλοῦτο μεγάλο, ὄχι πρόσκαιρο καί φθειρό¬μενο, σάν αὐτό πού κατά τόν λόγο τοῦ Κυρίου «σής καί βρῶσις ἀφα¬νίζει καί κλέπται διορύσσουσι καί κλέπτουσι». Ἀλλά πλοῦτο ἀρετῶν καί θείων χαρισμάτων, διότι ἐξ ἁπᬬ¬λῶν ὀνύχων ἀγάπησε τόν Χρι¬στό καί γιά τήν ἀγάπη του ἔκανε τό θέλημά του κανόνα καί ὁδηγό στή ζωή της. Γιά τήν ἀγάπη του ἀγωνίσθηκε ἐναντίον τῆς ροπῆς τῆς φύσεως καί μέ τόν ἀγώνα της καί τή χάρη τοῦ ἁγίου Πνεύματος δια¬τήρησε «τό κατ᾽ εἰκόνα» ἀλώ¬βη¬το, διατήρησε τήν ψυχή της «ἁγνή ἀπό τοῦ κόσμου» καί τήν μετα¬ποί¬η¬σε σέ λειμῶνα ἀρετῶν πού τήν ἔκαναν νά διακρίνεται με-τα¬ξύ τῶν ἀνθρώπων.
Καί αὐτό τόν πλοῦτο τῶν ἀρετῶν τόν συνδύασε ἡ ἁγία παρθενο¬μάρ-τυς Μαρκέλλα μέ τή δύναμη τῆς πίστεως καί τή γενναιότητα τῆς ψυ¬χῆς της. Αὐτές οἱ δύο ἦταν οἱ φύ¬λακες τοῦ οὐ¬ρανίου πλούτου πού εἶχε θη-σαυ¬¬ρίσει μέσα στό ὀ¬στρά¬κινο σκεῦ¬¬ος τῆς ὑπάρξεώς της. Καί αὐτόν τόν πλοῦτο ἤθελε νά τόν διατηρήσει καθαρό καί ἀμό¬¬¬λυ¬ντο γιά χάρη τοῦ νυμφίου τῆς ψυ¬χῆς της Χριστοῦ καί νά μήν τόν ἀφήσει νά συληθεῖ ἀπό τίς ἄνομες ἐπιθυμίες τοῦ πατέρα της.
Καί τό κατόρθωσε, ἀδελφοί μου, μέ τή δύναμη πού χαρίζει ὁ Χρι¬στός σέ ἐκείνους πού τόν πιστεύ¬ουν καί σέ ἐκείνους πού ἀγωνί¬ζο¬νται νά διατηρήσουν τήν ἁγνό¬τη¬τα καί τήν καθαρότητα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός τους γιά τήν ἀγά¬πη του.
Μέ αὐτή τή δύναμη τῆς πίστεως καί τῆς προσευχῆς της ἐπέτυχε νά ἀνοίξει ὁ βράχος γιά νά σωθεῖ ἀπό τόν ἀνόσιο πατέρα της πού τήν κα¬-ταδίωκε, ἀλλά καί δέχθηκε τόν μαρτυρικό θάνατο γιά χάρη τοῦ Χριστοῦ πού ἀγάπησε περισσσό¬τε¬ρο ἀπό κάθε ἄλλον στή ζωή της.
Καί αὐτό τό θαῦμα ἦταν τό πρῶ¬το ἀπό τά ἀναρίθμητα θαύμα¬τα πού ἐπιτέλεσε καί ἐπιτελεῖ ἡ ἁγία παρ¬θενο¬μάρ¬τυς Μαρκέλλα μέ τή χάρη τοῦ Θε¬οῦ, πού ἐνοικεῖ καί σέ «ὀστέα ξη¬ρά», ὅταν αὐτά εἶναι ναοί ἅγιοι τοῦ Πα¬ναγίου του Πνεύ¬ματος, πού εἰσακούει τίς πρε¬σβεῖες καί τίς με¬σιτεῖες τῶν ἐκλε¬κτῶν δούλων του καί δοξάζει τούς δοξάσαντας Αὐ¬τόν μέ τή ζωή καί τό μαρτύριό τους, ἀναδεικνύοντάς τους ἀκέ¬νω¬¬τες πηγές ἰάσεων καί θαυ¬μά¬των, δοχεῖα ἀστείρευτα μύ¬ρου καί εὐωδίας πνευματικῆς, ὅπως συμβαίνει, ἀδελφοί μου, κατ᾽ ἐξο¬χήν μέ τήν τιμωμένη καί πανη¬γυ¬-ριζομένη σήμερα ἁγία Μαρκέλ¬λα τή Χιοπολίτιδα.
«Πολλαί θυγατέρες ἐκτήσαντο πλοῦτον, πολλαί ἐποίησαν δυνατά, σύ δέ ὑπέρκεισαι καί ὑπερῆρας πά¬σας».
Δίκαιος καί ὀφειλόμενος ὁ ἔπαι¬νος γιά τή νύμφη τοῦ Χριστοῦ, τήν παρθενομάρτυρα ἁγία Μαρκέλλα, ἀλλά καί ψυχωφελής καί σωτή¬ριος. Διότι σέ μία ἐποχή κατά τήν ὁποία πολλοί νέοι ἄνθρωποι καί ὄχι μόνο ἀγωνίζονται γιά νά ἀπο¬κτή¬σουν πλοῦτο καί δύναμη καί ἰσχύ, πολλές φορές δυστυχῶς χω¬ρίς νά ὑπολογίζουν ἀρχές, ἀξίες, πίστη καί ἠθική, χωρίς νά σέβο¬νται οὔτε τόν Θεό οὔτε τόν ἴδιο τόν ἑαυτό τους καί χρησι-μοποιώ¬ντας κά¬θε τρό¬πο καί κάθε πρόσ¬φο¬ρο μέ¬¬¬σο γιά νά ἐπιτύχουν τόν σκο¬πό τους, ἡ ἁγία Μαρκέλλα μᾶς δεί¬χνει μέ τό παράδειγμα τῆς ζωῆς της καί τῆς θυσίας της ὅτι ὁ ἀλη¬θι¬νός πλοῦτος καί ἡ πραγματική δύ¬νᬬμη δέν βρίσκονται ἐκεῖ πού συ¬χνά τά ἀναζητοῦμε οὔτε ἀπο¬κτῶ¬νται μέ ἀθέμιτα καί ἄνομα μέσα. Ὑπάρχουν κοντά στόν Θεό. Ὑπάρ¬χουν στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων πού ἀγωνίζονται γιά νά ζήσουν τήν ἐν Χριστῷ ζωή, γιά νά ἀπο¬κτή¬¬σουν τόν πνευματικό πλοῦτο τῶν ἀρετῶν, γιά νά θησαυρίσουν τήν ἀγάπη, τήν πίστη, τήν ταπεί¬νωση, τήν καθα¬ρό¬¬τητα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος. Ὑπάρχουν στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων πού ἔχουν τή δύναμη νά ἀντιστέκονται στίς προκλήσεις τοῦ κόσμου καί νά μήν ὑποχωροῦν στίς σειρῆνες τῆς ἁμαρτίας καί τῶν ποικίλων ἡδο¬νῶν, πού ἔχουν τή δύναμη νά ἀντ鬬¬¬στέκονται στούς πειρασμούς καί παρά τίς δυσκολίες καί τίς δο¬κιμασίες νά βαδίζουν στά ἴχνη τοῦ Χριστοῦ καί νά ἐμπιστεύονται στή πανσθενουργό δύναμη καί χά¬ρη του τόν ἑαυτό τους καί τή ζωή τους.
Αὐτό εἶναι, ἀδελφοί μου, τό μή¬νυ¬μα καί τῆς ἑορταζομένης ἁγίας παρθενομάρτυρος Μαρκέλλης, τήν ὁποία μέ τόση εὐλάβεια ἤρ¬θαμε ὅλοι νά τιμήσουμε ἀπόψε. Καί εἴμεθα εὐγνώμονες πρός τόν Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη σας, Μη¬τροπολίτη Χίου, Ψαρῶν καί Οἰ-νουσῶν κύριο Μάρκο, ὁ ὁποῖος μέ τήν πρόφρονα πρόσκλησή του μοῦ ἔδωσε τήν εὐκαιρία νά ἔρθω καί ἐγώ ταπεινός προσκυνητής τῆς ἁγί¬ας Μαρκέλλας καί νά συμ¬πᬬνη¬γυρίσω μαζί σας τήν ἐτήσιο μνή¬¬μη της.
Σᾶς εὐχαριστῶ ἐκ μέσης καρδίας, Σεβασμιώτατε, καί γιά τήν τιμή τήν ὁποία μοῦ ἐπιφυλάξατε, παρα¬χω¬ρώντας μου σήμερα τό προ¬νό¬μιο νά ἀπευθύνω λίγες ταπεινές σκέψεις πρός τό εὐλαβές ποίμνιό σας καί τούς φιλεόρτους λάτρεις τῆς ἁγίας Μαρκέλλας, ἀλλά καί γιά τήν ἀγαθή συγκυρία νά συνα¬ντώμεθα στή φιλόξενη Μητρό¬πο¬λή σας μέ τόν χοροστατοῦντα Σε¬βασμιώτατο Μητροπολίτη Σμύρ¬¬¬νης κύριο Βαρθολομαῖο, μέ τόν ὁποῖο συνδεόμεθα ἀπό πολ¬λῶν ἐτῶν, ἀπό τά πρῶτα χρόνια τῆς διακονίας του στήν Ἱερά Μη¬τρό¬πολη Βεροίας, Ναούσης καί Καμ¬πανίας, πρίν νά κληθεῖ νά δια¬κονήσει εἰς τάς αὐλάς τῆς Μεγά¬λης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας.
Σᾶς εὐχαριστῶ θερμότατα καί εὔ¬χο¬μαι ἡ χάρη τῆς Ἁγίας Μαρ¬κέλ¬λας νά φυλάσσει καί νά προ¬στα¬τεύει πάντοτε τή μυρο¬βόλο Χίο καί τόν εὐλαβῆ καί πιστό λαό της.
