Η οικονομική κρίση διαλύει ψυχολογικά τους Βεροιώτες σύμφωνα με ψυχολόγους και ψυχαναλυτές της πόλης μας. Το 2015, οι ασθενείς με κατάθλιψη στην Ημαθία αυξήθηκε με γοργούς ρυθμούς, ενώ νέα περιστατικά καταγράφονται συνεχώς. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα ψυχικά νοσήματα εμφανίζονται σε νεαρή ηλικία και προκαλούν σημαντική ανικανότητα στους
πάσχοντες. Οι ψυχικές διαταραχές επιβαρύνουν τα έτη ζωής και την ποιότητα ζωής και αυξάνουν σημαντικά το κόστος στα συστήματα υγείας. Ωστόσο, αντί να αντιμετωπίζονται εγκαίρως, καταλήγουν να γίνονται χρόνιες παθήσεις.
Μεγάλα διαστήματα καθυστέρησης στην έναρξη θεραπείας προκαλούν χαμηλά ποσοστά απόκρισης στα φάρμακα, παρουσία σοβαρότερων συμπτωμάτων, συχνότερες υποτροπές και νοσηλείες, αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές κ.ά. Ωστόσο, ακόμα και στην Ελλάδα της κρίσης υπάρχει δυνατότητα βελτίωσης, με αλλαγή του ρόλου των υπηρεσιών και του Συστήματος Υγείας.
Αυτό μπορεί να γίνει: Με την εισαγωγή κλιμακωτού μοντέλου φροντίδας, την ανάπτυξη αποτελεσματικών και αποδοτικών υπηρεσιών σε όλο το φάσμα της νοσηρότητας με βάση τις πραγματικές ανάγκες , καθώς και την εξειδίκευση εκεί που χρειάζεται. Η Κατάθλιψη είναι μία ψυχική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από καταθλιπτικό συναίσθημα – αίσθηση θλίψης για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα – απώλεια ενδιαφερόντων και ευχαρίστησης, μειωμένη ενεργητικότητα, αυξημένη κόπωση και περιορισμένη δραστηριότητα.
Μπορεί να οδηγήσει σε καταστάσεις ανικανότητας βλάπτοντας την αυτοεκτίμηση του ατόμου, τις σχέσεις του με την οικογένεια και τους φίλους, την σωματική του υγεία και την λειτουργικότητα του στο σχολείο, το πανεπιστήμιο και την εργασία. Σε σοβαρές περιπτώσεις κατάθλιψης ο/η ασθενής χάνει την ελπίδα του και πολλές φορές αρχίζει να αναρωτιέται αν έχει νόημα να ζει. Από την εποχή του Ιπποκράτη ιατροί αναγνώριζαν τα συμπτώματα της κατάθλιψης και την επικινδυνότητα της ονομάζοντας την μελαγχολία. Στις μέρες μας παρότι έχουμε κατανοήσει πολύ περισσότερο τις βιολογικές και ψυχολογικές αιτίες της κατάθλιψης, η πάθηση αυτή παραμένει ένα δυσεπίλυτο και υψηλού κινδύνου πρόβλημα. Η κατάθλιψη αποτελεί μία από τις συχνότερες παθήσεις που οδηγούν το άτομο σε ανικανότητα διαχείρισης του εαυτού τους παγκοσμίως με ποσοστά που αγγίζουν το 10%. Υπάρχουν διάφορες μορφές κατάθλιψης, όπως π.χ. η μείζων κατάθλιψη, η άτυπη κατάθλιψη, η εποχιακή κατάθλιψη, η επιλόχειος κατάθλιψη, η δυσθυμία και η διαταραχή προσαρμογής. Οι ειδικοί θα μπορέσουν να διαγνώσουν το είδος και τα αίτια της κατάθλιψης και να προτείνουν μία συνδυαστική, τις περισσότερες φορές, αντιμετώπιση που περιλαμβάνει την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και ψυχοθεραπεία. Κύριο μέλημα αποτελεί ο περιορισμός της υψηλής επικινδυνότητας και σε δεύτερο χρόνο ο περιορισμός των υποτροπών.
πάσχοντες. Οι ψυχικές διαταραχές επιβαρύνουν τα έτη ζωής και την ποιότητα ζωής και αυξάνουν σημαντικά το κόστος στα συστήματα υγείας. Ωστόσο, αντί να αντιμετωπίζονται εγκαίρως, καταλήγουν να γίνονται χρόνιες παθήσεις.
Μεγάλα διαστήματα καθυστέρησης στην έναρξη θεραπείας προκαλούν χαμηλά ποσοστά απόκρισης στα φάρμακα, παρουσία σοβαρότερων συμπτωμάτων, συχνότερες υποτροπές και νοσηλείες, αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές κ.ά. Ωστόσο, ακόμα και στην Ελλάδα της κρίσης υπάρχει δυνατότητα βελτίωσης, με αλλαγή του ρόλου των υπηρεσιών και του Συστήματος Υγείας.
Αυτό μπορεί να γίνει: Με την εισαγωγή κλιμακωτού μοντέλου φροντίδας, την ανάπτυξη αποτελεσματικών και αποδοτικών υπηρεσιών σε όλο το φάσμα της νοσηρότητας με βάση τις πραγματικές ανάγκες , καθώς και την εξειδίκευση εκεί που χρειάζεται. Η Κατάθλιψη είναι μία ψυχική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από καταθλιπτικό συναίσθημα – αίσθηση θλίψης για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα – απώλεια ενδιαφερόντων και ευχαρίστησης, μειωμένη ενεργητικότητα, αυξημένη κόπωση και περιορισμένη δραστηριότητα.
Μπορεί να οδηγήσει σε καταστάσεις ανικανότητας βλάπτοντας την αυτοεκτίμηση του ατόμου, τις σχέσεις του με την οικογένεια και τους φίλους, την σωματική του υγεία και την λειτουργικότητα του στο σχολείο, το πανεπιστήμιο και την εργασία. Σε σοβαρές περιπτώσεις κατάθλιψης ο/η ασθενής χάνει την ελπίδα του και πολλές φορές αρχίζει να αναρωτιέται αν έχει νόημα να ζει. Από την εποχή του Ιπποκράτη ιατροί αναγνώριζαν τα συμπτώματα της κατάθλιψης και την επικινδυνότητα της ονομάζοντας την μελαγχολία. Στις μέρες μας παρότι έχουμε κατανοήσει πολύ περισσότερο τις βιολογικές και ψυχολογικές αιτίες της κατάθλιψης, η πάθηση αυτή παραμένει ένα δυσεπίλυτο και υψηλού κινδύνου πρόβλημα. Η κατάθλιψη αποτελεί μία από τις συχνότερες παθήσεις που οδηγούν το άτομο σε ανικανότητα διαχείρισης του εαυτού τους παγκοσμίως με ποσοστά που αγγίζουν το 10%. Υπάρχουν διάφορες μορφές κατάθλιψης, όπως π.χ. η μείζων κατάθλιψη, η άτυπη κατάθλιψη, η εποχιακή κατάθλιψη, η επιλόχειος κατάθλιψη, η δυσθυμία και η διαταραχή προσαρμογής. Οι ειδικοί θα μπορέσουν να διαγνώσουν το είδος και τα αίτια της κατάθλιψης και να προτείνουν μία συνδυαστική, τις περισσότερες φορές, αντιμετώπιση που περιλαμβάνει την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και ψυχοθεραπεία. Κύριο μέλημα αποτελεί ο περιορισμός της υψηλής επικινδυνότητας και σε δεύτερο χρόνο ο περιορισμός των υποτροπών.