…Τόσο δικό μας, τόσο περήφανο, τόσο εμείς! Κι όμως, το θεωρούσαμε δεκαετίες τώρα, παρωχημένο, μη «προοδευτικό»… Χρειάστηκε να το ακούσουμε από έναν χαρισματικό ηγέτη, όχι Έλληνα, για να νιώσουμε τι χάσαμε, για να καταλάβουμε πώς φτάσαμε ως εδώ... Φτάσαμε ως εδώ, γιατί δε σεβαστήκαμε την Ιστορία, μα πάνω απ’ όλα τη Δημοκρατία Μας.
Αρχές, όπως αξιοκρατία και δικαιοσύνη, τις ξεχάσαμε. Προτιμήσαμε τον εύκολο δρόμο, μακριά από τα ιδανικά της φυλής μας.
Αρχές, όπως αξιοκρατία και δικαιοσύνη, τις ξεχάσαμε. Προτιμήσαμε τον εύκολο δρόμο, μακριά από τα ιδανικά της φυλής μας.
Η οικονομική κρίση μας αποκάλυψε ότι υπήρχε μια ψευδεπίγραφη Δημοκρατία και ότι, αντί αυτής, επικράτησαν η ασυδοσία και η κατάχρηση εξουσίας. Παραμείναμε σιωπηλοί μπροστά στη διαφθορά και τη διαπλοκή. Κοιτάξαμε το ατομικό από το συλλογικό συμφέρον και καταστρέψαμε κάθε τι παραγωγικό. Την παιδεία μας, τα πανεπιστήμιά μας και την έρευνα τα κάναμε πεδίο κομματικών αντιπαραθέσεων, αντί της δυνατότητας να αποτελούν πεδίο έλξης των σπουδαιότερων προσωπικοτήτων του κόσμου. Τον πολιτισμό μας τον κάναμε φθηνό, όχι γιατί δεν έχουμε σύγχρονους σημαντικούς δημιουργούς, αλλά γιατί συνήθως η πνευματική ηγεσία παρέμεινε μουγκή, απέναντι στην αδιαφορία των κρατικοδίαιτων φορέων. Θάψαμε την κληρονομιά μας, αντί να την έχουμε ως πυξίδα, για νέα επιτεύγματα, για νέες κατακτήσεις… Εκθρέψαμε μία κακώς νοούμενη «επετηρίδα» σε κάθε τομέα, αδιαφορώντας για την ικανότητα και την αξία, ανακόπτοντας πολύ συχνά την ορμή του καινούριου, που ερχόταν με δύναμη να δώσει ώθηση για παραπέρα. Αυτά και άλλα πολλά, που μας κρατάνε εδώ χαμηλά, που μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην οριστική καταστροφή.
Είναι ευκαιρία σήμερα, να οικοδομήσουμε σε στέρεες βάσεις, μια πραγματική δημοκρατία. Αυτό όμως, απαιτεί πολιτική ηγεσία απαλλαγμένη από εσωστρέφεια και ιδεοληψίες του νοσηρού παρελθόντος, μία ηγεσία με σθένος να συγκρουστεί με το λαϊκισμό και τη μετριοκρατία.
Οι εξελίξεις των τελευταίων χρόνων και οι αιματηρές θυσίες τις οποίες έχουμε κάνει, δεν άλλαξαν ριζικά μόνο τον τρόπο ζωής μας, αλλά ήταν και ένα πλήγμα στο ηθικό και την αξιοπρέπειά μας, ως Έθνος και ως οντότητες. Είναι ευκαιρία να κοιτάξουμε μέσα μας, να κοιτάξουμε πίσω μας – στις ρίζες μας, στα ιδεώδη και τα ιδανικά μας, τα οποία ενέπνευσαν και εμπνέουν ολόκληρο τον κόσμο – και να οραματιστούμε ένα καλύτερο μέλλον. Να οικοδομήσουμε μια πραγματική Δημοκρατία, αυτή που μας αξίζει ως Έλληνες.
Τάσος Μπαρτζώκας
Δικηγόρος
Μ.Δ Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών
Πολιτευτής Ν.Δ