Αμοιρίδη. Αγαπητέ Άκη, όπως σε μάθαμε. Σήμερα παραβρέθηκα στην ύστατη τελετή - που για όλους μας - επιφυλάσσει η μοίρα. Βιάστηκε μαζί σου, να παίξει το παιχνίδι της,…άσχημο παιχνίδι. Βρέθηκα εκεί, όχι για κάποιο τυπικό λόγο, όπως θα μπορούσε να υποθέσει κανείς, αλλά επειδή, έτσι με έκαναν να νιώσω οι κοινοί μας φίλοι, οι συμμαθητές σου. Ίσως και από αντίδραση για το άδικο που σε βρήκε, είναι στη φύση των ανθρώπων, τ΄ άδικο να μη το θέλουν. Η τιμή μεγάλη, οι απανωτοί πυροβολισμοί σαν να θελαν να ξορκίσουν το κακό, κι η πένθιμη μουσική να απαλύνει τον πόνο. Αβάσταχτος για τη μάνα! Η ζωή σου πλήρης, «γεμάτη περιπέτεια, γεμάτη γνώση», γνώρισες τον κόσμο όλο εκπροσωπώντας την πατρίδα – πιο μεγάλη τιμή δεν έχει! Καλό ταξίδι στις γειτονιές των Αγγέλων, Άκη».
